บทที่ 158 ความสงสัยของทานเฟยเอ๋อ

นั่นเพราะสไตล์การแต่งตัวของท่านเฟยเอ๋อในวันนี้ไม่เหมือนเมื่อ ก่อน ในอดีตเธอให้ความรู้สึกราวกับเป็นเทพธิดาและมีเสน่ห์ใน ตัวเธอเอง แต่ตอนนี้ เธอกลายเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น และแต่งตัวให้ กลิ่นอายหญิงสาว

บอกตามตรง ทานเฟยเอ๋อที่แต่เดิมก็หน้าตางดงามอย่างยิ่ง อยู่แล้ว มาตอนนี้กลับยิ่งดูงดงามมากและมีเสน่ห์มากขึ้น

อย่างเช่นเฉินเกอ ตอนนี้ยังต้องตะลึงไป

ในขณะที่หานเฟยเอ๋อ เธอเองก็ไม่ได้คาดหวังว่าอาชีพของเธอ จะราบรื่นเช่นนี้

บางครั้งมันเป็นเรื่องของโอกาสจริงๆ

ถ้าไม่ใช่เพราะพี่ผิงผัน เกรงว่าตอนนี้ตนเองคงจะยังเป็นแค่ผู้ ประกาศข่าวพาร์ทไทม์เล็กๆ ที่ไม่เป็นไม่รู้จัก

แต่ตอนนี้ เพียงไม่กี่เดือน การเปลี่ยนแปลงนี้ก็เกิดขึ้น การเป็นที่ยอมรับของคนหลายๆ คน เป็นเรื่องที่มีความสุข อย่างยิ่ง

ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อบุคคลขึ้นไปยังระดับที่สูงขึ้น ลักษณะก็มักจะ เปลี่ยนไปเช่นกัน ตอนนี้ทานเฟยเอ๋อหยิ่งกว่าเมื่อก่อนมาก

ในอดีตเมื่อเห็นแฟนๆ ของเธอ เธอก็มักจะทักทายยิ้มให้ แต่ตอนนี้เธอไม่สนใจเสียด้วยซ้ำ

ประตูถูกเปิดออก ให้นักเรียนเข้าไป

ทานเฟยเอ๋อกอดอกและเอ่ย “คนมาหมดแล้วหรือยัง? ถ้ามา ครบแล้วหวงเหมาคุณช่วยมอบหมายงานให้ทุกคนหน่อยแล้วกัน วันนี้ต้องช่วยกันทำความสะอาดสตูดิโอ จะได้ไม่เสียเวลาเปิด กิจการวันพรุ่งนี้ นอกจากนี้คืนนี้ หวาง TVฉันเป็นคนเลี้ยง อยากกินอะไรดื่มอะไร ทุกคนสั่งได้ตามต้องการ! ”

นักเรียนจํานวนมาก โห่ร้องด้วยความตื่นเต้น แม้ว่าตอนนี้หานเฟยเอ๋อจะดูเย่อหยิ่งโอ้อวด และคำให้บางคนรู้สึกอิจฉาอยู่บ้าง

อย่างไรก็ตาม คนเย่อหยิ่งได้ก็เพราะมีดีให้เย่อหยิ่ง อย่างเช่น พี่ใหญ่ผิงผัน เพื่อเธอแล้ว ถึงกับซื้อแพลตฟอร์มการถ่ายทอดสด ให้เธอ ใครจะมีดวงดีเช่นนี้กันเล่า

ดังนั้นอิจฉาก็แค่อิจฉา แต่ก็ไม่ถึงขั้นเกลียดชัง

บวกกับทุกคนแต่เดิมก็ชอบการสังสรรค์

โดยเฉพาะถนนการค้าจีนหลัง

เมื่อได้ยินว่าสามารถกินดื่มได้เต็มที่ที่หวางKTV ทุกคนย่อม ตื่นเต้นขึ้น

หวงเหมาถือโอกาอาศัยบารมีคนอื่นมาอวดเบ่ง เรียกว่ากระดิกหางได้อย่างมีความสุขที่สุด

คนผู้ชำนาญด้านรวยทางลัด ตอนนี้เขาเอาใจเกาะขาทาน เฟยเอ๋อ และตำแหน่งของเขาในชั้นเรียนก็คือตำแหน่งผู้นำ อันดับสองมาโดยตลอด

ก็ไม่หวงเหมาทำงานให้กับทานเฟยเอ๋อ ราวกับกำลังทำงาน ให้กับครอบครัวของตนมิปาน

งานได้รับมอบหมาย ถูกทำอย่างเป็นระเบียบ

ส่วนนักเรียน มีบ้างบางคนที่ไม่อยากทำงานให้กับทานเฟยเอ๋ อ แต่ว่า ทําแบบนั้นก็ดูออกจะไม่ไว้หน้าหานเฟยเอ๋อเกินไป และ มันไม่คุ้มค่าที่จะทำให้ทานเฟยเอ๋อขุ่นเคืองด้วยวิธีนี้

ดังนั้นทุกคนจึงให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี

“โอ๊ะ ลืมห้องน้ำไปได้ยังไง ต้องหาคนมาทําความสะอาด ห้องน้ำ! ”

หลังจากแจกจ่ายหน้าที่ทั้งหมดหวงเหมากเกาหัวและขมวดคิ้ว

“หา? พี่หวง พวกเราไม่ไปทำความสะอาดห้องน้ำนะ! ถูพื้นก็

ไม่เลว!”

เด็กผู้ชายหลายคนในชั้นเรียนกลัวว่าตัวเองจะโดนเลือก

ในตอนนี้เขารีบส่งบุหรี่ให้หวงเหมา

หวงเหมารับมาอย่างมีความสุข นักเรียนในชั้น เขาไม่ต้องการ ที่จะทำให้ใครขุ่นเคืองทั้งนั้น ยกเว้นคนหนึ่งที่ไม่สำคัญอะไร
“เฉินเกอ นายแล้วกัน ไม่ต้องทําความสะอาดกระจกแล้ว ห้องน้ำมอบให้นาย นั่นเป็นโลกอันแสนอิสระ ใบเล็กๆ เชียวนะ ฉันจะตรวจสอบหลังจากทำความสะอาดเสร็จแล้ว ฮ่าฮ่า! ” หวงเหมาชี้ไปที่เฉินเกอที่กำลังผ้าเช็ดจาน

“พรู !” นักเรียนทุกคนหัวเราะ

“ใช่เฉินเกอ การทําความสะอาดของเฉินเกอสะอาดกว่าของ พวกเราทั้งหมด สมควรที่เฉินเกอจะทำความสะอาดห้องน้ำจริงๆ

“อืมอิ่ม เฉินเกอเป็นคนที่เหมาะสมที่สุด! ”

นักเรียนทุกคนพูดเป็นเสียงเดียวกัน

ส่วนเงินเกอ แต่เดิมเขาก็ไม่ต้องการเช็ดกระจก ให้ทานเฟยเอ๋

อ เธอเปิดธุรกิจ แต่ให้ตนมาทำงานให้ นี่มันเหตุผลอะไรกัน? แต่เมื่อพวกหยางฮุยไม่ได้พูดอะไร เฉินเกอเองก็ไม่ใช่คนเรื่อง

มาก

ก็แค่ทํามัน

มาตอนนี้ เห็นได้ชัดว่าหวงเหมาจงใจรังแกตัวเอง

ส่วนนักเรียนคนอื่นๆ เขาไม่ต้องการไปทำให้ขุ่นเคือง แต่กลับ ไม่กลัวที่จะทำให้เขาขุ่นเคือง หากไม่เรือกว่าดูถูกคนแล้วจะ เรียกว่าอะไรได้อีก?

เงินเกอต้องการปฏิเสธ
“ยังจะนิ่งอยู่อีกทำไม? ให้นายไปทำความสะอาดก็ไป? ไม่ อย่างนั้นเย็นนี้ไม่ให้ข้าวนายกินนะ! ฮ่าฮ่าฮ่า

ในเวลานี้ นักเรียนหญิงที่ติดตามหานเฟยเอ๋อมา ก็เหน็บแนม เงินเทอตามหวงเหมาไปด้วย “ให้ตายเหอะ หมายความว่ายังไง คิดจะให้เงินเกอล้าง

ห้องน้ำให้พวกนาย?”

ในเวลานั้นเอง หลี่ถังรีบทิ้งผ้าเช็ดจานและพูดขึ้น

ครั้งที่แล้วหยางฮุยและเงินเกอช่วยเขาแบบนั้น หลี่ปุ่นจึงมอง พวกเขาสำคัญยิ่งกว่าชีวิตของตนไปแล้ว

ยิ่งไปกว่านั้น อำนาจของเงินเกอ หลี่ปินและหยางฮุยเองก็ยัง ไม่แน่ชัด แต่กลับรู้สึกได้ว่า เหล่าเฉันเป็นคนที่สุดยอดคนหนึ่ง

สามารถเรียกลมเรียกฝนได้

เมื่อเห็นพวกเขากำลังเย้ยหยันใส่เงินเกอ แน่นอนว่าเขาย่อม

ไม่ยินยอม

“โย่ว โย่ว โย่ว หลี่ปินหยางฮุย เป็นอะไรไป? วันนี้เป็นวันเปิด สตูดิโอของเฟยเอ๋อร์ พวกนายสองคนไม่ช่วยไม่พอ แต่กลับยัง คิดก่อความวุ่นวายงั้นหรือ?”

นักเรียนหญิงคนนั้นกอดอกเยาะเย้ย

“เธอ!”

“พอเถอะปืนจื่อหยางฮุย พวกนายไม่ต้องรีบร้อน ฉันไปก็พอ!”
เงินเกอหัวเราะขมขื่นขึ้น

เรื่องเล็กน้อยแค่นี้ของตน แน่นอนว่าไม่จำเป็นต้องให้หน และหยางฮุยไปทำให้พวกเธอขุ่นเคือง

ยิ่งไปกว่านั้น หากให้ตนเองบอกฐานะออกไปเพื่อตบหน้าคน เหล่านี้ก็ออกจะไม่คุ้มค่าอะไร เพียงแต่เฉินเกอแค่คิดว่าวิธีแบบนี้ ออกจะหยาบคายเกินไปอยู่บ้าง

ทําเพื่ออะไรกัน?

เหอะเหอะ!

ดังนั้นเฉินเกอจึงยอมทำเรื่องให้เล็กลงจะดีกว่า เมื่อเรื่องเล็ก ลงแล้ว ย่อมไม่มีปัญหา

ดังนั้น เขาจึงไปล้างห้องน้ำ

ส่วนหานเฟยเอ๋อ ก็ทําเพียงแค่เหลือบมองดูเรื่องที่เกือบจะ ปะทุขึ้นอย่างเงียบๆ เท่านั้น

เงินเกอเป็นแค่คนที่ผ่านไปมาสำหรับเธอ แม้กระทั่งเปลือกตา ของทานเฟยเอ๋อยังไม่เหลือบขึ้นมอง

เมื่อเป็นเช่นนี้ เฉินเกอจึงไปทำความสะอาดห้องน้ำ

คนด้านนอกก็เล่นของพวกเขาไป เฉินเธออยู่ในห้องน้ำกลับ รู้สึกสงบไม่น้อย

ในตอนนั้นเอง หลี่เจิ้นกั๋วก็โทรหาเขา

บอกตนว่าเรื่องของสวีต้าหยวนจัดการลงแล้ว กระดูกแขนขาของสวีต้าหยวนหัก คาดว่าจะต้องรักษาตัวอยู่บนเตียงไปอีก หลายเดือน และเรื่องนี้สวีตหยวนเองก็ไม่กล้าบอกกับสให้ชาน

ทําไมน่ะหรือ?

นั่นเพราะในมือของหลี่เจิ้นถั่วมีหลักฐานว่าไม่กี่ปีมานี้ ด้า หยวนยักยอกเงินของลูกพี่ลูกน้องตนไป

ยังไงเสียตอนนี้ เขาก็ไม่สามารถก่อคลื่นลมอะไรได้อีกชั่วคราว

เงินเกอถอนหายใจ จากนั้นจึงบอกเรื่องนี้กับถังหว่าน

แน่นอนว่าเขาไม่บอกว่าตนเป็นคนช่วย แต่บอกว่าบริษัท อสังหาริมทรัพย์ให้ชานกรุ๊ปกำลังร่วมมือกับบริษัทการค้าจีนหลัง กรุ๊ป และ เรื่องสวีต้าหยวนในจัดการ เพื่อให้ถึงหว่านสบายใจ พอ

เมือวางสายลง

ประตูห้องน้ำก็ถูกเปิดออก

จากนั้นก็เห็นเป็นหานเฟยเอ๋อที่กำลังเดินคุยโทรศัพท์เข้ามา ด้วยสีหน้าเย็นชา

“ฉันว่านายคงบ้าไปแล้วมั้ง นายจะไม่ยอมจบใช่ไหม ฉันบอก ไปแล้วว่าฉันไม่สามารถเจอนายได้ อาศัยอะไรให้ไปพบนายกัน! นายคิดว่านายเป็นใคร?

“เหอเหอ นายถือเป็นพี่ใหญ่ด้วยหรือไง? นายก็แต่จ่ายเงิน แปดเก้าหมื่น ให้เอาเถอะ ไม่ได้จริงๆ นายเอาบัญชีมา ฉัน โอนเงินคืนให้นายก็จบแล้ว ฉันจะให้นายหนึ่งแสน แล้วนายก็จะหาย ไปซะ ต่อหน้าฉันนายเป็นพี่ใหญ่อะไร? ตอนนี้ในแอพสตูดิโอ เขาฟ้าน ใครเคยได้ยินจิ๋วเจียงชื่อของนายกัน เจ้าโง่! ไสหัวไป

หลังพูดจบนานเฟยเอ๋อก็ตัดสายทันที

ในเวลานั้นเอง นักเรียนหญิงที่ติดตามหานเฟยเอ๋อ ชื่อตู้หยู นับว่าเป็นพวกบูชาเงินจิตใจสกปรกคนหนึ่ง ก็ตามเข้ามาด้วย

เช่นกัน “เฟยเอ๋อร์ จิ่วเจียงคนนั้นตามตอแยเธออีกแล้วหรือ?”

ตู้หยูเอ่ยถาม

“อืมอิ่ม ใช่ เขาบอกว่าจะมารับฉันที่มหาลัย เชิญฉันออกไปดื่ม เหล้า บ้าเอ่ย เขาคิดว่าเขาเป็นใครกัน?”

ทานเฟยเอ๋อพูดอย่างโมโห

“จิ๋วเจียง? เขาไม่ใช่คนที่ระหว่างที่เธอกำลังถ่ายทอดสด ก็ เอาแต่สนใจพี่ใหญ่ของเธอหรอกหรือ ครั้งที่แล้วเธอPK เขาเอง ก็ให้ของขวัญกับเธอไม่น้อย? อีกทั้งยังให้สั่งเปาในวีแชทกับเธอ ส่วนตัวด้วย”

ตอนนั้นเอง เฉินเกอที่กำลังทำความสะอาดห้องน้ำก็เอ่ยขึ้น

จิ่วเจียงเฉินเกือพอจะมีความทรงจำเกี่ยวกับเขาอยู่บ้าง นั่น เพราะตอนนั้นพี่ใหญ่ของทานเฟยเอ๋อ คนหนึ่งก็คือตน ส่วนอีก คนคือจิ่วเจียง
เขารู้สึกว่าจิ่วเจียงคนนี้ ชอบทานเฟยเอ๋อยิ่งกว่าตนเองเสียอีก นั่นเพราะท่านเฟยเอ๋อเคยบอกกับตนในวีแชท ว่าจิ๋วเจียงอาจจะ กำลังจับเธอ และมักจะส่งคั่งเปาให้ แต่ตนเองไม่ได้รับ

อีกทั้งยังแคปรูปส่งให้กับเงินเกอทั้งหมด เพราะอะไรน่ะหรือ? ห่านเฟยเอ๋อต้องการยืนยันกับเป็นเกย ว่าตนเองนอกจากเขา แล้ว ผู้ชายคนอื่นเธอล้วนไม่สนใจ

เพียงแต่ตอนนี้พอเฉินเกอได้ยินหานเฟยเอ๋อค่าเขาแบบนี้ ก็ รู้สึกว่าหายเฟยเอ๋อออกจะทำเกินไปหน่อย ดังนั้นจึงอดเอ่ยขึ้นมา อย่างห้ามไม่ได้

“แล้วยังไงกัน คนๆ นี้ไม่รู้จักเจียมตัวมานัดเฟยเอ๋อของพวก เราออกไป นายว่าสมควรโดนด่าไหม? อ้อใช่ เฉินเกอทำไมนาย ถึงรู้เรื่องถ่ายทอดสดของเฟยเอ๋อชัดเจนขนาดนั้น? คนขี้แพ้ กระจอกอย่างนาย ก็ดูถ่ายทอดสดด้วย?”

ตู้หยูเอ่ยอย่างแปลกใจ

แม้กระทั่งหานเฟยเอ๋อเองก็เหลือบมองเฉินเกออย่างสงสัยอยู่

บ้าง

เธอไม่ได้แปลกใจที่เฉินเกอดูการถ่ายทอดสดของตน แม้กระ ทั้งเงินเกอเห็นธาตุแท้เธอ เธอก็ไม่แปลกใจ แต่ที่เธอตกตะลึงก็คือประโยคสุดท้ายของเฉินเกอ

“นายรู้ได้ยังไงว่าจิ๋วเจียงส่งคั่งเปามาให้ฉันเป็นการส่วนตัว?
หานเฟยเอ๋อจ้องไปที่เฉินเกอ และตามด้วยสายตาสงสัย

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ