บทที่ 674 ฝีมือเทวดา

“เกิดอะไร?”

จวงเป้าสีหน้าบ่งบอกถึงความหวาดกลัว และมองไปที่เฉินเก ออย่างเหลือเชื่อ

เขามีความแข็งแกร่งเป็นพิเศษอยู่แล้ว คนธรรมดา มิอาจ กำจัดอาวุธในมือของเขาได้อย่างง่ายดาย และดูแล้วเป็นชาย

หนุ่ม

ที่มีอายุรุ่นราวคราวเดียวกับสื่อซาน

มองไปที่พลังอำนาจที่เขาแสดงออกมา ถ้าไม่ได้เห็นด้วยตา ของเขาเอง ดูเหมือนจะไม่เป็นความจริง

เป็นไปได้อย่างไร? จวงเป้ารู้สึกหวาดกลัว

แม้แต่จวงคู่ก็ยังขมวดคิ้ว และเหลือบมองน้องชาย

สำหรับพวกเข่าอีกกับเย่าเพิ่งเฟยที่สิ้นหวัง เหมือนอยู่ในความ มืด มองเห็นแสงรุ่งอรุณแห่งชีวิต เหมือนมีความหวังของ

ชีวิตขึ้นมาใหม่

ไม่คาดคิดว่า ว่าชายหนุ่มคนนี้จะมีความแข็งแกร่งเช่นนี้ แต่ว่าตอนแรกดูผิดพลาด เกือบทำให้เขาขุ่นเคือง แต่เมื่อเห็นว่าเขายื่นมือเข้าช่วยตัวเอง และความแข็งแกร่งของเขาก็ไม่ได้ด้อยกว่าจวงเป้า เข่าอีกลุกขึ้นจากพื้นทันที ด้วยพลังฝีมือที่น่าทึ่งนี้ ทำให้เย่าเพิ่งเฟยดินออกจากการ จับกุมของจวงสือซาน และเข้าไปช่วยน้องสาวของเขา

“พี่สาว เป็นเขานี่เอง เมื่อกี้ฉันไม่ได้สังเกตเห็น! ที่แท้เขายังไม่

ตาย!”

เย่าเพิ่งเฟยหายใจหอบ

“เงียบ! อย่าพึ่งพูด! เย่าเพิ่งเฟยก็ประหลาดใจมาก

บรรยากาศสถานที่เต็มไปด้วยความตื่นตระหนก

“แกเป็นใคร?”

จวงเป้าขมวดคิ้ว เมื่อกี้เขาเคยเห็นชายหนุ่มคนนี้ แต่ใน สายตาของเขาไม่เห็นชายหนุ่มคนนี้อยู่ในสายตา ความสนใจมุ่ง ไปที่

อาจารย์ทั้งสาม และเล่าอีกกับมือปืนสองคน

ตอนนี้ดูเหมือนว่า ชายหนุ่มคนนี้มีความแข็งแกร่งเป็นพิเศษ เห็นได้ชัดว่ามีบางสิ่งให้พึ่งพา

หลายปีที่ผ่านมาจวงเป้าไม่มีอะไรต้องกังวล สามารถรอดชีวิต

จากกระสุนปืน สิ่งที่ได้มาคือมีวิทยายุทธ์ที่ล้ำลึก เขาต้อง ระมัดระวัง แม้ต้องเผชิญกับชายหนุ่มที่ดูเหมือนธรรมดา แต่

เขาก็ไม่กล้าที่จะดูแคลน มิฉะนั้นจะเกิดข้อผิดพลาดได้ง่ายๆ

“ไม่คาดคิด ว่าผู้มีพระคุณจะฝึกฝนลูกศิษย์ได้ขนาดนี้ น้องชายเมื่อฉันหยาบคายไปหน่อย ใช่ได้ยินเข้าหญิงพูดว่า คุณมาที่นี่

เพื่อมาเอาสมุนไพร? ดีล่ะ อย่าว่าแต่สามชนิดแม้แต่สิบชนิด ฉันจะให้คุณ และจะให้เงินคุณอีกห้าแสน คุณช่วยฉันจัดการ

กับคนของตระกูลจริง

เยาอีกเริ่มมีความมั่นใจขึ้น

สีหน้าเริ่มมีความหวัง

“เมื่อกี้ที่ฉันช่วยคุณไว้ เพราะเห็นแก่ความจริงใจของเข้าหญิง ตอนนี้ ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อของชีวิต คุณต้องการใช้สิ่งเหล่านี้

เพื่อล่อฉันใช่ไหม?”

เฉินเกอมองเขาด้วยรอยยิ้มเย็นชา ถ้าไม่ใช่เห็นแก่ความภักดี ต่อเจ้านายของเยาหมิง และความจริงใจ เฉินเกอไม่จำเป็นต้อง

ช่วยเขา หลังจากเข่าอีกู่เสียชีวิต เขาก็สามารถเข้าไปแย่งยา

มาได้เลย

“อืม?”

เย่าอีกได้ยินเช่นนั้นก็ตกใจ

แต่เดิมคิดว่าเขาเป็นเพียงชายหนุ่มในชนบทที่ไม่เคยเห็นโลก ภายนอก ดังนั้นเมื่อพูดถึงเงื่อนไข เข่าอีกก็ตัดสินว่า สิ่ง

เหล่านี้เพียงพอที่จะทำให้เขาพอใจ

คาดไม่ถึง เขาไม่ได้สนใจเลย
“น้องชาย ดูเหมือนคุณจะรู้สึกน้อยไปใช่ไหม? เอาอย่างนี้ คุณ ต้องการอะไร? ขอแค่คุณช่วยฉันจัดการกับศัตรู!”

เล่าอีกพูด

“สิ่งที่ฉันต้องการง่ายมาก หนึ่งในห้าของทรัพย์สินหุบเขา ราชายา เป็นของฉัน!” เฉินเกอหัวเราะ

“คุณพูดว่าอะไร?” เข่าอีสะดุ้ง

เย่าเพิ่งเฟยไม่คาดคิดว่าเขาจะโลภมากขนาดนี้

“ฉันหมายถึงทรัพย์สินหนึ่งในสี่ของหุบเขาราชายา เป็นของ

ฉัน!”

เฉินเกอพูดอีกครั้ง

เย่าอีกเริ่มหายใจถี่ ถึงตอนนี้ เขาเพิ่งรู้ว่า เขาประเมินชาย หนุ่มคนนี้ต่ำไป

ยังไง ก็แค่เด็กบ้านนอกคนหนึ่ง กล้าอ้าปากขอทรัพย์สินหนึ่ง ในห้าของตัวเอง และตอนนี้ กลายเป็นหนึ่งในสี่แล้วเหรอ?”

“เมื่อกี้คุณเพิ่งพูดว่าหนึ่งในห้า น้องชายฉันขอบอก หนึ่งในห้า ทำให้ฉันลำบากใจจริงๆ เอาอย่างนี้ ถ้าคุณช่วยฉัน หนึ่งในสิบ เฉพาะเงินอย่างเดียว ก็ทำให้คุณสบายและไร้กังวลไปตลอด ชีวิต!”

เข่าอีกู่ขมวดคิ้วและพูด ตอนนี้เขามีโอกาสมีชีวิตอยู่ และ สามารถตกลงกันได้แน่นอน เพราะเขาเสียดาย
ทรัพย์สินของตัวเอง

“หนึ่งในสาม!” เฉินเกอพูดอีกครั้งด้วยสายตามุ่งมั่น

ในตอนนี้ ผู้อาวุโสทุกคนต่างมองหน้ากัน

มีดอยู่ที่คอแล้ว ดังนั้น อย่าต่อรองราคาอีกเลย ถ้าคุณพูดต่อ ไป หุบเขาราชายาทั้งหมดจะหายไป

เย่าอีกหายใจเข้าลึกๆ “ชายหนุ่ม คุณไม่จำเป็นต้องชุบมือเปิบ ฉันตกลงกับคุณ ก่อนหน้านี้ที่คุณพูด หนึ่งในห้าของ

ทรัพย์สินให้คุณ อย่างนี้คงตกลงแล้วใช่ไหม?”

“หนึ่งในสอง!” เข่าอีก ฉันต้องการครึ่งหนึ่ง ถ้าคุณให้ ฉันก็จะ

ช่วยคุณ!”

เฉินเกอยิ้ม

“ว่าไง เข่าอีก คุณตกลงหรือไม่? ถ้าคุณตอบตกลง ฉันจะช่วย คุณจัดการกับศัตรู” เฉินเกอพูดต่อ

เข่าอีกคุกเข่าลงบนพื้น จะตกลงก็ไม่ได้ ไม่ตกลงก็ยังไม่ได้

ในใจบอกเขาว่า แม้แต่อาจารย์ทั้งสามท่านและมือปืนสองคน ที่หามาก็ยังพ่ายแพ้ เด็กหนุ่มอย่างแกใช้ได้จริงหรือ? แต่นี่

เป็นฟางเส้นสุดท้าย โดยไม่คำนึงใดๆที่ต้องจับให้แน่น เพราะ เขากําลังใกล้กับความเป็นความตาย

และเขาไม่กล้าที่จะอวดฉลาดอีกต่อไป และถ้าเขาเล่นต่อไป กลัวว่าเขาจะหมดสิ้นทุกอย่างในหุบเขาราชายา
ถ้ารู้ตอนแรก ตัวเองมีความสัมพันธ์ที่ดีกับเขาหน่อย ในตอน นั้น เขาแค่อยากได้สมุนไพรหายากสามชนิดเท่านั้น มุนไพรที่เขา เก็บไว้

ในหุบเขาราชายาเป็นเวลาหลายร้อยปี มีราคาเกือบล้าน ให้ เขาสามชนิดก็ไม่เห็นเป็นไร?

โอ้ย!

เข่าอีกู่โกรธในใจ

แต่ไม่มีทางเลือก เขากัดปากและกระทืบเท้าของเขา “ถ้าอย่าง นั้นก็ทรัพย์สินครึ่งหนึ่ง คุณช่วยฉันจัดการศัตรู

“ถ้ารู้ผลจะเป็นอย่างนี้ ก็ไม่ต้องลีลามาก!” เฉินเกอยิ้มเล็กน้อย จากนั้นเขาก็มองไปที่จวงเป้าและคนอื่น ๆ

ความแข็งแกร่งของจวงเป้านั้น อยู่ในความแข็งแกร่งระดับ กลางของขอบเขตเปิดปราณ และเขาก็ใกล้ถึงระยะกลางเช่นกัน ถ้าว่า

พลังภายใน ถือได้ว่าเท่าเทียมกัน อย่างไรก็ตาม ถ้าจะเทียบ ศิลปะการต่อสู้ เห็นได้ชัดว่าของจวงเป้าไม่ค่อยน่าดู

“โอ้? ฉันคิดว่าเราสองคนพลังเกือบเท่ากัน อีกอย่าง พวกเรา สองพี่น้อง บวกกับหลานชายฉัน แกนช่างโอ้อวดจริง” แม้แต่

จวงเป้าที่เจ้าเล่ห์ ก็ทนไม่ได้ที่จะโกรธทวีคูณ แผลเป็นบน ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยคาบเลือด และดูน่าเกลียดน่ากลัวขึ้นเรื่อยๆ

เงินเกอหันกลับมา และมองไปที่จวงเป้าและพูดว่า

“คุณไม่เชื่อเหรอ? เอาล่ะ ถ้าอย่างนั้นพวกคุณสามคนเข้ามา พร้อมกันเลย” “หาที่ตายชัดๆ” สีหน้าของจวงเป้าเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน

และดวงตาของเขาเต็มไปด้วยแรงอาฆาต

ในใจของเขา เขามองว่าศักดิ์ศรีสำคัญกว่าชีวิต ชายหนุ่มคน นี้เอ่ยคําสบประมาท แม้จะมีพละกำลังอยู่บ้าง แต่เขาก็

สมควรจะกระดูกแหลกสลายเป็นชิ้นๆ

“ฉันจะบิดหัวมองของแกลงมา สับแยกร่าง แล้วโยนมันลง แม่น้ำเพื่อเป็นอาหารปลา” จวงเป้าพูดทีละคำ ความโกรธที่พุ่ง

สูงขึ้น ทำให้ทุกคนในที่เกิดเหตุหน้าซีด

แม้แต่อาจารย์ทั้งสามก็อดไม่ได้ที่จะพูดด่าในใจว่านี่มันเวลา ไหนแล้ว ชายหนุ่มที่ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงยังจะออกมาหาที่ตาย

นายไม่เห็นความร้ายกาจของจวงเป้าเหรอ? ยังจะไปยั่วยุ อารมณ์เขา? ถึงนายจะมีความสามารถจริงๆแล้วเป็นไง? จวงเป้า เขาเป็นคนที่มีประสบการณ์มาก่อน!”

เข้าหญิงมองจนนิ่งอึ้ง เขารู้เฉินเกอมีความหยิ่งในใจ แต่เขา ไม่คาดคิดว่าจะหยิ่งยโสขนาดนี้ เลือกโน้นเลือก

เฉินเกอยืดตัวขึ้น และพูดเบา ๆ :
“โอ้จริงเหรอ?”

เขาใช้มือขวาจับความว่างเปล่า ราวกับว่าเขาจับลม จากนั้นก็ ใช้นิ้วปาดเหมือนมืดที่หน้าอก แล้วกระแทกลงพื้น

พื้นที่ตรงหน้าเขาสั่นสะท้านเป็นพักๆ พร้อมกับมีเสียงดังแสบ แก้วหู

เพียงแค่เห็นแสงสีขาวเปล่งประกายออกมาจากฝ่ามือของเขา พุ่งออกไป มีรอยแยกและยาวอยู่บนพื้น

ฉีด!

ก้อนหินขนาดใหญ่วางอยู่ตรงหน้าของจวงเป้าและเฉินเกอ แตกออกเป็นสองส่วน ด้วยการแตกหักที่ราบเรียบ กระเบื้องอัน

ล้ำค่าที่ปูบนพื้นยังแตกออก รอยแยกช่องเปิดออกไปไม่กี่

เมตร ซึ่งตรงไปยังเท้าของจวงเป้า

จวงเป้าตกใจ!

ขณะนี้ทั่วทั้งหุบเขาราชายาเงียบสงบ

ทุกคนมองไปที่รอยร้าวที่ยาวบนพื้นด้วยความตะลึง

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ