ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี!

บทที่740 คนคุ้นเคย



บทที่740 คนคุ้นเคย

“คุณชายอ้วน ผมมาในครั้งนี้ ก็แค่มาเพื่อที่จะเปิดหูเปิดตา แล้วก็มาเยี่ยมเพื่อนเก่าเสียหน่อย! ไม่กล้าที่จะมาทำลายความ ศิวิไล ของคุณชายต้วนหรอกครับ!”

เงินเทียนกางอดทนอดกลั้น

“ฮ่าๆๆ อย่างนั้นก็ดี แต่ว่าทำไมผมถึงได้ยินมาว่า ตั้งแต่ที่ คุณลุงเฉินล้มละลายเมื่อครั้งที่แล้ว กลับตามหาอาจารย์ดังๆไป ทั่วเลยนี่ครับ ไม่ทราบว่าอาจารย์ที่มีชื่อเสียง หาพบหรือเปล่า ครับ บอกตามตรง ครึ่งปีก่อนที่ตระกูลเฉินพบเจอกับวิกฤติ ตระกูลต้วนของเราเองก็ช่วยตามหาผู้ร้ายที่อยู่เบื้องหลังตัวจริง ถึงตอนนั้น ถ้าเกิดว่าตระกูลต้วนของพวกเราพบเข้าเมื่อไหร่ จะ ต้องเอาคืนให้กับตระกูลเฉินของพวกคุณแน่!”

ต้วนเฟิงพูดอย่างเย้ยหยัน

“ขอบคุณครับ!”

เฉินเทียนกางโกรธจนมุมปากกระตุกขึ้น แต่ว่ายังคงอดทน เอาไว้

“ฮ่าๆๆ ไม่เป็นไหวหรอกครับ นี่เป็นเรื่องที่คนรุ่นลูกหลาน ต้องทํา!”

พูดจบ ต้วนเฟิงก็หัวเราะออกมาเสียงดัง แล้วเดินเข้าไปในทันที
ส่วนชายชราชุด ที่ติดตามตัวอ้วนเพิ่งมาด้วย กลับมองมาที่ เฉินเกออย่างบังเอิญอยู่หลายครั้ง

หลังจากนั้นก็เดินตามเข้าไปในงาน

“นึกไม่ถึงเลยว่าจะเจอคนๆนี้ แถมยังมาปั้นหน้าว่าเป็นคนดีที่ นี่อีก!”

เฉินเปียวเปียวพูดขึ้นอย่างโมโห

ก็เป็นตระกูลต้วนนี่นั่นแหละ ที่หลายปีก่อนเป็นอริกับตระกูล

เฉินของพวกเขา

“ชายชราคนนั้น คือคนที่ทำให้คุณเจ็บตัวใช่ไหม?

ในตอนนี้ เฉินเกอถามขึ้นเบาๆ

“ท่านอาจารย์เฉิน ถูกต้องแล้วครับ เป็นคนนี้ เขาเก่งกาจ มาก!”

เฉินเทียนกางพูดขึ้น

“อืม เขาเป็นคนที่ผู้ฝึกตน

เฉินเกอตอบไปหนึ่งประโยค แล้วก็ไม่ได้พูดอะไรอีก ส่วนต้วนเฟิงที่เดินเข้าไปแล้ว

ในขณะเดียวกันก็หันหน้ากลับมาถามชายชุดดำ “อาจารย์ เมื่อกี้คุณมองคนหนุ่มที่อยู่ด้านหลังตาแก่เฉินเทียนการไม่ยอม ตายเสียที่อยู่บ่อยๆ ทำไม เขามีชื่อเสียงเรื่องราวอย่างนั้นเห รอ?”
อ้วนเฟิง ใบหน้าเย็นชา ไม่ได้มีสีหน้ายิ้มแย้มทะเล้นแบบเมื่อกี้ ตั้งนานแล้ว

“ใช่ครับ มีเรื่องราว!

ชายชุดด่าตอบเสียงแหบแห้ง

“หรือว่า ท่านอาจารย์รู้จัก?”

“ใช่ครับ รู้จัก!”

“อย่างนั้น เขาเป็นใคร?

“ถือว่าเป็นคนคุ้นเคย เหอะๆ แน่นอนล่ะ ไม่นานก็จะกลาย เป็นเพียงคนตาย!

ชายชราเสียงเบามาก แต่กลับเย็นชามาก เย็นชาเสียจน

ทำให้สันหลังของคนเย็นวาบ

ส่วนงานประมูล ก็จะเริ่มขึ้นในเร็วๆนี้แล้ว

พวกเฉินเกอ นั่งอยู่เกือบท้ายๆแถว

ตามที่เป็นเทียนกางบอก ผู้ที่เป็นคนจัดงานประมูลขนาดใหญ่ นี้ขึ้น เป็นกองกำลังที่มีประสิทธิภาพและมีชื่อเสียงที่สุด ใน โจว

ต่อให้ตระกูลต้วนอยู่ที่นี่ ก็จำเป็นจะต้องให้เกียรติเขาอยู่บ้าง

ในตอนแรกเฉินเปียวเปียวกังวลว่าต้วนเพิ่งจะมาหาเรื่องอะไร ที่นี่ แต่เฉินเทียนกางกลับไม่กลัว

ต่อจากนั้น งานประมูลก็เริ่มขึ้นอย่างพิธีการ
เหมือนกับเมื่อก่อน ในตอนที่งานประมูลเริ่มแรกๆ งาน ประมูลมีแต่ของที่ไม่สำคัญ

จนถึง ในตอนหลัง ถึงจะประมูลมาถึงแส้ขนหางจามรี พอแส้ขนหางจามรี ปรากฏออกมา

แน่นอนว่าก็ทำให้ผู้ชมที่อยู่รอบๆ ถอนหายใจออกมา

“แส้ขนหางจามรีละอองแห่งโชคชะตา ยังคงเป็นของค้าใน ยุครณรัฐ และยังเป็นอาวุธโบราณอีกแขนงหนึ่ง ราคาเริ่มต้น แปดล้าน!”

พิธีกรตะโกนบอก

คำพูดนี้ออกมา ยังสามารถทำให้สถานที่ฮือฮากันขึ้นมา ยกใหญ่

เพราะว่าคนจํานวนมากกว่า ถึงแม้จะมองออกว่านี่คือของดี

แต่ กลับไม่คิดว่ามันจะมีค่ามากถึงแปดล้าน

ในตอนนี้มีคนถกเถียงกันมากมาย แต่กลับไม่มีใครกล้าเสนอ

ราคา

ส่วนต้วนเพิ่งที่อยู่ข้างๆกับชายชุดดำ หันมาใช้สื่อสารกันผ่าน สายตา จากนั้นก็พยักหน้า แล้วยกมือขึ้น

“หา? ต้วนเฟิงเสนอราคาแปดล้าน!”

พิธีกรรีบพูดขึ้น
“คุณชายเฉิน?” เฉินเทียนกางมองไปทางเฉินเกอ

“ไม่รีบ รออีกหน่อย!”

เงินเกอบอกเบาๆ

“โอ๊ย! แม่งเอ้ย หลบไปหน่อย อย่ามาบังฉันจะถ่ายรูป! และในตอนนี้เอง หญิงสาวที่แต่งตัวเปิดเผยอยู่ด้านหลังก็ ตะโกนขึ้นมาอย่างตื่นเต้น

ผู้ชายและผู้หญิงที่อยู่แถวเดียวกันกับเธอมีจำนวนมาก

โดยเฉพาะผู้หญิง ในตอนนี้ล้วนมองไปทางคุณชายอ้วนที่อยู่ แถวหน้า ราวกับว่าเป็นพวกแฟนคลับอย่างนั้น “กรี้ด! คุณชายต้วนของพวกเรานี่หล่อจริงๆเลยนะ แถมแค่

เริ่มก็เสนอแปดล้านแล้ว อีกเดี่ยว จะต้องไปถ่ายรูปคู่กับเขา!

“จริงด้วย คุณชายอ้วนไม่เสียแรงที่เป็นทายาทหมื่นล้าน ผู้ที่ ถูกบันทึกไว้อันดับสองของโจว เสนอราคาได้ใจกว้างมาก! ดู เหมือนว่าจะไม่มีใครกล้าที่จะเสนอราคาแข่งกับคุณชายอ้วน แล้ว?”

หญิงสาวหลายคนเริ่มพูดขึ้นอย่างตื่นเต้น

นี่ราวกับว่ากำลังตามดาราอย่างไรอย่างนั้น ในสายตาของ ตัวเองมีเพียงแต่ไอดอลของตัวเอง ในสายตาของพวกเธอ ส่วน พวกคนอื่นๆก็ราวกับเป็นไอ้งั่งอย่างไรอย่างนั้น

“พวกคุณสั่งให้ใครถอยไป?”
ส่วนเฉินเปียวเปียวเห็นว่าพวกเธอดูถูกอาจารย์ แน่นอนว่าจะ ต้องโกรธมาก

ใช้พวกแก ไม่ได้ยินหรือไง? เสียเวลาพวกเราจะถ่ายรูปคุณ ชายอ้วน ไม่ได้หรือไง?”

พวกแฟนคลับสาว พูดขึ้นอย่างอาฆาต

“คิดว่าตัวเองมีเงินจริงๆหรือไง จริงเลยเชียว มาแกล้งทำเป็น อวดเบ่งอะไร แน่จริง ก็มาแข่งกับคุณชายตัวนของพวกเรา หน่อยสิ?”

พวกแฟนคลับว่าขึ้นอย่างถูก

“พวกแก!”

เฉินเปียวเปียวเกือบจะโมโหจนอกแตกตายอยู่แล้ว

“ช่างเถอะ ปล่อยให้พวกเธอพูดไปเถอะ? ท่านเฉิน ช่วย เสนอราคาให้ผมหน่อย!!

เฉินเกอเห็นว่าผู้ชมทุกคนไม่ได้เสนอราคาแล้ว

ในตอนนี้ก็เลยหันไปบอกกับเฉินเทียนกาง

“ท่านอาจารย์เฉิน เพิ่มเท่าไหร่?”

เฉินเทียนกางถาม

เงินเกือยกมือขึ้น ทำท่าทางหมายความว่าเติมเลขตัวหนึ่ง เฉินเทียนกางขมวดคิ้ว “คุณชาย หนึ่งแสนเพิ่มหรือไม่เพิ่มไม่แตกต่างกันหรอกครับ!”

“ฮ่าๆๆๆ นึกว่าจะแน่สักแค่ไหนกันเชียว หนึ่งแสน ถุย! พวกแฟนคลับที่อยู่ด้านหลัง ก็เริ่มทับถมเงินเกอขึ้นมาใน ทันที

“ไม่ใช่หนึ่งแสน!”

เฉินเกอพูดขึ้นเบาๆ

“หนึ่งล้าน? โอเคครับ ผมจะเสนอราคาเดี๋ยวนี้!

เฉินเทียนกางพยักหน้า

“ไม่ใช่หนึ่งล้าน!”

แต่เฉินเกอกลับพูดขึ้น

ทำให้เป็นเทียนกาง กลืนคำพูดลงไปทั้งหมด

“อย่าง….อย่างนั้นเท่าไหร่?”

เฉินเทียนกางถามอย่างตกใจ

“เริ่มจากร้อยล้านเถอะ!!

เฉินเกอพูดขึ้น

ความจริงช่วงนี้เฉินเกอมีเรื่องสงสัยอยู่ตลอด ทำไมค่าเงินจะ ต้องเริ่มต้นที่หลักหน่วยด้วยนะ นี่ทำให้เงินเกอรู้สึกว่าวุ่นวา ยมากๆ ถ้าเกิดว่าใช้หลักร้อยล้านเป็นพื้นฐาน
อย่างเช่นบอกว่าจ่ายสิบล้าน ร้อยล้าน มากกว่าพันล้าน แบบ คิดง่ายจะตาย

ดังนั้น เฉินเกอก็เลยยกมือแสดงความเห็นว่า ถ้าเกิดเพิ่ม จํานวนเงินตามเลขหลักหน่วย วุ่นวายเกินไป!

“ท่านอาจารย์เฉิน ท่านแน่ใจ

เฉินเทียนกางเบิกตากว้าง

ส่วนพวกแฟนคลับที่อยู่ด้านหลัง ในตอนนี้ก็ไม่กล้าที่จะส่ง เสียงแล้ว

ยอมปิดปากเงียบอย่างเด็กดี มองมาที่เฉินเกอย่างไม่เชื่อ ในตอนนั้นก็ได้ยินเฉินเทียนกางตะโกนขึ้น “หนึ่งร้อยล้าน

“โอ้! อะไรกัน! มีคนเสนอเงินหนึ่งร้อยล้าน?”

ผู้ดำเนินงานพูดอย่างตื่นเต้น ตอนแรกคิดว่าพอถึงคุณชายต้ วนแล้ว ก็จะกลายเป็นเพดาน!

แต่คิดไม่ถึงเลยว่า แต่ห่างไปอีกไกล

และก็เป็นเสียงนี้เอง ทำให้สีหน้าของคุณชายต้วนนิ่งไป นึก ไม่ถึงว่าจะมีใครกล้าออกมาหักหน้าตัวเอง

ไม่ใช่เฉินเทียนกางคนนี้หรือไง รนหาที่ตายจริงๆ เอา ในเมื่ออยากเล่น อย่างนั้นพวกเราก็มาเล่นกันดีๆ

“สองร้อยล้าน!”
คุณชายตัวนติดลมบนแล้ว เฉินเทียนกางเองก็ตกใจกลัว

เงินเกอถึงกับส่ายหน้า หัวเราะหน่าย เกมส์การเงินแบบนี้ ช่างน่าเบื่อจริงๆ “พันล้าน!

เฉินเกอพูดขึ้นมาตรงๆ

ในตอนที่เป็นเทียนกางตะโกนออกมา ทั้งสนามก็ราวกับ ระเบิดออก

“แม่งสิ กูไม่เชื่อหรอกว่าตระกูลเฉินจะสามารถจ่ายออกมา

ได้!”

ต้วนเฟิงคิดไม่ถึงเลยจริงๆ

กำลังตั้งใจว่าจะสู้กับตระกูลเฉิน

กลับกลายเป็นโดนคนชุดดำดึงตัวเอาไว้

“ช่างมันเถอะครับคุณชายอ้วน อย่าไปเสนอราคาอีกเลย มี เขาอยู่ไม่ว่าคุณจะเสนอราคาไปอีกเท่าไหร่ก็ไม่มีประโยชน์หรอก ครับ!”

ชายชุดคําพูดขึ้นเบาๆ

“ท่านอาจารย์ อย่างนั้นก็มอบอาวุธลับโบราณชิ้นนี้ให้พวก เขาอย่างเต็มใจ?”

ต้วนเฟิง บอกอย่างไม่เต็มใจ
“เหอะๆ แน่นอนว่าไม่ หรือว่าคุณชายอ้วนลืมคำพูดที่ผมบอก เมื่อกี้ไปแล้วเหรอครับ ชายหนุ่มคนนั้นคือคนที่ผมรู้จักดี แน่นอนล่ะ ไม่ช้า เขาก็จะกลายเป็นคนตาย!


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ