บทที่ 126 ภัตตาคารแบบบูไวด์

“เฮ้ย มหานคุณรีบดูสิ ไอ้ผู้ชายห่วยๆคนนั้นมาแล้ว!”

* เขาคบกับจ้าว ฟานไม่ใช่เหรอ มายืนทำอะไรที่หน้าประตู ห้องเรา?

“เหอะ ไอ้ผู้ชายไม่ได้เรื่องคนนั้นคงชอบทานของเราเข้า แล้วมั้ง โอ้แม่เจ้า ไม่รู้จริงๆ เลยว่าจ้าว ฟานคิดยังไง ทำไม เธอจึงได้ตกลงคบกับคนแบบนี้?”

เมื่อเป็นเกอเดินไปที่หน้าประตูห้องเรียนของมหาน ก็ถูกทั้งกลุ่มล้อเลียนทันที

อย่างไรก็ตาม เฉินเกอมีภูมิคุ้มกันต่อสิ่งเหล่านี้แล้ว

เพียงแค่อยากให้มหานออกไปเดินเล่น

ซูมู่หานรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยที่เงินเดอมาหาเธอ เธอยัง รอให้เฉินเกอโทรหาเธออยู่เลย ในตอนที่เธอกำลังรู้สึกผิดหวัง

คิดไม่ถึงว่าเขาจะมาในห้องโดยตรง

แน่นอนว่า มหานตอบตกลงอย่างไม่ลังเล

เพราะตอนนี้เธอเชื่อในเฉินเกออีกครั้ง ในความเป็นจริงหลัง จากที่เธอตบหน้าเฉินเกอในวันนั้น ซูมู่หานก็รู้สึกว่าไม่น่าทำเลย ไม่ว่าจะคิดยังไงก็รู้สึกว่าเป็นเกยไม่ใช่คนแบบนั้น

ดังนั้น เมื่อเดินเกออธิบายให้เธอฟังเมื่อวานนี้

ซูมู่หานก็เชื่อในตัวเฉินเกอแล้ว

ทั้งสองคนเดินออกจากห้องเรียนท่ามกลางสายตาของทุกคน ด้วยความประหลาดใจ เดินออกจากห้องเรียน จนมาถึงบนถนน ในโรงเรียน

* เฉินเกอ ลูกพี่ลูกน้องของฉันไม่ได้กลับมาจากประเทศ M ครั้งที่แล้วเธอยุ่งเกี่ยวกับธุรกิจบางอย่างในช่วงนี้ แต่ตอนนี้เธอ ไม่ได้ยุ่งอีกแล้ว เธออยากเจอคุณมาตลอด ฉันพยายาผัดวัน ประกันพรุ่ง ตอนนี้ผลัดไม่ได้อีกแล้วจริงๆ!

ซูมู่หานกล่าว”ฉันอยากให้คุณเลี้ยงข้าวลูกพี่ลูกน้องของฉัน!

“อ๋อๆ ไม่มีปัญหา เมื่อไหร่ละ?”

เงินเกอเห็น มู่หานก็ไม่โกรธแล้ว ในที่สุดในใจก็เริ่มห่วง เรื่องนี้อีก ดังนั้นเขาจึงตอบตกลงทันที

“ตอนบ่ายคุณไม่มีเรียนไม่ใช่เหรอ งั้นก็ตอนเที่ยงละกัน อีก ไม่กี่วันลูกพี่ลูกน้องของฉันก็เริ่มยุ่งอีกแล้ว จากนั้นก็จะกลับไปที่ ประเทศM หลังจากที่ทํางานเสร็จ!”

“ได้เลย!”

หลังจากตัดสินกันเสร็จแล้ว

เงินเกอเริ่มมองหาสถานที่ที่จะไปรับประทานอาหาร

เงินเกอคุ้นเคยถนนการค้าจินหลังเป็นอย่างมาก เขาจึงไม่ อยอยากไป
อีกอย่าง ไปที่นั่นก็ดูเหมือนจะไฮโซไปหน่อย

ก็เลยไปปรึกษาหลี่เจิ้นกั่วสถานที่ หลี่เจิ้นถั่วเป็นคนจองให้ ชื่อร้านคือภัตตาคารแบบบูไวด์

ที่นั่นดูเงียบสงบ

แม้ว่าจะไม่ได้เป็นส่วนของถนนการค้านหลัง แต่ก็เป็นร้าน อาหารที่เปิด โดยบริษัทการค้าจีนหลิง กรุ๊ป

ถ้าเรื่องประสิทธิภาพนั้น ร้านอาหารธรรมดาสามสี่แห่งใน ย่านถนนการค้าจินหลังก็ไม่สามารถเทียบได้

เมื่อได้ยินชื่อนี้ เฉินเกอก็ตอบตกลงทันที และได้มาที่นี่กับซูม หานก่อน

หลังจากมาถึงภัตตาคารแบบบูไวด์ ความรู้สึกที่เฉินเกอ

สัมผัสได้นั้นมันไม่ได้หรูหราอย่างที่เขาจิตนาการไว

ค่อนข้างคล้ายกับความรู้สึกเหมือนจากตัวเมืองเข้าไปในหมู่ บ้านเล็กๆ ที่อยู่ในชนบท อาคารหลังเล็ก ๆ นี้ล้วนสร้างมาจาก หินชนิดนั้น รูปแบบคล้ายกับของยุคสาธารณรัฐจีน

มีความสง่างามมาก

“พี่ถังลู่ทาง ทางนี้!”

หลังจากรอไม่ถึงครึ่งชั่วโมง สาวงามที่แต่งตัวดูดีก็เดินเข้ามา

ในร้านอาหาร

เฉินเกอและซูมหานรออยู่ข้างนอก มหานทักทายเธอด้วยความกระตือรือร้น มู่หาน ใครเลือกสถานที่หรือ? ทำไมถึง

เลือกที่นี่ บ้านนอกจัง!

หญิงงามนามที่ชื่อถังเดินเข้ามา

ถอดแว่นกันแดดของเธอออก ใบหน้าเต็มไปด้วยความ

รังเกียจ

“สวัสดีครับพี่ถัง ผมชื่อเงินเกอและสถานที่นี้ผมเป็นคนจอง

เองครับ!”

เฉินเกอยิ้มจาง ๆ

ถึงคนนี้คล้ายกับถังหรานมาก เป็นสาวสวยมากในระดับ หนึ่ง และเนื่องจากเป็นผู้ที่กลับมาจากต่างประเทศ ทำให้เธอมี บุคลิกที่ไม่เหมือนคนทั่วไป

เพียงแค่ท่าทีจู้จี้จุกจิกของเธอทันทีที่เธอมา เป็นอย่างที่เฉินเก

อคิดเอาไว้ไม่ผิด

เหอะๆ ยังหวานน้องสาวของเธอก็เป็นแบบนี้ไม่ใช่เหรอ

“โอโอ้ คุณคือเงินเกอเหรอ ฉันอยากเจอคุณมาตลอด ได้ยิน น้องสาวทั้งสองคนบอกว่าคุณรวยมาก ได้ซื้อรถลัมโบร์กีนี้หลัง จากที่ถูกล็อตเตอรี่ ฮ่าๆแล้วคุณพาพวกเรามาสถานที่แบบนี้เห รอ? ”

ถังไม่ได้เกรงใจเลยและเดินเข้าไปในห้องเหมาในขณะที่พูด อยู่และยังปิดจมูกของเธอเบาๆ
ทีนี่สะอาดขนาดนี้ จะมีกลิ่นเหม็นได้อย่างไร

เงินเกอยิ้มอย่างขมขื่นและส่ายหัว

“เฉินเกอ คุณบอกมาสิ ว่าเงินที่ถูกล็อตเตอรี่ยังเหลือเท่า

ไหร่?”

ถัง พูดตรงๆ

เงินเกอยิ้มจาง ๆ “ไม่มากแล้ว ก็เกือบใช้หมดแล้ว!!

“ฮ่าๆ ว่าละ! คนอย่างคุณมันเป็นคนที่มีท่าทีรวยค่ำคืน บาง คนที่เก็บเป็นก็ดีหน่อย

แต่คนอย่างคุณ ไม่ทันไรก็ซื้อรถหรูคันนี้แล้ว แน่นอนว่าไม่กี่ วันก็หมด! ”

ถังส่ายหัวเบาๆ

เงินเกอพยักหน้าด้วยรอยยิ้มที่ขมขื่น

ดูเหมือนว่าทั้งซูมู่หานและถังหรานไม่ได้เล่าถึงตัวตนของเขา ให้กับพี่ของพวกเธอฟัง

ถือว่าได้ช่วยเขาเก็บเป็นความลับ

* แล้วเฉินเกอ คุณมีแผนอย่างไรในอนาคตละ?”

ถังถามอีกครั้ง

“ผมยังคิดไม่ออกเลย!

เป็นคำถามแบบนี้อีกแล้ว เงินเกอก็ได้แต่ตอบผ่านๆ
ถังส่ายหัวอย่างผิดหวังอีกครั้ง

ซูมหานรับปิดหัวข้อการสนทนานี้

“พี่ถัง คุณบอกว่าวันนี้คุณยังมีเพื่อนที่เรียนอยู่ต่างประเทศ และทำงานที่จีนหลังอยู่

สองสามคนไม่ใช่เหรอ? ทำไมคุณไม่เห็นพวกเธอละ

“อ๋อๆ พวกเธอจะมาเร็วๆนี้ เห้อ ตอนแรกฉันวางแผนที่จะทาน อาหารกลางวันด้วยกัน เพื่อที่คุณจะได้รู้จักพวกเธอด้วย พวกเธอ นะเป็นคนเก่งที่เรียนอยู่ต่างประเทศ แต่คุณดูที่นี่สิ ธรรมดาแบบ นี้ จะให้พวกเธอมาที่นี่ได้ยังไง!

“หือ? พี่ถัง ฉันคิดว่าเป็นเกอจองที่นี่ดีมากเลยนะและมีที่พัก ด้วย ดังนั้นจึงสามารถจัดที่พักที่นี่ให้พวกเธอได้ด้วย!

ซูมู่หานกล่าว

“เหอะๆ? จัดที่พักที่นี่ น้องสาว คุณพยายามทำให้ฉันอับอาย ต่อหน้ากลุ่มเพื่อนของฉันหรือเปล่า?”

ถังก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้ว

ในเวลานี้โทรศัพท์มือถือของเธอดังขึ้น

รับสายอย่างรีบร้อน

“อะไรนะ พวกคุณมาถึงแล้ว? หาน้องชายของคุณมารับคุณ เหรอ อ่อๆ ฉันยังไม่ได้กินและฉันกำลังเตรียมที่จะกินกับน้องสาว ของฉันอยู่ที่นี่ดูเหมือนจะเรียกว่า ภัตตาคารแบบบูไวท์คุณไม่ต้องมาจะดีกว่า ไปกินที่อื่นดีกว่า ที่นี่ค่อนข้างไม่ดี! “ในขณะที่ ถัง พูดเธอก็มองเฉินเกอด้วยสายตารังเกียจไปด้วย

คิดว่าเงินเกอเป็นคนที่บ้านนอกมาก

“โอ้โห พวกคุณจะมาจริงๆเหรอ”

ไม่รู้ว่าพวกเธอพูดอะไรกันทางโทรศัพท์ ประมาณว่าเพื่อน ของ ถังต้องการมาดูและถังก็รู้สึกตกใจ

หลังจากวางสายโทรศัพท์

“โอ๊ยน้องสาว วันนี้คุณทำให้ฉันอับอายขายหน้าจริงๆ ฉัน ชวนให้เพื่อนร่วมชั้นเรียนสองคนมาร่วมรับประทานอาหารเที่ยง ด้วยกัน ดูสถานที่ที่แฟนคุณจัดเตรียมให้เราสิ ตอนแรกฉัน วางแผนว่าจะขอให้เฉินเกอช่วยจัดเตรียมที่พักให้ด้วย แต่ดูๆ แล้วช่างมันเถอะ! ”

ถัง กล่าว

เฉินเกอพูดไม่ออกเล็กน้อย

แม้ว่าภัตตาคารแบบบูไวด์จะดูธรรมดา แต่โดยทั่วไปหากตั้ง อยู่ในเมืองจีนหลิง นอกจากโต๊ะอาหารราคาแพงมากที่วิลล่าจิน หลังแล้ว ถัดจากนั้นก็คืออาหารในภัตตาคารแบบบู

วิลล่าสปามุ่งเน้นไปที่ทัศนียภาพ ความบันเทิงและอาหารเป็น หนึ่งเดียวกัน

สำหรับภัตตาคารแบบบูไวด์

ก็เป็นลมไม้ไผ่ตามชื่อ
จุดขายหลักคือกระบวนการรับประทานอาหารที่ประณีตใน สภาพแวดล้อมย้อนยุคที่หรูหรา

บ้านไม้ไผ่และหินขนาดใหญ่ที่นี่ แสดงให้เห็นถึงประเด็นนี้

พอดี

อีกอย่างเชฟที่นี่เป็นเซฟชั้นนำของอาหารท้องถิ่นในประเทศ

แต่ดูเหมือนว่า ถึงค่อนข้างไม่พอใจกับที่นี่ ถ้ารู้แบบนี้แต่ แรกเขาก็จะจองวิลล่าสปาแล้ว!

และตอนนี้นี่เอง

รถคันหรูขับเข้ามา

โทรศัพท์ของถังก็ดังขึ้น

ถังยืนขึ้นด้วยความลำบากใจ” สุดท้ายพวกเธอก็มา เห้อ งั้น ก็พาพวกเธอไปดูหน่อยละกัน!

ขณะที่รับโทรศัพท์ถังสะบัดแขนและเดินออกไป “เว่ยหลิน โนยีพวกคุณมาถึงที่นี่แล้วเหรอ!”

“ใช่ถังโธ่ ที่นี่ที่ไหนเหรอ? มันดูธรรมดามากเลย! สาวสวยสองคนลงจากรถและทักทายถัง

หนึ่งในนั้นชื่อเว่ยหลิน ดึงคนขับรถซึ่งก็คือหนุ่มหล่อมาตรง หน้าถัง

“ถังคู่ นี่คือน้องชายของฉัน ชื่อว่าเว่ยเฉียง

เขามาจากหโจวแล้วมานหลังเพื่อมารับฉัน โดยเฉพาะ ยังไงก็จะเที่ยวที่จีน หลังกับฉันให้ได้!

“าว เว่ยเจียงหล่อมาก!

ถังจู่ยิ้ม

“สวัสดีพี่ถังคู่ พี่ผมมักบอกผมว่าพี่สวยอย่างโน้นอย่างตอน นั้นผมยังไม่เชื่อ แต่เมื่อผมเห็นคุณในวันนี้ พี่ถังหรานสวยกว่าที่ พี่สาวของผมพูดไว้อีก!!

เว่ยเฉียงจัดระเบียบชุดสูทของเขาและยิ้ม

ชมจนถึงมีความสุขมาก

* ใช่แล้ว สาวงามคนนี้เป็นลูกพี่ลูกน้องของคุณซื่อ มหาน ที่คุณมักจะพูดถึงใช่ไหม? รุ่นเดียวกันกับน้องชายของฉันเลย!

เว่ยหลินกล่าวด้วยรอยยิ้ม

เว่ยเฉียงมองไปที่ ซูมู่หานเพียงแค่แวบเดียวดวงตาของ เวย เฉียงก็ไม่สามารถขยับได้เลยนี่มันสวยงามเกินไปจริงๆ

“ฮ่าฮ่าใช่ ฉันว่าจะแนะนำน้องสาวของฉันให้กับเว่ยเฉียงรู้จัก เขาสองคนสามารถคบหาดูใจกันได้!”

ถังหรานยิ้มไปด้วย หันหน้าไปทักทายซูมหานไปด้วย แต่แล้วฉันก็จำได้ซูมู่หานมีแฟนแล้วแฟนขี้เหร่คนนี้ยืนอยู่

ข้างๆเธอ

ปาดโธ่ ฉันลืมเงินเกอได้ยังไงเนีย
“สวัสดีพีเวียหลิน มีเงินเกอแฟนของฉันเอง วันนี้เป็นเกอเลี้ยง ข้าวทุกคน!”

ซูมู่หานจับแขนเฉินเกอและแนะนำตัว

ฉากนี้ทำให้ พี่น้องเว่ยหลินคู่นี้ค่อนข้างถูกบดบัง

ที่แท้คุณมีแฟนหรือ?

“เหอะๆ ที่นี่จะมีอะไรอร่อยละ ฉันได้ยินมาจากเพื่อนร่วมชั้นว่า ร้านอาหารที่ดีที่สุดในจินหลง อยู่ที่ถนนการค้าจินหลิง มีร้านที่ ชื่อว่าห้องครัวเจียหยวนไม่เลวนะ! พวกเราไปกินที่นั่นกันเถอะ ฉันเลี้ยงเอง!”

“ห้องครัวเจียหยวน ฉันก็เคยได้ยินมาดีเลย ไปที่นั่นกัน เถอะ!”

เห็นได้ชัดว่าถังไม่มีความคิดเห็น

ห้องครัวเจียหยวนด้อยกว่าที่นี่มาก แต่พวกเขาทั้งหมดดูถูกที่นี่ เฉินเกอก็ไม่อยากพูดอะไร ในเมื่ออยากไป ฉันก็ไปเถอะ…

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ