บทที่ 225 Benz G ของเฉินเทอ

“ให้ตายเถอะ Benz G สองล้านกว่าหยวนนะ!”

มีคนพูดขึ้นอย่างกังวล

เกิดอุบัติเหตุ เห็นได้ชัดว่า Mercedes-Benz G500 จะเสีย หายน้อยกว่า

แต่ว่า ถ้าต้องการชดใช้จริงๆ ไม่ต่ำกว่าแสนแน่นอน!

ดังนั้น เราจึงกลัวเลย

“เป็นความผิดของฉันทั้งหมด ถ้าไม่ใช่เพราะฉัน เขาคุณก็จะ ไม่ไปชนรถ!”

ใบหน้าของ เจียงเฉาฉิงก็แสดงท่าทีโทษตัวเองขึ้นอีก เฮ้ย พูดตามตรง เรื่องที่ต่อเนื่องในวันนี้ ล้วนเกิดจากตัวเองทั้ง

นั้น

เหวินหยางถูกทุบตี ตอนนี้เซา ขับรถพาตัวเองไปเยี่ยมที่ โรงพยาบาล ก็ได้รถชนอีก นี่ควรจะทำอย่างไรดี?

สมองของ เจียงเฉิงแทบจะระเบิดแล้ว

ส่วนนักเรียนคนอื่นๆ ก็เริ่มคุยกันถึงวิธีแก้ปัญหาด้วยความ หวาดกลัว

“ช่างเถอะ ก็ไม่มีอะไร พวกคุณจะไปยุ่งเรื่องของพวกคุณก็ไปยุ่งเถอะ!!!

ในเวลานี้เฉินเกอมือล้วงในกระเป๋ากางเกง แล้วพูดขึ้น ช่างบังเอิญเสียจริงๆ รถคันนี้ไม่ใช่ของใครอื่น แต่เป็นของเฉิน เกอ เอง

Lamborghiniของตัวเองโดนคนอื่นพุ่งชน ตอนนี้รถคันใหม่ Benz G ก็โดนคนพุ่งชนอีก

ทำไมถึงซวยแบบนี้นะ

แม้ว่าจะถูกชน แต่เฉินเกอเห็นว่าพวกเจียงเฉว่ฉิง เกิดเรื่อง ขึ้นกำลังรีบร้อน ตัวเองก็ไม่อยากเปิดปาก เรียกค่าซ่อมบำรุงกับ พวกเขา

“โธ่เว้ย นายพูดได้อย่างง่ายดาย นายรู้ไหมว่า นี่คือรถอะไร? นี่คือ Benz G ใครกล้าออกไป ถ้าถูกเจ้าของรถคันนี้ตรวจเจอ พวกเราทั้งหมดจะโดนบทเรียนที่น่าดูแน่ นายเข้าใจไหม?

หวังรุ่ย เยาะเย้ยอย่างกระวนกระวาย

“ฉันคิดว่าเอาอย่างนี้ พวกเรารอที่นี่แล้วกัน เมื่อเจ้าของรถมา ถึง พวกเราก็ขอโทษกับเขาดีๆ ไม่แน่เขาจะไม่โกรธ อาจจะปล่อย เราไปก็ได้นะ?”

ในเวลานี้มีผู้หญิงคนหนึ่ง ออกความคิดเห็น

“พูดถูก ถ้าจากไปในตอนนี้ ไม่ใช่ทางออกที่ดี!” คนจํานวนไม่น้อยต่างเห็นด้วย
สาวๆบางคนยังมีความคิดไว้ในใจ อยากจะเจอหน้าเจ้าของ รถ ถ้าเจ้าของรถเป็นหนุ่มหล่อล่ะ?

“ไม่อย่างนั้น ลี่เขา พวกคุณไปก่อนเถอะ ฉันจะอยู่ที่นี่รอ เจ้าของรถ เรื่องของค่าชดเชย ฉันมาจัดการ ได้แล้ว!

เจียงเฉาจึงพูดขึ้นในเวลานี้

แม้ว่าเธอจะมีเงินไม่มากนัก แต่เงินส่วนนี้ ก็ไม่สามารถให้ เราเขาจ่ายหมดคนเดียว

“ไม่ได้ ทิ้งคุณไว้ที่นี่คนเดียวไม่ได้ ไม่อย่างนั้นเอาแบบนี้แล้ว กัน ทุกคน ใช้เส้นสายลองสืบหาดู สามารถสืบพบว่ารถคันนี้เป็น ของใครไหม บางทีอาจจะมีคนคุ้นเคยรู้จัก!

หวังรุ่ยพูดเสนอความคิดเห็น ในเวลานี้

เห็นได้ชัดว่าความคิดนี้ได้รับการยอมรับจากทุกคน

ทั้งหมดก็เริ่มลงมือ ในทันที

“พี่ชายลูกพี่ลูกน้องของฉันคนหนึ่ง ทำงานเกี่ยวกับวิศวกร

โยธา ฉันถามเขาดู”

“ลุงสองของฉัน เป็นผู้รับเหมา เขารู้จักคนมากมาย ฉันถาม เขาดู!”

“ลุงเจ็ดของฉันเป็นครู เขาก็รู้จักคนมากมายเหมือนกัน! เพื่อนเรียนหลายคนเริ่มโทรออก ตามเส้นสายที่มี เจียงเฉาง คิดอยู่พักหนึ่ง ก็เตรียมที่จะให้คนรู้จักสอบถามดู
“ไม่ต้องโทรกันแล้วจริงๆ พวกคุณฟังฉันค่หนึ่ง ออกไปก่อน ก็ได้แล้ว!

เมื่อเงินเกอเห็นว่าทุกคนระดมกำลัง เกือบจะมึนงงแล้ว “ฝากให้นาย ไอ้ไร้ประโยชน์อย่างนาย จะไปทำอะไรได้บ้าง

“ไม่มีความรู้รอบตัวเลยจริงๆ!

ก!!

เฉินเกอไม่พูดอะไรในขณะนี้ หยิบกุญแจรถออกมาแล้วกดครั้ง หนึ่ง ไฟรถกะพริบ

และการกระทำนี้ ก็ทำให้ทุกคนมึนงงไปหมด

“อะไรนะ?”

ให้ตายเถอะ!!!”

นักเรียนหญิงบางคนตะโกนออกมา

แม้แต่เงินเกือกวางโทรศัพท์มือถือลงในเวลานี้ จ้องมองไปที่

เฉินเกอ ด้วยความตกตะลึงเล็กน้อย

ยิ่งไม่ต้องพูดถึงพวก หวังรุ่ยและ เซาแล้ว

ทั้งหมด หน้าเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ

Benz G คันนี้ เป็นของเฉินเกอจริงหรือเนี่ย?

เขานั่งแท็กซี่มาไม่ใช่หรอ?
เขาเป็นไอ้ยาจกไม่ใช่หรือ?

สรุปก็คือ เพื่อนนักเรียนทุกคน ต่างตกตะลึงนิ่งอึ้ง

เงินเกอได้เข้าไปในรถขับรถออกมาแล้ว รถได้รับความเสีย หายไม่หนักเท่าไหร่ เดี๋ยวหาร้าน 4S ซ่อมบำรุงหน่อยก็ได้แล้ว แต่ถ้าเป็นอย่างนี้ เห็นได้ชัดว่ารถคันนั้นของเขาที่กระโปรง

รถถูกกระแทกจนหลุดออก ไม่สามารถขับเคลื่อนได้อีกต่อไปแล้ว

เรื่องของ เจียงเฉว่ฉิงก็ได้เกิดขึ้นแล้ว

ดูจากน้ำใจ ในเมื่อครั้ง เฉินเกอปล่อยทิ้งไว้ไม่สนใจ ก็ไม่ใช่

เรื่อง

“ไปกันเถอะ พวกคุณนั่งรถของฉัน ฉันส่งพวกคุณไปโรง พยาบาล!”

เฉินเกอกพูดเรียบเฉย

ทำให้ผู้คนรู้สึกว่า เฉินเกอในตอนนี้ไม่คุ้นเคยยิ่งนัก

จริงๆแล้ว ตั้งแต่เฉินเกอเริ่มพูดในป้ายรถเมล์ ก็เป็นท่าทีที่ เฉยเมยแบบนี้มาตลอด

แต่ว่า ก่อนหน้านั้นแค่ทำให้คนรู้สึกเหมือนว่า เป็นนายขี้ขลาด คนหนึ่งกำลังพูด ไม่ได้รู้สึกอะไร

ตอนนี้เฉินเกอพูดอีกครั้ง ก็ทำให้ผู้คนรู้สึกว่ามีความเย็นชา ความเย่อหยิ่งเล็กน้อย ทำให้คนรู้สึกน่าเกรงขามเล็กน้อย

“เฉินเกอ เฉินเกอ นี่คือรถของนาย?”
หวังรุ่ย ถามพร้อมกับเบิกตากว้าง

“อืม เพิ่งซื้อมาไม่นาน

เงินเกอพยักหน้า

* โอ้โห นี่Benz Gเลยนะ เงินกอนายอ Benz G เลยหรอ

หวังรุ่ยพูดอย่างตื่นเต้น

“เฉินเกอ ฉันจะนั่งรถของนายได้ไหม?”

“ได้”

“อ๊าก สุดยอด ได้นั่ง Benz G แล้ว!”

หวังรุ่ยปรบมือด้วยความดีใจ จากนั้นก็เข้าไปในรถเลย

เจียงเฉวง กลับอยู่ด้านข้าง ใบหน้าเต็มไปด้วยแดงระเรื่อ

ใช่สิ เมื่อกี้ยังสั่งสอนเฉินเกอให้หางาน ตอนนี้ล่ะ คนเขาขับ Benz G เลยนะ!

และตั้งแต่แรกที่ตัวเองพูดล้อเล่นกับเฉินเกอ เฉินเกือบอกว่า ไปด้วยกัน ทั้งสองคนมาเจอกันที่ป้ายรถเมล์

ที่แท้แล้วในตอนนั้น คือเฉินเกออยากจะขับรถพาตัวเองไป

“เฉวง ขึ้นรถเถอะ!”

เฉินเกอเห็นว่าเจียงเฉาจิงละอายใจ ยิ้มอ่อนๆ แล้วพูดขึ้น
เจียงเฉวง ลังเลครู่หนึ่ง ก็ยังพยักหน้า แล้วนั่งลงในเบาะนั่ง

ช้าง

ไม่ช่ารถ เต็ม

เงินเกอร์ได้ขับรถพาพวกเขาออกไปก่อน

“เฉินเกอ เฉินเกอ นายรีบพูดเร็ว รถคันนี้นายซื้อได้อย่างไร? นายรวยแล้วหรอ?”

ระหว่างทาง หวังรุ่ยเปิดกระจกรถพร้อมยื่นหัวออกไปถ่ายรูป ด้วย ขณะที่ยังไม่ลืมถามเงินเกอด้วยความสงสัย

“รถคันนี้ไม่ได้ซื้อ แต่บังเอิญได้รับฟรีจากการเข้าร่วมงาน กิจกรรมหนึ่ง!”

เฉินเกอพูดตามความเป็นจริง

เพราะยังไงแล้วLamborghini ที่เขาซื้อเอง ยังเก็บไว้ที่คฤหา

สน์หยุนติ่งเมาท์เทนอยู่เลย

“หา? ได้ฟรีหรอ?”

วนเวียนรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย

สําหรับพวกสาวน้อยข้างๆหวังรุ่ยก็มีแผนการเล็กๆของตัวเอง เช่นกัน

ต้องรู้ว่า พวกเธอทั้งหลาย ยังไม่มีแฟนนะ

เฉินเกอไม่ว่าจะยังไงแล้ว ตอนนี้ก็มีทรัพย์สินมูลค่าถึงสองล้าน แล้ว เมื่อถึงเวลานั้น ขายรถซื้อบ้านหลังหนึ่ง และรถธรรมดา ก็เป็นชีวิตของชนชั้นกลางแล้ว

ดังนั้น มีผู้หญิงหวั่นไหวกับเฉินเกอ

สำหรับเลี้ยงเดวงนั้น เมื่อได้ยินว่ารถคันนี้ของเฉินเกอ คือ ของฟรี

ความตกตะลึงกับเงินเกอก็เกือบจะหายไปหมดแล้ว

ถูกแทนที่ด้วยความดูหมิ่น

รถที่ได้มาฟรีจากงานกิจกรรม เธอรู้สึกว่าวันนี้เฉินเกอนัดกับ ตัวเอง ก็เพื่ออยากจะโอ้อวด

แต่ เหวินหยาง ไม่เหมือนกัน เขามีความสามารถที่จะซื้อ Audi A4 จริงๆดังนั้นความรู้สึกผิดแบบนั้นที่มีต่อเฉินเกอ จึงจางหาย ไป

“เฉินเกอ คิดไม่ถึงเลยจริงๆ ว่าคุณจะมี Benz G แล้ว ไม่ว่าจะ ได้มายังไง คุณก็กลายเป็นคนรวยแล้ว เยี่ยมมาก! แล้วงานเลี้ยง เมื่อกี้ ทำไมคุณถึงได้ถ่อมตัวขนาดนั้น คุณน่าจะโอ้อวดหน่อย!

หวังรุ่ยพูดด้วยความโปรยเสน่ห์

“เหอะๆ ที่จริงมีเงินแล้วก็ไม่จำเป็นต้องโอ้อวด อีกอย่างก็คือ ฉันอยากจะบอกว่า อย่าดูถูกคนข้างๆคุณอย่างง่ายๆ แม้ว่าเขา อาจจะดูธรรมดา แต่ในบางโอกาส สามารถช่วยคุณได้ ก็อาจ จะเป็นคนคนนี้!”

เฉินเกอก็ได้ใช้อารมณ์ของคุณชายเฉิน มาสนทนากับพวกเธอ
พวกผู้หญิงสองสามคนต่างก็รู้สึกเห็นด้วย

แต่เจียงเฉิง หลังจากที่ขมวดคิ้วด้วยความรังเกียจ ก็หัน หน้ามองออกไปนอกกระจกรถ

เงินเกอก็ไม่ได้พูดคุยอีกต่อไป

ในไม่ช้า ก็ได้มาถึงโรงพยาบาลแล้ว

ลี่เหวินหยางในตอนนี้ ได้ทำแผลเรียบร้อยแล้ว ตอนที่เพื่อน ร่วมชั้นเข้ามา สี่เหวินหยางกำลังคุยโทรศัพท์ ติดต่อคน

“พี่จีน พ่อของฉันได้โทรหาพี่แล้ว ฉันอยู่ในโรงพยาบาลครับพี่ จีน พี่สามารถเข้ามาได้ไหม? ได้ยินจากพ่อของฉันพูดว่า คนทาง นั้นก็ยุ่งยาก

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ