บทที่ 792 การเปลี่ยนแปลง

“ได้ พรุ่งนี้ เรามาต่อสู้กันให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลย!

เฉินเกอพูดอย่างเรียบเฉย

หลังจากที่เฉินเกอไปแล้ว

ทันใดนั้นก็ได้มีร่างหลายร่างก็ปรากฏที่ข้างกายของเฉินเตี้ยน ชาง

“เจ้านาย ผมรู้สึกว่าท่านจะประเมินเฉินเกอสูงเกินไปแล้ว อีก อย่าง ท่านไม่จําเป็นต้องใช้ค่ายกลเมียหลงเพื่อจัดการกับเขา แบบนี้แล้ว ก็เท่ากับว่าท่านให้เกียรติเขามากเกินไปมั้ย?”

“ใช่ครับเจ้านาย เมื่อกี้ที่ต่อสู้กัน เฉินเกอก็ไม่ได้อะไรไปจาก ตัวของท่านเลย ฮึม ถึงแม้วันนี้เขาจะกลายเป็นราชาเป่ยจิ้งที่มีชื่อ เสียงเหมือนกับเจ้านาย แต่ว่าเขากับเจ้านาย ยังห่างชั้นกันมาก!”

คนสองคนนี้ เห็นได้ชัดว่าเป็นลูกน้องคนสนิทของเฉินเสี้ยน

ชาง

ทั้งสองต่างเป็นนักพรตชั้นแปดที่อยู่ในระดับที่แข็งแกร่งมาก

“พริบ!”

ยังไม่ทันที่ทั้งสองพูดยกยอปอปั้นเสร็จ ก็เห็นปากของเฉิน เตียนชางกระอักเลือดออกมา คุกเข่าลงบนพื้นโดยตรง

“หา? เจ้านาย!!!!”
ทั้งสองตกใจมาก

“อย่าจับฉัน! ตอนนี้จุดชีพจรต่างๆ ของฉัน ถูกเงิน ของเฉินเก

อทําลาย หากประมาทเล็กน้อย ฉันก็จะกลายเป็นบ้า ที่หน้าผากของเฉินเตี้ยนซางเหงื่อเท่าเม็ดถั่วไหลออกมาไม่

หยุด ร่างกายก็สั่นสะท้านอย่างรุนแรง

เขามองไปทางที่เฉินเกอจากไปด้วยความหวาดกลัวในใจ สายตานั้นกลัวมาก

“ความสามารถของเฉินเกอ ในวันนี้ ฉันไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา

เขาแข็งแกร่งเกินไป การต่อสู้ของพรุ่งนี้ ฉันไม่มีโอกาสชนะเลย!”

เฉินเดียนบางกล่าวอย่างเจ็บปวด

“งั้น……….เจ้านาย พวกเราควรจะทำยังไง?”

ทั้งสองคนมีอาการประหม่า

“ณ วันนี้ มีแต่ค่ายกลเมียหลงที่จะสามารถเล่นงานเฉินเกอได้ นอกจากสิ่งนี้ ในโลกนี้คงไม่มีใครเป็นคู่ต่อสู้ของเขา เฉินเกอใน วันนี้ เป็นที่หนึ่งของจักรวาลแล้ว!”

เฉินเตี้ยนชางกล่าวด้วยสีหน้าและอารมณ์ที่ซับซ้อน

“ไปไปรีบกลับไป เตรียมค่ายกลเม่ยหลง!”

เขากล่าวอย่างเสียงดัง

ข่าวการนัดหมายต่อสู้ของทั้งสองได้ถูกแพร่กระจายออกไป
ไดึงดูดความสนใจของคนในขอบเขตผู้ฝึกตนทันที และ ความสนใจมากมายของชนชั้นสูงในระดับนานาชาติ ราชาเป่ยจิ้งคนใหม่ เพิ่งขึ้นมา ก็จะมาเปิดศึกกับราชาหนาน

ย่า

การต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่นี้ เป็นเรื่องที่มหากาพย์อย่างแน่นอน

ยอดฝีมือจากขอบเขตผู้ฝึกตนและตระกูลผู้ร่ำรวย ภายในคืน เดียวต่างก็มาถึงประเทศหนานเยว่

ชั่วขณะนี้ ประเทศหนานเวตอนนี้เปรียบเสมือนคลื่นใต้น้ำ

กองกำลังแต่ละฝ่าย ได้เปิดการพนันการขึ้น

ได้สิบสอบทําความเข้าใจในตัวเฉินเกอ

อย่างไรเสีย เรื่องแบบนี้ก็ได้มาถึงขั้นที่ต้องเลือกทีมแล้ว หากเลือกผิดพลาด หรือประหม่าเล็กน้อย สิ่งนี้จะส่งผลต่อการ

พัฒนาอานาจของตระกูล ในอนาคต จะมีข้อผิดพลาดไม่ได้

ดังนั้นไม่นานนัก กองกำลังแต่ละฝักแต่ละฝ่ายได้เริ่มเลือกทีม แล้ว

สิ่งที่จะต้องพูดถึงก็คือ ราชาเป่ยจิ้งคนใหม่ เดิมทีนึกว่าจะไม่มี คนเลือก แต่คิดไม่ถึง ก็มีตระกูลไม่น้อย ที่เลือกจะพึ่งพาภายใต้ การบังชาของราชาเป่ยจึง

อย่างเช่นพวกตระกูลสายสองของประเทศหนานเยว่
เจียงยงแห่งบ้านตระกูลเจียง ก็เป็นหนึ่งในนั้น

ในคาคืนนี้ เป็นอีกคืนที่จิตใจของเฉินเกอไม่สงบ ตอนนี้เขาตัวคนเดียว กำลังรับแสงจันทร์ แช่อยู่ในบ่อออนเซ็น ลูกน้องได้ถอยออกไปนานแล้ว เพราะสิ่งที่เฉินเกอต้องคิดนั้นช่างมีมากเหลือเกิน

ตามที่เฉินเทียนชางพูดมานั้น

ที่เขาทําเรื่องมากมายขนาดนี้ หนึ่งก็เพราะต้องการเทพจิตเก้า ภพของตัวเอง อีกข้อหนึ่ง ก็คือสมรู้ร่วมคิดอย่างลับๆกับกอง กำลังบางส่วน ในโลก

และมู่หาน ก็อยู่ในโลก และยังเป็นตัวแทนของโลกในการ มาเจรจา แต่กลับถูกเฉินเตี้ยนชางจับตัวไว้เพื่อมาข่มขู่ตัวเอง เฉินเกอไม่กล้าประหม่าเลยแม้แต่น้อย

เพราะกองกำลังเหล่านั้นของโลก ตัวเองไม่เคยสัมผัสหรือ ทําความเข้าใจมาก่อนเลย

อย่างจิ๋วโลหวางยังสามารถรู้หนึ่ง สอง

กองกำลังเหล่านี้ ปกติก็แข็งแกร่งมาก

ถึงขั้นที่มีคนที่แข็งแกร่งของตัวเองก็เป็นได้

แต่ไม่ว่ายังไง รอให้ถึงวันพรุ่งนี้ ยังไงก็ต้องช่วยคนในครอบ ครัวและมู่หานมาให้ได้
เงินเกอหลับตาพักผ่อน ทําสมาธิฝึกตน ไม่นานนัก ก็ได้ลืม เวลาไป

“ฮม วิลล่าที่ใหญ่ขนาดนี้ ทำไมถึงไม่มีคนแม้แต่คนเดียวล่ะ?”

“ก็ใช่ไง นี่คือวิลล่าอันดับต้นๆ ของประเทศหนานเยวเลย เดิมทีนึกว่าจะมีคนที่มีชื่อเสียงมากมายพักอยู่ที่นี่!

มีคนกล่าว

แล้วก็เห็น หนุ่มๆสาวๆหลายคน ยังมีคุณชายที่มาจากฝั่ง ตะวันตก มาด้วยกันเป็นกลุ่ม

สปาของวิลล่านี้มีชื่อเสียงอย่างมาก คนที่มาเที่ยวที่ประเทศ

นานเยว่ ทุกคนต้องมาเที่ยวที่นี่สักครั้ง “เมื่อกี้ที่พวกเราเข้ามา ยามที่หน้าประตูบอกว่าที่นี่ได้ถูกคน

เหมาไปแล้ว คนนอกจะไม่สามารถเข้ามาได้อีก!”

หญิงสาวได้กล่าวขึ้น

“ไอ้ยามโง่ เชื่อป่ะ หากเมื่อกี้หากมันยังพูดมากอีก คุณชาย อย่างฉันจะไม่ให้มันเห็นพระอาทิตย์ของพรุ่งนี้อีกเลย ไม่ต้องไป สนใจ สิ่งที่สำคัญคือคืนนี้ทุกคนต้องเล่นให้สนุก!

คุณชายท่านหนึ่งกล่าว

เฉินเกอกําลังแช่ออนเซ็น ผ่อนคลายความเหนื่อยล้า

ได้ยินเสียงเจี๊ยวจ๊าว ก็ได้ขมวดคิ้วเล็กน้อย

วิลล่าสปานี้ ตระกูลหลายตระกูลได้เหมามัน เพื่อนให้คนของสำนักสวนหยางเตี้ยนมาใช้

ตอนนี้มาคิดดูแล้ว คงจะมีคนไม่พอใจ ก็เลยถือวิสาสะฝ่าเข้า

มา

หากเป็นเมื่อก่อน คำพูดเฉินเกอเพียงคำเดียว คนกลุ่มนี้ก็จะ ถูกไล่ออกไปแล้ว

เพียงแต่ตอนนี้ เฉินเกอไม่อยากที่จะไปสนใจพวกเขามากไป กว่านี้

ช่างเห่อ พวกเขาอยากมาเล่น ก็ให้เขาเล่นเถอะ!

ขอเพียงอย่ามารบกวนตัวเองก็พอ เมื่อคิดได้ดังนี้ เฉินเกอก็หลับตาพักผ่อนต่อ และเฉินเกอก็ไม่ได้สนใจ หรือพูดง่ายๆก็คือขี้เกียจไปสนใจ เวลานี้คนในกลุ่มนี้

หญิงสาวที่สวยเทคนหนึ่ง ค่อยๆจัดเส้นผมของตัวเอง จากนั้น ก็เหลือบมองไปที่เฉินเกอด้วยความประหลาดใจเล็กน้อย

เธอเหมือนจะรู้สึกว่าตัวเองตาฝาด ดังนั้นหลังจากมองและคิด อยู่ตั้งนาน คิดไปคิดมา แล้วก็ส่ายหัว

“หรานหราน เป็นอะไรเหรอ?”

ชายหนุ่มที่อยู่ด้านข้าง เห็นหญิงสาวมีท่าทางที่แปลกไปรีบร้อนถามขึ้น
“ไม่มีอะไร ก็แค่เห็นว่าทางโน้นมีคนอยู่คนหนึ่ง เหมือนเพื่อน เก่าที่บ้านเกิดในอำเภอผิงอันของฉันมาก ไม่รู้ว่าผิดไปหรือ เปล่า?”

หญิงสาวที่ชื่อหรานหรานกล่าวอย่างไม่แน่ใจ

หญิงสาวคนนี้ มีกลิ่นอายของความเป็นผู้ใหญ่ ถึงแม้จะสาว งามที่มาด้วยหลายคน สาวสวยตะวันตกก็ไม่น้อย แต่เมื่อเธอยืน อยู่ในคนกลุ่มนี้ ความสวยงามที่ทันสมัยแบบผู้ใหญ่ ความสวย ของเธอก็ไม่แพ้คนอื่นเลย

“เห่อๆ อำเภอผิงอันเมืองจินหลังของพวกเธอ คงไม่มีใคร สามารถมายังที่ที่ไฮโซแบบนี้ได้หรอก หรานหรานเธอคงไม่รู้ วิลล่าที่นี่พักคืนหนึ่ง ราคาเท่าไหร่ !”

ชายใส่แว่นตาด้านข้างกล่าวขึ้น

“อาจจะเป็นเพราะฉันดูผิดไปมั้ง ฉันรู้จักเพื่อนคนหนึ่ง บ้านเขา รวยมาก อีกอย่างตอนนั้น พ่อของเขากับตระกูลเจียงของเรา ก็มี สายสัมพันธ์กัน เพียงแต่ถึงแม้เขาจะมีเงินมาก ก็คงไม่สามารถที่ จะมาประเทศหนานเยว่ได้หรอก ต้องรู้ว่า การต่อสู้ระหว่างราชา ครั้งนี้ ไม่ใช่แค่ตระกูลที่มีเงินก็จะรู้ข่าวนี้ได้!”

หญิงสาวคนนี้ก็คือเจียงหรานหวาน ในใจเธออดไม่ได้ที่จะ คิดถึงอดีต

ผ่านไปสี่ปีได้แล้วมั้ง

เจียงหวานหวาน ในตอนนี้ เมื่อปีที่แล้ว เพิ่งจะจบปริญญาเอกภาษาต่างประเทศ ปัจจุบันทำงานกับบริษัทยักษ์ใหญ่ของต่าง ชาติเป็นล่ามที่มีชื่อเสียง

คนที่สมาคมด้วยในชีวิตประจำวัน ส่วนมากก็เป็นคนต่างชาติ ที่มีชื่อเสียง บางครั้งก็มีพวกประธานาธิบดี ต่างก็เคยสัมผัสมา แล้ว

เธอในเวลานี้ แน่นอนโลกทัศน์ของเธอก็ไม่เหมือนสาวน้อย

เจียงหรานหราน ในตอนนั้นแล้ว

คิดถึงชายหนุ่มคนนั้นขึ้นมา เจียงหวานหรานยังรู้สึกว่าตัวเอง

ไม่น้อย

เมื่อก่อนตัวเอง ไม่เห็นคนที่ชื่อเฉินเกออยู่ในสายตาเลย จาก นั้นได้รู้ว่า ที่แท้เฉินเกอเป็นลูกมหาเศรษฐี ทุกคนคงจะไม่รู้

ตอนนั้นเจียงหรานหรานเสียใจจนคิดอยากจะตายมาแล้ว

คิดแผนการสารพัดเพื่อจะให้เงินเกอชอบ

แต่ว่าเขา ก็ไม่มองตัวเองเลยแม้แต่หางตา

ทำให้ตัวเองเสียเวลาไปนานมาก ทำให้ตัวเองรู้สึกว่าหาผู้ชาย สักคนที่รักตัวเองแล้วแต่งงานไป

แต่โชคชะตาเป็นสิ่งที่ไม่แน่นอน โอกาสที่บังเอิญหนึ่งครั้ง ตัว เองทํางานพาร์ทไทม์เป็นไกด์นำเที่ยว ได้พบกับจอห์นนักท่อง เที่ยวชาวต่างชาติที่มีความเป็นสุภาพบุรุษมาก

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ