บทที่ 811 ข่มขู่ฉัน?

“แคร๊ก! ”

ทันใดนั้น เสียงกระดูกหักก็ดังขึ้น

“an! ”

คนที่ถูกจับแน่นอย่างฉินหยู่เฟยร้องออกมาอย่างเจ็บปวด สีหน้าของฉินหยู่เฟยเจ็บปวดทรมานอย่างมาก เสียงความ เจ็บปวดที่ถูกคนมาหักกระดูกนั้นดังอย่างชัดเจน

เฉินเกอหักแขนอีกข้างหนึ่งของฉินหยู่เฟยในทันที “แก! ”

ฉินเหินโมโหอย่างมากพลันจ้องไปที่เฉินเกือด้วยความเดือด

“ตาเฒ่า ตอนนี้ลูกชายของคุณอยู่ในกำมือของผม ถ้ายัง อยากให้เขามีชีวิตก็เอาตัวพี่ชายผมออกมาซะดีๆ ไม่อย่างนั้นผม จะไม่รับรองชีวิตของลูกชายคุณ

เฉินเกอที่ไม่อยากจะต่อรองเงื่อนไขมากมายกับฉินเหิน จึง กล่าวข้อเสนออันเด็ดขาดออกมา ชีวิตของฉันหยู่เฟยแลกกับพี่ สาวของเขาเฉินเสี่ยว บัญชีแค้นนี้ฉันเห็นต้องการสะสางแน่ นอกจากเขาจะไม่ต้องการชีวิตของลูกชายของตัวเองคนนี้แล้ว

“ฉันขอเตือนแกไว้เลย ถ้าเกิดลูกชายฉันเป็นอะไรไป แกกบพี่ สาวก็อย่าหวังที่จะมีชีวิตรอดออกไปจากโลกเลย!!
จีนเงิน หน้าเงินเกอพร้อมกับพูดข่มขู่

ตาเฒ่าช่างไม่รู้จักความเป็นความตายจริงๆ

สิ่งที่เฉินเกอไม่เคยเกรงกลัวเลยนั่นก็คือค่าข่มขู่ ยิ่งข่มขู่เขาก็ ยิ่งทำให้เขามีพลัง

“แคร๊ก! ”

แล้วเสียงกระดูกหักก็ดังขึ้นอีกครั้ง

“อ๊า พ่อ ช่วยผมด้วย ตอบ….ตอบตกลงเขาเถอะ อยากตาย! ” อะ ผมยังไม่

ฉินหยู่เฟยคร่ำครวญออกมาอย่างเจ็บปวด เขาคร่ำครวญ พลางรีบร้องขอฉันเห็น ให้ทำตามที่เฉินเกอเสนอ

ฉันเห็นมองดูลูกชายของตัวเองกำลังทุกข์ทรมาน จึงอดไม่ได้ที่

จะยอมทำตามที่เฉินเกอร้องขอ เพราะยังไงเสียลูกชายของเขาก็

อยู่ในกำมือของเฉินเกอ

“ก็ได้ ฉันตกลง!

หลังจากนิ่งไปชั่วครู่ ฉินเหินก็กัดฟันตอบกลับความต้องการ ของเฉินเกอ อย่างไรเสียขอให้ช่วยชีวิตลูกชายตัวเองก่อนค่อย ว่ากันอีกที

ไป ไปเอาตัวเฉินเสี่ยวออกมา! ”

จากนั้นฉันเห็นก็ออกคำสั่งให้กับเจียยิ่งที่ยืนอยู่คนหลัง เจียยิ่งที่ได้ยินอย่างนั้น ก็รีบออกจากจินหยุเก่อกลับไปที่ตระกูลจิน

“ตาเฒ่า ทางที่ดีคุณอย่ามาตลบหลังผม ถ้าเกิดว่าพี่สาวผม เป็นอะไรแม้แต่นิดเดียว ผมขอบอกเลยว่าเลือดของตระกูลฉินจะ ต้องไหลเป็นธาร! “เฉินเกอหันไปกล่าวเตือนฉันเห็นอีกครั้ง

ฉินเหินที่ไม่ได้ยินก็กลับไม่ได้ตอบกลับค่าเฉินเกอ แต่ในใจ ของเขากำลังโมโหจนเลือดเดือดพุ่งพลั่น

เขาเป็นถึงผู้นำตระกูลฉินแห่งโลก แต่สุดท้ายกลับถูกเด็กไม่ เอาไหนมาข่มขู่เสียได้ หากพูดออกไปก็น่าอับอายเกินไปแล้ว

แต่ฉินเหินกลับไม่ได้กังวลถึงสิ่งนี้ ขอเพียงให้ลูกชายของเขา สามารถพ้นจากอันตรายแล้ว เขาก็จะรีบจัดการฆ่าสองพี่น้องนั้น ให้ตายในพริบตาเดียว เขาไม่มีทางปล่อยให้พวกเขาสองคน ออกไปจากเมืองไปได้อย่างสงบหรอก

หลังจากที่ผ่านมากว่าสิบนาที เฉินเสี่ยวก็ถูกเจียงทั้งสองคน พามายังจนหยุเกือ

“เสี่ยวเกอ! “ทันทีที่เฉินเสี่ยวได้เห็นเฉินเกอ ดวงตาก็มีน้ำตา หลั่งไหลลงมาอย่างหนัก พร้อมกับร้องออกมาด้วยเสียงแหบแห้ง

เธอรู้ รู้ว่าเฉินเกอน้องชายของตัวเองจากต้องมาช่วยเธออย่าง แน่นอน

“พี่ พี่ไม่ต้องกลัวนะ ผมจะช่วยพี่ออกไปจากที่นี่ !!

เฉินเกอพูดปลอบเฉินเสี่ยว แต่พอเห็นสภาพอันสาหัสของพี่ สาว ร่างกายที่เต็มไปด้วยบาดแผลนั้น ก็ทำให้เฉินเกออดไม่ได้ที่จะโมโห รู้สึกเกลียดชังจนอยากจะฉีกเนื้อคนตระกูลฉินเป็นชิ้นๆ แต่เขารู้ดีว่าในเหตุการณ์แบบนี้ช่วยพี่สาวของเขาออกมานั้นคือ สิ่งที่สำคัญที่สุด และไม่สามารถปล่อยให้เฉินเสี่ยวได้รับบาดเจ็บ อีก

เฉินเสี่ยวพยักหน้าทันทีหลังจากที่ได้ยินคำพูดของเฉินเกอ เพราะเธอรู้ว่าเฉินเกอสามารถทำได้อย่างที่พูด

“เฉินเกอ ฉันทำตามที่แกต้องการแล้ว พี่สาวแกฉันก็เอาตัวมา แล้ว ตอนนี้ปล่อยลูกชายฉันได้แล้ว!!

ฉันเห็นที่ไม่อยากจะเห็นสองพี่น้องแสดงความห่วงใยต่อกัน จึงรีบพูดกับเฉินเกอ

“เหอะ ตาเฒ่า คุณร้อนรนอะไรกัน คุณปล่อยพี่สาวผมมา ก่อนให้เธอมายังข้างกายผม ผมถึงจะปล่อยตัวลูกชายคุณ

เฉินเกอหัวเราะออกมา มองไปยังฉินเหินที่พูดถึงข้อเสนอ

“แก ฉันขอบอกไว้เลยนะว่าแกอย่าคิดจะตลบหลังฉัน ยังไงซะ พี่สาวแกก็อยู่ในกำมือของฉัน!

ฉันเห็นพูดกับเฉินเกออย่างเย็นชา ก่อนที่จะยื่นมือไปบีบคอ ของเฉินเสี่ยว

“ตาเฒ่า คุณกล้าแตะต้องพี่สาวผมละก็ ลูกชายคุณก็จะได้ ตายทันที ถ้าไม่เชื่อก็ลองดู!

เฉินเกอเองก็ไม่ยอมให้กับฉินเหิน จึงใช้มือข้างหนึ่งยกฉินหยู่ เฟยขึ้น พร้อมกับบีบคอของเขาด้วยเช่นกัน
สีหน้าของฉินหยู่เฟยเริ่มแดง ดวงตาเริ่มลอย ฉินเงินที่เห็น สถานการณ์ ก็รู้ทันทีว่าตัวเองไม่สามารถที่จะข่มขู่เฉินเกอได้เลย

“ก็ได้ งั้นเรามาแลกคนพร้อมกัน

ฉันเห็นปล่อยเฉินเสี่ยว พร้อมกับกล่าวข้อเสนอ

หลังจากที่เฉินเกอได้ยินก็ไม่ได้แสดงความเห็นใดๆ เพียงแต่ ปล่อยฉินหยู่เฟยที่อยู่ในมือลง

หลังจากที่ทั้งสองได้ข้อเสนอที่ลงตัว ฉันเห็นก็ดึงเฉินเสี่ยวส่วน เฉินเกอก็ดึงฉินหยู่เฟยขึ้น แล้วทั้งสองก็ค่อยๆเดินเข้าหากัน

แล้วทันใดนั้นทั้งสองก็ปล่อยมือพร้อมกัน เพื่อที่จะแลกตัวของ ฉินหยู่เฟยกับเฉินเสี่ยว

ในขณะที่ฉินหยู่เฟยและเฉินเสี่ยวเดินสวนกันไป ในเวลานั้น เองจู่ๆฉินเหินก็ลงมือด้วยฝ่ามือที่เต็มไปด้วยพลังเงินพุ่งไปยัง เฉินเสี่ยว

เฉินเกอเองอ่านความคิดของฉันเห็นได้นานแล้ว ก็รีบดึงตัว เฉินเสี่ยวเข้ามาพร้อมกับปล่อยพลังฝ่ามือออกไปด้วยเช่นกัน

“บูม!

เสียงดังสนั่น จนทั้งจีนหยุเก่อเกิดการสั่นสะเทือน ฝุ่นควันตลบ อบอวล

และเฉินเกอกใช้โอกาสนี้ในการพาพี่สาวของตัวเองเฉินเสี่ยว หนีออกไป แล้วหนีไปจากจินหยู่เกือ
รอจนฉันเห็นตั้งตัวได้ ก็ไม่เห็นเฉินเพื่อสองพี่น้องแล้ว แล้วเขา ถึงได้รู้ว่าเขาถูกหลอกเข้าแล้ว

“คุณชาย ๆ! ”

ในขณะนั้นเองเหล่าเจียยิ่งก็ตะโกนเรียกฉินหยู่เฟยที่นอนจม กองเลือดอยู่กับพื้น

“คุณท่านครับ คุณชายเขา เขาตายแล้ว! ” แล้วเจียยิงคนหนึ่งก็รีบเข้ามาบอกให้กับฉันเห็น ฉินเหิน ในตอนนี้ราวกับถูกฟ้าผ่าลงมาบนร่างกายของเขา

“หยู่เฟย!

ฉันเห็นเรียกพลัน โน้มตัวลงไปถึงฉินหยู่เฟยขึ้นมากอด แต่น่าเสียดาย เพราะตอนนี้คอของฉินหยู่เฟยมีเลือดไหลออก มาจํานวนมาก ซึ่งเลือดไหลอย่างไม่ยอมหยุด แล้วเขาก็สูญเสีย อากาศหายใจและชีพจรก็หยุดเต้นก่อนจะเสียชีวิตไป

ซึ่งทุกอย่างเกิดขึ้นในตอนที่เฉินเกอปล่อยพลัง เขาได้ให้ญาณ กระบี่ในตัวเขาออกมาเชือดคอของฉินหยู่เฟย ดังนั้นจึงได้ทำทุก อย่างออกมาโดยที่ฝั่งฉินเหินไม่ได้ตั้งตัว

“อ๊า! ! เฉินเธอ ฉันจะเลาะหนัง ฉีกเนื้อให้เป็นชิ้นๆ แล้วดื่ม เลือดของแกซะ! ”

ฉินเหินเงยหน้าคำรามขึ้นไปบนฟ้า

ในขณะเดียวกัน เฉินเกอก็ได้พาตัวเฉินเสี่ยวออกไปยังนอกเมืองด้วยความรวดเร็ว

“เสี่ยวเกอ พวกเขาคงไม่ตามมาหรอกใช่ไหม? ”

เฉินเสี่ยวที่อยู่บนหลังของเฉินเกอโน้มตัวลง พร้อมกับถามเฉิน เกอด้วยความเป็นห่วง

“พี่ พี่ไม่ต้องกังวลนะ ผมจะปกป้องพี่เอง!

เฉินเกอพูดปลอบใจเฉินเสี่ยว เพราะเขาได้คิดแผนรับมือเอา ไว้แล้ว

เพียงไม่นาน เฉินเกอกพาพี่สาวของเขามาถึงยังปากทางหุบ เขาโยวหมิง แล้วก็ได้เห็นร่างอันสง่างามกำลังนั่งรออยู่ตรงใต้ ต้นไม้ใหญ่บริเวณทางเข้าหุบเขาอย่างใจจดใจจ่อ

ซึ่งคนคนนั้นก็คือโจวโน่ ตั้งแต่ที่ได้เจอกับญาณกระบี่ และได้ หญ้าหยวนซินมา เฉินเกอก็ได้แยกทางกับโจวโน่ โดยได้ขอให้

โจวโนอยู่ที่นี่รอเขา เพราะเขามีเรื่องที่อยากให้โจวโนช่วย เหลือ

“เฉินเกอ! ”

เมื่อเห็นเงินเกือกลับมาอย่างปลอดภัยโจวโน่ก็รีบลุกขึ้นและ ตะโกนเรียกเฉินเกอ

เฉินเกอพาเฉินเสี่ยวมายังตรงหน้าของโจวโน่ พร้อมกับส่งเฉิน เสียวให้กับโจวโน่

“โจวโน่ ต้องฝากพี่สาวของผมให้คุณช่วยแล้ว ผมจะต้องไปจัดการคนพวกนั้น คุณรีบพาพี่สาวผมออกไปจากตรงนี้ นี่คือสิ่ง เสียง รอให้ผมจัดการกับปัญหาเรียบร้อยแล้ว ผมจะติดต่อพวก คุณไป แล้วเจอกันใหม่! ”

เฉินเกอรีบสั่งโจวโน่ พลางหยิบอันหนึ่งออกมาจากกระเป๋า กางเกงออกมาให้กับโจวโน