ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี!

บทที่714 ใครคนหนึ่ง



บทที่714 ใครคนหนึ่ง

“มีคนอีกคนคอยตามดูผม?”

ครั้งนี้เฉินเกอขนลุกซู่จนถึงหนังศีรษะ

ที่แท้ชีวิตในช่วงมหาวิทยาลัยของตนเอง มันไม่ได้เงียบสงบ เลย และถูกคนตามดูอยู่อย่างลับ ๆ แล้วยิ่งมีคนระดับคุณลุงคอย สอดส่อง

แท้จริงแล้วตั้งแต่ตอนแรกที่ได้พบกับคุณลุง

เฉินเกอก็พบว่าคุณลุง นั้นรู้จักตัวเขาดีเหลือเกิน อีกทั้งเรื่อง ที่ยื่นมือเข้ามาช่วยในคืนนั้น มันไม่ใช่เรื่องบังเอิญแน่นอน

การได้พบเจอกันภายหลัง ก็ยิ่งได้พบว่าคุณลุง นั้นเข้าใจ

นิสัยใจคอของตนเองเป็นอย่างดี

บางครั้งเฉินเกอก็อยากจะถามในเรื่องพวกนี้

แต่ก็ชัดเจนว่าคุณลุง ไม่อยากจะพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้ เท่าใดนัก ตามมาด้วยเรื่องราวที่ค่อย ๆ เกิดขึ้นมากมาย เฉินเกอ จึงไม่ทันได้มีโอกาสถาม

จนถึงตอนนี้ที่คุณลุง ได้พูดถึงมันอีกครั้ง

เฉินเกอจึงได้เข้าใจว่าเรื่องราวเป็นเช่นนี้เอง

“อ๋อ ฉันเองก็ไม่รู้ว่าคนคนนั้นเฝ้าติดตามดูเธอมานานแค่ ไหน ฉันพบว่าเขาปรากฏตัวขึ้นมากในช่วงปีที่เธอออกจากอ่าเภอผิงอันและช่วงมหาวิทยาลัยปีแรกของเธอ และหลังจากที่ ฐานะของเธอถูกเปิดเผย เขาก็ติดตามดูเธออยู่ตลอดเวลา”

“ฉันเป็นกังวลว่าเขาจะคิดไม่ดีกับเธอจึงอยากจะตรวจสอบ ให้แน่ชัด เขาสะกดรอยตามเธอแบบนี้โดยมีจุดประสงค์อะไรแน่ ดังนั้นเพื่อความสะดวก ฉันจึงได้ปลอมตัวเป็นแบบนี้ และแฝงตัว อยู่ในโรงอาหารของเธอและทำงานเป็นพ่อครัว หึ ๆ!”

เฉินผิงอันยิ้มแหย

“แฝงตัวทํางานเป็นพ่อครัวในโรงอาหารของพวกเรา? แค่ ผมไม่เคยเห็นคุณเลยนะ!”

เฉินเกอคิดไม่ออกจริง ๆ ในขณะเดียวกันก็รู้สึกว่ามันไม่น่า เชื่อ เวลานั้นแท้จริงแล้วในโรงอาหารของเขาจะมีคุณลุง ยอด ฝีมือผู้นี้อยู่

“แน่นอนล่ะ เวลานั้นพลังของเธอจะเจอฉันได้ยังไง ยิ่งกว่า นั้นฉันก็มักจะอยู่ในครัว ต่อให้ออกมามันก็เป็นเวลาค่ำมืดแล้ว!”

เฉินผิงอันกล่าว

“อย่างนั้นคุณลุง คุณไปหาผมที่มหาวิทยาลัยทำไมกันล่ะ? ยิ่งกว่านั้น ใบหน้าที่แท้จริงของคุณเป็นแบบไหนกัน?” เฉินเกอ สึกว่าคุณลุง กำลังบอกความจริงกับตัวเองที่เก็บซ่อนมานาน

“อืม เดิมทีตามที่ฉันวางแผนไว้ หากว่าไม่สามารถทำให้ เรื่องราวของบุคคลเบื้องหลังกระจ่างได้ ฉันก็ไม่อยากแสดงตัว กับเธอ แต่ว่า ฉันสงสัยว่าสิ่งเหล่านี้อาจเกิดจากคนคนนั้น! ฉันเชื่อว่าเขาคงจะระแคะระคายถึงการมีตัวตนอยู่ของฉัน! ก่อนหน้า เมื่อหลายปีก่อน ฉันก็คุ้นชินกับใบหน้านี้ รวมทั้งเงี่ยนนั้น ฉัน เองก็ไม่ได้บอกเธอทั้งหมด เพราะฉันกังวลว่าหากพูดความจริง ทั้งหมดไป ข่าวจะรั่วไปถึงบุคคลเบื้องหลังคนนี้ แต่ตอนนี้ฉันคิด ว่ามันไม่จําเป็นอีกแล้ว!”

เงินผิงอันกล่าวอย่างตั้งใจ

จากนั้นก็หันกลับไปมองเฉินเกอที่กำลังจ้องมองตนเองอย่าง

สงสัย

เฉินผิงอันยื่นมือตนเองออกไปจับที่ฐานหูตนเอง แล้วค่อยๆ ดึงหน้ากากผิวหนังของมนุษย์ออกจากใบหน้าของเขา เผยให้เห็นใบหน้าสุดแสนสง่างาม

ใช่แล้วถึงแม้ว่าจะเป็นคุณลุงวัยกลางคน แต่ใบหน้านี้

สามารถใช้เพียงคำว่าสง่างามเพื่อนิยามมันได้

แน่นอนว่านั่นไม่ใช่ประเด็นสำคัญ ใจความสำคัญคอ ใบหน้านี้ ทำให้เงินเกอต้องเบิกตาโพลงและตัวสั่นขึ้นในทันใด

“ลุง… ลุงสอง?”

เฉินเกอตกใจมากและบุคคลที่อยู่ตรงหน้าเขาก็เหมือนกับ ลุงสอง ในรูปถ่ายไม่ผิดเพี้ยน

เฉินเกอไม่อยากจะเชื่อ

“เสี่ยวเกอ ตอนนี้นายรู้แล้วสินะว่าฉันเป็นใคร!
เฉินผิงอันพูดขึ้น

“ลุงสอง เป็นคุณจริงด้วย แต่ว่าคุณไม่ได้?

เฉินเกอหายใจหอบ

“เรื่องนี้ เอาไว้ฉันจะค่อย ๆ อธิบายให้เธอฟังวันหลัง ตอนนี้ ๆ เรื่องที่เร่งด่วนคือหาว่าพี่ใหญ่และพี่สะใภ้อยู่ที่ไหน และเรื่องของ งานนัดหมายน้ำมนต์ศักดิ์สิทธิ์! เขาพรากทุกคนในครอบครัว ของเราในคราวเดียว ฉันไม่แน่ใจในวัตถุประสงค์ของเขา แต่ฉัน รู้สึกได้ว่า ตอนนี้พี่ใหญ่และป้าสองพวกเขา น่าจะยังไม่มีอันตราย อะไร ดูเหมือนเขาจะมีจุดมุ่งหมายบางอย่าง จุดมุ่งหมายนี้ไม่ใช่ การฆ่าฟันแน่!”

เฉินผิงอันวิเคราะห์อย่างใจเย็น

เฉินเกอจ้องมองลุงสอง ด้วยความตื่นเต้นและพยักหน้า อย่างเข้มแข็ง

“งั้นลุงสอง หลายปีมานี้ อาได้เคยประมือกับคนที่สะกดรอย ตามผม หรือได้เบาะแสอะไรเกี่ยวกับเขาบ้างไหม?”

เฉินเกอรีบถาม

ดวงตาของเฉินผิงอันหลบอย่างเห็นได้ชัดจากนั้นเขาก็ไอ เบา ๆ: “เรื่องนี้ ในตอนนี้ยังไม่มี ฉันก็ไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร แต่ว่า ในตอนนี้เขาได้ปรากฏตัวแล้ว ฉันคิดว่าเขาจะต้องปรากฏตัวอีก แน่ ยังไงเสียตอนนี้พวกเรายังมีเบาะแสสำคัญอีกหนึ่งอย่าง นั่นก็ คือผู้จัดการเขตพวกนั้น พวกเขารู้ได้ยังไงว่าเกิดเรื่องกับตระกูลเฉิน นี่เป็นสิ่งที่สำคัญมาก!

เฉินผิงอันกล่าว

“อ๋อ ไม่ว่ายังไง ถ้าหากว่าเรื่องทั้งหมดนี้มีคนอยู่เบื้องหลัง ฉันจะต้องจับมันให้ได้!!

แต่ในตอนนี้เอง หลี่เหวิน กลับตัวสั่นงันงกร่างกาย อ่อนเพลียนอนอยู่บนพื้น

“เขาแช่อยู่ในบ่อน้ำมาเป็นเวลานาน ทำร้ายอวัยวะภายใน

ทั้งห้าของเขาอย่างรุนแรง ลุงสอง ผมจะช่วยรักษาเขาก่อน!

เฉินเกอพูดแล้วก็ยกตัวของหลี่เหวิน ที่หมดสติเข้าไปห้อง ห้องหนึ่งกลางคฤหาสน์

และลุงสองเป็นห่วงมองไปรอบ ๆ

“คุณก็มาจากโลกยู่ ใช่ไหม? ถูกไม่หยางเหมิงพาตัวไปที่ โลกตู่? ใช่ไหม?”

โลจื่อเยียนตอนนี้มองไปที่เฉินผิงอันและถามขึ้น

“ไม่สามารถปิดบังอะไรแม่นางจื่อเยียนได้เลย อย่างไรเสีย เป็นดวงตาของท่านเทพผู้ยิ่งใหญ่!

เฉินผิงอันค่อย ๆ โค้งคำนับให้โล่อเยียน

“อืม ยังมีป้า พวกคุณมีการบำเพ็ญปฏิบัติที่เหมือนกันมาก ไหนจะเมื่อครู่อีก ทำไมคุณถึงไม่บอกเรื่องจริงกับเสี่ยวเกอไป ทั้งหมด?”
โล่อเยียน ถามขึ้นด้วยความสงสัย

“คุณถามถึงคนที่สะกดรอยตามเงินเกออยู่เบื้องหลังสินะ? ไม่ใช่ไม่อยาก เหตุผลแรกเป็นเพราะตอนนี้ผมแค่สงสัยเป็นอย่าง มากแต่ก็ยังไม่แน่ใจ ข้อสองนั่นคือเสี่ยวเกอประสบความยาก ลําบากและการทรมานทางจิตใจมากเกินไป ถ้าหากว่าผมบอก ในสิ่งที่ผมแค่สงสัย แล้วเปิดเผยฐานะของคนคนนั้นกับเขาไป ผมกลัวว่าเขาจะรับไม่ไหว จะเดือดร้อนได้

เฉินผิงอันนายหน้าด้วยความกังวล

“ความจริงนั้น เรื่องจริงนี้สำหรับคุณก็ยากจะรับเหมือนกัน”

“อือ แค่หวังว่าทั้งหมดนี้มันจะนำไปสู่ผลลัพธ์ที่ดี!”

“ฉันเข้าใจแล้ว แต่ว่าเสี่ยวเกอต้องพบเจอเรื่องที่ยากลำบาก แท้จริงแล้วก็เป็นลิขิตในชีวิตของเขา เพราะตั้งแต่เขาเกิดมาก็มี ชะตาที่ไม่ธรรมดา และไม่สามารถใช้ชีวิตแบบคนทั่วไปได้!”

โล่จื่อเยียน กล่าว

“อืม งั้นคุณคิดว่าต่อไปเสี่ยวเกอควรจะทำอย่างไรต่อไป?”

เฉินผิงอันถาม

“พลังพื้นฐาน ของเขาถูกทำลายไปแล้ว มันถูกกำหนดไว้ว่า แม้ว่าการบำเพ็ญปฏิบัติของเขาจะน่ากลัวมาก แต่ก็ยังไปไม่ถึง จุดที่จะทัดทานคน กลุ่มนี้ไว้ได้ และฉันก็เป็นกังวลจริง ๆ!”

นี่เป็นสิ่งที่เฉินผิงอันเป็นกังวลมาตลอด
แท้จริงแล้วพี่ใหญ่ยังมีพวกเฉียงเวย ตามที่เฉินผิงอันคิด ตอนนี้พวกเขายังปลอดภัยไม่มีอันตรายใด

พี่จื่อเยียนพวกคุณคุยอะไรกันอยู่ล่ะ!” “ลุงสอง พิจิ

เวลานี้เฉินเกอเดินออกมา

“ฉันกำลังคุยกับลุงสองของเธอ เรื่องที่พลังพื้นฐานของเธอ ถูกทำลาย!”

จื่อเยียนพูดกับเฉินเกอ

“ผมรู้ว่าพลังพื้นฐาน ของผมถูกทำลายแล้ว แต่ผมในตอนนี้ แค่อยากจะตรวจสอบเรื่องคนในครอบครัวของผมและเรื่องงาน นัดหมายน้ำมนต์ศักดิ์สิทธิ์ ผมอยากจะรีบไปหาปู่ ส่วนเรื่องแก้ไข เรื่องพลังพื้นฐาน ตอนนี้ผมไม่มีพลังจริง ๆ !

เฉินเกอพูดขึ้นอย่างทุกข์ใจ

“อย่างไรก็ตามคุณไม่สามารถซ่อมแซมพลังพื้นฐาน ของเธอ ได้แม้ว่าเธอจะพบความจริง เธอจะต้องเผชิญกับอันตราย เธอ ไม่มีทางต้านทานมันได้ มีเพียงการซ่อมแซมพลังพื้นฐานเท่านั้น ที่คุณจะจัดการกับสิ่งเหล่านี้ได้

โล่จื่อเยียนแนะนำ

เฉินผิงอันพยักหน้าและพูด “แม่นางจื่อเยียน พูดได้ดี ฉันก็คิด แบบนี้เหมือนกัน ภารกิจเร่งด่วนคือการซ่อมแซมพลังพื้นฐาน ของเธอ พูดตามจริงความหวังของฉันกับแม่นางจื่อเยียน มันขึ้น อยู่กับนาย…”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ