บทที่ 723 คุณชายเป็นที่รัก

“เดี๋ยวๆ นายคิดจะทำอะไร? นายจะเข้าสุ่มสี่สุ่มห้าที่นี่ไม่ได้? ” เป็นไปอย่างที่ตนคาดการณ์ไว้ไม่มีผิด เฉินเกอเพิ่งไปถึงหน้า ประตูวิลล่าสปาก็ถูกคนตั้งตัวเอาไว้

ผู้รักษาความปลอดภัยหลายคนมีใบหน้าที่เข้มงวด จับ กระบองไฟฟ้าในมือไว้แน่น เหมือนราวกับสามารถน็อคเฉินเกอ ได้ตลอดเวลา

“สามี คุณดูสิค่ะคนนี้เป็นใครกัน วิลล่าสปาเป็นสถานที่ที่มี ระดับก็ยังจะกล้าเข้ามาอีก ช่างน่ารังเกียจสิ้นดี ไม่ดูสภาพตัวเอง เลย!

ด้านข้างมีชายหนุ่มหนึ่งคนและหญิงสาวหนึ่งคน ดูแล้วเหมือน

จะเป็นคู่รักกัน กำลังมองเฉินเกอด้วยสีหน้าเย้ยหยัน

เฉินเกอขี้เกียจสนใจพวกเขา เวลานี้น่าจะเป็นเวลาที่หลี่เจิ้น วออกมาต้อนรับตนแล้ว จึงไม่ได้รีบร้อนอะไร

ดังนั้นจึงถอยหลังไปหนึ่ง รอคอยอยู่เงียบๆ

“จริงๆเลย น้องชายที่เป็นลูกพี่ลูกน้องคุณเป็นคนได้เรื่องหรือ เปล่า ต้องรู้ว่ากว่าจะเข้าวิลล่าสปาได้และสามารถมาเที่ยวชม ด้านนอกได้หนึ่งรอบ มันเป็นเรื่องที่ยากเย็นนัก ไม่รู้ว่าต้องใช้ เส้นสายของคุณพ่อฉันไปตั้งเท่าไหร่ ตอนนี้เป็นไงล่ะ เขาถือ โอกาสมาอวดสาวๆเล่นซะงั้น แถมจนป่านี้แล้วยังไม่โผล่หัวมาเลย! ”

หญิงสาวคนนี้เก็บสาวตาที่มองเฉินเกออย่างดูถูกเหยียด หยาม จากนั้นเริ่มบ่นพึมพำกับสามีของตนขึ้นมา “ผมก็ได้ยินคุณบอกว่าพ่อตาที่เคารพสามารถใช้

มนุษยสัมพันธ์มาเที่ยวเล่นที่วิลล่าสปาได้ไง พอดีเมื่อวานน้อง

ชายพูดกับผม ผมไม่รับปากก็ไม่ได้ไง!

สามีของเธอออดอ้อนอยู่ด้านข้าง

เฉินเกอไม่มีกะจิตกะใจจะรับฟังพวกเขาโม้เรื่องมนุษยสัมพันธ์ จึงเดินไปรอหลี่เจิ้นถั่วด้านข้าง

“มาแล้ว! ”

และไม่นาน ชายหนุ่มคนนั้นชี้ไปยังจุดหนึ่งพลางเอ่ยขึ้นมา เห็นรถBMWสีขาวคันหนึ่งขับเข้ามา

และที่สำคัญเหมือนกลัวคนจะไม่รู้ว่าเป็นรถBMW จึงบีบแตร รถเสียงดังสนั่น

เมื่อเสียงแตรดังขึ้น รถหรูก็จอดลงทันที

“พี่ชายพี่สะใภ้ ขอโทษที่ทำให้รอนานครับ! ”

ชายหนุ่มที่สวมใส่แว่นกันแดดได้เดินลงมาจากรถ ดูแล้วน่าจะ เป็นเด็กมหาวิทยาลัย เขาถอดแว่นกันแดดแล้วห้อยไว้ที่กลาง เสื้อหน้าอก ทําตัวเท่ๆ

และยังมีชายสองหญิงหนึ่งตามลงมาจากรถ
ชายหนึ่งในนั้นได้ย้อนผมสีเหลือง

ส่วนผู้หญิงคนนั้นมีใบหน้าเน็ตไอดอล หุ่นสูงเรียว มีท่าทาง เขินอายเล็กน้อย

ทั้งสี่คนเดินมายังประตูทางเข้า

“ทำไมถึงเพิ่งจะมาล่ะ? อ่อ ท่านนี้คือใครเหรอ?

พี่สะใภ้พูดอย่างเย็นชา

“พี่สะใภ้ครับ คนนี้เป็นแฟนสาวที่ผมเพิ่งคบครับ เดี๋ยวเสวน คือพี่ชายและพี่สะใภ้ที่ผมเคยเล่าให้คุณฟัง ฮ่าๆ บ้านพี่สะใภ้ผม รายมาก

วันนี้เราเพิ่งจะคบกัน พี่สะใภ้ก็เสนอเป็นเจ้าภาพให้พวกเรามา เที่ยวเล่นที่วิลล่าสปาแห่งนี้

ชายหนุ่มที่เดินนำมากล่าวแนะนำ

ส่วนเฉินเกอตอนแรกก็ไม่ได้สนใจ

แต่ว่าเมื่อมีเสียงที่คุ้นเคยส่งมายังข้างหูตน จึงทำให้ต้องสะดุด เล็กน้อย

หันหน้าไปมองกลุ่มคนที่กำลังสนทนากันอยู่

หยางเสว!

เฉินเกอพูดอย่างตกตะลึง

คนนี้คือแฟนสาวของตน ไม่ใช่ น่าจะเรียกว่าแฟนเก่าหยางเสร่ถึงจะถูก

ช่างบังเอิญเหลือเกิน

ที่ได้เจอเธอที่นี่!

ส่วนผู้ชายอีกสามคนนั้นก็คือหยาง สตง หวงเหมา

เหมือนจะไม่ถูกนะ จำได้ว่าเมื่อก่อนหยางเสาไม่เคยมาที่วิลล่า สปามาก่อน ครั้งแรกที่มาก็มากับพรรคพวกของหยาง แต่ว่า ตอนนั้นถูกตนตบหน้าไปหนึ่งที

ทำไมตอนนี้กลับมาที่วิลล่าสปาล่ะ?

หรือจะเป็นอย่างที่พี่จ่อเขียนพูดไว้ การกลับมาของตนจะ ทำให้เปลี่ยนแปลงอะไรบางอย่าง?

แต่ตอนนี้ก็ไม่ได้คิดอะไรมากแล้ว ถึงแม้จะความรักที่มีต่อ หยางเสว่จะเจือจางแล้ว แต่เพิ่งจะเลิกกันแล้วมาเห็นเธออยู่กับ คนอื่น จึงทำให้เงินเกอรู้สึกแปลกๆ

พวกลู่หยางเห็นสีหน้าเฉินเกอที่อึ้งทึ่งยืนอยู่ด้านข้าง

ขณะนี้ดวงตาหลายคู่ต่างจดจ้องอยู่ในที่เดียวกันด้วยแววตาที่

ตกตะลึง

โดยเฉพาะหยางเสว่ตกตะลึงจนหน้าแดงเรื่อ ตอนนี้เธออยาก จะเจาะพื้นแล้วยับเข้าไปเหลือเกิน

“เฉิน……เฉินเกอ? ”

หยางเสว่พูดอย่างร้อนรน
“นาย…..นายอย่าเข้าใจผิดนะ ตอนแรกพวกเรากำลังเรียนกัน อยู่ แต่ตัดสินใจมาเที่ยวกะทันหัน ! ”

ถึงแม้จะเลิกกันแล้ว แต่ด้วยสถานการณ์เช่นนี้ทำให้หยางเสว่ อึดอัดใจยิ่งนัก

“ออ ดีมาก ถ้าอย่างนั้นก็ไปเที่ยวเลย! ”

อดไม่ได้ที่เฉินเกอต้องยิ้มแห้ง

“ฮ่าๆๆ คิดไม่ถึงว่าจะระทึกใจขนาดนี้ พี่หยาง เมื่อตอนอยู่ ในรถผมก็ว่าไอ้คนนี้เหมือนเป็นเกอ คิดไม่ถึงว่าจะใช่จริงๆ ด้วย! ”

“ผมเดาว่าไอ้เด็กยากจนคนนี้คงจะช้ำใจเป็นทวีคูณเลยล่ะ พูด ความจริงให้นายฟังนะว่า ต่อไปหยางเสวก็คือพี่สะใภ้ของพวก เราแล้วไอ้เด็กกระจอกๆอย่างนายถ้าคิดจะมายุ่งกับหยางเสวอีก จะมีนายให้ตายไปเลย!

หวงเหมากล่าวอย่างโหดร้าย

ส่วนหยางเสวปัดผมให้เข้าที่ จากนั้นหงายหน้ามองเฉินเกอว่า มีการตอบสนองอย่างไรบ้าง

ถึงแม้ว่าจุดจบแบบนี้จะทำให้เงินเกอปวดร้าวมากนัก แต่ สำหรับผู้หญิงแล้ว ยิ่งโดยเฉพาะคนอย่างหยางเสร่ที่ให้ความ สำคัญกับชื่อเสียงและสิ่งของนอกกายมากๆ จึงอยากเห็นท่าทาง ผู้ชายหึงหวงตนเป็นพิเศษ

แต่แล้ว บนใบหน้าเฉินเกือนอกจากยิ้มฝืดๆแล้วก็ยังเป็นยิ้มผิดๆอยู่ดี

ตอนนี้นึกดูแล้วรู้สึกว่าเมื่อก่อนตนจะปัญญาอ่อนสิ้นดี

“นายหมายความว่ายังไงเฉินเกอ

ส่วนหยางเสวรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย โดยเฉพาะสีหน้าที่ไม่รู้สึกรู้

สาของเฉินเกอ ยิ่งทำให้หยางเสาไม่พอใจมากๆ

“ไม่ได้ว่าอะไร! ”

เฉินเกอกล่าว

“เชอะ! ไอ้โง่เง่าเต่าตุ่น ฉันจะบอกว่าคนให้นายรู้นะ ฉันชอบ คุณชายหยางมานานแล้ว นายมันแค่คนยากไร้คนหนึ่ง มีเพียง คนโง่เท่านั้นที่จะมาชอบคุณ

หยางเสวกล่าวอย่างโมโห

“และอีกอย่างนายก็อย่ามาโทษฉันนะ ถ้าจะโทษก็โทษที่นาย มันไม่เอาถ่าน ฉันอยู่กับคุณชายหยาง ฉันได้ใช้เครื่องสําอางและ กระเป๋าแบรนด์เนม ตอนนี้ฉันยังได้มาเที่ยวที่วิลล่าสปาแห่งนี้ ด้วย นายล่ะ? นายไม่มีอะไรเลย! “อาจจะเป็นเพราะหยางเสว่ อายจนหน้าแดงเรื่อ จึงพูดเสียดสีเช่นนี้

“ลู่หยาง คนนี้เป็นใครกันแน่ เพื่อนร่วมห้องของพวกนายเห รอ? ”

หญิงสาวด้านข้างเอ่ยปากถาม

“ฮาๆๆ เขาเหรอ เป็นผู้ยากจนด้อยโอกาสในมหาลัยของพวกเราครับ และเป็นแฟนเก่าของหยางเสว! ” เห็นได้ชัดว่าลู่หยางตื่นเต้นมาก

“เชอะ! ฉันยังคิดว่าไอ้นี้เป็นตัวอะไร เมื่อกี้ยังคิดจะบุกเข้า วิลล่าสปาแห่งนี้ แต่ถูกรปภ.ไล่ออกมา

หญิงสาวยิ่งใช้แววตาดูถูกระคนแววตาที่ไม่เป็นมิตร “อะไรนะ? เฉินเกอ นายยังคิดจะเข้าวิลล่าสปาด้วยเหรอ?

หยางเสวกล่าวอย่างตกใจ

“นายรู้ไหมว่าที่นี่คือที่ไหน? นายคิดว่านายจะเข้าไปได้เห

รอ? ”

ตอนนี้หยางเสว่กำลังคิดว่าเป็นเกอโง่เหมือนควายไม่มีผิด ทําไมตอนนั้นตนจึงได้ชอบเขาได้นะ?

“พอแล้ว อย่าเสียน้ำลายพูดคุยกับคนอย่างเขาเลย มันเสีย เวลาเปล่าๆ ลู่หยาง เสี่ยวเสว เวลาจะสายแล้ว พวกเราเข้าไปกัน เถอะ”

หญิงสาวกล่าว

“อืม เสี่ยวเสวพวกเราเข้าไปกันเถอะ!

ลู่หยางยังโอบกอดไหล่ของหยางเสวอย่างโอ้อวด จากนั้นทุก คนเตรียมจะเดินเข้าไป

“ขออภัยครับ เมื่อได้รับคำสั่งมาว่าวันนี้วิลล่าสปาของเราปิด ครับ ไม่ให้ใครเข้าไปครับ! ”
แต่ครั้งนี้กลับถูกรปภ.รั้งไว้

“หมายความว่าอย่างไร? พวกเรามีบัตรเข้างานนะ! ”

หญิงสาวกล่าวอย่างไม่เข้าใจ

“เริ่มตั้งแต่บัดนี้ บัตรเข้างานถือเป็นโมฆะ ถ้ามีข้อขัดแย้ง ประการใด สามารถส่งคำฟ้องร้องได้ครับ! ”

รปภ.พูดอย่างเยือกเย็น

บัดนี้หญิงสาวได้แต่ร้อนใจแต่ทำอะไรได้ ใช่แล้ว พวกเขา บอกยกเลิกก็ยกเลิก เธอกล้าทำอะไรสักที่ไหนล่ะ

“ถ้าอย่างนั้นฉันขอถามหน่อยค่ะว่าทำไม? ”

สุดท้ายหญิงสาวถามอย่างไม่ค่อยพอใจ

“วันนี้จะมีเจ้าของบริษัทการค้าจินหลิง กรุ๊ป คุณชายเฉินจะมา ที่นี่ ดังนั้นจึงหยุดกิจการชั่วคราวเพื่อต้อนรับคุณชายเฉิน!

รปภ.กล่าว

“อะไรนะ? ประธานบริษัทคุณชายเฉิน? ”

ถึงแม้หญิงสาวผู้นี้จะไม่รู้จักคุณชายเฉินจะเป็นใคร แต่เธอรู้ดี ว่าบริษัทการค้าจินหลิง กรุ๊ป

เป็นอย่างไร

ทั้งถนนสายการค้าและวิลล่าสปาก็เป็นของบริษัทการค้าจีนหลิง กรุ๊ปทั้งหมด
แล้วประธานบริษัทคนนี้จะวิเศษถึงเพียงไหนกัน

เห็นได้ชัดว่าลู่หยางกับหยางเสวต่างก็รู้ความยิ่งใหญ่ของ บริษัทการค้าจินหลิง กรุ๊ป บัดนี้จึงได้แต่กลืนน้ำลายลงคอ

“พวกคุณหลบไปก่อน ผู้บริหารระดับสูงของบริษัทจะออกมา แล้ว! คาดว่าคุณชายเฉินจะมาแล้ว!

รปภ.เห็นด้านในวิลล่าสปาเริ่มมีคนจำนวนไม่น้อยที่เป็นถึงผู้ บริหารระดับสูงกำลังเดินออกมา ทำให้พวกเธอต้องแหวกทาง ให้

เมื่อหญิงสาวกับหยางเสาได้ยินก็รีบหลบไปอยู่ด้านข้าง

“หืม? ไอ้เด็กบ้า ไม่ได้ยินที่ผมพูดเหรอ? ทำไมยังไม่ไสหัวไป อีก”

รปภ.เห็นเงินเกอยืนอยู่ที่หน้าประตูอย่างไม่คิดจะขยับเขยื้อน

จึงกล่าวด้วยความโมโห

“ไอ้คนนี้คงโง่ไปแล้วมั้ง โอ้โห? ”

ลู่หยางสวีตงพูดอย่างดูถูกดูแคลน

“จริงๆเลย ไอ้คนโง่เง่าเต่าตุ่น! “หยางเสวก็เอามือกอดอก พลางพูดอย่างเยาะเย้ย

ส่วนรปภ.เห็นเฉินเกอทำตัวหูทวนลม

“อยากตายมากนักใช่ไหม!

บัดนี้ได้ถือกระบองจะทุบตีเฉินเกอ
เพียงแต่แค่ถูกเฉินเกอยกนิ้วขึ้นมาเบาๆ เสียง ปัง! ดังขึ้น กระบองก็ลอยหลุดออกจากมือ และตัวรปภ.ก็กระเด็นไปกองกับ

บัดนี้มีสีหน้าด้วยความหวาดกลัว

“ผมก็คือคุณชายเฉินที่เคารพของพวกนาย เฉินเกอมองพวกเขาพลางกล่าวเสียงเรียบ

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ