บทที่810 พ่อลูกตระกูลฉิน

“โครม!”

ฝ่ามือหนึ่งของเฉินเกอลันออกไป

เจนซี่ที่มีคลื่นพลังที่รุนแรงกระจายออกไปนั้นทำให้บอดี้การ์ด ดทั้งสองคนกระเด็นลอยออกไปในทันใด

เสียชีวิตลง ในขณะนั้นทันที

ครั้งเดียว!

เพียงแค่ครั้งเดียวเท่านั้น!

เห็นฉากนี้แล้ว ความหวาดกลัวที่อยู่ในใจของฉินหยู่เฟยก็นั้น เพิ่มขึ้นมา เขารู้ว่าความสามารถของเฉินเกอที่อยู่ตรงหน้านี้ช่าง น่ากลัวยิ่งนัก เขาไม่สามารถเป็นคู่ต่อสู้ได้อยู่แล้ว

“แก แกอย่าเข้ามานะ ฉันจะบอกแกให้ แกกล้าทำอะไรกับฉัน ตระกูลฉินจะไม่ยอมปล่อยแกไปแน่!”

เวลานี้ฉินหยู่เฟยสั่นเทาไปทั้งร่างกาย ก้าวถอยหลังไป ต้อง มองเฉินเกอด้วยความหวาดกลัวพลางเอ่ยขึ้น

ความตายกำลังจะมาเยือนอยู่แล้ว ฉินหยู่เฟยยังคงใช้ตระกูล ฉินมาขู่เฉินเกออยู่อีก

พูดได้เพียงแค่ว่าเขาคงจะไม่รู้จักความเป็นความตายเลยจริงๆ
ถ้าหากเฉินเกอกลัวตระกูลฉินจริงๆ เขาจะมาที่นี่คนเดียวอย่าง นั้นหรือ?

โง่เสียจริงๆ ใช้สำนวนนี้มาบรรยาฉินหยู่เฟยก็คงจะไม่เหมาะ

เงินเกอเดินมาทางฉินหยู่เฟยทีละก้าวๆ แต่ละก้าวนั้นราวกับ เป็นเทพแห่งความตายกำลังมาเยือนอย่างไรอย่างนั้น

“คุณชาย!”

ตอนที่เฉินเกอกำลังจะถึงตรงหน้าของฉินหยู่เฟยนั้น ตรงหน้า ประตูก็มีเสียงตวาดด้วยความโมโหดังขึ้นมา

เฉินเกอสังเกตเห็นได้ถึงแรงอาฆาตที่ส่งมาจากทางด้านหลัง

ในทันที

เห็นเพียงชายวัยกลางคนคนหนึ่งที่อยู่ในชุดเต่ากำลังพุ่งเข้า มาโจมตีเฉินเกออย่างรวดเร็ว

“กรงเล็บมังกรเทียนซิน

เห็นชายวัยกลางคนผู้นี้ใช้วิธีการโจมตีนี้ เฉินเกอเองก็เอ่ยพูด ออกมาเพียงหนึ่งประโยคเท่านั้น

กรงเล็บมังกรเทียนซิน เป็นวิธีต่อสู้ของไพ่ใบเอกแห่งวัดเทียน ซิน การเปลี่ยนแปลงที่ไม่มีที่สิ้นสุด เฉินเกอไม่คิดว่าผู้ชายตรง หน้านี้จะใช้กรงเล็บมังกรเทียนซิน

“หืม เจ้าเด็กนี่ คิดไม่ถึงว่าแกจะยังรู้จักกรงเล็บมังกรเทียนซิน ด้วย แต่แกกล้าไม่ให้ความเคารพกับคุณชายฉัน ถ้าอย่างนั้นก็อย่ามาโทษฉันที่จะจัดการแกก็แล้วกัน!

ชายวัยกลางส่งเสียงเย็นชาออกมา ดวงตาทั้งสองข้างหลง แรงสังหารกระจายไปทั่วร่างกาย

“ลุงฉิว ฆ่ามัน มันคือเงินเกอ!”

ฉินหยู่เฟยราวกับจับยึดฟางเส้นสุดท้ายเอาไว้ได้ จึงตะโกน ออกมาทางชายวัยกลางคนคนนั้นเสียงดัง

ชายวัยกลางคนคนนั้นชื่อว่าผิวหมิง เป็นผู้พิทักษ์ของตระกูล ฉิน เดิมแล้วอยู่ที่วัดเทียนซิน เขาได้เรียนรู้กรงเล็บมังกรเทียนซิน ความสามารถอยู่ในหลุนหวางชั้นหก นับเป็นหนึ่งในบุคคลที่มี บทบาทสูงที่สุดในตระกูลฉิน

“อะไรนะ? นั่นคือเงินเกอ

ได้ยินที่ฉินหยู่เฟยพูดแล้วนั้นฉิวหมิงก็รู้สึกตกใจขึ้นมาทันที คิดไม่ถึงว่าเฉินเกอศัตรูของตระกูลฉินจะมาอยู่ตรงหน้าตัวเอง แบบนี้

“เฉินเกอ แกกล้ามาที่โลกนี่เพียงลำพัง หาเรื่องตายจริงๆ!

แววตาของฉิวหมิงจดจ้องอยู่ที่ร่างของเฉินเกอ แล้วเอ่ยออก

มาอย่างเย็นชา

“!”

เฉินเกอได้ยินแล้วจึงหัวเราะเยาะออกมา

“มีอะไรให้ต้องไม่กล้า ฉันมาครั้งนี้ก็เพื่อที่จะล้างตระกูลฉินให้นอกเลือด!” เฉินเกอเอ่ยอย่างมั่นใจ โดยไม่มีความหวาดกลัวว หมิงตรงหน้าเลยแม้แต่นิดเดียว

เป็นเพียงแค่ผู้ที่มีความสามารถหลุนหวางชั้นหกเพียงเท่านั้น ในสายตาของเฉินเกอนั้นก็แค่ตัวประกอบ ไม่ได้เข้าไปอยู่ใน ดวงตาที่มองเห็นทุกอย่างของเขาได้อยู่แล้ว

“ตระกูลฉินนองเลือด เฉินเกอ กล้ามากจริงๆ แกผ่านด่านฉัน

ให้ได้ก่อนแล้วค่อยว่ากัน!

ผิวหมิงกำหมัดแน่น เส้นเลือดที่แขนนั้นผุดขึ้นมา พลางเอ่ยขึ้น ด้วยความโมโห

สิ้นเสียงแล้วนั้น ฉิวหมิงแยกร่างออกมา เหลือไว้แค่เงาอยู่ตรง ที่เดิม

“มังกรออกทะแล!”

เห็นเพียงฉิวหมิงเคลื่อนไหวขึ้นลง อุ้งมือ พุ่งไปจับเฉินเกอรา

วกับมังกรที่ออกมาจากทะเลอย่างไรอย่างนั้น

“มังกรเงยหน้า!”

แววตาที่เยือกเย็นของเฉินเกือกวาดมองไป แล้วพูดออกมา

“ตึง!”

และเพียงรอบเดียวเช่นกัน!

เฉินเกอเปลี่ยนฝ่ามือ ให้กลายเป็นกรงเล็บเช่นเดียวกัน แล้ว จับไปตรงลำคอของฉิวหมิง แล้วยกตัวเขาขึ้นมาและเหวี่ยงออกไป

ทันใดนั้นเอง ลำคอของฉิวหมิงนั้นก็มีคราบเลือดเพิ่มขึ้นมา “แก แก ก็ ใช้กรงเล็บมังกรเทียนซินเป็นเหมือนกัน

นิ่วหมิงคุกเข่าลงบนพื้น ในปากนั้นมีเลือดสีแดงไหลทะลัก ออกมาไม่หยุด ใช้ลมหายใจสุดท้าย และเบิกดวงตาขึ้นมาจ้อง มองไปยังเฉินเธออย่างไม่อยากจะเชื่อ

ช่วยไม่ได้ แม้แต่คำสุดท้ายก็ยังไม่สามารถพูดจบได้เลย แล้ว นิ่วหมิงก็ล้มลงบนกองเลือดสิ้นใจตายในที่สุด

จนถึงตอนตายแล้วนั้นฉิวหมิงก็ไม่คิดว่าเฉินเกอจะสามารถใช้ กรงเล็บมังกรเทียนซินเป็นด้วยเช่นกัน ตายลงด้วยความสามารถ ที่ตัวเองรู้สึกพอใจที่สุด ช่างน่าอัปยศอดสูยิ่งนัก

ส่วนฉินหยู่เฟยที่อยู่อีกทางด้านหนึ่งนั้นก็ตกใจเสียจนไร้จิต วิญญาณไปแล้ว เขาคุกเข่าลงบนพื้น ทั้งร่างกายสั่นเทา

แม้แต่ผู้พิทักษ์หลุนหวางชั้นหกแห่งตระกูลฉินอย่างฉิวหมิงก็ ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเฉินเกอ ถ้าเช่นนั้นแล้วจะยังมีใครที่จะสามารถ มาช่วยเขาได้อีก

หลังจากนั้น สายตาของเฉินเกอก็จดจ้องมายังฉินหยู่เฟยต่อ

“คุณชายฉิน ตอนนี้ยังมีใครที่จะสามารถมาช่วยแกได้อีก?”

แววตาของเฉินเกอจ้องมองไปที่ฉินหยู่เฟยด้วยความเยาะเย้ย

“คุณชายเฉิน คุณชายเฉิน ขอโทษ ฉันรู้ว่าฉันผิดแล้ว เป็นฉันเองที่ไม่ควรหาเรื่องคุณ คุณเป็นผู้มีพลังอำนาจมาก ปล่อยฉันไป เถอะ ฉันจะกลับไปปล่อยตัวพี่สาวของคุณแล้วพาตัวเธอมาให้ คุณอย่างแน่นอน!

ฉินหยู่เฟยรู้ว่าตัวเองไม่มีวิธีอื่นแล้ว ทำได้เพียงแค่เลือกที่จะ ขอร้องให้ยกโทษให้ จึงรีบปีนป่ายอยู่ตรงเท้าของเขาเพื่อ อ้อนวอนขอร้อง

ขอเพียงแค่เขาสามารถออกไปจากที่นี่ได้ ถ้าเช่นนั้นเขาก็จะ สามารถกลับไปที่ตระกูลฉินแล้วพากำลังทหารมาจัดการกับเฉิน เกอได้แล้ว

แต่ความคิดของฉินหยู่เฟย เฉินเกอจะเดาไม่ออกได้อย่างไร กัน

ล้อเล่น ตกมาอยู่ในมือของตัวเองแล้ว เฉินเกอจะปล่อยให้ ฉินหยู่เฟยกลับไปได้อย่างไร

สามารถใช้ตัวฉินหยู่เฟยมาบีบตระกูลฉินให้ส่งตัวพี่สาวของ เขากลับคืนให้ตัวเองได้

“เพียะ!”

เฉินเกอไม่ได้สนใจคำพูดของฉินหยู่เฟย สะบัดฝ่ามือออก

ฉินหยู่เฟยถูกตีเสียจนเซ ฟันในปากนั้นถูกตีเสียจนหลุดไป จํานวนไม่น้อย เลือดหยดลงพื้นอย่างต่อเนื่อง

ฉินหยู่เฟย ในตอนนี้ยังคงมีท่าทางคุณชายตระกูลฉินอยู่เสีย ที่ไหนกัน แทบไม่ต่างจากหนูที่กำลังจะข้ามถนนเลย
คนบริเวณรอบๆได้พากันหนีออกไปจากจินหยู่เกือกันตั้งแต่ แรกแล้ว แม้แต่พนักงานที่คอยดูแลจนหยุเก่อนี้ก็ไม่กล้าไปๆมาๆ ตรงนั้นเช่นกัน

แต่ยังคงมีคนที่รู้เรื่องนี้แล้วรีบไปแจ้งกับตระกูลฉินแล้ว

คุณชายตระกูลฉินถูกทำร้าย นี่ไม่ใช่เรื่องเล็กๆ เลย เพียงพอที่ จะเป็นเรื่องฮือฮาทั้งเมืองไปได้

“ฉันจะอยู่ที่นี่เพื่อรอคนตระกูลฉินของแกมา ทางที่ดีที่สุดก็คง ต้องภาวนาให้คนตระกูลฉินของแกพาตัวพี่สาวของฉันมาด้วย มี เช่นนั้นแล้ว ฉันรับประกันได้ว่าแกจะได้ตายต่อหน้าต่อตาของคน ตระกูลฉินพวกนั้นแน่ๆ!

เฉินเกอใช้เท้าเหยียบลงบนหน้าของฉินหยู่เฟย เหยียบเขาอยู่ ที่พื้น แล้วเอ่ยเดือนขึ้นมาอย่างเย็นชา

ตอนนี้ความหวังเพียงหนึ่งเดียวของฉินหยู่เฟยก็คือคนของ ตระกูลฉินนั้นพาเฉินเสี่ยวมาด้วย ไม่อย่างนั้นเขาจะต้องตายใน เงื้อมมือของเฉินเกออย่างแน่นอน เขารู้ว่าเฉินเกอไม่ได้พูดเล่น เฉินเกอต้องการชีวิตของเขาจริงๆ

หลังจากนั้นผ่านไปประเมินสิบกว่านาที ด้านนอกจนหยุเกือมี เสียงวุ่นวายดังขึ้นมา

เฉินเกอไม่ต้องเดา ก็รู้แล้วว่าจะต้องเป็นกองกำลังของตระกูล ฉันมาถึงแล้วอย่างแน่นอน

ผู้นำคือฉันเห็นเจ้าของบ้านตระกูลฉินแห่งโลก ความสามารถนั้นบรรลุถึงขอบเขตเงินเหรินแล้ว เป็นความน่ากลัวที่มี อยู่จริง

หลังจากที่เขารู้ว่าลูกชายของตัวเองถูกเฉินเกอทำร้ายนั้น ก็ โมโหเดือดดาลเป็นฟืนเป็นไฟ คิดว่าจะต้องสับเงินเกอให้เป็น หมิ่นท่อนให้ได้ ทำให้เขารู้สึกตกใจก็คือเงินเกอจะกล้ามาที่ ตระกูลฉินแห่งโลกเพียงลำพังคนเดียวจริงๆ

“หยูเฟย!”

ฉันเห็นเดินเข้ามายังจินหยุเก่อ แล้วตะโกนขึ้นมาเสียงดัง “พ่อ ช่วย ช่วยด้วย!”

ถูกเหยียบอยู่ใต้เท้าอย่างฉินหยู่เฟยตะโกนออกมาทางบิดา ของตัวเองอย่างฉินเหิน

ฉันเห็นเห็นว่าลูกชายของตัวเองถูกเฉินเกอเหยียบอยู่ใต้เท้า

แล้ว ก็แทบจะกระอักเลือดออกมา เป็นที่ระเบิดขึ้นมา อยากจะพุ่ง

ตรงเข้าไปจัดการเฉินเกอเสียเลย

“เฉินเกอ แกปล่อยลูกชายฉัน ไม่อย่างนั้นฉันจะต้องฉีกแก ออกไปหมื่นๆท่อนแน่ๆ!

ฉินเหิน เฉินเกอแล้วขู่ด้วยความโมโห

“แกขู่ฉัน?”

เฉินเกอเหลือบมองฉันเห็นแวบหนึ่ง แล้วเอ่ยถามออกมาอย่างเย็นชา

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ