บทที่ 608 ผมพูดความจริง

เฉินเกอพูดได้อย่างละเอียดลออ

พูดราวกับเขาเคยใช้ชีวิตอยู่ในคฤหาสน์หยุนซึ่งเมาท์เทนเป็น เวลานานแล้ว

มิเช่นนั้นจะคุ้นเคยอย่างนี้ได้อย่างไรกัน?

ซูน ฉูกับซูหรานหรานต่างมองเขาอย่างประหลาดใจ คนตระกูลเฉินและทุกคนในงาน บัดนี้มีใบหน้าที่ชุดขาวกัน หมดแล้ว

เฉินเหนียนหัวมีสีหน้าที่เปลี่ยนไปแวบหนึ่ง

แววตาที่มองเฉินเถอยิ่งมองยิ่งนอบน้อม เพราะเหตุผลบาง อย่างที่ว่า เขารู้เรื่องของคฤหาสน์หยุนซึ่งเมาท์เทนอย่างแม่นยำ และรู้รายละเอียดจนผิดปกติ

มาถึงตอนนี้ไม่มีใครกล้าสงสัยสถานะของเฉินเกอแล้ว

“ที่แท้มีแขกพิเศษมาเยือนนี้เอง ต้องกราบขออภัยที่ตระกูล เฉินไม่ได้มาต้อนรับดีๆ

เฉินเหนียนหัวรีบสาวเท้าเดินลงจากเวที จากนั้นจึงโค้งคำนับ เฉินเกออย่างมีสัมมาคารวะ ไม่ใช่คารวะเงินเกอคนที่มาส่งการ์ด เชิญคนนี้

แต่เป็นการคารวะแสดงความเคารพต่อคุณชายเฉิน
ซูหรานหรานเกิดความซาบซึ้งใจต่อเฉินเกอ

เกือบจะจับผิดได้แล้ว คิดไม่ถึงว่าขอทานน้อยคนนี้จะมีความรู้ กว้างขวางถึงเพียงนี้

สำหรับสองพ่อลูกโกวสิ่งตอนนี้เริ่มนั่งไม่อยู่กับที่แล้ว

บัดนี้พวกเขามีความคิดอยากจะกระโจนไปก้มกราบแทบเท้า ของเฉินเกอ อ้อนวอนให้ชายหนุ่มตรงหน้ายกโทษให้พวกเขา

……เขาเป็นลูกน้องของคุณชายเฉิน!

“เขา………

ผู้หญิงคนนี้เริ่มรู้สึกหวาดกลัวขึ้นมา

เพียะ!

โกวลิ้งหันหลังไปตบหน้าผู้หญิงคนนี้จนบวม แล้วกระเด็น ล้มไปกองกับพื้น ทำให้เกือบจะสลบไปเลยทีเดียว

“ไอ้กาลกิณี คุณทําให้ตระกูล โกวต้องพบกับภัยพิบัติอันใหญ่

หลวงเสียแล้ว! ”

โกว งกัดฟันพูด

“ไม่ถูก!

และในเวลานี้มีชายหนุ่มคนหนึ่งลุกขึ้นมากล่าว

“หืม? ไม่ถูกตรงไหน? ”

เฉินเหนียนหัวซักถาม

“หลายเดือนก่อนผมไปคุยธุรกิจที่เมืองหนานหยาง ผมพอจะได้ยินข่าวคราวมาบ้าง เพราะบ้านของคุณชายเฉินก็ตั้งอยู่ที่เมือง หนานหยาง หนึ่งปีก่อนบ้านตระกูลเฉินเกิดเรื่องใหญ่ขึ้น ซึ่งก็คือ คุณชายเฉินได้หลุดพ้นจากตระกูลไปแล้ว และได้หายตัวไปอย่าง ลี้ลับอีกด้วย!

“และอีกอย่างคฤหาสน์หยุนกิ่งเมาท์เทน และแม้กระทั่งวิลล่าส ปากถูกโอนย้ายให้กับตระกูลโม่ในครึ่งปีก่อนแล้ว แต่ว่าตอนนี้ ทำไมคุณชายเฉินถึงได้กลับมากะทันหัน อีกทั้งยังเรียนเชิญคุณ หนูใหญ่ตระกูลให้ไปเที่ยวที่คฤหาสน์หยุนกิ่งเมาท์เทนด้วย ล่ะ? ”

“เมื่อสักครู่นี้ผมได้ถามเพื่อนที่อยู่ในเมืองหนานหยาง บอกว่า จนถึงวันนี้ก็ยังไม่รู้ว่าคุณชายเฉินอยู่ที่ไหนกันแน่! ”

ชายหนุ่มกล่าว

และกล่าวถึงความสงสัยของตนอย่างกล้าหาญ

“อืม……ก็ถูก! ”

เฉินเหนียนหัวจู่ๆก็นึกอะไรขึ้นมา จึงตอบสนองได้อย่าง รวดเร็ว

ส่วนซูหรานหรานเริ่มกลับมาขึ้นอีกครั้ง

จ้องมองชายหนุ่มคนนั้นอย่างดุร้าย

ไอ้บ้า อุตส่าห์ผ่านด่านมรณะมาได้แล้วเชียว นายมาพูดอะไร ตอนนี้อีกเล่า! ! !
เธออยากจะระบายความโมโหออกมาให้สุดๆ

“ขอเรียนถามท่านผู้นี้หน่อยครับว่า คุณชายเฉินได้กลับไปที่ เมืองจีนหลิงหรือยังครับ? ”

เฉินเหนียนหัวจ้องมองเฉินเกอแล้วซักถาม

“ยังไม่กลับ แต่ช่วงนี้เขาเริ่มเตรียมตัวกลับไปแล้ว! ”

เฉินเกอกล่าว

แต่เห็นได้ชัดว่าคำตอบนี้ไม่ทำให้ชายหนุ่มที่เอ่ยข้อสงสัยเชื่อ

กำลังเตรียมจะซักถามอีกครั้ง

แต่สุดท้ายถูกเฉินเหนียนหัวยกมือตัดบทเสียก่อน

“ทุกท่านอย่าเพิ่งรีบร้อนใจไปครับ ตอนนี้มันไร้ประโยชน์ที่เรา จะหารือเรื่องการกลับมาของคุณชายเฉิน มีรอแขกพิเศษที่ลี้ลับ ท่านนี้มาก่อน ถ้าท่านมาแล้ว ทุกอย่างก็จะกระจ่างเลยครับ! เพราะเขาเป็นคนของตระกูลเฉินครับ!

เฉินเหนียนหัวกล่าวยิ้มอย่างกะทันหัน

“หา? ”

ประโยคนี้ชวนให้ผู้คนสนใจยิ่งนัก หรือเฉินเหนียนหัวได้ร่วมมือกับตระกูลเฉินแล้ว? “ท่านครับ ในเมื่อท่านเป็นคนของคุณชายเฉิน รู้ไหมครับว่าแขกพิเศษที่มาในวันนี้เป็นใคร? หรือคุณชายเงินไม่ได้บอกท่าน ให้มาพร้อมกับแขกพิเศษท่านนี้ครับ? ”

เฉินเหนียนหัวกล่าวถามอีกครั้ง

เขาเป็นนักท่องยุทธภพ ถ้าเกิดเป็นผู้มากฝีมือ เขาก็ไม่กล้าที่ จะไปขัดใจ

ดังนั้นยังคงพูดกับเฉินเกออย่างสุภาพ

เฉินเกอส่ายหัว”ผมไม่รู้ว่าใครจะมาอีก? คุณชายเฉินแค่ส่ง ผมมามอบการ์ดเชิญเท่านั้น”

เฉินเกือกล่าว ขณะเดียวกันก็พินิจพิจารณาดูว่าคนตระกูลเฉิ นที่มา? จะเป็นใครกัน?

“หือ!

อันนี้ก็น่าแปลกใจอยู่นะ!

ผู้คนต่างกระซิบกระซาบวิพากษ์วิจารณ์กัน

“อืม น้องชาย คุณต้องคิดให้ดีนะ เมื่อกี้ที่ผมกล้าพูดตรง ประเด็นก็เพราะว่ามีคนเคยแอบอ้างชื่อคุณชายเฉินแล้วไปหลอก ลวง ในเมืองหยานหยาง สุดท้ายถูกคนตระกูลเฉินจับได้ จากนั้น คนทั้งครอบครัวนี้ก็ได้มลายหายไปกับอากาศ ถ้าหากวันนี้คุณ กำลังแอบอ้างอยู่ หวังว่าคุณจะสำนึกผิดแล้วกลับใจเสียใหม่ จะ

ได้มีชีวิตอยู่ต่อไปได้!

ชายหนุ่มที่กล่าวคำสงสัยยืนออกมาพูดอีกครั้ง
ส่วนซูหรานหรานกลัวจนกลืนน้ำลายลงคอ เรื่องนี้เหมือนจะใหญ่โตเกินกำลังเสียแล้ว

ควรจะแก้ไขอย่างไรดีนะ?

โดยเฉพาะได้ยินว่าแอบอ้างถึงคุณชายเฉินจะมีโทษสูญเสียทั้ง ตระกูล ซู ก็รู้สึกตึงเครียดเป็นอย่างมาก

ประเดี๋ยว คนของตระกูลเฉินก็จะมาแล้ว

“ผมไม่ได้แอบอ้าง! “เฉินเกอโต้กลับอย่างหนักหน่วง “พอแล้ว! ! ! ”

บัดนี้ซูฉ ฉยืนออกมา

ทุกคนในงานเงียบสงบลงอีกครั้ง จากนั้นต่างก็มองมาที่เธอ ซูหรานหรานเริ่มรู้สึกหายนะกำลังจะมาเยือน บัดนี้ตกใจกลัว จนไม่กล้าพูดอะไรแล้ว

คุณนายซูก็เริ่มดูสถานการณ์ออกบ้างแล้ว บัดนี้ความตื่นเต้น ของเมื่อกี้จึงได้หายไป แต่มีความหวาดกลัวเข้ามาแทรกแซง

เพราะต้องถูกฆ่าทั้งตระกูล ใครจะสามารถต่อต้านตระกูลเฉิน ได้ล่ะ?

“ฉันขอพูดความจริงค่ะ การ์ดเชิญนี้เป็นของปลอมค่ะ

ซูกัดริมฝีปากแล้วนำการ์ดเชิญโยนทิ้งไปที่พื้น เมื่อมองดูด้านในการ์ดเชิญเขียนไว้ว่า เรียนเชิญคุณซู ไปเที่ยวเล่นที่คฤหาสน์หยุนติ่งเมาท์เทน ทุกตัวอักษรเหมือนกำลัง ยิ้มหัวเราะเยาะตนอยู่

ทำให้เธอรับไม่ได้อีกต่อไป

“ของปลอม? ”

บรรยากาศในงานเริ่มฮือฮาขึ้นมาอีกขึ้น

เฉินเหนียนหัวต้องหยุดชะงัก

ยิ่งโกวสิ่งเกือบจะนั่งตัวแข็งที่อไปกองอยู่กับพื้น เมื่อกี้เหมือน มีภูเขารูปใหญ่มาทับถมเอาไว้ ทำให้ตนกลัวจนฉี่ราด ตอนนี้ เกือบจะโดนทับตายอยู่แล้ว จู่ๆ ก้อนหิน ในใจกลับหายไปเสีย อย่างนั้น แรงกระตุ้นอารมณ์เช่นนี้เป็นใครก็คงจะรับไม่ได้ เหมือนกัน

“ผม……..ผมจะไปเปลี่ยนกางเกง! ”

โกวลิ้งกล่าวอย่างตื่นเต้น ราวกับได้เกิดใหม่

รีบออกไปเปลี่ยนกางเกงแล้วกลับมาดูละครเด็ดต่อ

“ลูกสาว มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่? ”

คุณนายซูตึงเครียดจนดวงตาเปียกชุ่มไปด้วยน้ำตา ซูน ถอนหายใจยาวๆพลางกล่าวว่า

“ฉันรู้ว่าวันนี้เฉินหยางจะขอฉันแต่งงาน ฉันไม่อยากรับปาก ดังนั้นฉันจึงคิดวิธีนี้ขึ้นมาหลอกลวงทุกคน เพื่อจะให้เฉินหยางจน มุมแล้วถอยห่าง ฮาฮา ฉันเป็นใคร พวกคุณก็ไม่ลองคิดดูเลยข้างกายคุณชายเงินที่เมืองจีนหลังมีสาวงามเท่าไหร่ เขาจะเชิญ ฉันไปที่คฤหาสน์หยุนติ่งเมาท์เทนเหรอ?

พูดออกมารวดเดียวจบ

แน่นอน เธอรับปัญหาทุกอย่างมาไว้แต่เพียงผู้เดียว

“พี่สาว ฉัน! ”

ซูหรานหรานก็ร้องไห้

“ถ้าหากอีกสักครู่มีคนของตระกูลเฉินมา แล้วพวกเขาถามถึง ก็ให้บอกว่าเรื่องแอบอ้างนี้เป็นฝีมือฉันคนเดียว! ไม่เกี่ยวกับ คนในครอบครัว!

ซูฉูฉูกล่าว

“เป็นเพราะไอ้เด็กเวรคนนี้คนเดียว นายทำร้ายตระกูลของ

เราแล้ว!

คุณนายซูเริ่มบ้าคลั่ง เหมือนเพียงไม่กี่นาทีนี้ เธอได้ผ่านช่วง เวลาของชีวิตทั้งขาขึ้นและขาลงมาเยอะมาก

ความโกรธทุกอย่างจึงได้ระบายที่ตัวเฉินเกอทั้งหมด

กลูกอมบนโต๊ะ จากนั้นก็โยนใส่ตัวเฉินเกออย่างบ้าบิ่น และคนในงานต่างส่งเสียงวิพากษ์วิจารณ์กันอย่างหนักแน่น ทุกคนล้วนมองด้วยสายตาดูถูกมาที่เฉินเกอและซูจู ฉูที่เสแสร้ง!
ที่น้ำตาไหลรินมาสองสายได้ดึงตัวคุณนายซูที่กำลังเป็น ฮิสทีเรีย

กลับมาดูที่เฉินเกอ ตอนนี้สีหน้ายังคงเรียบเฉยเหมือนเดิม เขาก้มตัวลงเก็บการ์ดเชิญที่ซูน โยนไปที่พื้นขึ้นมาอีกครั้ง มองซู แล้วกล่าวว่า

“ตอนนี้ ผมขอประกาศอย่างเป็นทางการครับว่า การ์ดเชิญนี้มี ผลเป็นจริง ถ้าคุณมีเวลาก็เชิญไปเที่ยวที่คฤหาสน์หยุนกิ่งเมาท์ เทนได้เลยครับ!

บรรยากาศกลับมาเงียบสงัดอีกครั้ง………

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ