บทที่ 813 ภูติไม้

“นายท่าน”

“นายท่าน รีบตื่นเถอะ”

ในเวลานั้นเอง ญาณกระบี่ก็ลอยออกมาจากร่างของเฉินเกอ แล้วค่อยๆนั่งลงข้างกายเฉินเกอพร้อมกับเรียกปลุก

ในตอนนี้ร่างกายของเฉินเกอเต็มไปด้วยบาดแผลและรอย ฟกช้ำ เหลือเพียงแต่ลมหายใจอันแผ่วเบา เพราะแม้แต่พลัง ภายในร่างกายตอนนี้ล้วนถูกทำลายไปจนหมดแล้ว แต่ยังโชคดี โชคดีที่ในตัวเขามีพลังเทพจิตเก้าภพอยู่ ไม่อย่างนั้นเขาคงตาย ไปแล้ว ในขณะนั้นเองกิ่งไม้ที่อยู่รอบๆก็เลื้อยเข้ามารัดตัวของ เฉินเกอเอาไว้แล้วพาเขาเข้าไปในโพรงไม้

หนึ่งวันผ่านไป

เฉินเกอที่เพิ่งรู้สึกตัว พลางค่อยๆลืมตาทั้งสองขึ้น

“แค่กๆๆ”

หลังจากที่ฟื้นขึ้นมา เฉินเกอไออย่างหนัก

“พ่อหนุ่ม อย่าเพิ่งขยับ บาดแผลของเธอยังไม่หายดี นอนพัก ผ่อนรักษาตัวก่อนเถอะ!

ทันใดนั้นก็มีเสียงดังขึ้นมา เสียงนั้นทุ่มหนา ราวกับเป็นเสียงที่ ผสมผสานระหว่างสวรรค์และโลก เฉินเกอจึงมองไปรอบๆอย่างระมัดระวัง แต่ก็ไม่เห็นเงาคนเลย

“คุณ คุณคือใคร?

เฉินเกอขมวดคิ้ว พร้อมกับถาม

“เหอะๆๆ!

“ฉันเป็นนักพรตภูตไม้แห่งหุบเขาโยวหมิง ตอนนี้เธออยู่ใน ร่างกายของฉัน ซึ่งก็คือ ในโพรงไม้นั่นเอง เพราะฉันช่วยเธอเอา

เมื่อได้ยินคำถามของเฉินเกอ นักพรตภูตไม่ถึงกับหัวเราะ เบาๆ ก่อนจะพูดอธิบายให้กับเฉินเกอ

หลังจากที่ได้ยินเฉินเกอก็ได้เข้าใจ

“ขอบคุณอย่างมากสำหรับการช่วยเหลือท่านอาวุโส แค่กๆๆ

เงินเกือกล่าวขอบคุณแก่นักพรตภูตไม้ก่อนจะไอออกมาอีก ครั้ง แล้วเลือดก็พุ่งออกมา

“เธอได้รับบาดเจ็บอย่างหนัก นอนพักไปก่อนเถอะ อย่าเพิ่ง ขยับตัว พลังเงินในร่างกายของเธอกำลังค่อยๆฟื้นตัว และมันก็ ต้องใช้เวลาสักระยะถึงจะดีขึ้น! ”

นักพรตภูตไม้พูดกำชับกับเฉินเกออีกครั้ง

เฉินเกอจึงทำได้เพียงเชื่อฟังแล้วลงกลับไปนอน เขาไม่คิดเลย ว่าพลังห้ามังกรไฟของฉินเหินจะมีความรุนแรงถึงขนาดนี้ ดูแล้ว พลังหลุนหวางชั้นเก้าในโลกของเขาจะไม่สามารถต้านทานมันได้ นอกจาก จากเขาสามารถเข้าสู่ขอบเขตเงินเหริน

“พ่อหนุ่ม ยังไงเสียเธอก็ยังไม่มีที่จะไป ลองเล่ามาให้ฉันฟัง ว่าไปทําอะไรมาถึงได้รับบาดเจ็บหนักขนาดนี้? ”

เพื่อความอบอุ่นและบรรยากาศที่ผ่อนคลาย นักพรตภูตไม้จึง ได้เริ่มพูดคุยกับเฉินเกอ

“ผมต่อสู้กับผู้นำตระกูลฉินแห่งเมืองไปบนหุบเขาโยวหมิง ถูกเขาใช้กระบวนท่าห้ามังกรไฟของเขาทำร้าย จนตกลงมายัง หุบเหว! “เฉินเกอตอบด้วยความอับอาย

อับอายที่คนมีพลังหลุนหวางชั้นเก้าจากโลกถูกคนอื่นทำร้าย ให้บาดเจ็บสาหัสจนตกลงมายังหุบเหวลึก มันเป็นเรื่องยากที่จะ พูดออกไปได้ “ห้ามังกรไฟ? ฮ่าๆๆๆๆ

พอได้ยินคำตอบของเฉินเกอ นักพรตภูติไม้ก็หัวเราะออกมา

เสียงดัง แล้วเสียงหัวเราะดังก้องไปทั่วโพรงต้นไม้อยู่เป็นนาน

เฉินเกออดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว สีหน้าดูทุกข์เล็กน้อย คิดไม่ ถึงว่าเรื่องนี้มันจะน่าหัวเราะเยาะได้ขนาดนี้

“ผู้อาวุโส ท่านกำลังหัวเราะผมอยู่นั้นหรอ? ”

เฉินเกอถามอย่างกล้าหาญ

“เปล่า! ”

“ฉันไม่ได้หัวเราะเธอ แต่กำลังหัวเราะเยาะฉันเห็นคนตระกูลฉันคนนั้น!!
นักพรตภูติไม้รีบปฏิเสธทันที

“เพราะเหตุใด?

เฉินเกอถามอย่างรู้สึกงงงวย

“ที่จริงแล้วฉันเห็นคนตระกูลฉินคนนั้นไม่ได้ฝึกฝนกระบวนท่า ห้ามังกรไฟในขั้นสุดท้าย ยังขาดไปอีกกระบวน สาเหตุที่เธอได้ รับบาดเจ็บสาหัสไม่ได้เป็นเพราะห้ามังกรไฟ แต่เป็นเพราะฉัน เห็นมีพลังวิชาของขอบเขตเงินเหรินต่างหากล่ะ

“อย่าลืมไปว่าขอบเขตผู้ฝึกตนมีคำกล่าวเอาไว้ว่าความแตก ต่างที่ระยะชั้นหนึ่งก็คือความแตกต่างของฟ้าดิน ถึงแม้เธอจะ เป็นหลุนหวางชั้นเก้าชนรุ่นหลัง แต่ก็ยังมีระยะห่างหลายพันไมล์ ระหว่างขอบเขตเงินเหริน ดังนั้น”

นักพรตค่อยๆอธิบายให้กับเฉินเกออย่างใส่ใจ

“ดังนั้นความหมายของผู้อาวุโสก็คือเพราะความแตกต่างของ ขอบเขตพลัง ผมถึงได้ถูกฉันเห็นทำร้ายจนบาดเจ็บสาหัส ไม่ใช่ เพราะห้ามังกรไฟ ! ”

เฉินเกอที่ตอบสนองอย่างรวดเร็ว ก็รีบตอบกลับ

“ถูกต้อง ถ้าหากเธอโดนห้ามังกรไฟทำร้ายจริงๆ ตอนนี้ก็ กลายเป็นกองขี้เถ้าไปแล้วไม่ได้เหลือเป็นร่างคนสมบูรณ์อยู่แบบ นี้หรอก!

นักพรตภูติไม้ก็เริ่มพูดอธิบายต่อไป
“ผู้อาวุโส ทำไมท่านถึงได้เข้าใจห้ามังกรไฟและฉินเหินดี ขนาดนั้น ? แท้จริงแล้วผู้อาวุโสเป็นใครกันแน่ครับ?

แน่นอนว่าเฉินเกอสังเกตเห็นถึงบางอย่างที่ผิดปกติ จึงรีบหัน

ไปถามกับนักพรตภูตไม้

คิดไม่ถึงว่านักพรตภูมิไม้ที่อาศัยอยู่ในหุบเหวลึก จะรู้ถึงเรื่อง ราวภายนอกได้ชัดเจนขนาดนี้

“เพราะว่าฉันเห็นเป็นศิษย์น้องของฉันเอง

และในทันทีที่นักพรตภูตไม้พูดออกมาก็ทำให้เงินเกอถึงกับ ตะลึง

“อะไรนะครับ? ฉันเห็นเป็นศิษย์น้องของท่าน ท่านไม่ใช่ เฉินเกอถึงกับตะลึง เพราะนั่นมันทำให้เขารู้สึกประหลาดใจ อย่างมาก

“คุณคงคิดว่าฉันเป็นเพียงภูติไม้ตนหนึ่งเท่านั้นสินะ? ”

“เดิมที ฉันก็เคยต่อสู้กับฉินเหินในหุบเขาโยวหมิง ถ้าเกิด ไม่ใช่เพราะฉันไม่ได้ระวังตัว จนถูกเขาลอบทำร้าย ฉันก็คงไม่ ตกลงมาอยู่ยังหุบเหวลึกนี้หรอก จิตวิญญาณของฉันถูกรวมเข้า กับจิตวิญญาณของต้นไม้แห่งหุบเขาลึกนี้ ก็เลยผูกติดอยู่ที่นี่เป็น เวลานาน แต่ฉันไม่เคยลืมความเกลียดชังที่มีต่อฉันเห็นเลย!

นักพรตภูติไม้ได้พูดถึงสิ่งที่ตัวเองเคยได้พบเจอออกมา พอฟัง ดูแล้วก็รับรู้ได้เลยว่านักพรตภูติไม้นั้นมีความเกลียดชังต่อฉัน เหินขนาดไหน
“พวกท่านเป็นศิษย์พี่ศิษย์น้องกัน ทำไมถึงต้องลงมือรุนแรง ขนาดนั้นด้วย? ฉันเห็นมองเห็นบางอย่างในตัวท่านอย่างนั้น หรอ? หรือจะเป็น

สมองของเฉินเกอกำลังครุ่นคิดอย่างรวดเร็ว และทันใดนั้นเขา ก็ตระหนักได้ถึงบางสิ่ง

“พ่อหนุ่ม เธอฉลาดมาก ใช่แล้ว ฉันเห็นเห็นถึงเคล็ดลับห้า มังกรไฟที่อยู่ในตัวฉัน ห้ามังกรไฟเป็นสิ่งที่อาจารย์ถ่ายทอดให้ กับฉัน แต่ฉินเหินนั้นที่รู้สึกอิจฉาอยู่ตลอด ดังนั้นจึงคิดอยากจะ ฝึกฝนเคล็ดลับห้ามังกรไฟจากตัวฉัน

“หึ แต่ยังดีที่ฉันยังไหวตัวทัน จึงเอากระบวนท่าไม้ตายของห้า มังกรไฟเก็บซ่อนไว้ในตัวของฉัน ดังนั้นสิ่งที่ฉันเหินนำไปได้ก็ เป็นเพียงแค่เคล็ดลับห้ามังกรไฟที่ขาดกระบวนท่าไม้ตายก็ เท่านั้น!!

นักพรตภูติไม้กล่าวชื่นชมเฉินเกอคำหนึ่ง ก่อนที่จะทำเสียง เย็นซากล่าวอธิบายต่อไป

ในที่สุดเฉินเกอก็เข้าใจทุกอย่างแล้ว เขาไม่แปลกใจเลยที่ นักพรตภูติไม้จะรู้จักฉินเหินและห้ามังกรไฟเป็นอย่างดีขนาดนี้ ที่แท้เขานั่นเองที่เป็นผู้สืบทอดพลังห้ามังกรไฟตัวจริง

“ห้ามังกรไฟที่ไร้ท่าไม้ตาย ก็เป็นเพียงกระบวนที่ยืมพลังจาก ร่างกายของตัวเองก็แค่นั้น ดังนั้นฉันถึงได้พูดว่าเธอไม่ได้ถูกห้า มังกรไฟทําร้ายจนบาดเจ็บ!

“ไม่ทราบว่าผมจะพอทราบชื่อสกุลของผู้อาวุโสได้หรือไม่? ”
เฉินเกอรู้นักพรตภูติไม้นั้นใช่ชื่อจริงของดังเป็นอจึงอยากจะรู้จักชื่อจริงของสักหน่อย

“เพิ่งหรูเฉิน! ตัวเอง

อาวุโสหรูเฉิน ผมเฉินเกอเองก็แนะนำตัวเพิ่งหรูเฉิน

เหอะๆๆ พ่อหนุ่มเฉิน เมื่อพวกเราวาสนาต่อกัน ฉันจะ ถ่ายทอดห้ามังกรไฟสมบูรณ์ให้กับเรื่องหนึ่ง!

เพิ่งหรูเฉินหัวเราะออกมาเบาก่อนจะพูดกับเฉินเกอ

“อาวุโสหรูเฉิน โปรดพูด ผมเงินน้อมรับจะสําเร็จ

เฉินเกอที่ได้ยินอย่างนั้นรู้สึกดีใจ รีบตอบตกลง คงจะสิ้นถ้าเกิดเขาสามารถสมบูรณ์ เช่นก็ไม่ใช่เรื่องยากเขาฆ่าฉันเห็นตาย ภายในเสี้ยววินาทีได้ ไปกว่านั้นเฉินเกอยังต้องขอบคุณ ความช่วยเหลือจากเพิ่งหรูท่านนี้ดังนั้นแน่นอนต้อง ตอบตกลงข้อเสนอและของเขา