บทที่840 ท้าทายแดนมายา

“เฉินเกอ พวกเรารีบเข้าไปกันเถอะ ช้าอีกนิดจะไม่มีที่ดี ๆ เหลือนะ!”

โจวโน่ดูสถานการณ์แล้วรีบแนะเฉินเกอ

เฉินเกอพยักหน้าเล็กน้อยและก้าวเข้าไปในทางเชื่อมนั้น พร้อม โจวโน่กลายเป็นจิตสำนึกเทพเข้าไปในท้าทายแดน มายา”

หลังจากทั้งสองคนกลายเป็นจิตสำนึกเทพ เข้ามาในแดน มายาแล้ว สิ่งที่อยู่เบื้องหน้าคือป่าทึบ สดชื่นแจ่มใสเหมือนอยู่ใน แดนสวรรค์ แต่ว่าเฉินเกอทั้งคู่ต่างรู้ว่ามันเป็นเพียงแดนมายา แท้จริงแล้วไม่รู้ว่ามีสิ่งอันตรายเพียงใดที่ซ่อนตัวอยู่

ยิ่งกว่านั้นคือไม่มีใครรู้ว่าแดนมายานี้กว้างใหญ่แค่ไหน มัน คงจะไม่ได้มีเพียงแค่ป่าผืนนี้ผืนเดียว

ไม่ผิดเลย มันเป็นเช่นนั้น

สถานที่ที่ปรากฏอยู่ข้างใน “ท้าทายแดนมายา” ทั้งป่า ทะเล ทราย เมืองโบราณ ทุ่งหิมะ สิ่งที่ปรากฏอยู่ในสติสัมปชัญญะของ แต่ละคนนั้นไม่เหมือนกัน

แต่สำหรับเงินเกอและโจวโนนั้นดีหน่อย ทั้งสองอยู่ด้วยกัน นี่แสดงให้เห็นว่าพระเจ้าทรงโปรดปรานทั้งคู่
เหลือเวลาอีกสิบห้านาทีก่อนที่การท้าทายจะเริ่ม เฉินเกอ และโจวโน่ยังพอมีเวลาเดินเล่นอยู่ด้านในอีกนิด เดินอยู่ในป่า และพูดคุยกัน

“เฉินเกอ พวกเราทั้งคู่จะต้องเก็บหินเทพสิบดวงจึงจะผ่าน เกณฑ์ในการได้ไปแผ่นดินหลงคง ก็คือจะต้องเอาชนะคนสิบคน ถึงจะได้!”

โจวโน้มองไปที่เฉินเกอและวิเคราะห์

เฉินเกอพยักหน้าและตอบกลับ: “ไม่ผิด บอกตรง ๆ ว่ากฎ ข้อนี้ทำให้คิดไม่ถึงอยู่เหมือนกัน คิดไม่ถึงว่าการเข้าไปในแผ่น ดินหลิงคงจะต้องคุมเข้มแบบนี้

“ไม่นะ แต่ก่อนแผ่นดินหลิงคงกับพวกเราชาวโลกสามารถ ไปมาหาสู่กันได้ตามใจ มันไม่ได้มีกฎและข้อจำกัดแบบนี้!”

โจวโน่กลับส่ายหน้าและอธิบายอย่างไรเสียนั่นคือสิ่งที่เคย เกิดขึ้น วันนี้มันแตกต่างออกไป

“อย่างไรก็ตามยกเว้นเราสองคนในฐานะทีม ฉันคิดว่าจะ ต้องมีหลายคนที่รวมตัวกัน อีกทั้งยังไม่สามารถมองข้ามพวกที่มี ความสามารถสูง แล้วในโลกก็มีคนเก่งอยู่เยอะด้วยสิ!” เฉินเก อมองดูสถานการณ์โดยรอบอย่างระมัดระวังและพูดขึ้น

คนที่เข้ามาในแดนมายาล้วนแต่เป็นชาวโลก มีเพียงเฉิน เกอเท่านั้นที่เป็นคนจากโลก และมีผู้แข็งแกร่งนับไม่ถ้วน ในโลก ยู่ซ่อนอยู่ลึก ดูเหมือนว่าครั้งนี้ในแดนมายาน่าจะเป็น ประสบการณ์ที่ดี
แต่ว่ากำลังของเฉินเกอและโจวโน่ก็ไม่ถือว่าอ่อนแอ ทั้งสอง คนสามารถจัดการคนธรรมดาได้อย่างไม่มีปัญหา

ขอเพียงไม่เจอผู้ฝึกตนบำเพ็ญจิตชั้นเจ็ดของขอบเขตเงินเห ริน ไม่ถือว่าเป็นภัยคุกคามสำหรับพวกเขาสองคนเลย

“การท้าทายเริ่มนับถอยหลัง!”

ในเวลานี้เสียงเตือนของคองหมิงดังขึ้นกลางอากาศ

“au!”

“เก้า!”

“แปด เจ็ด หก”

เมื่อการนับถอยหลังของสองสามวินาทีสุดท้ายเริ่มต้นขึ้น เฉินเกอและโจวโน่หันมามองหน้ากัน จากนั้นก็กระโจนพุ่งตัวขึ้น และกระโดดขึ้นไปบนต้นไม้สูงตรงหน้า

ทั้งคู่ยืนอยู่บนกิ่งไม้และใช้ใบไม้เป็นที่กำลังร่างกาย หากไม่

มองให้ละเอียดจะไม่มีทางหาพวกเขาเจอได้เลย

ท้ายที่สุดพวกเขาไม่รู้ว่ามีอันตรายอะไรอยู่รอบตัวบ้าง วิธีที่ ดีที่สุดคือเฝ้าต้นไม้รอกระต่าย หาจังหวะที่เหมาะสมแล้วลงมือ แทนที่จะรีบไปข้างหน้า

ผู้เข้าร่วมการท้าทายครั้งนี้มีกว่าพันคน ต่อให้แดนมายา กว้างใหญ่โอกาสที่จะเจอกันมันก็ยังสูงมาก

“การนับเวลาถอยหลังสิ้นสุด การท้าทายเริ่มต้น
ดองหมิงประกาศว่าการท้าทายเริ่มต้นแล้ว จากนั้นท้องฟ้าก เงียบลงทันทีรอบข้างเงียบสงัดอย่างชัดเจน ไม่มีการเคลื่อนไหว ใด มีเพียงเสียงลมพัดใบไม้ปลิวเสียงดังซ่า ๆ เท่านั้น

แต่ภายในเวลาอันรวดเร็ว ก็มีคนจำนวนมากถูกกำจัดและ แพ้ไป คนพวกนี้ส่วนใหญ่เป็นพวกมีความแข็งแกร่งน้อย อีกทั้ง ยังซ่อนตัวไม่เป็น ดังนั้นเมื่อเข้าไปแล้วจึงตกเป็นเป้าหมายและ กลายเป็นเหยื่อทันที

“เฉินเกอ พวกเราจะซ่อนตัวอยู่อย่างนี้ไปตลอดคงไม่ดีนะ? ด้วยความสามารถพวกเราแล้วควรจะเป็นฝ่ายโจมตี หาพวกที่ อยู่ตัวคนเดียวและค่อนข้างอ่อนแอถึงจะได้

โจวโน้มองไปที่เฉินเกอและแนะขึ้น รู้สึกว่าซ่อนตัวแบบนี้มัน น่าหงุดหงิด ในเมื่อพวกเขาก็มีความสามารถไปถึงขอบเขตเงิน เหริน

เมื่อได้ยินคำพูดของโจวโน่ เฉินเกอเองก็คิดว่ามีหลักการ “ได้ งั้นพวกเราเป็นฝ่ายโจมตี รีบสะสมหินเทพและออกไป พูดจบทั้งสองก็กระโดดลงมาจากต้นไม้

จากที่นี่!” เฉินเกอไม่คัดค้านข้อเสนอของโจวโน่และรับปากทันที

“สวบ ๆ ๆ!”

ทันทีที่พวกเขาลงมาก็มีลูกธนูจำนวนหนึ่งยิงเข้ามาจากใน

พุ่มไม้รอบ ๆ

ดีที่เฉินเกอและโจวโน้มีการตอบสนองที่ฉับไวมากและหลบลูกธนูในทันที ลูกธนูปักไปโดนต้นไม้ที่ด้านหลัง

หลังจากนั้นก็มีคนวิ่งถือหน้าไม้และคันธนูเข้ามาล้อมเฉินเก อทั้งคู่เอาไว้

“หี พี่ชาย ดูแล้วพวกเราจะโชคดีจริง ๆ นะ ไม่ทันไรก็เจอ เหยื่อเสียแล้ว!” ชายหัวโล้นคนหนึ่งกล่าวกับชายหน้าบากที่อยู่ ข้างๆด้วยรอยยิ้มที่น่ากลัว

ตั้งแต่เมื่อครู่ชายทั้งสามคลำทางไปรอบ ๆ อย่างเงียบ ๆ ทันใดนั้นก็พบกับเฉินเกอและโจวโน่กระโดดลงมาจากต้นไม้ และรู้ว่าโอกาสมาถึงแล้วจึงรีบลงมืออย่างไม่ลังเล

“หึ แค่สองคนเท่านั้นเอง ยังไม่พอแบ่งพวกเราสามคนเลย!”

ชายหน้าบากหัวเราะขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชาและพูดจาดูหมิ่น

“เหรอ? แต่พวกแกสามคนสำหรับเราสองคนแล้วเรียกว่า เหลือเฟือนะ!”

เมื่อได้ยินสิ่งที่ชายหน้าบากพูด เฉินเกือกล่าวด้วยรอยยิ้ม แปลก ๆ ที่มุมปากของเขา

เมื่อสิ้นเสียงรัศมีกระบี่แวบออกมาทันที

ณ ที่นี้ชายสามคนนี้ถูกตัดหัวและพ่ายแพ้โดยรัศมีกระบี่

หลังจากพ่ายแพ้ ร่างชายทั้งสามได้กลายเป็นหินเทพสาม ดวงปรากฏอยู่ตรงหน้าเฉินเกอและโจวโน่

เฉินเกอเดินเข้าไปแล้วคว้าหินเทพทั้งสามดวงไว้ในมือ แบ่งให้ตนเองหนึ่งดวง ที่เหลือสองดวงเขายื่นให้โจวโน่

“อะ สองดวงนี้ให้คุณ!

เมื่อโจว โน่ได้ยินก็ตกตะลึง เธอไม่คิดว่าเฉินเกอจะแบ่งกัน แบบนี้ โดยให้หินเทพตนเองถึงสองดวง

“เฉินเกอ คุณเอาไปทั้งหมดดีไหม ในเมื่อคุณเป็นคนโจมตี!”

โจวโน่รีบปฏิเสธเฉินเกอ เธอรู้สึกว่าสิ่งนี้เป็นสิ่งที่ได้มาจาก การโจมตีของเฉินเกอ ตัวเธอไม่ได้ทำอะไรเลย แล้วจะรับไว้ได้ อย่างไร

“ไม่เป็นไร คุณรับไปเถอะ ผมไม่เป็นไร!” เฉินเกอวางหินเทพ สองดวงไว้บนมือของโจวโน่แล้วพูดขึ้น

โจว โน่จนปัญญาทำได้เพียงรับเอาไว้ แต่ในใจของเธอนั้น

กับตื้นตันอย่างที่สุด

นี่ถือเป็นการเผชิญหน้ากัน อย่างไรก็ตามทั้งสามคนนั้น สอง คนแสเข้ามาหาเรื่องตายเอง เฉินเกอต้องยิ้มรับแน่นอน ไม่เช่น นั้นเขาก็โง่น่ะสิ

มีคำพูดหนึ่งพูดได้ดีว่า มาให้ถึงที่ ไม่เอาก็บ้า

จากนั้นเฉินเกอกับโจวโน่ก็หาเหยื่อต่อไป

อย่างไรก็ตามเมื่อเดินไปเกือบชั่วโมง ทั้งสองคนไม่พบใคร สักคน สิ่งที่ทำให้พวกเขาสองคนรู้สึกสงสัยและแปลกใจเป็น อย่างมาก และคิดว่าหรือว่าพวกเขาจะถูกโจมตีแพ้ไปจนเกือบหมดแล้ว?

แต่นี่เพิ่งจะเริ่มได้ไม่นานเองนะ คนกว่าพันคนนะ การ ท้าทายจะจบลงเร็วขนาดนี้เชียวหรือ

โดยไม่มีทางเลือกอื่น ทั้งสองทำได้เพียงค้นหาต่อไปจนมาถึงริมแม่น้ำสายหนึ่งและหยุดพัก