บทที่ 60 คุณคือคุณชายเฉิน

“แกพูดอะไรนะ? แกคือลูกคนรวยงั้นเหรอ? ฮ่าๆ

ๆ ! ”

ตอนนี้ซูหยิ่งดีใจเป็นอย่างมาก

ซูมู่หานทำตัวสูงส่งและเย่อหยิ่งมาโดยตลอด นึก ไม่ถึงว่า ตอนนี้กลับหาผู้ชายแปลกๆแบบนี้มาเป็นแฟน?

ราวกับคนโง่ยังไงยังงั้น

หลี่เจี่ยนหนานเองก็พูดด้วยรอยยิ้มที่เยาะเย้ยว่า ” งั้นขอถามหน่อยคุณเฉินเกอ ตอนนี้คุณพักอยู่ที่ไหนเห รอ? ที่บ้านทำอุตสาหกรรมอะไร?”

พูดไป พร้อมกับสะบัดแขนดูนาฬิกา ราวกับกลัว ว่าคนอื่นจะไม่เห็นว่านาฬิกาที่เขาใส่อยู่มันเป็นของแพง

ขนาดนี้

เฉินเกอมองทั้งสองด้วยความเย็นชา

“อุตสาหกรรมของบ้านฉัน พวกแกสองคนไม่คู่ควรที่จะ

รู้!”

“ฮ่าๆๆๆ ! ”

ทั้งสองหัวเราะกันยกใหญ่

ซูมู่หานดึงเสื้อของเฉินเกอเบาๆ เพื่อบอกเขาว่า อย่าพูดต่อเลย

เมื่อกี้ที่เธอพูดออกไปแบบนั้นก็เพราะใจร้อน นึก ไม่ถึงว่าเฉินเกอจะแสดงตามสิ่งที่ตัวเองพูดออกไป
แน่นอนซูมู่หานรู้ว่าเฉินเกอใช้ชีวิตอยู่ในโรงเรียน อย่างยากจน แถมยังถูกคนอื่นรังแกอยู่ตลอด เพียงแค่ว่า หลังจากนั้นเขาถูกลอตเตอรี่ก็เท่านั้นเอง

แต่ต่อให้ถูกลอตเตอรี่ ก็ไม่สามารถเอาไปเทียบ กับหลี่เจียนหนานได้

เธอก็แค่อยากจะยั่วโมโหซูหยิ่ง

แต่นึกไม่ถึงว่า นอกจากซูหยิ่งจะไม่โมโหแล้ว กลับหัวเราะเยาะเธออีก !

ในระหว่างที่ทั้งสี่คนกำลังวางแผนอยู่ในใจ

มีเสียงแตกของขวดดังขึ้นมา

“ฉันไม่สนฉันไม่สน ! ฉันต้องเอาใบขับขี่มาให้ได้ วันนี้ฉันต้องขับรถให้ได้ ไม่ว่าคุณจะใช้วิธีไหน ก็ต้องหา ทางเอาใบขับขี่มาให้ฉัน !”

เฉินเกอมองดูอย่างตั้งใจ

เป็นผู้หญิงประมาณยี่สิบกำลังทำตัวงี่เง่าต่อหน้า แฟนของเธอ

ทั้งสองคงจะเป็นคนที่ไม่ธรรมดา

ผู้หญิงน่าจะสอบไม่ผ่าน เพราะงั้นจึงโมโหขึ้นมา

“เสี่ย หมิง เธออย่าเพิ่งรีบร้อน ฉันจะหาวิธี จะใช้ เส้นสาย พยายามเอาใบขับขี่มาให้กับเธอ ! ”

“เฮิง อย่างนี้ค่อยยังชั่ว ทำไมนักเรียนหญิงคนอื่น ถึงได้มาเร็วขนาดนี้ ทั้งๆที่เป็นเพราะรถที่ฉันได้มันขับยากเอง ไม่งั้นฉันก็คงถอยรถเข้าช่องเข้าไปแล้ว อ่าๆๆ ! ฉันจะต้องรีบขับล้มโบร์กีนี การาโด้ของคุณให้ได้จาก นั้นก็ไปขับวนรอบโรงเรียนเก่าสักหน่อย ! ”

เสี่ยหมิงโกรธจนร้อนรนไปหมด !

ผู้ชายก็คอยปลอบอยู่ข้างๆ

เฉินเกอร้องเอ้เบาๆ ทั้งสองคนนี้ เขาเหมือนจะ เคยเห็นที่ไหนมาก่อน แต่เจอที่ไหนกันนะ เฉินเกอนึกไม่ ออกในทันที

“คุณชายเจียง คุณหนูเสี่ยหมิง?”

จู่ๆหลี่เจี่ยนหนานก็ส่งเสียงเรียกด้วยความดีใจ “อ่า? เจี่ยนหนาน คุณรู้จักเจ้าของลัมโบร์ก็นี้ด้วย เหรอ?”

ซูหยิ่งจัดทรงผมตัวเอง แล้วถามขึ้นมา

“รู้จักสิ เมื่อก่อนคุณชายเจียงก็คือหนุ่มหล่อใน มหาลัยเจียงหนานของพวกเรา ที่บ้านทำอุตสาหกรรม ค้าส่งนม ร่ำรวยมาก ไม่กี่วันก่อนฉันเห็นเขาอยู่ในหมู่ เพื่อนฝูง เพิ่งซื้อลัมโบร์กีนี การาโด้ สามล้านแปดแส นบาทเชี่ย ! ”

หลี่เจี่ยนหนานแนะนำอย่างโอ้อวดเล็กน้อย

โอ้อวดที่ตัวเองรู้จักคุณชายที่ร่ำรวยขนาดนี้

“ว้าว ! ซื้อลัมโบร์กีนีในราคาสามล้านแปดแสน เท่เป็นบ้าเลย ! ”
ซูหยิ่งพูดด้วยสีหน้าที่ตกใจ

เฟอร์รารีของหลี่เจี่ยนหนานคันนี้ แค่เจ็ดแสนห้า หมื่นเอง

ก็ทำให้ซูหยิ่งรู้สึกว่าเท่มากแล้ว !

หลี่เจี่ยนหนานจัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อย จากนั้นก็รีบไปทักทายทันที

“เจี่ยนหนาน แกเองเหรอ ! ”

คุณชายเจียงพอเห็นหลี่เจี้ยนหนานเดินเข้ามา คนที่โวยวายอยู่ข้างๆอย่างเสี้ยหมิงตอนนี้ก็หยุดลงแล้ว

พวกเขาเริ่มพูดคุยกัน

“นึกไม่ถึงว่าจะบังเอิญขนาดนี้ พูดถึง หลังจากจบ ไป พวกเราก็ไม่ได้เจอกันมาหลายปีแล้วใช่ไหม..? โอ้ว ไหนดูสิ ขับรถเฟอร์รารีแล้วงั้นเหรอ ไม่เลวเลย นี่ !”

คุณชายเจียงมีรอยยิ้มที่ขมขื่น

“เทียบกับคุณไม่ได้หรอก ของคุณเป็นถึงล้ม โบร์ ก็ มี จริงสิคุณชายเจียง รถของคุณอยู่ที่ไหนเหรอ? อยากจะเห็นกับตาสักหน่อย ! ”

ซูหยิ่งโอบกอดแขนของหลี่เจี่ยนหนานเอาไว้ ตอนนี้ก็ยิ้มอ่อนๆให้กับคุณชายเจียง

ก็เรียกได้ว่าได้ทักทายกันแล้ว

เธอก็คือแฟนสาวของเจี่ยนหนานชื่อซูหยิ่งใช่ไหม รถอยู่ทางโน้น ฮ่าๆ ถ้าพวกเธออยากจะดูก็ได้ ก็แค่ รถธรรมดาคันนึง ราคาแค่ไม่กี่ล้านเอง ไม่ได้แพงอะไร มาก ! หลังจากดูจบ พวกเราไปทานข้าวด้วยกันไหม !”

พูดจบ คุณชายเจียงนำทางพวกเขาออกไปด้วย ความดีใจ

“เฮงเฮง มู่หาน แกไม่ไปดูหน่อยเหรอ? โอ้จริงสิ ฉันว่าอย่าดูดีกว่า ต่อให้ดูไปแฟนของเธอก็คงไม่มี ปัญญาซื้อหรอก ไม่เหมือนกับเจี้ยนหนาน เขายังซื้อ เฟอร์รารีมาได้คันนึง อีกอย่างมู่หาน พวกเธอมีเงินติดตัว ไหม เธอก็รู้ใช่ไหม ถ้าเกิดคุณชายเจียงไม่เลี้ยงข้าวล่ะก็ ฉันก็กะจะให้เจี้ยนหนานขับรถไปส่งพวกเธออยู่หรอกนะ แต่ตอนนี้ สักพักพวกเราจะไปกินข้าวกับคุณชายเจียง ถ้า เกิดไม่มีเงินเรียกแท็กซี่ล่ะก็ ฉันสามารถให้พวกเธอทั้งคู่ ได้นะ ! ”

ซูหยิ่งเอามือกอดอกแล้วพูดไปหัวเราะไป แสดงความเหนือชั้นของตัวเอง

คำพูดของคนอื่นซูมู่หานไม่สนใจก็ได้ แต่ยกเว้น คำพูดที่มากดหัวของซูหยิ่งเท่านั้น ที่ทำให้ซูมู่หานเจ็บ ปวดไปถึงข้างใน

“แกไม่ต้องมายุ่ง พวกเราไม่ดูก็ไม่ดู !”

ซูมู่หานอดกลั้นความโกรธเอาไว้ จากนั้นก็อยาก จะเดินออกไปพร้อมกับเฉินเกอ

“ไปดูซะหน่อยเถอะ ! ”
ตอนนี้เฉินเกอได้ลูบจมูกแล้วก็พูดออกมาด้วย รอยยิ้ม

อย่างแรก เฉินเกอเห็นว่าซูมู่หานเองก็อยากจะดู รถสปอร์ตลัมโบร์คันนี้ และก็ไม่อยากให้ซูหยิ่งกลับไป ด้วยที่ยังต้องอดกลั้นความโกรธเอาไว้

อย่างที่สอง เฉินเกอเองก็อยากจะไปดูว่า รถลัม โบร์คันนี้ เมื่อเทียบกับลัมโบร์ของตัวเอง มันจะแตกต่าง กันมากไหม !

แต่เหตุผลหลักก็คือ สองคนนั้นไม่ว่าจะดูยังไง เฉินเกอก็ดูคุ้นหน้าอย่างบอกไม่ถูก

“ได้ๆๆๆ พวกเธอก็ไปดูสิ แต่ว่าคุณชายเจียงและ เจี้ยนหนานทั้งคู่รู้จักกัน คงไม่พาพวกเธอไปกินข้าวด้วย หรอก !”

ซูหยิ่งยิ้มออกมาเบาๆ

เฉินเกอพาซูมู่หานไปถึงทางนั้น

ในตอนที่เห็นรถการาโด้คันนี้ เฉินเกอก็นึกออกได้

ทันที !

ถึงว่าทำไมคุ้นหน้าสองคนนี้จัง

นี่มันตอนที่ตัวเองกำลังจะซื้อรถ แล้วก็เป็นชาย หญิงที่พาพนักงานมาเยาะเย้ยตัวเอง

ตอนนั้นผู้หญิงคนนั้นแต่งตัวอย่างจัดเต็ม แต่วันนี้

มีการสอบ

ผู้หญิงคนนี้จึงแต่งหน้าเบาๆ
เฉินเกอนึกออกได้ในทันที

เฉินเกอจำได้อย่างชัดเจน เสี่ยหมิงคนนี้ยังนั่งอยู่ ในรถตัวเองไม่ยอมออกมา !

ฮ่าๆ โลกนี้มันช่างกลมจริงๆ !

“ว้าว รถสปอร์ตราคาสามล้านแปดแสนนี่ไม่ เหมือนกันจริงๆ สัมผัสได้ถึงบรรยากาศระดับไฮเอนด์ ! ”

“คุณชายเจียง เดี๋ยวพวกเรานั่งรถคันนี้ของคุณไป ทานข้าวดีไหม?” ซูหยิ่งพูดด้วยความอิจฉา

“ได้สิ ! อั้ม? เจี้ยนหนาน สองคนนี้ เป็นเพื่อนของ พวกแกเหรอ?”

คุณชายเจียงเพิ่งจะสังเกตเห็นเฉินเกอทั้งสอง

แต่ว่า สิ่งที่สะดุดตาไม่ใช่เฉินเกอ แต่เป็นคนที่รูป ร่างดี และหน้าตาสะสวยอย่างซูมู่หาน

ผู้หญิงคนนี้จะสวยเกินไปแล้ว สวยกว่าแฟนสาว ของหลี่เจี่ยนหนานที่ชื่อซูหยิ่งสักอีก

“ฮ่าๆ เธอเป็นน้องสาวของฉันเอง คนหน้าตา บ้านๆที่อยู่ข้างๆเธอ ก็คือแฟนหนุ่มของเธอ ! ”

ซูหยิ่งพูดด้วยความหึงแอบแฝง

โดยเฉพาะคำว่าแฟนหนุ่มคำนี้ เธอเน้นเป็นพิเศษ เพื่อเน้นส่วนที่สำคัญ

“ที่แท้ก็แบบนี้นี่เอง ! ”

คุณชายเจียงยิ้ม เดินไปข้างๆซูมู่หาน อยากจะจับมือด้วย

ซูมู่หานเห็นอย่างชัดเจนว่าแววตาของเขามองตัว เองด้วยความสนใจจึงรู้สึกรังเกียจนิดหน่อย จึงเดินถอย หลังออกมา

เฉินเกอจึงยื่นมือไปจับทันที “สวัสดีคุณชาย

เจียง ! ”

“เชี่ย ! ”

คุณชายเจียงขมวดคิ้วขึ้นมา มือของตัวเองกลับ ถูกคนหน้าตาบ้านๆแบบนี้จับสักได้

จากนั้นสายตาของเขาก็รู้สึกผิดหวังแล้วมองไป ยังเฉินเกอแวบนึง “สวัสดี… เชี่ย ทำไมถึงเป็นคุณ?”

หลังจากที่เห็นใบหน้าของเฉินเกออย่างชัดเจน

คุณชายเจียงก็แข็งที่อไปทั้งตัว

แทบจะเรียกได้ว่าขนลุกไปทั้งตัว ยากที่จะเชื่อ

เฉินเกอนั้น ถึงแม้จะไม่ได้ขี้เหร่ แต่ก็เป็นพวกที่ ถ้าปล่อยไปอยู่ตรงกลางผู้คนก็จะแยกแยะไม่ออก บวก กับเสื้อผ้าที่เฉินเกอใส่นั้นดูธรรมดามาโดยตลอด จึงยาก มากที่จะเห็นในครั้งเดียว

ตอนนี้คุณชายเจียงเพิ่งจะสังเกตเห็น แน่นอนว่า ต้องตกใจมากเป็นธรรมดา

คนๆนี้ คือคุณชายเฉินคนนั้นที่ซื้อรถลัมโบร์กีนีใน ราคาสิบแปดล้านโดยที่ไม่แม้แต่กระพริบตา !
“คุณชายเฉิน คุณเองเหรอ ดีใจมากที่เจอคุณที่

นี่ ! “คุณชายเจียงจับมือด้วยความตื่นเต้น “อะไรอะไร?” ซูหยิ่งที่อยู่ข้างๆตกใจขึ้นมา

“คุณชายเจียง คุณเรียกเขาว่าอะไรนะ?”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ