ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี!

บทที่ 233 ให้ตึงห้าวเสียดายจนแทบตาย



บทที่ 233 ให้ตึงห้าวเสียดายจนแทบตาย

“ใช่เลย รถหรูเยอะแยะเลย!

ในเวลานี้ หลินหลินได้เห็นรถหรูคันหนึ่ง ก็รู้สึกตกตะลึงเล็ก น้อยเหมือนกัน

Maybach ทุกคนก็มีมูลค่าเท่าบ้านที่นี่หลังหนึ่ง หากใครสามารถแต่งงานเข้าไปในตระกูลแบบนี้ อย่างนั้นจะ ต้องเป็นที่น่าอิจฉาขนาดไหน

เห้ย แต่น่าเสียดาย ฉันเฉินหลิน ก็ถือว่ามีรูปร่างหน้าตาที่ สวยงาม แต่สุดท้ายแล้ว ยิ่งห้าวไม่ถูกใจฉัน เลือกหลี่ซื้อหานย สารเลวนั่น

เธอมีอะไร ก็แค่ตอแหลเก่งเท่านั้น!

ถูกต้อง ผู้หญิงคนนี้ ก็คือ เฉินหลินที่เช่าอยู่ที่นี่กับเพื่อนร่วม งานด้วยกัน ทันทีที่เห็นฉากนี้ ก็อดอิจฉาในใจไม่ได้

ผู้หญิงจํานวนมากในสถานการณ์ ต่างก็จากไปด้วยความรู้สึก ที่ซับซ้อนในใจ

สำหรับ เยว่ ก็ถูกตำรวจนำตัวไปโดยปริยาย แล้วก็ถึงวันรุ่งขึ้น เฉินเกอก็ไปที่โรงพยาบาลเพื่อเยี่ยมฉินหยา

“เฉินเกอ ขอบคุณที่ช่วยฉัน
เรื่อง ในเมื่อวาน หลังจากที่ฉินหยา ฟื้นขึ้น พ่อแม่ของฉินหยา เล่าเรื่องให้เธอฟังเป็นธรรมดา

“ไม่เป็นไร เมื่อพูดขึ้นก็ต้องโทษฉัน คือฉันดูแลคุณไม่ดีเอง!” เฉินเกอพูด โทษตัวเอง

“เฉินเกอ เรื่องแม่ของฉัน ก็เป็นคุณที่ช่วยใช่ไหม เพราะเยว่ ได้ให้การกับตำรวจแล้ว บอกว่าเขาช่วยแม่ของฉันนั้น คือเขา โกหกฉัน อีกอย่างถ้าไม่ใช่เพราะเขาพูดเรื่องแม่ของฉัน วันนั้น ฉันจะไม่ขึ้นรถของเขาอย่างแน่นอน!

ฉินหยาในเวลานี้ มองไปที่เฉินเกอ

เพราะตอนที่ ฉินหยาได้ยินพ่อพูดว่า เฉินเกอก็คือคุณชายเฉิน ตัวเองก็รู้สึกสับสนมึนงง

ตกตะลึงมากจริงๆ

“คือฉัน!”

เฉินเกอพยักหน้าเบาๆ เรื่องมาถึงในตอนนี้ ก็ไม่มีอะไรต้อง ปิดบังแล้ว

“นายโง่ช่างนัก ทำไมนายไม่บอกฉัน นายไม่รู้มีช่วงเวลาหนึ่ง ฉันเกือบจะคบกับสี่เยวแล้ว ถ้าได้คบกับเขาจริงๆ นายก็ทำให้ฉัน กลายเป็นน่าสังเวชเลยไม่ใช่หรือ!”

ฉินหยา หยิกที่แขนของเฉินเกอเบาๆ

“ฉันรู้ คุณกลัวว่าฉันจะรังควานคุณใช่ไหม?
ฉินหยามองเฉินเกอด้วยตาแดงก่ำ “ฉันเพิ่งจะรู้ว่า เหตุผลที่ คุณไม่อยากคบกับฉันคืออะไรแล้ว คุณคือคุณชายเฉินแห่งจิน หลิง ฐานะของนายสูงศักดิ์นัก จะถูกใจผู้หญิงอย่างฉันได้อย่างไร เหอะๆ เมื่อพูดแล้ว ทั้งหมดก็เป็นฉันที่คิดไปเอง!

“ไม่ใช่ ฉันไม่ได้เป็นอย่างที่คุณคิด แต่คุณก็รู้ว่าฉันคบกับ หาน ก็ไปไม่ได้ที่จะไปชอบผู้หญิงคนอื่นอีก!”

เฉินเกอพูดตามความเป็นจริง

“อืม ฉันรู้แล้ว ไม่เป็นไร หลังจากที่ผ่านเรื่องนี้ ฉันก็คิดได้แล้ว บางทีฉันอาจจะไม่ได้ชอบคุณจริง แต่เพราะหวั่นไหวกับสิ่งที่มี คุณค่าที่สุดที่คุณมอบให้ฉันในตอนนั้น ตอนนี้เพิ่งจะรู้ว่า นั่น สําหรับคุณแล้ว แค่ส่วนเล็กน้อย ในปริมาณมหาศาล น้อยนิดจน ไม่มีค่าพอที่จะพูดถึง!”

“เป็นอย่างนี้ก็ดี ฉันก็ปล่อยวางแล้ว เฉินเกอขอให้คุณและ หานมีความสุขนะ!”

ฉินหยา หัวเราะอย่างเต็มที่

เฉินเกอเห็นว่าเธอเข้าใจแล้ว ก็รู้สึกโล่งใจ ในใจก็ผ่อนคลาย ลงไม่น้อย

“อืมๆ ต่อไปเรายังเป็นเพื่อนที่ดี เพียงแค่คุณมีเรื่องอะไร ที่ฉัน สามารถช่วยได้ ก็จะช่วยคุณแน่นอน!

เฉินเกอยิ้มแล้วพูด

เมื่อพูดถึง สำหรับฉินหยานอกจากรู้สึกผิดก็ยังเป็นความรู้สึกผิดอยู่ดี

เพราะก่อนหน้านี้ เคยผิดนัดกับเธอหลายครั้ง ตอนนี้เกือบจะ ทําให้เธอเกิดอันตราย

ดังนั้นคำพูดของเฉินเกอนี้ ก็ไม่ใช่ว่ากล่าวตามมารยาท “ได้ ฉันจำคำพูดนี้ของนายไว้แล้ว รอตอนที่ฉันมีเรื่องอะไร ก็

จะขอความช่วยเหลือจากนาย!”

“อืมๆ งั้นคุณพักผ่อนก่อน ฉันไปเอาโจ๊กที่ร้านอาหารมาให้ คุณกินหน่อย!”

เฉินเกอลุกขึ้นและเดินออกไป

เมื่อมองหลังที่เฉินเกอจากไป รอยยิ้มบนใบหน้าของ ฉินหยา ค่อยๆจางหายไป ผ้าห่มของตัวเองไว้แน่นหลายครั้ง

เฉินเกอเพิ่งเดินออกมาพร้อมกับกล่องอาหารของฉินหยา แต่เกือบจะชนกับคนคนหนึ่ง

“โอ้ย นายตาบอดหรือไง เดินโดยไม่เอาตามาด้วยหรอ?” นั่นคือผู้หญิงคนหนึ่ง ผู้หญิงอีกคนได้ถือขวดน้ำเกลือไว้ ยัง เติมน้ำเกลืออยู่ ด่าใส่เฉินเกอโดยตรง

“ขอโทษ ฉันไม่……..อ? เฉินหลิน?”

เฉินเกอดูแล้ว นี่คือเฉินหลินไม่ใช่หรือ?

“เฉินเกอ ทำไมคุณอยู่ที่นี่?”
เฉินหลิน ก็ถามด้วยความประหลาดใจ

เมื่อคืน ที่จริงเป็นเพื่อนที่เช่าอยู่ด้วยกันพวกนั้น มาเป็นเพื่อน เฉินหลิน ในการให้น้ำเกลือ

เพราะเมื่อคืนตอนที่เฉินหลินกลับมาได้ตากฝน บวกกับหัวใจ

ถูกกระทบกระเทือน

จึงมีไข้สูง

จากนั้น ก็มีขบวนรถจำนวนมากขวางทางไว้ไม่ใช่หรือ ตอน หลังก็มีรถตำรวจมาหลายคัน

สรุปแล้วก็คือในตอนนั้นไม่ได้ออกไป

คิดว่าอดทนคืนหนึ่งก็ผ่านไปได้แล้ว

แต่สรุปแล้วเช้านี้ตื่น เพื่อนร่วมห้องพบว่า เธออาการหนักมาก ขึ้นอีก

รีบมาโรงพยาบาล

นี่คือน้ำเกลือที่เพิ่งให้ อาการดีขึ้นหน่อยแล้ว

ไม่คาดคิดว่า เกือบจะโดนเฉินเกอชนเข้า “เพื่อนของฉันเข้าโรงพยาบาล ฉันจะเอาโจ๊กให้เธอ!”

เฉินเกอ มพูดขึ้น

“อืมๆ หลินหลิน ฉันรู้แล้ว นี่ก็คือเฉินเกอ สุนัขรับใช้ของคุณ ชายไฮโซห้องเธอคนนั้นใช่ไหม?”
ผู้หญิงอีกคนหนึ่ง เวลานี้มองเฉินเกอพูดด้วยความดูถูก “โอ้ย เสี่ยวเชี่ยน คุณกำลังพูดอะไรอ่ะ!”

เฉินหลินละอายไปชั่วขณะ

“ไม่ใช่เขาหรือ? เป็นคนรับใช้ให้คุณชายไฮโซพวกนั้น แต่ก็ได้ จริงๆเลยนะ ตอนนี้ไปเอาโจ๊กให้คนอื่นอีกแล้ว!

หญิงสาวหัวเราะเยาะ

ใบหน้าของ เฉินหลิน เฉินหลินละอายอย่างร้อนรน

เพื่อนของตัวเอง เสี่ยวเชี่ยน ก็เป็นแบบนี้ พูดจาโผงผาง ขวาน

ผ่าซาก

ไม่คิดอะไรเลยยิ่งกว่าตัวเองอีก

ใช่แล้ว คำพูดเหล่านี้คือ เฉินหลินเป็นคนบอกเธอ

เพราะครั้งที่แล้ว งานเลี้ยงฉลองใหญ่บนเขาหยุนเหมิง เฉินเก อยอดเยี่ยมมากเลยไม่ใช่หรือ ตอนนั้นเฉินหลินแทบจะสรรเสริญ จนคุกเข่าก้มเลียแล้ว ยังเอาชานมให้เฉินเกออีกด้วย

ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีความคิด ที่จะเป็นฝ่ายตามจีบเฉินเกือก่อน ไหม

ดังนั้นเธอกับ หลี่ซื้อหาน ยิ่งห้าว จึงเดาว่า เฉินเกอเป็นใคร กันแน่ ทำไมดูเหมือนว่าเขาจะเล่นได้ดีกับคุณชายไฮโซพวกนั้น และคุณชายไฮโซพวกนั้น ยังทำดีกับเขามากขนาดนั้นเลยหรือ?

สุดท้ายแล้ว ก็ไม่รู้ว่า ยิ่งห้าวไปสอบถามใครมา บอกว่าเฉินเกอ ไม่ได้เก่งกาจขนาดนั้น อันที่จริงแล้ว ก็เป็นแค่หมารับใช้ของ คนอื่น ยังเคยเฝ้าบ้านให้คนอื่นอีกด้วย!

เฉินหลินและ หลี่ซือหาน ก็ได้เชื่อเช่นกัน แต่แน่นอนว่าหลังจากนี้ต้องทำดีกับเฉินเกอหน่อย

เพราะยังไงแล้ว เขาก็เข้ากับพวกคุณชายไฮโซได้ดี

เมื่อพูดถึง ก็เป็นเพราะความคิดแบบนี้ของเฉินหลินและการก ระทำของตัวเองในงานเลี้ยงฉลองบนเขาหยุนเหมิง ในวันนั้น ทำให้ยิ่งห้าวรู้สึกว่าตัวเองไม่ดีแล้ว

เลยได้หันไปคบกับ หลี่ซื้อหานในทันที

ปัดโธ่เว้ย หลี่ซื้อหาน ในตอนนั้นคือตกตะลึงจนไม่สามารถตั้ง สติได้ต่างหาก

ใครดูถูกเฉินเกอมากที่สุด ก็ต้องเป็น หลี่ซื้อหานแน่นอน สุดท้ายแล้ว เส้นสายส่วนตัวของเฉินเกอ เหนือกว่าของ ติง ห้าวอีก เธอก็ต้องตกตะลึงและเสียดายสิ

เพียงแค่ตัวเองแสดงออกมาแล้ว แต่ยัยสารเลวนั้น ไม่ได้ แสดงมาเท่านั้นเอง

แล้วต่อจากนั้น เฉินหลินก็ได้ค้นพบว่า เพียงแค่เพราะเส้นสาย ความสัมพันธ์ไปประจบเฉินเกอนั้น มันไม่สมจริงมากขนาดไหน

เพราะเมื่อพูดถึงแล้ว เฉินเกอไม่มีอะไรเลย แต่สําหรับ ตึงห้าว เขามีสมบัติของครอบครัว มีร้านค้า
ยังได้จัดงานที่ดีกว่าให้กับ หลี่ซือหาน

นี่ถึงคือความเป็นจริง

ดังนั้นกับเพื่อนสนิท เฉินหลิน ก็เลยพูดถ้อยคําที่ตำหนิไม่ออก

เฉินเกอจึงพูดด้วยความอึดอัดว่า “เฉินเกอ นายอย่าฟังเธอพูด ไร้สาระ ใช่แล้ว เพื่อนไฮโซของนายพวกนั้นล่ะ?”

แม้ว่าในใจยังคงดูถูกเฉินเกอ ที่เป็นคนรับใช้และเฝ้าบ้านให้ คนอื่น แต่ยังไงแล้ว เฉินเกอก็ได้รู้จักกับพวกเขา ก็ถือว่าเป็น บุคคลหนึ่งเช่นกัน

ยังไงก็ยังจะดีกว่าเดิม

“อ๋อๆ ช่วงนี้พวกเขาไปเล่นที่ไหหลำแล้ว!”

เฉินเกอพูดขึ้น

“พวกเขาไม่พานายไปหรือ!” เฉินหลิน ลองถามขึ้น

“พวกเขาจะพาฉันไปทำไม!” เฉินเกอพูดยิ้มแห้งๆ

คุณชายไฮโซพวกนี้ ชอบใช้จ่ายฟุ่มเฟือยเสเพล ส่วนตัวเอง ชอบใช้ชีวิตที่เรียบง่ายพอเพียง ดังนั้นนอกเหนือจากจะมีงาน กิจกรรม โดยปกติแล้วดื่มเหล้าเสียหน่อย ก็ไม่ได้เล่นด้วยกัน

เฉินหลินเบะปากเล็กน้อย เหมือนว่า คนเขาก็ไม่อยากเอานาย ไปด้วย

หลังจากนั้นก็คุยกันสั้นๆ ก็ได้แยกทางกัน
“ฮ่าๆ ก็คือคนคนนี้หรอ ฉันคิดว่าเขาก็ดูหล่อสบายตานะ ถ้ามี ความสามารถจริงๆก็คงจะดี ฉันก็จะตามจีบเขา! น่า เสียดาย……

หญิงสาวพูดขึ้น

เฉินหลินมองขวางสนิท “เชอะ ถ้าเป็นคุณชายไฮโซจริงๆ ยัง เหลือให้เธอจีบอีกหรอ ตกอยู่ในมือฉันตั้งนานแล้ว เห้ย แต่เมื่อ พูดถึง หลายวันก่อนฉันยังอยากจะจีบเขาจริงๆด้วย เพียงแค่ได้ คบกับเขาแล้ว แม้ว่าเขาจะเป็นแค่คนติดตามของคนอื่น ก็ไม่ เป็นไร ยังไงแล้วก็ยังมีคุณชายไฮโซพวกนั้นช่วยสนับสนุนเขา ฉันก็สามารถฉีกหน้า ยิ่งห้าวแล้ว ให้เขาเสียดาย ดึงห้าวไอ้หมอ นั่น รู้สึกระคายใจกับเฉินเกอไม่น้อย เมื่อถึงเวลานั้น ซึ่งห้าวได้ รับความกระทบกระเทือน ก็จะกลับมาไล่จีบฉันอีกแน่นอน! อย่างนี้ฉันก็สามารถคบกับ ยิ่งห้าวแล้ว และยังจับเขาไว้ตลอด ชีวิต!”

“แต่น่าเสียดาย คุณชายไฮโซพวกนั้น ได้ไปเล่นที่ไหหลำหมด แล้ว คุณดูเขาตอนนี้สิ ต่ำขนาดนี้อีกแล้ว! ยิ่งห้าวยังรู้เบื้องลึก เบื้องหลังของเขา จะให้ติ่งห้าวเสียดายได้อย่างไร!

เฉินหลินพูดอย่างเคร่งเครียด

“เห้ย หลินหลิน ทำไมไม่ได้ล่ะ พอเธอพูดแบบนี้ ฉันคิดได้วิธี หนึ่งจริงๆด้วย รับรองให้ตึงห้าว คุกเข่าต่อหน้าคุณ ขอร้องให้ คุณคบกับเขาแน่นอน!

หญิงสาวตบขมับแล้วพูดว่า
“วิธีอะไร?” เฉินหลินรีบถามขึ้น


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ