บทที่878 มุกทิพย์
หลังจากเงินเกอได้ยิน ใบหน้าของความสงสัยก็ปรากฏขึ้น เกี่ยวกับมุกทิพย์ผีนี่เขาไม่เคยได้ยินมาก่อนจริง ๆ เพิ่งจะ เคยได้ยินครั้งนี้ครั้งแรก
“อะไรกัน? นี่พวกคุณไม่รู้เรื่องเหรอ?”
หวงกางเห็นเงินเกอสงสัย จึงถามด้วยความประหลาดใจ
เฉินเกอและเลียเล่ส่ายหน้าพร้อมกัน
“มุกทิพย์ผีเป็นสมบัติล้ำค่าของกุ้ยจง ว่ากันว่าเมื่อได้ครอบ ครองมุกทิพย์ที่จะทำให้ตนเองพัฒนาไปได้หลายเท่า ดังนั้นจึง เป็นสิ่งที่ผู้ฝึกตนจํานวนมากแย่งชิง คุณไม่รู้เลยเหรอ?”
หวงการมองและอธิบายให้เงินเกองฟังอย่างไม่คาดคิด สีหน้าเต็มไปด้วยความไม่น่าเชื่อ
“มุกทิพย์ผีมันอยู่ที่ไหนเหรอครับ?”
เฉินเกอถามตรง ๆ
ในเมื่อมุกทิพย์เป็นของล้ำค่าเช่นนี้ จึงทำให้เฉินเกอเกิด ความสนใจเป็นอย่างมาก คิดอยากจะลองไปเสาะหามัน
“มันไม่ง่ายขนาดนั้น มุกทิพย์มีอยู่ในมือราชาแห่งปุ๋ยจงเป็นสมบัติในมือของราชาผี อยากได้มุกทิพย์มาครอบครองมัน ไม่ใช่เรื่องง่าย เคยมีผู้ฝึกตนมากมายต้องตายด้วยน้ำมือของ ราชาผี!!
อีก
จากนั้นหวงกางก็พูดถึงความยากลำบากนั้นให้เฉินเกอฟัง
จากคําบอกเล่าของหวงการสามารถบอกได้ว่ามุกทิพย์เป็น ของที่พิเศษมาก ยิ่งกว่านั้นยังมีเรื่องของราชาผี ราชาผีเป็นผู้นำ ของกุ้ยจง ซึ่งไม่มีทางจะพ่ายแพ้ต่อคนธรรมดาทั่วไป
“ราชาผีอยู่ที่ไหนครับ?”
เฉินเกอถามต่อด้วยความสงสัย
“ราชาผีอาศัยลึกอยู่ในถ้ำผี ที่นั่นคือฐานบันชาการของมัน ยังมีเหล่าแม่ทัพผีและทหารผีคอยอารักขา ไม่สามารถที่จะเข้าไป ได้โดยง่าย ต่อให้เข้าไปได้ก็ยากที่จะได้มุกทิพย์มาครอบครอง ได้”
หวงการตอบทันใด และบอกที่อยู่ของราชาผีให้เฉินเกอ
ทราบ
“กุ่ยจงจะเปิดเป็นเวลาทั้งหมดเท่าไหร่?”
ทันใดนั้น เฉินเกอก็ถามหวงกาง
พูดตามตรงว่านี่เป็นครั้งแรกที่เฉินเกอมาที่กุ่ยจงแห่งนี้
ถึงแม้ว่าเขาจะเคยได้ยิรคุณท่านฟันพูดถึง แต่ครั้งนี้เขาได้มาสัมผัสด้วยตนเอง มันทำให้เขารู้สึกว่ามันไม่เหมือนกัน
“หนึ่งเดือน แต่ว่าจะปิดตอนกลางวัน เปิดตอนกลางคืน
หลังจากหวงกางได้ยินก็รีบตอบเงินเกอ
หลังจากเฉินเกอได้ยินแล้ว เขาก็พยักหน้าด้วยการ แสดงออกที่มีความหมาย
ในเมื่อกุ่ยจงเปิดต่อเนื่องถึงหนึ่งเดือน ก็เท่ากับว่าเขามีเวลา มากพอที่จะไปปรึกษาและวางแผน และทำอย่างไรเพื่อจะให้ได้ มุกทิพย์ผีมา
ถ้าหากเฉินเกอไม่รู้เรื่องมุกทิพย์ งั้นเขาก็จะไม่เข้าไปยุ่ง
ตอนนี้รู้แล้ว ถ้าอย่างนั้นเงินเกอก็ไม่สามารถจะปล่อย โอกาสดีนี้ไปได้
“ได้ เถ้าแก่หวงกาง ผมอยากให้คุณช่วย ผมอยากได้มุก
ทิพย์ผี!”
จากนั้นเฉินเกอก็พูดกับหวงการอย่างเต็มเปี่ยมไปด้วยพลัง หลังจากหวงกางได้ยินก็นิ่งไป เขาคิดไม่ถึงว่าเฉินเกอจะมี ความคิดอยากได้มุกทิพย์
“เฉินเกอ อย่างที่ผมบอก มุกทิพย์ผีนี้มันไม่ได้ได้มาง่าย ๆ
หรอกนะ!”
หวงกางกล่าวเตือนเฉินเกือด้วยความกังวล
“อืม ผมเข้าใจ ก็เพราะแบบนั้นจึงทำให้ผมสนใจ ยิ่งเป็นสิ่งของที่ยากจะได้มาผมเป็นเกยิ่งอยากจะลองดูสักครั้ง ไม่แน่ อาจจะสำเร็จก็ได้
เฉินเกอพูดกับหวงกางด้วยสีหน้ามุ่งมั่น
หลังจากหวงกางได้ยิน ก็จนปัญญาและได้แต่รับปาก
“เอาล่ะ พูดมา ต้องการให้ผมช่วยอะไร?”
หวงกางถามตรง ๆ
“ตอนนี้ผมจะคิดแผนการไม่เสร็จ รอผมวางแผนเสร็จแล้วผม จะบอกคุณให้ทำยังไง!
เฉินเกอไม่ได้ตอบหวงกาง แต่กลับกล่าวเตือนเขา
“ได้ไม่มีปัญหา งั้นคุณก็ไปวางแผนแล้วบอกผม ผมจะช่วย คุณเต็มที่!”
หวงการตอบอย่างมีความสุขและไม่มีความคิดเห็นอื่น
ในตอนนี้ หวงกางได้คิดว่าเฉินเกอและพวกเขาทั้งสองเป็น เพื่อนของตนเองแล้ว
ในเมื่อเป็นเพื่อนกันก็ต้องช่วยเหลือซึ่งกันและกัน
“ใช่แล้ว ฉันมีของดีจะให้เพื่อนนาย!”
ตอนนั้นเอง หวงกางก็คิดขึ้นได้และรีบลุกขึ้นยืนจากนั้นก็เดิน กลับเข้าไปในบ้าน
ผ่านไปครู่หนึ่ง หวงกางก็หยิบป้ายห้อยเดินออกมาแล้วส่งให้เสียเล่
“นี่คืออะไรครับ?”
เลยเล่รับป้ายห้อยแล้วถามขึ้นด้วยความสงสัย
“นี่น่ะนะ”
“ป้ายราชาผีใช่ไหม?”
ไม่รอให้หวงกางอธิบาย เฉินเกอก็พูดชื่อป้ายห้อย ในมือเลย
เล่ออกมา
“ไม่ผิด ป้ายราชาผี เป็นป้ายประจำตัวผี แบบนี้เพื่อนนาย จะสามารถเข้าออกกุ่ยจงได้อย่างอิสระแล้ว ต่อให้ยาของเขา หมดฤทธิ์ก็ไม่เป็นไร
หวงกางหันไปหาเลยเล่กับเฉินเกอและอธิบาย
หลังจากเฉินเกอและเลยเล่ได้ฟังก็ดีใจมาก คิดไม่ถึงว่าหวง
กางจะมีของแบบนี้ด้วย
“ขอบคุณเถ้าแก่หวงกางมากครับ
เลยเลรีบขอบคุณหวงกาง
“เอาล่ะ ฟ้าใกล้จะสว่างแล้วล่ะ ประตูกยางจะปิดแล้ว ผม ต้องเก็บของและไปจากที่นี่แล้ว!”
จากนั้น หวงกางก็ดูเวลาก็พบว่ามันใกล้จะเช้าแล้ว จึงรีบเตือนเฉินเกอและเลยเล่
“ออ ครับ เถ้าแก่หวงกาง งั้นพวกเราต้องไปก่อน! เงินเกอลุกขึ้นและพูดกับหวงกาง
หลังกล่าวลา เฉินเกอกพาเลยเล่จากไป
ทั้งสองคนรีบออกไปจากกุ่ยจง
เมื่อออกมาจากประตูกุ้ยจง ท้องฟ้าก็สว่างขาวโพลนเหมือน พุงปลา พูดได้ว่ากำลังจะเข้าแล้ว ประตูกุยจงจะปิดแล้ว
“เฮ้อ!”
“อากาศสดชื่นดีจริง สบายจริง ๆ!”
เมื่อออกมา เลยเล่ก็แหงนหน้ามองฟ้าแล้วถอนหายใจเสียง
ในตอนนี้น้ำตกที่ด้านหลังของทั้งสองคนก็ฟื้นตัวแล้ว
สายนํากระเซ็นนับไม่ถ้วน แสดงให้เห็นว่าประตูกุ้ยจงปิดลงแล้ว “เฉินเกอ คืนนี้ฉันมีงานเลี้ยงรุ่น ไปกับฉันนะ?” ตอนนี้ได้ยินเพียงเสียงของเงินกล่าวกับเฉินเกอ
“กี่โมง?”
“หนึ่งทุ่ม!”
“ได้ครับ ไม่เป็นปัญหา!
เฉินเกอพูดคุยกับเงินอย่างง่าย ๆ และรับปาก
ในเมื่อเป็นงานเลี้ยงรุ่นของเงินจี เฉินเกอจะต้องไปเป็นเพื่อน
ด้วยแน่
เมื่อได้ยินเฉินเกอรับปาก เงินก็มีรอยยิ้มแห่งความสุข
ในตอนเย็น
เฉินเกอขับรถพาเงินไปที่งานเลี้ยงรุ่น
โรงแรมหวางฉาว เมืองเทียนเหอ
“เงิน ดูแล้วกลุ่มเพื่อนนักเรียนของคุณจะรวยกันมากเลย
เฉินเกอยิ้มและพูดติดตลกกับเงินจี
เงินยิ้มเล็กน้อยและตอบ: “ฉันเองก็ไม่ได้เจอพวกเธอนาน แล้วล่ะ ครั้งนี้พวกเขาส่งบัตรเชิญให้ฉัน ฉันถึงรู้ว่ามีงานเลี้ยง รุ่น!”
พูดจบ เฉินเกอก็จอดรถเสร็จพอดี จากนั้นก็พาเงินเดิน เข้าไปในโรงแรม
“เจินจี!”
ในตอนนั้นเอง ที่ด้านหลังทั้งสองคนก็มีเสียงเสียงหนึ่งดังขึ้น
เฉินเกอและเจินจีรีบหันไปมอง เป็นหญิงสาวสวมกระโปรง ยาวสีม่วง ใบหน้ายิ้มเล็กน้อยและเดินตรงมาทางพวกเขาสองคน
“โร่ถึง!”
เงินจีอุทานขึ้นมา
งานเลี้ยงรุ่นถูกจัดในห้องจัดเลี้ยงห้องใหญ่
หลังจากทักทายง่าย ๆ ทั้งสามก็ขึ้นไปชั้นบนทันที “ได้ยินว่างานเลี้ยงรุ่นครั้งนี้หัวหน้าห้องเหมาเป็นหัวเรือ ใหญ่คนเดียวเลยนะ ดูเหมือนจะเสียเงินไปโขเลย!
เจินจีเดินไปด้วยและคุยกับกู้โร่ถึงไปด้วย
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
