บทที่ 66 ปัญหามาถึงบ้าน

“อำ? เฟยเอ๋อ เขาก็คือผู้ช่วยที่เธอหามานะหรอ?” ทันใดนั้นพิธีกรสาวสวยทั้งสามคนก็ตื่นตะลึงขึ้น มาเล็กน้อย

เฉินเกอคนนี้ แม้ว่าภายนอกจะดูรูปงาม สะอาด สะอ้าน แต่ว่าการแต่งตัวแบบนี้ ดูยังไงก็เหมือนคนบ้าน นอกคนหนึ่ง

แล้วมาดูผู้ช่วยที่ตัวเองพามาด้วย

เสื้อผ้ามีความสดใสสวยงาม ล้วนแต่เป็นระดับ แบบวัยรุ่น

มีคนหนึ่งยังเป็นหนึ่งในคนที่พิธีกรสาวสวยตาม จีบอีกด้วย รถออฟโรดคันนั้นก็คือเขาที่ขับมา

ความแตกต่างนี้ มันช่างชัดเจนเกินไปแล้ว

อันที่จริงการถ่ายทอดสดกลางแจ้งที่ดูหน้าดูริม ฝีปาก แล้วตอนนี้ล่ะ ไม่กี่คนนี้กลับพาคนบ้านนอกแบบนี้ มาเดินเพ่นพ่าน นี่ไม่เท่ากับว่าลดเกรดของทุกคนหรอก หรอ!

“ใช่แล้ว ก็ฉันหาผู้ช่วยไม่ทันนี่ ก็เลยลากเพื่อน ร่วมชั้นของพวกเรามาแทนไง!”

ใบหน้าของหานเฟยเอ๋อก็ร้อนผ่าวเหมือนกัน

รู้สึกอับอายขายหน้ามาก
“เฮอเฮอ ฉันว่านะ ให้เขาตามอยู่ข้างๆ ช่วยพวก เราถือของเถอะ อย่างมากก็แค่ ให้ฉันถือโทรศัพท์สอง เครื่องก็แล้วกัน!”

ในตอนนี้เอง ผู้ชายคนหนึ่งมองไปที่เฉินเกอสาย หัวแล้วยิ้มอย่างขมขื่น

ความรังเกียจในคำพูดนั้นชัดเจนโดยไม่ต้องพูด

“ฉันว่าหวงเหมาพูดถูก แบบนี้ก็ดีเหมือนกัน ฉัน ให้เขาคอยตามช่วยถือของดีกว่า!”

พิธีกรสาวสวยคนหนึ่งพูดขึ้น

“อื้ออื้อ เฉินเกอ นายเอาโทรศัพท์มือถือให้หวง เหมาเถอะ นายช่วยถือข้าวของของพวกเราแทน และ ตามอยู่ห่างๆ ก็พอแล้ว!”

หานเฟยเอ๋อรีบพูดขึ้น

ความโกรธเคืองในใจของเฉินเกอนั้น บัดซบ ผม มาช่วยคุณทำงานนะ ไม่ใช่คนงานต๊อกต่อย ที่คุณจ้าง?

แต่เมื่อคิดดูอีกที ไหนๆ ก็มาแล้ว กลับคำอีก ก็ไม่ ได้เรื่อง

เฮ้อ ถ้าพวกคุณจะรังเกียจก็รังเกียจไปเถอะ ให้ ผมถือของ มันก็สบายดี

“ลาลาลา คุณผู้ชมทั้งหลาย สวัสดีตอนบ่ายจ้า!”

“สวัสดีตอนบ่ายจ้าที่รักทุกคน!”

“ฉันคือเสี่ยวเถียนเถียนของทุกคนนะคะ คิดถึงพวกคุณจะแย่อยู่แล้ว!”

การถ่ายทอดสดเริ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว เหล่าพิธีกร สาวสวย

สาวสวยต่างก็เริ่มกล่าวเปิดคลิปของตัวเอง

“หวงเหลย หวงเหลย เร็วเร็วเร็ว ช่วยฉันขยับ กล้องมาทางรถหรูคันนี้หน่อย!”

พิธีกรสาวสวยผมสีทองคนหนึ่งที่ชื่อว่าหวังเสี่ยว ถีตะโกนขึ้นด้วยความตื่นเต้น

หานเฟยเอ๋อเองก็ตามมาถึงข้างๆ รถลัมโบร์ก็นี

ทันที

พูดคุย และหัวเราะ

เฉินเกอเองก็เฝ้ามองอยู่ข้างๆ และรู้สึกเบื่อหน่าย ขึ้นมาเล็กน้อย จึงหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา และ เข้าไปในห้องถ่ายทอดสดของหานเฟยเอ๋อเรียบร้อย

คิดไม่ถึงเลยว่า ในห้องถ่ายทอดสดจะได้รับความ

นิยมเป็นอย่างมาก

คอมเมนต์เยอะมากๆ

“ให้ตายเถอะ นี่มันรถอะไร?”

“ลัมโบร์กีนี Levington ที่ราคามากกว่า 18 ล้าน การออกแบบทุกอย่างหรูหรา!”

“อื้ออื้อ การออกแบบภายในของรถคันนี้จะต้อง เป็นที่ยอมรับในระดับโลกแน่นอน สามารถดูภายในได้ไหมนะ!”

“ให้ตายเถอะ ขอดูรอบๆ รถ ลองดูรอบๆ รถนี่สิ!”

“นี่มันรถของใครกันเนี่ย? ทรราชหรือเปล่า!”

“เป็นรถสปอร์ตที่เท่ห์อะไรเบอร์นั้น โฮ๊ะโฮ๊ะโฮ๊ะ!”

ภายในห้องถ่ายทอดสดของเหล่าพิธีกรสาวสวย สวยทั้งสี่คนครึกครื้นขึ้นมาทันที

แต่ว่าไม่มีใครสนใจที่จะดูสาวสวยแล้ว ความ สนใจไปอยู่บนรถทั้งหมด หานเฟยเอ๋อพวกเธอเองก็ พลางขอของขวัญไปด้วย พลางเติมเต็มความต้องการ ของเหล่าแฟนๆไปด้วย ให้ทุกคนได้เห็นรูปลักษณ์ของ รถ ทั้งใกล้ และไกล

ของขวัญถูกส่งเข้ามาเยอะจนสะท้านฟ้า

ในห้องถ่ายทอดสดของหานเฟยเอ๋อมีทรราชคน หนึ่ง ได้ส่งของขวัญมาให้กว่า 6,000 หยวน

ทำให้บรรยากาศของห้องถ่ายทอดสดเรตติ้งสูง ถึงจุดสุดยอด

“ขอบคุณนะคะพี่จิ๋วเจียง พี่จิ๋วเจียงรักคุณนะคะ

จับๆ”

ไม่นาน เวลาก็ผ่านไป 1 ชั่วโมงกว่าแล้ว พวกเธอสี่คนเองก็ไม่ออกไปเดินกลางแจ้งแล้ว
และยังคงถ่ายทอดสดอยู่ข้างๆ รถลัมโบร์กินีคันนี้ ต่างคนก็ต่างดึงดูดความนิยมจากผู้คนได้ไม่น้อย

“โอ้ย พวกคุณไม่รู้จักเป็นห่วงกันเลย เค้าอยาก พักผ่อนสักพัก ลาลา!”

เหล่าแฟนๆ หน้าใหม่ ทยอยเข้ามาเรื่อยๆ และขอ ดูรถ บลาบลาบลา

ตะโกนไปตะโกนมา หานเฟยเอ๋อพวกเธอเองก็ เหนื่อยแล้ว “ที่รักทั้งหลายเชื่อฟังนะคะ ขอดื่มน้ำสักหน่อย

แล้วจะมาถ่ายทอดสดต่อนะ!”

“เสี่ยวถี พวกเธอมีน้ำดื่มไหมเอ่ย?”

“พวกเราไม่ได้เอามาด้วยนะ แค่กๆ ไปซื้อสักแพ็ค เถอะ! ฉันเองก็คอแห้งจะแย่อยู่แล้ว!”

“อื้ออื้อ ฉันก็คอแห้งเหมือนกัน และยังอยากกิน แตงโมอีกด้วย”

เหล่าพิธีกรสาวสวยพูดขึ้นอย่างขี้เล่น

“ได้ได้ได้ เฉินเกอ นายช่วยไปซื้อน้ำให้หน่อย แล้วก็ซื้อแตงโมมาด้วย 1 ลูก รีบไปเร็ว!”

หานเฟยเอ๋อชี้ไปที่เฉินเกอแล้วออกคำสั่ง

เฉินเกอจะเป็นบ้าอยู่แล้ว

นี่ไม่เอาตัวเองเป็นเสบียงกรังเลยจริง

เฮ้อ ทว่าเมื่อพูดถึง อยู่ที่นี่กับพวกเธอที่เป็นพิธีกรแล้ว ตัวเองก็รู้สึกหิวน้ำขึ้นมาเล็กน้อยเหมือนกัน และ อยากกินแตงโมด้วย

โดยที่ไม่มีทางเลือก เฉินเกอก็เลยไปซื้อแล้ว

ซื้อน้ำเปล่ามาหนึ่งแพ็ค บวกกับแตงโมลูกใหญ่ อีกหนึ่งลูก และยังมีมีดปอกแตงโมอีกหนึ่งเล่ม

เฉินเกอกลับมาพร้อมของมากมาย กลับมา อย่าง เหนื่อยหอบมาก

หานเฟยเอ๋อพวกเธอยังคงถ่ายทอดสดอยู่ ถ่ายทอดสดวิสัยทัศน์ของรถ

“เฉินเกอ คุณรีบเอาแตงโมไปนั่นมาสิ! ให้ตาย เถอะ ทำไมคุณถึงเอามันกลับมาทั้งลูกล่ะ เป็นหมูโง่หรอ ทำไมไม่ให้เขานั่นเสร็จแล้วค่อยซื้อกลับมา หมดคำพูด เลยจริงๆ!”

หวังเสี่ยวถีเองก็ไม่คิดว่าเฉินเกอเป็นคนนอกเลย พูดขึ้นมาอย่างไม่เกรงใจสักนิด

ให้ตายเถอะ ถ้าไม่ใช่เพราะพวกเธอรีบร้อนอยาก จะกินแตงโมล่ะก็ ตัวเองก็รอให้เขาหั่นแตงโมให้อยู่ตรง นั้นแล้ว

ผู้หญิงบ้านี่!

เฉินเกอแอบสบทในใจ

ทำได้แค่นั่นแตงโมเท่านั้น

จะไปนั่นที่ไหนล่ะ?
จะนั่นบนพื้นก็คงไม่ได้

คือ?

มีแล้ว ไปนั่นที่หน้ารถก็แล้วกัน ก็ถือซะว่าใช้เป็น โต๊ะหั่นผลไม้! ยังไงซะสีของรถอเวนทาดอร์แบบนี้ ก็ไม่

ได้ถูออกได้ง่ายๆ

เมื่อคิดได้ถึงตรงนี้ เฉินเกอก็เดินเข้าไป

เสียงดังปีก

โยนถุงน้ำเปล่าลงบนฝากระโปรงหน้าของรถลัม โบร์ก็นี้

จากนั้นก็วางแตงโมให้เรียบร้อย และหั่นมันลงมา ด้วยมีด

และฉากนี้

ทำให้หานเฟยเอ๋อพวกเธอที่กำลังถ่ายทอดสด อยู่ชะงักไปทันที

การถ่ายทอดสดก็หยุดชะงักไปด้วย ด้านข้างมีสาวสวยไม่น้อยคนที่มาถ่ายรูปกับรถ ก็

พากันตกตะลึง และอ้าปากค้าง!

คุณพระ!

คุณพระ!

คุณพระ!

สองคำนี้ผุดขึ้นมาในใจของทุกคนโดยปริยาย!
คนคนนี้ กลับใช้ฝากระโปรงหน้าของรถหรูลัม โบร์ก็นี่นั่นแตงโม?

“เฉินเกอ แม่เอ๊ยคุณบ้าไปแล้วหรือ!”

“อำ! รีบเอาออกไปสิ!”

หานเฟยเอ๋อตกใจจนหน้าซีดไปแล้ว

เธอเป็นคนแรกที่พูดออกมา

เฉินเกอจะต้องสมองมีปัญหาแน่นอน แน่นอน

เลย!

ถ้าหันลงไป แล้วทำให้ลัมโบร์กีนีเป็นรอยขึ้นมา แม้ว่าตัวเองจะถ่ายทอดสดไปตลอดชีวิตก็ชดใช้ไม่หมด

แน่

“ไอ้โง่เง่าเต่าตุ่นนี้จงใจวิ่งมาสร้างปัญหาหรอ?” หวังเสี่ยวถีหวงเหลยพวกเธอเองก็ชะงักไป เหมือนกัน

เหล่าแฟนๆ ในห้องถ่ายทอดสดเองก็ ยิ่งพากัน วุ่นวายไปหมด

บอกว่าหนึ่งล้านสองล้าน บลาบลาบลา

“นายจะนิ่งอยู่ทำไม ยังไม่รีบเอาลงมาแล้วเช็ดให้ สะอาดอีก ถ้ามีคนมาเห็นเข้า นายกินไม่หมด ก็หอบกลับ บ้านไปแน่!”

หานเฟยเอ๋อรู้สึกเสียใจทีหลังมาก ถ้าหาผู้ช่วยไม่ ได้จริงๆ ตัวเองก็ออกเงินไปจ้างสักคน ทำไมต้องพาเฉินเกอมาด้วยนะ?

ทำไมกัน?!!!

“โอ้โอ้ ไม่เป็นไร ขูดไปแล้วก็พูดไปแล้ว!”

เฉินเกอยิ้มอย่างขมขื่น

ถึงจะขูดไป ก็เป็นตัวเองที่ขูด ไม่จำเป็นต้องให้ คนอื่นมาชดใช้สักหน่อยจะตื่นเต้นไปทำไม!

“อะไรคือขูดไปแล้วก็พูดไปแล้ว รีบเอาลงมาสิ!” หานเฟยเอ๋อโกรธจนกระทืบเท้า

เฉินเกอไม่มีทางเลือก จึงยกแตงโมและน้ำเปล่า ลงมา เดิมที่คิดไว้ว่าจะกินแบบนี้ ทุกคนจะได้ไม่ต้องนั่ง ลงมา สบายจะตาย

ดูเหมือนว่าตัวเองจะคิดมากไปเอง!

หานเฟยเอ๋อเข้ามาผลักเฉินเกอออกไป ใช้ผ้า

ของตัวเองเช็ดทำความสะอาดรถคันนี้อย่างระมัดระวัง

เมื่อพบว่าไม่มีรอยขีดข่วนใดๆ นี่จึงจะโล่งใจ “เฟยเอ๋อ ไอ้นี่อยู่ห้องพวกเธอหรอ? ไม่ไหวให้

เขาไปเถอะ เมื่อกี้นี้อันตรายมากเลย!”

หวงเหลยกล่าวอย่างดูถูก

ออฟโรดที่อยู่ข้างๆ ก็คือของหวงเหลย ที่บ้านก็ พอมีเงินอยู่บ้าง

เขาดูถูกเฉินเกอตั้งแต่แรกแล้ว ตอนนี้ท่าทางโง่ เง่าของเฉินเกอนี้ ที่เกือบจะขูดรถหรูเป็นรอย เมื่อกี้นี้ขนของเขาก็เกือบจะตั้งแล้ว!

จึงพูดอย่างโกรธเคืองขึ้นมาทันที

“อื้ออื้อ เฉินเกอ คุณไปเถอะ ฉันผิดไปแล้ว! ฉัน หานเฟยเอ๋อผิดไปแล้วจริงๆ ที่ให้คุณมาเป็นผู้ช่วยของ ฉัน!”

หานเฟยเอ๋อพูดขึ้นมาอย่างไม่เกรงใจ

“โอ้โอ้ อย่างนั้นผมขอน้ำขวดหนึ่ง!” หยิบน้ำขวดหนึ่ง แล้วเฉินเกอก็จากไป ตบหน้าหรอ เมื่อกี้นี้เฉินเกอก็คิดแล้ว หยิบกุญแจ รถออกมาตรงๆ ก็พอแล้ว ง่ายมากเลย!

แต่ว่านะ ต่อหน้าชาวเน็ตกลุ่มหนึ่งที่ถ่ายทอดสด ในเมืองเดียวกัน เฉินเกอก็รู้สึกเหมือนตัวเองแสดงละคร

เลย

นอกจากนี้ ตอนนั้นตัวเองก็ไม่ได้อยากซื้อรถที่ แพงอะไร เป็นพราะพี่สาวบังคับทั้งนั้น

ดังนั้น เฉินเกอจึงจากไปอย่างมีความสุข

ยังไงซะก็ไม่ได้อยากจะสนิทสนมกับหานเฟยเอ๋อ ไปมากกว่านี้อยู่แล้ว

ครั้งนี้เฉินเกอไปได้ไปไหนเลย

ตรงกลับไปที่หอพัก และกรีบกรีบกรีบดื่มน้ำเปล่า จนหมดขวด

เขานอนพักผ่อนอยู่บนเตียงแล้ว
และผ่านไปไม่นาน หยางฮุยพวกเขาก็กลับมา แล้ว

“เร็วขนาดนี้ก็กลับมาแล้วหรอ วันนี้ไปฉลองวัน เกิดกับสวีเสียพวกเธอ เป็นยังไงบ้าง?” เฉินเกอถามด้วย รอยยิ้ม

“เหล่าเฉิน นายอยู่ที่หอหรอ อย่างนั้นก็ดี พวกเรา ไปที่หอของสวีเสียด้วยกันเถอะ!”

หลังจากกลับมาแล้ว หยางฮุยและหลี่ปินพวกเขา คนที่คันกระเป๋าก็ค้นกระเป๋า คนที่โทรศัพท์ก็โทรศัพท์ ทำเอาตื่นเต้นมาก

“อำ? มีอะไรหรอ?”

“แมร่งอย่าพูดถึงเลย จ้าวยีฟานเกิดเรื่องแล้ว!”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ