บทที่ 129 เฉินเกอรวยขนาดนั้นเลยเหรอ

ถังรับถาม” แขกสำคัญที่คุณพูดถึงคือเงินเกอหรือเปล่า?” “เราไม่รู้เรารู้แค่ว่าตอนเที่ยง หนึ่งในนั้นคือแขกสำคัญของ เรา!”

บริกรมเล็กน้อย

เกิดอะไรขึ้น?

ตอนเที่ยงมีเพียงเฉินเกอและมหาน แม้ว่าพวกเขาจะไม่ยอมพูด แต่ถึงก็พอรู้ว่าเป็นเงินเกอ เป็นไปได้มาก เพราะเงินเกอ

แต่เป็นไปได้อย่างไรละ

“เฮ้อๆ.. ดู คุณรีบให้เราดูเซอร์ไพรส์สวนหรือเป็นเซอร์ไพรส์ ที่คุณจะให้พวกเรา?”

เพื่อนร่วมชั้นมัธยมปลายของ ถัง หญิงสาวชื่อ หวังต้าเหม่ย พูดขึ้น

หวังต้าเหมียและเธอทั้งสองเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันมาตั้งแต่สมัย มัธยมและทั้งคู่เป็นเพื่อนร่วมชั้นเรียนในมหาวิทยาลัย

ถึงแม้จะเป็นเพื่อนที่ดีที่สุด แต่ก็เป็นเพื่อนที่แข่งกันตั้งแต่หัวยันปลายเท้า

เธอ จจาเธอ เออิจฉาเธอ

ต่อมา ถังได้ศึกษาและทำงานในประเทศ M ด้วยผลงานที่ ยอดเยี่ยม

ถือได้ว่าเก่งกว่าหวังต้าเหม่ยอย่างสิ้นเชิง

แม้แต่เมื่อกี้ถัง ก็อยากจะโชว์ต่อหน้า หวังต้าเหมียแต่ สุดท้าย เธอก็เจอกับสิ่งนี้ โดยเฉพาะตอนที่หวังต้าเหม่ยถามอ ย่างแปลกๆ ยิ่งทำให้ถังโมโหแทบบ้า

แน่นอนว่าไม่มีส่วนลดแล้ว

แต่ถ้าจะกลับไปกินตอนนี้ มันคงจะน่าอายมาก ทำได้เพียงกัดฟัน เว่ยเฉียงชำระเงินด้วยใบหน้าสีดำ

แปดหมื่นกว่า ไม่กินสักคำ จะอวดหน่อยก็อวดไม่สำเร็จ ครั้ง

นี้ถือว่าซวยจริงๆ

หลังจากจ่ายเสร็จ เว่ยเฉียงก็ไม่สามารถจัดหาโรงแรมที่พัก ให้ได้แล้ว

” ใช่แล้วถัง เพื่อนของคุณที่เรียนอยู่ต่างประเทศยังไม่มีที่พัก ใช่ไหม?เอาแบบนี้ละกัน ให้ฉันจัดการเรื่องอาหารและที่พักในที่ เดียวกัน พวกเรากินข้าวก่อนแล้วค่อยพักผ่อน ไม่งั้นจะหิวไม่ ไหวแน่!

ออกจากห้องครัวเจียหยวนด้วยความลำบากใจ ในขณะนี้หวังต้าเหม่อยิ้มอย่างขมขึ้นพร้อมกับโอบไหล่ของเธอไว้

ถังพูดอย่างไม่พอใจ

“ไม่ต้องแล้ว ฉันมีเงิน ฉันจัดการเอง จัดโรงแรม 5 ดาว ใน จีนหลังเป็นไง? ต้าเหมียถ้าพวกคุณไม่มีธุระอะไร คืนนี้ก็ไม่ต้อง กลับไปแล้ว ฉันจะจัดเตรียมให้พวกคุณด้วย ยังไงพวกเราก็ไม่ ได้เจอกันมาหลายปี ถือโอกาสนี้มาพูดคุยกัน!

“โอ๊ย ฉันยังว่าคุณกลับมาจากต่างประเทศ และครอบครัว ของคุณก็ทำธุรกิจ คุณควรจะต้องมีน้ำใจเป็นพิเศษไม่ใช่เหรอ ทำไมคุณถึงจัดโรงแรมห้าดาวให้เพื่อน ๆ ต่างประเทศละ นี่ไม่ เห็นความสำคัญเกินไปแล้วมั้ง?”

หวังต้าเหม่ยยิ้มแล้วพูด

ถังถาม” แล้วคุณบอกมา ว่านอกจากโรงแรมระดับ 5 ดาว แล้ว ที่เมืองจินหลิงยังมีที่ไหนแพงเป็นพิเศษไหม?”

“เหอะๆ มีแน่นอน คุณเคยได้ยินชื่อวิลล่าสปาเป็นอันดับ หนึ่งในจินหลิงเคยได้ยินหรือไม่?”

หวังต้าเหม่ยกล่าวอย่างภาคภูมิใจ

“วิลล่าสปา ฉันเคยได้ยิน ที่นั่นเกือบจะเป็นอันดับหนึ่งใน ประเทศและราคาสูงเสียดฟ้าและทุกคนที่เข้าออกคือผู้คนที่ สูงส่ง!”

ในเวลานี้ เว่ยเฉียงรีบเสริมเพื่อที่จะแสดงตน
“ผมเคยได้ยินมาเหมือนกัน แต่ผมจ่ายไม่ไหว คุณลองบอกที่ อื่นมา เดี๋ยวผมจัดเตรียมให้เอง!”

ถังพบว่า หวังต้าเหม่ยจงใจที่จะแกล้งเธอ

“โอเค งั้นฉันจะพูดแล้วนะ คฤหาสน์อันดับสองในจีนหลัง ที่นี่ รวมอาหารและที่พักไว้ด้วยกัน ภัตตาคารแบบ เท่าที่ฉันรู้ราคา ที่นั่นต่ำกว่าวิลล่าสปานิดหน่อย ดู หลายปีมานี้คุณมีการงาน หน้าที่ที่ดี ถ้าคุณสามารถจัดสถานที่นี้ให้เรา ฉันนับถือคุณจริงๆ เมื่อฉันพบคุณในอนาคต ฉันจะไม่เรียกคุณว่า ฉันจะเรียก คุณว่าพี่ฉูฉ! ”

หวังต้าเหม่ยกล่าวอย่างติดตลก

พูดคือพูด เล่นคือเล่น

เธอก็แค่พูดสนุกปาก ยังไงคนปกติคนทั่วไปรู้ดีว่าถึงแม้คุณจะ มีเงิน แต่ก็มีสถานที่สองแห่งที่คุณไม่ควรไปก็คือวิลล่าสปาและ ภัตตาคารแบบบู !

ดังนั้น สิ่งที่หวังต้าเหม่ยอยากบอกให้ทั้งรู้ก็คือ อย่าคิดว่า คุณเรียนที่ต่างประเทศก็โอ้อวด

ไม่ใช่ว่าคุณจะได้หน้าทุกอย่างเสมอไป บางอย่างคุณอาจจะ เอามาไม่ได้!

แต่แล้ว …

“ฮ่าๆ!”
ถังหัวเราะเสียงดัง

ภัตตาคารแบบ คุณหมายถึงบ้านไร่แห่งนั้นหรือ? ถ้าฉัน จัดการให้คุณทั้งหมดในคืนนี้คุณต้องทำตามสัญญาที่บอกว่าจะ เรียกฉันว่าพี่….”

ดูเหมือนถึงจะจริงจัง

หวังต้าเหมียกล่าวอย่างใจแข็ง “เอาล่ะ ถ้าคุณสามารถจัด

เตรียมให้พวกเรา

ได้จริงๆ ฉันจะเรียกคุณว่าพี่

“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า งั้นก็แบบนี้นะเว่ยหลิน เว่ยเฉียง ขับรถ พวก เราไปที่ ภัตตาคารแบบบูกันเถอะ!!

ล้อเล่นเหรอ

อาหารมื้อแรกในตอนเที่ยงคือที่ภัตตาคารแบบบู ซึ่งเป็น บ้านไร่ที่เฉินเกอเป็นคนจัดเตรียม

หลังจากไป ถังก็เพียงพอแล้ว

สถานที่แบบนั้นมีแต่คนโง่เท่านั้นที่จะไป

แต่ไม่เป็นไร ตอนนี้ฉันเดิมพันไปแล้ว ขอเพียงแค่ตนเอง สามารถจัดเตรียมให้ได้ ฉันจะพอใจเมื่อได้ยินหวังต้าเหม่ยเรียก ฉันว่าพี่ฉูฉู

ไม่นานก็มาถึง

“พนักงาน รบกวนช่วยจัดโต๊ะอาหารที่แพงที่สุดให้ฉันนอกจากนี้หนึ่งสองสามสี่ห้า… เปิดห้องอีกห้าห้องให้ฉัน

ถังพูด ในตอนนี้เธอรู้สึกไม่เคยเท่ขนาดนี้มาก่อน

“ได้เลยคุณผู้หญิง ฉันจะจัดให้ทันที สวัสดีคุณผู้หญิง ค่าห้อง ทั้งหมด 500,000 หยวน เชิญคุณรูดบัตร!” พนักงานเสิร์ฟโค้งคำนับให้ถังซ้ำ ๆ

รวยเกินไปแล้ว!

“ห้ะ?อะไรกัน ห้าแสน?เราเปิดห้องห้าห้อง ราคาห้าแสนใน คืนเดียวเหรอ? ฉันไม่ได้ยินผิดใช่

ไหม?

ถังฉ่เบิกตากว้าง

“ใช่คุณผู้หญิง นี่เป็นห้องธรรมดา แต่ว่า ห้องที่คุณเปิด เพียงพอที่จะจัดอาหารค่ำให้คุณได้ฟรี เราจะรวบรวมเชฟชื่อดัง

จากทั่วทุกมุมโลกให้คุณเลือกลิ้มรส

พนักงานเสิร์ฟยิ้มและตอบ และผลักเครื่อง BOSS ไปข้าง

หน้า

“นี่ … เดี๋ยวก่อน ถ้าเราสั่งแค่อาหารค่ำหนึ่งโต๊ะล่ะ?”

ถังพยายามกลืนน้ำลาย

“ถ้าแค่อาหารค่ำเราไม่ได้จัดเตรียมห้องไว้ให้ หากคุณ ต้องการสั่งจริงๆ คุณจะได้รับห้องราคา
150,000 หยวน เมื่อถึงเวลานั้นคุณสามารถสั่งอาหารได้จาก ทั่วทุกภาคของประเทศ แล้วแต่คุณจะสั่ง เพียงแค่คุณสั่งมัน เซฟทําให้คุณได้ทุกอย่าง!

บ!

ถัง ตกตะลึง

ที่แท้ที่นี่ไม่ใช่สถานที่ที่คนบ้านนอกอยากมาก็มาได้ แม้แต่คนชั้นสูงอย่างเธอก็ไม่สามารถจ่ายได้

ไม่รู้ว่าทำไม ถังถึงนึกถึงเฉินเกอทันที

ตอนเที่ยง เฉินเกอได้จัดงานเลี้ยงที่นี่

และยังเตรียมจัดที่พัก

คํานวณดูแล้ว คาดว่าน่าจะอย่างต่ำก็ห้าหรือหกแสน!

กล่าวอีกนัยหนึ่งเฉินเกอร่ำรวยมาก

เขาไม่ได้ใช้เงินตนเองจนหมด

และนอกจากนี้

ผู้ที่สามารถให้บริกรแจกไวน์แดงราคาแพงชนิดนั้นได้ ก็คือ เงินเกอนั่นเอง!

พระเจ้า!

ที่แท้เงินเกอคือคนที่มีหน้ามีตาที่แท้จริง
“เหอะๆ อย่าลำบากใจเลย จ่ายไม่ไหวก็ไม่ไหว ให้ฉันจัด เตรียมเถอะ พวกเรารีบไปกินข้าวเถอะ หิวจะตายอยู่แล้ว”

หวังต้าเหมียส่ายหัวและยิ้มอย่างขมขื่น

“พูดอะไรของคุณ ตอนเที่ยงฉันยังอยู่ที่นี่อยู่เลย ใช่แล้ว เวีย หลินพวกคุณก็มาที่นี่

เหมือนกันใช่มั้ย?เราเกือบจะกินและพักอยู่ที่นี่แล้ว!”

ถัง โต้กลับ

“ฉูฉูอย่าแสร้งทำแล้วได้ไหม?”

หวังต้าเหม่ยเริ่มจะดูถูกถังแล้ว

“ใครเสแสร้ง คุณถามบริกรคนนี้ดู ว่าตอนเที่ยงเราเคยมา คนชื่อเฉินเกอจองอาหารและที่พักที่นี่ใช่หรือไม่?

ถังรีบถาม

“ใช่คุณผู้หญิง ตอนเที่ยงมีคนที่ชื่อเงินเกอจองที่พักและจัด เลี้ยงห้องชุดหรูหรา 600,000 หยวนเต็มๆ!”

บริกรยังจำได้ดี เพราะปกติผู้จัดการที่เก่งกาจไม่กล้ายืนตรง ต่อหน้าคนชื่อเงินเกอทั้งวัน ซึ่งทำให้พนักงานโรงแรมทุกคน ตกใจไปชั่วขณะ!

* โอ้แม่เจ้า 6 แสน!”

ถังฉ่ตกตะลึงจริงๆ!
ในตอนนี้เธอกำลังคิดว่าถ้าเงินเกออยู่ที่นี่ก็คงจะดี มีศักดิ์ศรี อะไรที่วางไม่

ลงละ!

แต่ทําไม … โอ๊ย ฉันจะบ้าจะบ้า

ด้วยความรู้สึกเสียใจทีหลัง ถังจึงโทรหาน้องซูมหานของ เธอ ในเวลานี้ อยากถามว่าให้เงินเกอช่วยจัดเตรียมหน่อยได้ ไหม แต่กลับโทรไม่ติด

เพราะในตอนนี้เฉินเกองานที่ต้องทำ…

“คุณเร็วหน่อย ช้าจริงๆ ทำไมโทรให้คุณถึงโทรไม่ติด คิดว่า คุณจะแอบหนีไป!”

เพิ่งไฉ่หรูขับรถและตะโกนใส่เที่ฉันเกอด้วยความเย็นชา

“ขอโทษนะอาจารย์ โทรศัพท์มือถือของผมแบตหมด ยืม แบตสํารองของคุณได้ไหม?”

เงินเกอชี้ไปที่เพาเวอร์แบงค์ในรถของเพิ่งไฉ่หรู

“เอาไปๆ เป็นคนที่โซ่หลุด ในเวลาคับขันจริงๆ ไว้วางใจไม่ ค่อยได้เลย!”

เพิ่งไฉ่หรูกล่าวอย่างดูถูก

เฉินเกอจึงใช้พาวเวอร์แบงค์เพื่อชาร์จแบตเตอรี่ ตามข้อตกลง คืนนี้ เฉินเกอจะถูกเพิ่งไฉ่หรูพาไปที่บาร์เพื่อทำงานพาร์ทไทม์

เห้อ เมื่อลองสงบใจคิดดูทุกอย่างเหมือนละคร
ตนเองเป็นเจ้าของถนนการค้าจินหลง ตอนนี้ต้องไปทํางาน พาร์ทไทม์ให้กับบาร์ที่เพิ่งเปิดใหม่ของลูกน้อง

เงินเกออดไม่ได้ที่จะยิ้มอย่างขมขื่น

” ใช่แล้ว ฉันจะเตือนคุณไว้อย่างนะ!”

ในเวลานี้ดูเหมือนเพิ่งไฉ่หรูจะจำอะไรบางอย่างได้และพูดเบา

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ