บทที่ 695 ในที่สุดก็สำเร็จแล้ว
ทางด้านของเฉินเกอเองก็สว่างและประกายแสงอย่างยิ่งใหญ่ การเปลี่ยนแปลงนี้ ทำให้เป็นผิงอันเองก็รู้สึกตกใจเล็กน้อย
หยกแขวนที่อยู่ในอกของเสี่ยวเกอชิ้นนี้ไม่ธรรมดาเลย และ ไม่รู้เลยว่า มันมีพลังอำนาจมหาศาลที่น่ากลัวขนาดไหน ถึงทำได้ ขนาดนี้ อีกอย่างหยกแขวนนี้อยู่ใกล้กับเสี่ยวเกอมากเกินเกิน ไป!
จากนั้นก็เห็น แสงที่เปล่งออกมาจากหยกแขวน ที่นำด้วยวิชา ศุภรวิเศษของเฉินเกอ พุ่งสูงขึ้นไปเหนือท้องฟ้า
เหมือนล่าแสง
ผ่านท้องฟ้าสู่ดิน
และรอบ ๆ มีลมพัดแรง และลมพายุพัดพาฝุ่นฟุ้งกระจายไป
ทั่วทุกแห่ง
“ช่างเป็นพลังที่แข็งแกร่งเหลือเกิน!
ป้าที่อยู่ด้านข้างได้เปิดหูเปิดตา และพูดด้วยความหวาดกลัว จากนั้นไม่นาน แสงสีขาวนี้ก็ค่อยๆหดตัวลงช้า ๆ จนในที่สุด แสงมันก็กลับมาอยู่ที่ลานกว้างนี้อย่างช้า ๆ
และเฉินเกอ ในขณะนี้ ร่างกายของเขาแทบจะหลุดออก แล้ว ศีรษะของเขาก็เต็มไปด้วยเหงื่อ
เขาพยายามยืนขึ้นจากพื้น แล้วมองไปที่ซูโร่ซีที่สงบอยู่
ก็อดไม่ได้ที่จะส่ายหัวแล้วพูดว่า “ป้า เมื่อฉันพยายามใช้ พลังวิชาศุภรวิเศษและยืมพลังของหยกแขวนไปสื่อสารอย่าง ที่สุดแล้ว แต่ว่า ดูแล้วเหมือนว่าจะไม่มีผลเลย ”
เฉินเกอมองไปที่ทุกคน
และกล่าวอย่างทำอะไรไม่ถูก
และถ้าหากว่าสำเร็จล่ะก็ ตอนนี้ซูโร่ซีก็น่าจะมีปฏิกิริยาบาง อย่างแล้ว
แต่ว่า เมื่อเฉินเกอมองไปที่ทุกคน ก็พบว่าสายตาของทุกคน ต่างก็มองไปที่ด้านหลังของเขาด้วยความตกใจ
รวมทั้งคุณลุงที่เป็นคนใจเย็นมาโดยตลอด ก็มีสายตาที่แตก
ต่างออกไป และดวงตาของเขาก็เบิกกว้างและจ้องมองไปที่ด้าน
หลังด้วย
“เป็นอะไรเหรอ?
เฉินเกอประหลาดใจ
“คุณชายเฉิน สําเร็จแล้ว! สำเร็จแล้ว! เธออยู่ที่ด้านหลังของ คุณ และเธอก็คือ เซียนฟ้าจริงด้วย!!
ป้ากล่าวอย่างสั่นๆ
เมื่อได้ยินเช่นนั้นเฉินเกอก็หันกลับไปมอง
ยิ่งไปกว่านั้นเปลือกตาของเขาก็กระตุกอย่างแรง
และก็มีหญิงสาวชุดขาว ลอยอยู่ต่อหน้าต่อตาของเขา
ใบหน้าของเธอเย็นชา แต่ว่า เธอสวยงามมาก สวยจนทำให้ คน ใจสั่น
ก่อนหน้านั้นตอนที่เห็นหยุนฉิงในโลงศพ ใบหน้าของพวกเธอ ทั้งสองคนนั้นคล้ายกันมาก แต่ไม่รู้เป็นเพราะอะไรพี่ชุดขาวตัว จริงคนนี้ กลับบริสุทธิ์มากขนาดนี้
และเมื่อเฉินเกอหันกลับไป รอยยิ้มที่ห่างหายไปนานก็ปรากฏ ขึ้นที่มุมปากของชุดขาว
รอยยิ้มนี้ ราวกับว่าสามารถสว่างไสวความรอดตายยังไง อย่างงั้น
ทำให้คนรู้สึกเหมือนสายลมในฤดูใบไม้ผลิ
และนี่ ก็เป็นรอยยิ้มที่มีให้กับเฉินเกอ หรือเทพเจ้าเท่านั้น
ผ่านไปหลายล้านปีแล้ว ไม่คิดว่า เราจะมาเจอกันอีกครั้งด้วย วิธีแบบนี้!
เธอยิ้ม และลอยไปที่ตรงหน้าของเฉินเกอ แล้วยกมือขึ้นมา สัมผัสไปที่ใบหน้าของเฉินเกอ
เอื้อก
เฉินเกอกลืนน้ำลายอย่างช่วยไม่ได้ “พี่ชุดขาว ฉัน…ฉัน ไม่ใช่สามีของคุณ ฉันชื่อเฉินเกอ ปีนี้อายุแค่25ปี! ”
ไว้วันหน้าคุณจําเรื่องราวในอดีตได้ คุณก็จะเข้าใจเอง!
ชุดขาวกล่าว
“ฉันชื่อจื่อเยียน ฉันรู้ว่าตอนนี้คุณจำชื่อของฉันไม่ได้แล้ว
แน่นอน! ”
โล่จื่อเยียนกระซิบเบาๆ
“อืม! ”
เฉินเกอพยักหน้า
ส่วนเงินผิงอัน สายตาของเขาก็มองไปที่โล่จื่อเขียน และ นอกจากความตกใจที่ได้เห็นตัวจริงของเธอแล้ว ที่ยังมีนอกจาก
นั้น ก็คือความเคารพที่มีต่อเธอ
ไม่เข้ามาเลยจริง ๆ เสี่ยวเกอได้รับความโปรดปรานจากเซียน ฟ้าท่านนี้ได้อย่างไร
ต้องรู้ก่อนว่า เธอกับหลินเซียวเทพแห่งสงครามนั้นเป็นคู่รักที่ เผยแพร่สู่คนรุ่นหลัง และเธอก็มีสถานะที่สูงมากในโลก
ฟางเงี่ยนนั้นมองไปที่เธอ และในใจของเขาก็มีความรู้สึกที่ บอกไม่ถูก เพราะว่าผู้หญิงคนนี้ สวยงามมากจริง ๆ แม้แต่ฟาง เจียนนันเองก็อิจฉาเธอแล้ว
“พี่จื่อเยียน ตอนนี้คุณยังเป็นเพียงแค่พลังจิต ที่อ่อนแอมาก และฉันก็ได้หาร่างที่เหมาะสมกับคุณไว้ให้แล้ว คุณสามารถสั่งอยู่ ที่ร่างของเธอได้ชั่วคราว!
เฉินเกอดึงสติของตัวเองกลับมา แล้วกล่าว
“ได้ แต่ว่า ฉันต้องการยืมเธอแค่คืนเดียว เพื่อฟื้นฟูวิญญาณ ของฉัน จากนั้น ฉันก็จะเข้าไปอาศัยอยู่ในหยกแขวนเลือดมังกร ชั่วคราว!
โลจื่อเยียนยิ้มเบาๆ
เข้าไปอาศัยในหยกแขวน?
เฉินเกอหยิบหยกแขวนเลือดมังกรของตัวเองออกมา
“อืม ในเมื่อคุณหาทุกวิถีทางเพื่อตามหาตัวของฉัน ฉันคิดว่า ต้องมีคนเคยพูดอะไรกับคุณไว้แน่นอน ให้คุณพาร่างของฉันไป ฝังรวมกับร่างของหลินเชียวใช่หรือเปล่า? อันที่จริง จุดประสงค์ ก็อยู่ในหยกแขวนเลือดมังกรนี้ และหยกนี่ก็เป็นหยกที่ดัดแปลง มาจากธรรมชาติล้วน ๆ ดังนั้นฉันสามารถฝึกฝนอยู่ด้านในหยก นี้ได้!”
โลจื่อเยียนอธิบาย
“ถ้าเช่นนั้น พี่จื่อเยียนคุณรู้หรือเปล่าว่าบุคคลผู้ลึกลับคนนั้น คือใคร? ”
“ฉันสามารถเดาได้แค่คร่าวๆ แต่ไม่สามารถมั่นใจได้ ส่วน เรื่องราวเป็นอย่างไร ต้องรอให้ฉันพบกับหลินเซียวก่อน และ ปล่อยให้คุณทำการรวมอย่างละเอียด จากนั้น ยืมพลังของหยก แขวนเลือดมังกร แล้วคุณจะฟื้นฟูความจำจุดสูงสุดส่วนหนึ่งของ คุณก็ไม่ไกลแล้ว!
โล่จื่อเยียนกล่าว
“ฟื้นฟูความจําจุดสูงสุดส่วนหนึ่งของฉัน? ” คำพูดนี้ทำให้เงินเกอที่นั่งอยู่สับสนไปหมด
แต่ความหมายนี้ เฉินเกอได้เข้าใจมันแล้ว ซึ่งความหมายนี้ หมายถึงเธออยากให้ตัวเองกลับไปในยุคสมัยของหลินเซียวเทพ แห่งสงคราม?
ถ้าเช่นนั้น ตัวเองก็เป็นพี่เทพแห่งสงครามกลับมาชาติมาเกิด จริงเหรอ?
เฉินเกอรู้สึกหวาดกลัวมากขึ้นเรื่อย ๆ
และเมื่อถึงเวลานั้นจริง ๆ ในใจของเฉินเกอ ต้องมีความรู้สึกที่ รับไม่ได้อย่างแน่นอน และถ้าฟื้นฟูแล้วจริง ๆ ตัวเอง ยังเป็นตัวเองในปัจจุบันอยู่หรือ
เปล่า?
“แน่นอน ช่องว่างระหว่างพวกคุณนั้นห่างไกลกันเกินไป สิ่งที่ ฉันสามารถทําได้ ก็คือปล่อยให้วิญญาณของเขากลับไปยังที่ของ เขา ฉันคิดว่าคุณได้ฟื้นความจำส่วนหนึ่งของหลินเซียวแล้ว เพียงแต่ว่า ถ้าจะให้ฟื้นความจำทั้งหมดล่ะก็ แทบจะเป็นไปไม่ได้ เลย! ”
“ถ้าอย่างนั้นก็แสดงว่า ต่อให้วิญญาณกลับมาที่ร่างของฉัน แล้ว ฉันก็ยังคงเป็นฉันในตอนนี้? ”
เฉินเกอรู้สึกโล่งใจ
“จะว่าเช่นนี้ก็ได้ ทำไมเหรอ คุณชื่นชอบตัวตนของคุณในตอน นี้ และคุณก็ไม่อยากกลับไปเป็นหลินเซียวในเมื่อก่อนเหรอ?
โล่อเยียนกล่าวด้วยความสงสัย
“ใช่น่ะสิ ฉันชอบฉันในตอนนี้ ตอนนี้ฉันผ่านอะไรมามากมาย แต่ฉันกลับยิ่งชอบฉันตอนที่เป็นนักเรียนยากจนในสมัยก่อน และ ถ้าเทียบกับเทพแห่งสงคราม ฉันเต็มใจที่จะเป็นคนธรรมดาคน หนึ่งมากกว่า!
เฉินเกอยิ้มอย่างขมขื่น และพูดความในใจที่ตัวเองรู้สึกออก
มา
“แต่เรื่องบางอย่าง เป็นเรื่องที่คุณเองก็ไม่สามารถโต้แย้ง และไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ ในเมื่อมันเกิดขึ้นแล้ว คุณก็ต้อง ไปเผชิญกับมัน!
จื่อเยียนกล่าว
“ฉันรู้ และตอนนี้ฉันก็ได้เดินมายังเส้นทางที่ไม่สามารถหวน กลับแล้ว! สิ่งที่ฉันสามารถทำได้ นั้นก็คือพยายามทำให้มันดี ที่สุด!
จื่อเยียนยิ้มอย่างวางใจ
ในระหว่างที่พูดคุยกันอยู่ ก็เห็นร่างกายของเธอขยับเล็กน้อย จากนั้นก็เห็นแสงสีขาววับ และหายเข้าไปในหน้าผากของซูโร่ ชีทันที
ไม่นาน ซูโร่ซีก็ลืมตาขึ้นมา
เพียงแต่ว่าเมื่อเทียบกับซูโร่ซีในวันปกติ ดวงของเธอในตอน นี้ มีลักษณะที่แตกต่างกันออกไปโดยสิ้นเชิง
เฉินเกอรู้ว่า นี่คือโลจื่อเยียนที่สิงร่างของเธอสำเร็จ “ก่อนที่คุณจะฟื้นฟูความจําของเมื่อก่อน ฉันเรียกคุณว่าเสียว
เกอ กว่า? ”
โล่จื่อเยียนเอ่ยปากกล่าว
จากนั้นเธอมองไปยังทุกคน
และในกลุ่มพวกเขา คุณลุงกับป้าต่างก็แสดงท่าทีที่เคารพ
ต่อเธอ นอกจากนี้ยังมีหญิงสาวที่สวยงามสองถึงสามคน มองมาที่เธอ
ด้วยความประหลาดใจ
โลจื่อเยียนยิ้มแล้วพูดว่า “ที่ฉันสามารถกลับมาอย่างราบรื่น จะว่าไปแล้ว ก็หลีกเลี้ยงความช่วยเหลือจากทุกคนไม่ได้ ต่อไปนี้ พวกเราก็เป็นเพื่อนกันแล้ว และจื่อเยียนก็ขอขอบคุณทุกคน ในที่ นิด้วย!
“ไม่ต้องเกรงใจครับ พี่เซียนฟ้า สิ่งเหล่านี้ต่างก็เป็นสิ่งที่ผม ควรทำ และสามารถทำเพื่อคุณและเทพแห่งสงคราม เป็นเกียรติ อย่างยิ่งในชีวิตของป้า
ป้ายิ้มอย่างเขินอาย
“แต่ว่า สถานที่ในตอนนี้ ไม่ใช่สถานที่ที่พวกเราจะพักไประยะ ยาว และจิ๋วโล่หวางก็รู้แล้วว่าฉันถูกเสี่ยวเกอช่วยไป ฉันเชื่อว่า ไม่นาน ด้วยความฉลาดของเขา ไม่นานเขาก็จะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น และไล่ตามมาถึงที่นี่แน่ ที่แห่งนี้ไม่ปลอดภัยอีกต่อไปแล้ว!
โล่จื่อเยียนกล่าว
“ส่วนนี้ฉันก็คิดถึงแล้ว ดังนั้น ในตอนเช้าของวันนี้ ฉันให้เป้า กับมู่ย้ายถิ่นฐานคนในหมู่บ้านทั้งหมด ไปอยู่ในชุมชนใหม่ที่ อื่นแล้ว เพราะฉันกังวลว่าจะมาคนตามมา! ”
เฉินเกอกล่าว
“อืม ดังนั้นพวกเราต้องรีบไปจากที่นี่ เดี๋ยวนี้! ”
โล่จื่อเยียนกล่าว
พูดอยู่ เหมือนว่าเธอจะนึกอะไรบางอย่างขึ้นได้ จึงพูดว่า
“ใช่แล้วเสี่ยวเกอ ยังมีอีกเรื่องหนึ่งที่ฉันจะบอกคุณ!”
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
