คุณพ่อคุณแม่ของเจิ้งยวต่างตกใจตามๆกัน

เมื่อกี้ค่าก็ไอ้โคตรจน สองคำก็ไอ้โคตรจน ยังจะให้เขาอยู่ห่างๆลูกสาวตัวเอง ถึงว่าล่ะใน สายตาของเขาพวกเราถึงจะเป็นไอ้โคตรจน

จริงมั้ยละ!

“ติ๊ก~ติ๊ก!”

เฉินเกอกดแตร ได้สตาร์ทรถแล้ว รถค่อยๆ ออกจากลานจอดรถ

ตั้งแต่เดินผ่านเจียงเวยเวยตอนนั้น เฉินเก อก็ไม่ได้เหลียวมองเธออีกเลย เจียงเวยเวยตอนนี้ หวังเป็นอย่างยิ่ง อยากให้เฉินเกอเหลียวมองเธอ หรือว่าจะด่าเธอ ตบบ้องหูเธอก็ได้ทั้งนั้น

แต่ไม่มี และไม่ได้สนใจเลย

และเฉินเกอนั้น ช่วยเจิ้งยวี่ถึงขั้นนี้ถือว่า

พอแล้ว เขาได้เหยียบคันเร่ง แล้วขับรถออกไป

การตบหน้าที่ไร้เสียงแบบนี้ ดีว่าการอวด เป็นไหนๆ

เฉินเกอไม่อยากดูสีหน้าท่าทางของพวก เขา

“เขาเป็นคุณชายบ้านไหน?”
ขณะนี้เจียงจื่อเฉียวกลืนน้ำลายตัวเอง

เจียงเวยเวยตกหลุมรักเข้าอย่างจัง ไร้ เรี่ยวแรง สมองว่างเปล่า ปัญหานี้เธอไม่สามารถ ที่ตอบได้เลย

พูดตามตรง เมื่อกี้เธอมีความรู้สึกอย่างหนึ่ง ก็คือหน้าด้านๆ พุ่งเข้าไปขอโทษเฉินเกอโดยตรง เพื่อให้เขายกโทษให้เธอ เพราะเขาร่ำรวย พวก เธออาจจะไม่รู้ เมื่อกี้ตอนที่เฉินเกอขึ้นรถนั้น หล่อ ขนาดไหน!

ถึงขั้นมีความรู้สึก อยากที่จะถ่ายรูปรถของ เฉินเกอไว้ เพื่อประกาศให้คนในมหาวิทยาลัยได้รู้ โดยทั่วกัน

ประมาณว่าโอ้อวด

แต่เจียงเวยเวยก็ได้สงบสติลงมา

เธอโง่ปะเจียงเวยเวย? หากคนทั้ง

มหาวิทยาลัยรู้ฐานะที่แท้จริงของเฉินเกอ แล้วมัน จะเหลือถึงเธอเหรอ?

ยังมีอีก หากทุกคนรู้ว่าเฉินเกอโคตรเทพ ขนาดนี้ คนที่โดนตบหน้าคนที่หนึ่งก็คือเธอเจียง

ดังนั้นเวยเวย เธอต้องสู้! มีเรื่องราวความรัก ตั้งมากมาย เริ่มแรกพระเอกนางเอกก็มักจะไม่ ถูกกันมั้ย?

ไม่มีใครคาดเดาได้ ได้มีเสียงเตือนเจียงเวยเวยตลอดอย่างไม่ขาดสาย

คนอื่นที่รู้ฐานะของเฉินเกอแล้ว ต่างส่ง สายตามองไปที่เจิ้งย

เจิ้งยได้แต่ส่ายหัว “พวกคุณไม่ต้องถาม ฉัน ฉันไม่รู้เรื่องอะไรทั้งนั้น ฉันไม่รู้เรื่องจริงๆ!”

ถึงแม้จะพูดถึงเฉินเกอ

ตอนนี้มันได้สายไปแล้ว

ทุ่มกว่าแล้ว เขาส่งข้อความหาซูเฉียงเวย ยืนยันแล้วว่าเสี่ยวหยิงไม่เป็นไรมากได้นอนหลับ ไปแล้ว

เฉินเกอเตรียมตัวกลับหอไปพักผ่อน เวลานี้โทรศัพท์ได้ดังขึ้น เป็นหลี่เจิ้นถั่วที่โทรมา

เวลานี้โทรหาเขาทําไมหนอ?

“คุณชายเฉิน คุณอยู่ไหน โทรหาคุณเวลานี้ อันที่จริงก็เกรงใจอยู่ไม่น้อย!”

“อ้อ กําลังขับรถกลับมหาวิทยาลัย มีเรื่อง

อะไรไหมพี่เจิ้นถั่ว?”

“เห่อๆ คือแบบนี้ ผมก็ได้สละตำแหน่ง ประธานบริษัทจินหลิงแล้วใช่ไหม ตอนนี้ประธาน เฉินเสี่ยว ได้จัดคนใหม่มาดำรงตำแหน่งนี้ เขาก็ คือเพื่อนรักของผม เราเป็นเพื่อนมาหลายปีแล้ว ชื่อว่าจ้าวจี่อซึ่ง คืนนี้ได้นั่งเครื่องเพื่อมาประจำตำแหน่ง

“ผมรู้ว่า ก่อนหน้านี้พี่สาวเคยบอกับผม!”

“ดังนั้นความหมายของเขาคือ ต้องการที่

จากพบคุณ ให้ผมช่วยติดต่อให้

เฉินเกอได้ยินดังนี้ คนคนนี้ช่างประจบ สอพลอเก่งจริงๆ

เพิ่งจะลงเครื่องสิ่งแรกที่ทําก็คือมาพบเขา

ไม่ผิดเลย คนของพี่สาว ความสามารถ ธรรมดาทุกคน

“มาพบผม? แล้วจะพบกันที่ไหน? เอางี้ละ กัน คุณช่วยจ๊ดการหน่อย คืนนี้ผมกลับวิลล่า! เจอ กัน วิลล่าละกัน!”

“ได้ครับคุณชายเฉิน!”

หลังจากวางสาย เฉินเกอก็กลับรถ มุ่งหน้า ไปยังวิลล่า

คนที่ชื่อจ้าวจื่อซิ่ง เขาก็ไม่ค่อยเข้าใจมาก

นัก เพียงแต่คนเขาอุตส่าห์ต้องการพบเขา เรื่อง วางมากเหล่านี้ พี่สาวของเขาเฉินเสี่ยวถึงจะถนัด เฉินเกอไม่ถนัดจริงๆ

พบกันทานข้าวด้วยกันสักมื้อก็ไม่น่าจะมี อะไร

ในไม่ช้า ก็ไปถึงวิลล่า ตอนนี้ที่วิลล่ากำลัง จัดกิจกรรม ก็เพื่อต้อนรับประธานคนใหม่อย่างจ้าวจื่อซิ่ง

ภายในวิลล่า ถึงแม้จะตกมากแล้ว แต่ สว่างไสวด้วยแสงไฟ

ลูกมหาเศรษฐีทั้งหลายต่างทยอยกันมา

เฉินเกอถึงหน้าประตู แค่มองๆก็พอแล้ว

ในที่สุดก็ขับรถอ้อมไปด้านหลัง ใช้ทางลับ เฉพาะเข้าไปยังด้านใน

ไปถึงห้องประชุมใหญ่ของตัวเอง

ขณะนี้หลี่เจิ้นกั๋วกับผู้ชายวัยกลางคนได้ ยืนอยู่ด้านหน้าประตูอย่างนอบน้อม

มีแค่เขาทั้งสอง

คิดว่าน่าจะใช่จ้าวจื่อซึ่ง

เขามีบุคลิกที่ดูหนักแน่เป็นผู้ใหญ่ เพียงแต่ สายตาของเขา ทําให้เฉินเกอรู้สึกว่า น่าจะเป็น พวกที่ทํางานแบบความคิดตัวเองเป็นใหญ่

คุณชายเฉิน หลี่เจิ้นกั๋วเรียกอย่างสุภาพ

จ้าวจื่อซิ่ง ยินดีทพบคุณชายเฉิน

จ้าวจื่อซึ่งทําท่าโค้งคำนับ

“สวัสดีครับ! ประธานจ้าวไม่ต้องมากพิธี ครับ พวกเราเข้าไปคุยข้างในกัน!”

เฉินเกอยิ้มๆ

หลังจากที่ทักทายกันแล้ว จ้าวจื่อซึ่งก็เริ่มแนะนำตัวเอง และคุยเรื่องพวกแผนงานพัฒนา ของบริษัทจินหลังในอนาคต

ความคิดสร้างสรรค์ดีมาก แน่นอน เผด็ก จกันพอสมควร ได้ลบล้างรูปแบบการทํางานของ จ้าวเจิ้นกั่วเกือบทั้งหมด

ในเรื่องงาน ดูแล้วไม่ไว้หน้าเพื่อนรักอย่าง จ้าวเจิ้นถั่วเลย

“ใช่แล้วคุณชายเฉิน ผมฟังเจิ้นกั๋วบอกว่า ช่วงนี้คุณเพิ่งจะซื้อเก็นติ้งวิลล่ามาหลังหนึ่ง? ยัง ไม่ได้เริ่มตกแต่งภายในใช่ไหม?”

เฉินเกอพยักหน้า

“เห่อๆ คุณชายเฉิน ก่อนที่ผมยังไม่ได้ ทํางาน ผมเป็นนักออกแบบภายในมืออาชีพ เคย เรียนการออกแบบภายในที่ยุโรป คุณลองดู ว่าจะ สามารถมอบการตกแต่งนี้ให้ผมได้ไหม ผมรับ ประกันว่าจะทำให้คุณชายเฉินพอใจอย่าง แน่นอน!”

จ้าวจื่อซึ่งยิ้มอย่างสุภาพ

“บ้าง!”

ขณะนี้ หลี่เจิ้นกั๋วอดทนไม่ไหวแล้ว วางแก้ว ชาอย่างแรง

“ประธานจ้าว คุณเพิ่งมายังไม่คุ้นเคยเคย กับสถานการณ์ที่นี่ เอาไว้เข้าที่เข้าทางแล้วค่อย ว่ากัน อีกอย่าง เรื่องตกแต่งบ้านของคุณชายเฉินผมได้เริ่มงานแล้ว คาดว่าภายในสิบวันนี้จะแล้ว เสร็จ คุณไม่ต้องกังวลเรื่องนี้เลย!”

แม่งเอ๊ย พาคุณมารู้จักคุณชายเฉินแล้ว ยัง ไม่ไว้หน้ากันเลย มาถึงก็มาแย่งงานของเขา ก แล้ว อันนี้มันก็เกินไปนะ?

“ประธานหลี่ สิบวันเลยเหรอ? หากเป็นผม ภายในห้าวันก็พอ ก็สามารถที่ตกแต่งวิลล่านี้ได้ อย่างหรูหรา และไม่ทำให้คุณชายเสียเวลาใน การเข้าไปอยู่!”

จ้าวจื่อซึ่งโต้กลับ

“ภายในห้าวัน? ประธานจ้าว มันไม่น่าจะ เป็นไปได้นะ? ”

เฉินเกอยิ้มๆ

“ผมกล้าที่จะปฏิญาณตนไว้เลย หาก ภายในห้าวันคุณชายเฉินยังเข้าอยู่ไม่ได้ ผมก็จะ ยื่นหนังสือลาออกไปที่สำนักงานใหญ่ทันที!

จ้าวจื่อซึ่งลุกขึ้นยืนโดยตรง พร้อมกับ ใบหน้าที่จริงจัง ทำแบบนี้แล้ว ทำให้เฉินเกอรู้สึกอึดอัดไม่

น้อย

ก็แค่การตกแต่งภายใน มอบให้ใครทําก็ เหมือนกัน

อีกอย่าง ขณะนี้หลี่เจิ้นกั๋วก็ตกใจจนไม่กล้าที่จะตอบโต้ เขาก็ไม่กล้าที่จะปฏิญาณแบบนี้

พูดก็พูดเถอะ ตัวเองจะไม่พอใจทำไม ถึง แม้จ้าวจื่อซึ่งจะสนิท แต่คงไม่สามารถเหมือนตัวที่ สนิทกับคุณชายมั้ง?

เรื่องนี้ เลยมอบให้จ้าวจื่อซึ่งไปจัดการ

หลังจากคุยกันเรียบร้อย จ้าวจื่อซึ่งก็ออก ไปสังสรรค์กับแขก เฉินเกอไม่ได้ไป เขากลับไป นอนพักในห้องนอนของวิลล่า

“ใช้ได้เลยนะประธานจ้าว วิธีทํางานของ ณยังคงเหมือนก่อน กล้าได้กล้าเสีย จุดนี้ผม นับถือคุณจริงๆ แต่ว่าผมก็มีเรื่องที่จะเตือนคุณ อยู่ในจินหลิน โดยเฉพาะกับคุณชายเฉิน ต้อง ทำงานระมัดระวังหน่อย คุณต้องรู้ว่า ตอนนี้ฐานะ ของคุณขายเฉินยังไม่ได้เปิดเผยอย่างทางการ ผมเตือนคุณไว้ก่อน!

“อันนี้ผมทราบแล้ว นอกจากผม และคนที่ ผมพามาด้วย ก็ไม่มีใครรู้ฐานะของคุณชายเลย แม้แต่ภรรยาผมผมยังไม่บอกเธอเลย ผมรู้น่ะ เพราะว่าฐานะของคุณชายมีคนรู้เข้า เกือบโดน ปองร้าย ทำให้ประธานหลี่เกือบโดนสำนักงาน ใหญ่ไล่ออก เรื่องผิดพลาดแบบนี้ ผมจะไม่มีวัน ทําเด็ดขาด เห่อๆ

จ้าวจื่อซึ่งยิ้มอย่างเฉยชา

เพียงแต่หายใจเข้าเฮือกใหญ่ เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ทำให้เขาเจ็บปวดใจที่สุด เพราะสะเพร่าชั่ว ขณะ เกือบทําให้คุณชายเฉินถูกหนิงผ่านปอง ร้าย แค่คิดก็น่ากลัวแล้ว

หลังจากที่เฉินเกอพักผ่อนแล้ว แต่ก็ไม่ได้ นอน กำลังคิดอะไรเรื่อยเปื่อย พี่สาวได้โทรมาอีก แล้ว

“แม่งเอ๊ย เหลืออีกแค่สองวัน นายทำอะไร อยู่? เรื่องที่พี่ให้นายไปจัดการเรียบร้อยหรือยัง ทําไมยังเหลืออีกสองร้อยล้าน นายอยากจะทําให้ พี่ตายใช่ไหม?”

เสียงคำรามของพี่สาวทำให้เฉินเกอสั่นไป ทั้งร่าง

ก็จำได้ทันที ตัวเองซื้อบ้านไปแล้วแปดร้อย ล้าน ยังมีอีกสองร้อยที่ยังไม่ได้…………………

“แล้วจะทำไง? จะไปซื้ออะไรดี? ร้อนใจจะ ตายอยู่แล้ว!”

คืนนี้ เฉินเกอนอนไม่หลับ! จนใกล้ฟ้าสาง ถึงได้เกิดไอเดียใหม่ขึ้นมา…..….……..

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ