บทที่ 182 ไม่รังแกคนธรรมดา

ตอนนั้นเองตำรวจสองสามนายก็เดินเข้ามาแล้ว พวกเขาพลาง

“ใช่ พวกเขานั่นแหละ”

ผู้ชายพันผ้าขาวที่หัวคนหนึ่งเดินออกมาจากข้างหลังตำรวจ แล้วงห้าวพูดอย่างโหดเหี้ยม

ส่วนเงินกอก็เห็นได้ชัดว่าคนๆนี้คือใคร

หม่าเฟยไม่ใช่หรอ!

สถานการณ์ตอนนี้ชัดเจนมาก หลังจากที่ตึงห้าวต่อยหม่าเฟย พอหมาเฟียทําแผลเสร็จก็ไปแจ้งความ

ดูเหมือนว่าตำรวจจะสืบได้จากการตรวจสอบมาจากถนนการ ค้าจีนหลิง

พบว่าถึงห้าวจองห้องอาหารแห่งหนึ่งใกล้ๆถนนการค้าจีน

หลิง

“โอเค อย่างนั้นพวกคุณเชิญไปกับพวกเราด้วยครับ!!

ต่ารวจสองสามคนกล่าวเสียงเย็น

ตึงห้าวกับพวกหล่อหานออกอาการลนลาน

ส่วนดึงห้าว แม้ว่าตอนนี้จะรู้สึกว่าตัวเองเก่งกาจ แต่ยังไงซะก็แอบผวาที่ตัวเองไปต่อยคนมา

แต่ก็พยายามทําใจกล้าว่า “ไปก็ไป อย่างมากสองชั่วโมงก็ ปล่อยแล้ว!”

“เหอะๆ ก็เอามาต่อยน้องชายฉัน จะคอยดูว่าสองชั่วโมง หลังจากนี้นายจะออกมายังไง!

ผู้หญิงคนหนึ่งเดินกอดอกออกมาพร้อมพูดอย่างเหย่อหยิ่งเช่น

“พี่ครับ ไอ้คนนี้แหละที่ทำผม!

หม่าเฟยยืนอยู่หลังหญิงสาวอย่างว่าง่าย

“วางใจได้ พี่คุยเรื่องนี้กับหัวหน้าคือเรียบร้อยแล้ว เขาจะต้อง รักษาความเป็นธรรมให้นายแน่นอน!!

หญิงสาวพูด

คำพูดนี้แสดงให้เห็นว่าบ้านของหม่าเฟยก็มีเส้นสายอยู่บ้าง

และเส้นสายนั้นก็ไม่ธรรมดาด้วย

ยิ่งทําให้งท้าวตระหนกกว่าเดิม

หลี่ซื้อหานก็นึกไม่ถึงว่าหม่าเฟยจะมีพี่สาวที่เจ๋งขนาดนี้

แล้วผู้หญิงคนนั้นล่ะ

เธอกวาดสายตามองตึงห้าวอย่างเย็นชาแล้วกวาดตามองคน ที่มากินข้าวกับตึงห้าวเรียบๆ
เธออดที่จะยักคิ้วแล้วพูดออกมาอย่างแปลกใจไม่ได้ “เฉิน เกอ? ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะ?”

เงินเทอก็คิดไม่ถึงเช่นกัน

ผู้หญิงตรงหน้าคนนี้คือหม่าเชียวหยุนพี่สาวญาติฝั่งแม่ของ หมาเสียวหนานไม่ใช่หรอ ยิ่งกว่านั้นไม่คิดเลยว่าหมาเฟียกับ หม่าเชียวหยุนจะมีความเกี่ยวพันกัน

เฉินเกอรู้ว่าหม่าเซียวหยุนไม่ได้มีน้องชายแท้ๆ

เวรแล้วไง! แบบนี้ฝั่งหนึ่งก็เพื่อนมัธยมปลาย ฝั่งหนึ่งที่เป็น ญาติเป็นเพื่อนของหม่าเสี่ยวหนาน คนกันเองทั้งนั้น

เฉินเกออดที่จะยิ้มเพื่อนๆออกมาไม่ได้

“อ้อ มาหาข้าวกินง่ายๆที่นี่ด้วยกัน!”

“หึ ได้ ในเมื่อนายมากินข้าวกับคนที่มาอยน้องชายฉันดู เหมือนว่าคนห่วยๆอย่างนายคงจะหนีไม่พ้น เสียแรงที่ฉันเคย ดูแลนาย!”

หมาเขียวหยุนพูดหน้าเคร่ง

พูดตามตรง ตั้งแต่ที่หม่าเชียวหยุนกับน้องสาวชวนพวกเฉิน เกอไปกินข้าว ยังไม่ทันกินเสร็จก็เอ่ยปากบ่นเฉินเกอแล้ว

และสิ่งที่ทำให้วันนั้นตัวเองรู้สึกอึดอัดที่สุดคือเดิมทีนั้นกะจะ มาอวดเบ่งอำนาจใส่เพื่อนมัธยมปลายของตัวเอง ผลก็คือไม่รู้ เหมือนกันว่าพวกเพื่อนผู้หญิงของเสี่ยวหนานเป็นอะไรไป เหล่าสาวๆกระซิบกระซาบกันอย่างไม่รู้จะพูดอะไร

ไม่จำเป็นต้องสนใจเพื่อนร่วมชั้นของตัวเอง สรุปก็คือมันน่าอึดอัดมาก

ตัวการที่ก่อกรรมทำชั่วนี้ แน่นอนว่าหมาเชียวหยุนคงจะโทษ เงินเกอ โดยมองข้ามความหวังดีของเขาไปแล้ว

คิดไม่ถึงเลยว่าวันนี้เลยจะเจอกันแบบนี้

“หึ ตอนที่ฉันถูกต่อยคนๆนี้ก็อยู่ในเหตุการณ์

หม่าเฟยพูดเสริม

“โอเคๆ ไม่ต้องพูดแล้วครับ ถ้ามีอะไรจะพูดก็ไปพูดที่โรงพัก เถอะครับ เชิญทุกคนกลับไปกับพวกเราด้วยครับ!”

ตำรวจพาทุกคนไปโรงพักหมด

เฉินเกอได้แต่กลุ้มใจ โชคร้ายจริงๆ

แต่ตอนนี้เขาจะพูดอะไรได้ล่ะ!

เมื่อไปถึงสถานีตำรวจก็ไปรับสารภาพอะไรพวกนั้น มีกล้อง วงจรปิดอยู่ถึงห้าวไม่สามารถไม่ยอมรับได้

จากนั้นก็จัดแจงให้ทุกคนรอผลที่ห้องเล็กๆ ห้องหนึ่ง

“ทําไงดีล่ะ งห้าว? นายว่าฉันจะโดนลงบันทึกไว้ด้วยไหม? ฉันเพิ่งจะสอบติดครูเองนะ ยังไม่ทันได้เรียกไปทำงานก็โดนลง บันทึกเสียแล้ว โรงเรียนจะต้องไล่ฉันออกแน่ๆเลย”
เฉินหลินพูดอย่างตื่นตระหนกในห้องขังเดี่ยว

“ไม่รู้สิ ยังไงซะครั้งนี้เราก็ทําร้ายคนอื่น หลักฐานก็หนาแน่น และหม่าเลย……..พี่สาวของหม่าเฟยก็ร้ายกาจมากไปด้วย

หลี่ยอหานก็เริ่มตื่นตระหนกแล้ว เพราะแค่ดูก็รู้แล้วว่าหมาเชียวหยุนไม่ใช่คนที่ควรจะมีเรื่อง

ตัดภาพมาดูตอนนี้ สีหน้าตึงห้าวร้อนใจจนซีดเผือก เดินไป เดินมาเหมือนไม่ได้เป็นเรื่องใหญ่

หล่อหานเริ่มผิดหวังขึ้นมา

เมื่อเธอได้มองอีกมุมแล้วว่าพี่สาวของหม่าเฟยมีอิทธิพลใน นหลัง เธอเป็นสาวสังคมจริงๆ

แสดงให้เห็นว่าหมาเฟยก็มีศักยภาพเช่นกัน

เมื่อมาพิจารณาโดยรวมดูแล้วหลี่ซื้อหานรู้สึกเสียใจในภาย หลัง ตัวเธอ โหดร้ายกับหม่าเฟยเกินไปรึเปล่านะ?

ถ้าหากอีกหน่อยหมาเฟียประสบความสําเร็จแซงหน้าตึงห้าว ไปจะทํายังไง?

ยังไงซะดึงห้าวนอกจากท่าเก๊กแล้วก็ทำอะไรอย่างอื่นไม่ได้สัก อย่าง ส่วนหม่าเฟยนั้นยังมีความสามารถที่แข็งแกร่งอยู่

ยิ่งคิดหลอหานก็ยิ่งสับสน

โอ๊ย! ทําไมนะ!
ตัวเองเกิดความรู้สึกกับผู้ชายถึง 3 คน คนแรกคือเงินเกอ แต่คนนี้ถูกตัดทิ้งแล้วเพราะไม่เข้าตา คนที่ 2 กันคนที่ 3 ก็คือหมาเฟียกับดึงห้าว! ตอน จู่ๆหลี่ซื่อหานก็รู้สึกสับสน

“พอๆ เลิกพูดได้แล้ว นี่ก็บอกพ่อฉันไปแล้ว พ่อฉันจะต้องคิด หาวิธีให้ฉันได้แน่แล้วพวกเธอก็ไม่โดนลงบันทึกหรอก วางใจ

ตึงห้าวพูดพลางเกาหัว

“ทางฝั่งหม่าเฟยดูไม่ยอมความนะ จังหวะนี้ยังไงก็โดนลง

บันทึก!”

เฉินเกอพูดขึ้น

“เขี้ย! ดูปากนายเข้ากินหมาเข้าไปที่ตัวแล้ว ให้ตายสิ เจอนาย แล้วมีแต่เรื่องชวยๆจริงๆ!!

เฉินหลินดา นอย่างไม่เกรงใจ

“พอเถอะเฉินหลิน เธอไปว่าเขาแล้วจะได้อะไรขึ้นมา เขาอยาก พูดอะไรก็ปล่อยให้พูดไป ยังไงซะคนที่มีเรื่องด้วยก็คือฉันกับยิง ห้าว! ฉันว่าเฉินเกอก็คงมาเยาะเย้ยพวกเราเฉยๆเอง!”

หลี่ซื้อหานพูดพลางกลอกตา

ไม่นานพ่อของถึงห้าวก็มา ทั้งสองฝ่ายถูกพาไปที่ห้องไต่สวน โตน ค่ารวจไกล่เกลี่ย
พ่อของตึงห้าวเองก็มีเส้นสาย ยังไงซะเรื่องที่ลูกชายตัวเองไป มีเรื่องชกต่อยก็ไม่สามารถบริษัทการค้า

แต่ก็ไม่สามารถให้คนอื่นมาดูถูกได้

หลังจากนั้นก็ใช้เส้นสายไกล่เกลี่ย ผลคือเส้นสายฝ่ายผู้เสีย หายดีมาก ทั้งสองฝ่ายจึงตกลงกันไม่ได้

ยังไงซะการทะเลาะวิวาทไม่ว่าใครจะเริ่มก่อน คนที่ได้รับบาด เจ็บหนักก็ถือว่าเป็นผู้เสียหาย

“พ่อ คิดหาวิธีหน่อยสิ ผมไม่อยากโดนลงบันทึกไว้นะ ถ้าอีก หน่อยมีมลทิน ผมก็แย่สิ!”

ตอนนี้ถึงห้าวก็รู้จักกลัวกับเขาแล้ว

“แล้วฉันอีกคนค่ะคุณตำรวจ คุณก็เห็นว่าฉันแค่ไปด้วย ไม่ได้ ลงไม้ลงมือ ฉันเป็นครูนะคะ อย่าลงบันทึกฉันเลย!”

เฉินหลินอ้อนวอน

แล้วมองไปที่หม่าเฟย “หม่าเฟยเมื่อก่อนพวกเราก็เป็นเพื่อน กันนะ ลืมไปแล้วหรอ!”

” แน่นอนว่าฉันไม่ลืม หลี่ซื้อหานมีคนอื่น เธอก็หนีไม่พ้น เรื่องนี้พี่สาวฉันจะเอาเรื่องให้ถึงที่สุด!

หม่าเฟยพูดอย่างแน่วแน่

พ่อของตึงห้าวถอนหายใจแล้วพูดพลางขมวดคิ้วว่า “คุณหม่า เขียวหยุน ผมรู้ว่าเส้นสายคุณกว้างขวาง แต่เรื่องบางเรื่องก็ไม่ควรบีบคนอื่นจนตาย ผมรู้จักคนของบริษัทการค้าจีนหญิงกรุ๊ป หรือว่าเรื่องนี้ถึงขั้นต้องให้คนในบริษัทมาออกหน้า?”

“เหอะๆ คุณเลิกเอาคนในบริษัทมากดดันฉันเถอะค่ะ คุณคิด ว่าคุณรู้จักคนใหญ่คนโตเยอะหรอคะ?”

หมาเขียวหยุนกอดอก

พ่อของตึงห้าวกัดฟันแล้วเริ่มติดต่อบริษัทการค้า ส่วนหมาเชียวหยุนก็เริ่มติดต่อหม่าเสี่ยวหนาน

ทําไมหรอ?

เพราะเรื่องคราวก่อนหมาเสียวหนานเคยบอกเธอเรื่อง เหตุการณ์ในตอนนั้น น้องสาวคนหนึ่งบอกว่าหนุ่มผมขาวคน หนึ่งพาคนขับไมบัดมา 7-8 คันเพื่อช่วยพวกเธอ

“เสี่ยวหนานหรอ ตอนนี้ฉันมีเรื่องอยากจะขอให้ช่วย คนที่ช่วย เธอคราวที่แล้ว เธอมีเบอร์ ชไหมช่วยติดต่อให้ฉันหน่อย น้อง ชายของเราถูกทำร้ายมา เขาบอกเธอไว้ไม่ใช่หรอว่าถ้ามีเรื่อง อะไรให้บอกเขาให้เขาช่วย!!

“ฮัลโหลครับคุณลี่ ผมเองๆ ผมคือฝั่งบัญชีของเขาหยุนเหมิง ครั้งที่แล้วทีกินข้าวกัน ประธานหลี่บอกไว้ว่าถ้าวันข้างหน้าผมมี เรื่องสามารถ……….ๆๆ มีเรื่องนิดหน่อยครับ!”

ทั้งสองฝ่ายต่างแสดงอำนาจของตน ทำเอาเฉินหลินกับหลี่ซื้อทานที่ดูอยู่องค้างไป
ให้ตายเถอะ! ที่แท้แบคหนุนหลังของตึงห้าวกับหมาเฟียต่างก็ ไม่ธรรมดา

เมื่อก่อนคิดว่าความสามารถในการต่อสู้มั่วๆของหมาเฟีย แต่ตอนนี้สิ เส้นสายของพี่สาวเขามีถึงขนาดทีมรถไมดเลยนะ หลี่ซื่อหานมักรู้สึกว่าตัวเองพลาดอะไรไป

จริงๆนะ ตอนนี้หลี่ซือทานเข้าใจประโยคที่ว่า : โลกนี้มันไม่มี อะไรแน่นอน ฉะนั้นอย่าดูถูกคนอื่น! แล้ว

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ