บทที่ 612 ไปหาหม่าเสี่ยวหนาน
จางต้าชานรีบสวมใส่เสื้อผ้าทันที
เพราะว่ามีคนคนหนึ่งได้ยืนอยู่หน้าประตู และด้านหลังของเขา มีบอดี้การ์ดชุดค่าสองคนยืนอยู่ บอดี้การ์ดชุดดำทั้งสองได้แบก กล้องไว้ แบ่งชำนาญกว่าตากล้องในกลองเสียอีก
พวกเขาทําไมถึงไม่มีเสียงฝีเท้า? ไม่มีเสียงเปิดประตู
จบแน่จบแน่ การกระทำของตัวเองเมื่อกี้ ไม่ต้องสงสัย ได้ถูก พวกเขาบันทึกไว้หมดแล้ว
หากถูกเผยแพร่ออกไป เถ้าแก่ที่อยู่เบื้องหลังของทานเฟยเอ๋อ ต้องใช้วิธีห้าม้าแยกศพกับตนแน่!
เดิมที หากตัวเองนั้นสามารถควบคุมคลิปสั้นของทานเฟยเอ๋อ
เขาก็จะไม่กลัว ยังสามารถที่จะข่มขู่หานเฟยเอ๋อได้ด้วย
ไอ้สารเลว หยุดถ่ายได้แล้ว อยากตายเหรอพวกแก มาจากนัก
ข่าวสำนักข่าวอะไร?
จางต้าชานด่าอย่างบ้าคลั่ง
อยากจะพุ่งเข้าไปแย่งกล้อง
ปรากฏว่าบอดี้การ์ดได้ยกขาขึ้นถีบ
จางต้าชานที่น้ำหนักตัวร้อยกว่ากิโลกรัม ได้กระเด็นไปทับโต๊ะ กับเครื่องแป้ง กระจกหน้าโต๊ะเครื่องแป้ง แตกอย่างละเอียด
“ถ่ายเสร็จหรือยัง?”
เงินเกอถาม
“ถ่ายเสร็จแล้วครับคุณชายเฉิน!
บอดี้การ์ดทั้งสองตอบพร้อมกัน
“ลงไปเตรียมตัวได้แล้ว!”
บอดี้การ์ดทั้งสองพยักหน้าอีกครั้ง หลังจากโค้งคำนับเล็กน้อย ก็ได้ถอยออกไปจากห้อง
หานเฟยเอ๋อเห็นคนที่เข้ามา คือเฉินเกอ ถึงแม้เธอจะไม่ สามารถขยับตัวได้ แต่หินก้อนใหญ่ที่แขวนอยู่ในใจของเธอ ใน ที่สุดก็ถูกว่าลง
ได้เห็นเฉินเกออีกครั้ง เธอดีใจจนอยากจะร้องไห้
“เจ้าหนุ่มน้อย อยากจะแบล็คเมล์ฉันเหรอ? พูดมาเถอะว่า ต้องการเงินเท่าไหร่?”
อีกอย่างฉันจะบอกแกให้นะ ฉันมีสายสัมพันธ์ที่ดีมากกับจิน หลิง ฉันจะให้แกหนึ่งแสนหยวน ลบคลิปนั่นซะ เรื่องของวันนี้ ก็ จะถือว่ามันไม่ได้เกิดขึ้น! ไม่อย่างนั้น อิ่มๆ!”
จางต้าชานตักเตือนอย่างเยือกเย็น
เขาอยู่ในสังคมมานาน เรื่องใหญ่แค่ไหนก็เคยเจอมาแล้ว
นักข่าวกระจอกที่อยู่ตรงหน้า ตัวเองต้องใช้เงินในการปิดปาก พวกเขาเสียก่อน
จากนั้น ค่อยจัดคนไปจัดการพวกเขาทีหลัง ผีสางเทวดาก็จะ ไม่รู้ไม่เห็น อย่างนี้ก็จะสิ้นเรื่องสิ้นราว
หลังจากที่จางต้าชานพูดจบ ก็จุดบุหรี่อย่างใจเย็น
“คุณชายเฉิน พวกเรามาถึงข้างล่างแล้วครับ ทุกอย่างได้ เตรียมพร้อมแล้วครับ!
เวลานี้ เฉินเกอที่ถือวิทยุสื่อสารไว้ในมือ เสียงของบอดี้การ์ด ได้ดังขึ้น
“ดี เร่งมือหน่อย อย่าให้มันเป็นที่สนใจมากนัก!
เฉินเกอพูดจบ ก็โยนวิทยุสื่อสารไปด้านข้าง
“อะไรคือเร่งมือหน่อย? เจ้าหนุ่มน้อย แกได้ตั้งใจฟังที่ฉันพูด ไหม ฟังจากความหมายของแก แกรู้สึกว่าเงินมันน้อยไปใช่มั้ย? แกเป็นพวกของใคร? บอกชื่อมาซะ!”
จางต้าชานไม่รู้เป็นเพราะอะไร
แต่ดูท่าทางแล้ว จางต้าซานยิ่งพูด ในใจก็รู้สึกไม่มั่นใจ เขามี ความรู้สึกไม่ดีบางอย่าง
“ด้านนอกหน้าต่าง ก็คือหน้าผาสูงชัน!”
เฉินเกอกล่าวอย่างเย็นเยือก
“ใช่ไง! แกนกแก………….จะทําอะไร?” จางต้าชานสั่นไปทั้งตัว จ้องมองเฉินเกออย่างเยือกเย็น
“เธอเป็นเพื่อนนักเรียนของฉัน และก็เป็นเพื่อนของฉันด้วย ฉัน เคยสาบานไว้ ใครที่กล้าแตะต้องคนข้างกายของฉัน ฉันจะทำให้ เขาเสียใจที่เคยมีชีวิตอยู่บนโลกนี้ ช้าหรือเร็ว ฉันก็ต้องให้พวก เขาชดใช้!”
เฉินเกือมองไปที่จางต้าซาน สายตาเต็มไปด้วยความอาฆาต น่ากลัว
แรงอาฆาตนี้ ทำให้จางต้าชานเหมือนถูกห้อยอยู่ในถ้ำน้ำแข็ง ทำให้ทั้งร่างกายสั่นอย่างรุนแรง หลังก็เย็นวาบ
“แกกล้าเหรอ แกไปสืบชื่อของฉันก่อน ฉันอยู่ในหลัง มีความ สัมพันธ์ที่แน่นแฟ้น จะทำอะไรก็ได้!”
จางต้าชานเพิ่งจะรู้ว่า คนคนนี้ไม่ได้ต้องการเงิน เมื่อกี้ ก็เพื่อ มาเก็บหลักฐานบางส่วน
ขณะนั้นตกใจจนจะฉี่ราดกางเกง
เพียงแต่ตอนนี้เพิ่งรู้มันก็ได้สายไปแล้ว
เฉินเกอบีบคอของเขา ทันใดนั้นตัวเขาก็ลอยอยู่กลางอากาศ จากนั้นถูกเฉินเกอโยนออกไป
เรื่องราวต่อจากนี้ ก็มีบอดี้การ์ดของตัวเองเป็นคนจัดการให้ เรียบร้อย
เมื่อกี้เฉินเกอมาถึงหน้าประตู เตรียมตัวจะเคาะประตูนั้น พอดีได้ยินเสียงผิดปกติของในห้อง
ขณะนั้นเงินเกอก็มีแรงอาฆาตขึ้นมาทันที
เพียงแต่ว่า ตอนนี้กลับมาจนหลังแล้ว เฉินเกอจะทำตาม อ้าเภอใจไม่ได้
ดังนั้น เฉินเกอเดินตามขั้นตอนหนึ่ง ขณะนั้นก็เดินเข้าไป เฉินเกอได้ล้วงธูปหมอที่แปลกประหลาด
ออกมาหนึ่งดอก
จุดธูปนั้นแล้วก็เอาไปให้หานเฟยเลือดม
ร่างกายที่ไร้เรี่ยวแรง ก็ดีขึ้นอย่างรวดเร็ว
“เฉินเกอ โชคดีที่มีนาย เมื่อฉันตกใจแทบแย่!
และหลังจากที่หานเฟยเอ๋อขยับตัวได้แล้ว เขาก็กอดเฉินเกออ
ย่างตื่นเต้น เหมือนกลัวว่ามันจะเป็นเพียงแค่ความฝัน หากตื่นจากฟัน คน ที่เขารอคอยมานาน ก็จากหายสาบสูญไป
“ตอนนี้ไม่เป็นไรแล้ว!”
เฉินเกอกล่าว
เธอน่ะ ตอนนี้กลายเป็นซูเปอร์สตาร์แล้วนะ ทำไมถึงได้ไม่ระวัง แบบนี้ ทำไมไม่รู้จักหาบอดี้การ์ดมาคุ้มครองล่ะ?
เฉินเกอยิ้มเจื่อนๆแล้วกล่าว
“ฉันไม่มี ตลอดที่ผ่านมาฉันมีแต่พวกประธานหลี่ที่คอยดูแลนึกว่าจะไม่มีใครกล้ามาคิดร้ายฉัน เป็นเพราะฉันชะล่าใจเกินไป ใช่แล้วเฉินเกอ นาย…..นายกลับมาเมื่อไร่ ตอนแรกได้ยินว่านาย เกิดเรื่อง ฉันกับหมาเสี่ยวหนานเคยไปตามหานาย! จาก
หานเฟยเอ๋อเหมือนกับว่าคิดถึงเรื่องราวที่น่ากลัวขึ้นมา
เอาล่ะ เรื่องเหล่านั้นก็อย่าไปเอ่ยถึงมันอีกเลย มันได้ผ่านไป แล้ว ฉันก็รู้แล้ว ตอนนี้พวกเราทุกคนปลอดภัย มันก็ดีมากแล้ว
เฉินเกอมองเธอด้วยความรู้สึกขอบคุณ
“วันนี้ที่นายกลับมา คือ…
มาเยี่ยมฉันเป็นพิเศษเหรอ?”
หานเฟยเอ๋อถามด้วยเสียงที่บางเบา
ในใจเธอซาบซึ้ง รอคอย ถึงแม้จะรู้ว่าไม่มีทางเป็นไปได้ แต่ เธอก็ยังอยากจะถาม
“น่าจะใช่มั้ง!”
และเฉินเกอนั้นก็ไม่ได้แสดงคำพูดที่ปลอบโยนเธออย่างคนรัก แค่พูดตามความจริง
ตัวเองนั้นไม่ได้ตั้งใจที่จะมาเยี่ยมเธอ แต่เพื่อมาตามหาคนที่ ร่างกายมีพลังจุดจื้อหยิน
แต่ก็ไม่ใช่ทั้งหมด เคยที่เคยรู้จักกัน เฉินเกอก็คิดถึง ก็อยาก จะเจอพวกเขาด้วย
“อ้อ เห็นนายปลอดภัยสบายดี ฉันก็สบายใจแล้ว!”
ทานเฟยเอ๋ออดไม่ได้ที่จะผิดหวัง
“เอ่อ ช่วงนี้เสี้ยวหนานเป็นยังไงมั่ง? เธอถ่ายละครอยู่ที่จีนหลัง ตลอด ช่วงนี้ได้ติดต่อกันมั้ย?”
เฉินเกอถาม
เสี่ยวหนาน? ช่วงนี้เรายังคงติดต่อกันโดยตลอด ก่อนหน้านั้น มีบทหลายตอน ยังได้ไปใช้สถานที่ในโรงเรียนของเธอ นักเรียน ในห้องเธอหลายคน ฉันยังให้พวกเธอมาแสดงด้วยเลย ฉันเคย อยากให้เสียวหนานมาอยู่ข้างกายฉัน แต่ตอนนี้เธอบอกว่าเธอ เป็นคุณครูก็ดีอยู่แล้ว ตอนนี้เธอเป็นคุณครูแล้วนะ และได้ซื้อบ้าน อยู่ข้างๆ โรงเรียน!”
หานเฟยเอ๋อพูด
“อันนี้ผมรู้!”
“เฮ้ย แต่ว่าสองวันก่อน เสี่ยวหนานเหมือนจะเจออุปสรรคอะไร บางอย่าง ฉันโทรหาเธอ ให้เธอออกมากินข้าวเป็นเพื่อนฉัน หน่อย เธอก็ไม่มีเวลา หากเป็นเมื่อก่อน เธอต้องมาแน่นอน แต่ ตอนนี้เธอเหมือนคนอมทุกข์ไม่ค่อยมีความสุข ฉันถามอะไรเธอ เธอก็ไม่ยอมพูด!”
หานเฟยเอ๋อจัดผมเผ้าตัวเอง แล้วเดินไปในน้ำให้เงินเกอ
“โอเค งั้นวันนี้เธอพักผ่อนก่อน ฉันไปดูเขาหน่อย พรุ่งนี้ฉันกะ ว่าจะไปที่มหาวิทยาลัยจินหลิง หากเธอสนใจ เราสามารถกลับ ไปเยี่ยมเยียนพร้อมกัน!
“ดีมากเลย!”
หานเฟยเอ๋อไม่รู้ว่าตัวเองนั้นดีใจมากแค่ไหน
และได้ยินว่าหมาเสียวหนานอมทุกข์ไม่มีความสุข ข้อหนึ่งเดิน เกอก็อยากจะไปเยี่ยมเธอ ข้อสองเธออยู่แถวๆบริเวณโรงเรียน ขอเพียงเป็นโรงเรียน เฉินเกือก็ต้องไปวนดู อย่างไรเสียตัวเองก็ ต้องไปในสถานที่ที่ผู้หญิงเยอะเพื่อตามหาผู้หญิงที่ร่างกายมีพลัง จุดจื้อหยิน
จะได้จัดการทีเดียว
ขณะที่คิด เฉินเกอก็ออกจากวิลล่าสปา ขับรถลัมโบร์กีนีของ ตัวเองไปตามหาหมาเสียวหนาน………
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ