บทที่600 คุณพ่อและลูกสาวที่น่าสงสาร

“ไม่มีทาง ต่อให้เขาได้พลังกลับคืนมา แต่ยังไงก็ไม่มีทางซ่อน พลังชีวิตที่อยู่บนตัวของเขาได้ ไม่มีทางหนีไปจากการติดต่อของ ฉันได้ ทำไม! จะต้องมีคนช่วยเขาแน่! ทำให้เขาออกไปจาก ข้างๆกายฉันอีกครั้ง!

“คิดอยากจะให้ฉันเจ็บปวดต่อไป เขาจะต้องรู้แน่ๆว่าฉันจะ เสียเขาไปอีกครั้งไม่ได้ มีคนตั้งใจจะเป็นศัตรูกับฉัน!”

“แต่ว่าเงินเกอ ไม่ว่าจะหนีไปจนถึงสุดขอบฟ้าขอบทะเล ฉันก็ต้องหาพี่เจอ พี่หนีฉันไม่พ้นหรอก!”

หยุนฉิงปากบ่นพึมพำ ดวงตาทั้งสองเปลี่ยนเป็นโกรธแค้น

สุดขีด กลายเป็นสีแดงของเลือด

เธอโมโหจนตัวสั่น

แรงฆ่าอาฆาต ทำให้วัดลัทธิเต๋าทั้งหลัง ราวกับว่าโดนหิมะ หนาวเหน็บถล่มทับลงมาในพริบตา

ส่วนเฉินเกอ ในตอนนี้ ได้วิ่งลงไปจากเขาเรียบร้อยแล้ว หัน กลับไปมอง ด้านบนเทือกเขาผ่านหลง กลับมีกองไฟพวยพุ่ง เสียดฟ้า แถมยังกระจายไปทั่วเทือกเขาผ่านหลงทั้งสี่ทิศ

ไม่ต้องสงสัย หลังจากที่ฟ้าสว่างแล้ว ที่นี่คงจะกลายเป็นซาก ภายในใจของเฉินเกอก็ยิ่งเคารพท่านซินแสกุ่ยมากกว่าเดิมเขาเชื่อทุกๆอย่างแล้ว

เพียงแต่ว่า ตอนสุดท้ายที่เขาบอกให้ตัวเองระวังคนรอบข้าง หมายความว่ายังไง?

เห้อ คิดมากก็ยังคิดไม่ออก เฉินเกอเองก็ไม่ได้คิดอย่าง ละเอียด ถึงแม้ไม่สามารถใช้กำลังภายในได้ แต่ว่าพลังแห่งการ อดทนของเฉินเกอ นสุดขีด

ใช้โอกาสที่ท้องฟ้ายังมืดวิ่งมาที่ท่าเรือ นั่งรถที่จะไปกลับยัง แผ่นดินใหญ่ แล้วค่อยนั่งรถไฟ แล้วก็มุ่งตรงไปยังที่ๆเมืองหลว เฉิงตั้งอยู่ในจีน

สามวันหลังจากนั้น

เมืองหลิวเฉิง

เมืองๆนี้ ค่อนข้างที่จะคล้ายๆกับเมืองโบราณเล็กๆ บนถนน เส้นหนึ่ง ทั้งสองข้างทางทั้งหมดจะเหมือนกับตึกโบราณ

ถึงขนาดที่ว่ายังคงเก็บรักษาศิลปะพื้นบ้านดั้งเดิมเอาไว้

มากมาย

อย่างเช่นบนถนนใหญ่ เฉินเกอก็ได้เห็นการแสดงหนังตะลุง ขายอาหารพื้นบ้าน

ในตอนนี้บนหัวถนน กำลังมีกลุ่มรถคันหรูจอดอยู่ คนที่ผ่าน ไปมามองเห็น ก็ค่อยๆหลบหลีก
เพราะว่าแค่มองสถานการณ์ก็รู้แล้วว่า คงจะเป็นคุณชายหรือ ว่าคุณหนูของตระกูลไหนสักตระกูลมา ไม่ต้องการที่จะอยู่ใกล้ ก็เพราะว่าไม่อยากจะเดือดร้อนไป

ด้วย

ผู้คนมองดูจากไกลๆ

บนรถ มีหญิงสาวอายุน้อยสองคนเดินลงมา

หนึ่งในนั้นอายุน้อยมาก เหมือนกับว่าน้องสาวของคุณหนู แบบนั้น ประมาณสิบแปดสิบเก้าปี ท่าท งาม ยังไม่มีความ รู้สึกของการเป็นผู้ใหญ่ แต่กลับมีรูปร่างเซ็กซี่

ส่วนคนที่ดูโตกว่าหน่อย ท่าทางอายุประมาณยี่สิบสามปี รูปร่างสูง หุ่นเพรียวงาม

ในตอนที่ลงมาจากรถ ทั้งสองคนมีใบหน้าที่งดงามจนคนใจ เต้น ยิ่งไปกว่านั้นคือสามารถดึงดูดสายตาของแขกที่มามองอยู่ รอบๆได้

หยุดอยู่บนใบหน้าของทั้งสองคน ราวกับว่าได้เสียสติไปแล้ว อยากจะเลื่อนสายตายังยาก

หญิงสาวทั้งสองคน งดงามมาก

ผู้คนกู่ร้องในใจ

“ห์ พี่ ดูสิ สายตาของพวกชายพวกนี้ น่ารังเกียจจริงๆ!

หญิงสาวอายุสิบปาก ทำปากยื่นแล้วพูดขึ้น
“จะไม่สามารถปล่อยให้พวกเราเดินเล่นได้อย่างมีความสุข

เลย!”

ส่วนผู้หญิงที่ชื่อว่า เห็นได้ชัดว่าเป็นผู้ใหญ่และสงบ ยิ่ง ไปกว่านั้นคือมีท่าทางของหญิงสาวผู้ดีอยู่ด้วย “ไม่พูด ไม่มีใคร มองว่าแกเป็นใบ้ ช่วงนี้ฉันอารมณ์ไม่ดี ถึงจะลากแกออกมาเดิน เล่น แกไม่ต้องไปสนใจสายตาของคนอื่น เดินดีๆ

ฉูฉพูดขึ้น

พูดจบ หญิงสาวทั้งสองคนก็สวมผ้าปิดปาก จับมือกันเดิน เข้าไปด้านในซอย

ส่วนพวกบอดี้การ์ดก็ตามอยู่ทางด้านหลังไกลๆ

ผู้ชายพวกนั้นที่จ้องมองหญิงสาวอยู่ ได้รับสายตาตักเตือนที่ ดุๆของบอดี้การ์ด ก็ดึงสายตาตัวเองกลับอย่างโกรธๆ แล้วแยก กันไปคนละทิศคนละทาง

แน่นอนล่ะ การมาถึงของหญิงสาวทั้งสองคน ก็ไม่ก่อให้เกิด ความวุ่นวายมากนัก

ผู้คนอยากจะเที่ยวยังไงก็เที่ยวไป

เฉินเกอในตอนนี้ เพิ่งจะเดินออกมาจากร้านขายชุดร้านหนึ่ง เขาเปลี่ยนชุดให้ตัวเองหนึ่งชุด สวมชุดเสื้อผ้าที่ง่ายๆสบายๆ เตรียมที่จะซื้อของกินบนถนน เพื่อทำให้ท้องอิ่มก็โอเคแล้ว! ถึงเฉินเกอจะมีเงินยังไง แต่ว่าบอกจากใจจริง ต่อให้เขาตั้งใจแสดงตัวว่าตัวเองมาจากตระกูลที่ร่ำรวย ก็เหมือนกับตัว

เองหลอกตัวเอง เพราะว่าภายในจริงๆของเขาไม่ใช่คนที่

ฟุ่มเฟือยไม่รู้จักจบ

ชีวิตเรียบๆง่ายๆ ถึงจะเป็นชีวิตจริงๆที่เฉินเกอต้องการ

ด้วยเหตุที่ว่าจะต้องหาคนที่มีร่างกายเป็นพลังเจิ้งหยินบริสุทธิ์ ดังนั้นเฉินเกอก็เลยมาเมืองหลิวเฉิง ถ้าไม่ใช่ที่สถานีรถไฟ ก็ เป็นที่ถนนการค้า เดินเล่นไปเรื่อยๆ สรุปคือที่ไหนที่คนเยอะ เขา ก็ไปที่นั่น

วันนี้ก็เหมือนกัน

มีชีวิตชีวาทีเดียว ตั้งแผงเล็กๆขายบรรพบุรุษของตัวเอง ยัง มีวิทยุแบบยุค70จํานวนไม่น้อยอีก

“คุณชาย ผมรีบร้อนจะใช้เงิน นี่เป็นหยกที่ตระกูลผมสืบทอด ต่อกันมา เป็นสิ่งที่แม่ของผมทิ้งไว้ให้ผม เพื่อที่จะไปรักษา อาการป่วยของลูก ผมไม่วิธีแล้วถึงได้ขาย อย่างน้อยต้องซื้อใน ราคาห้าหมื่น ห้าสิบจะได้ได้ยังไง?”

และในตอนนี้ เฉินเกอมองเห็นด้านหน้ามีคนมุงกันอยู่ มากมาย กำลังดูเรื่องสนุก

เฉินเกอเป็นคนหูไว ได้ยินว่าผิดปรกติ ก็เลยเดินไปดูเหมือน

เข้ามาเห็นสถานการณ์ตรงหน้าพอดี

“แม่งถึงสิ ก็แค่หยกๆชิ้นหนึ่งจะเอาเงินห้าหมื่น ข้าที่เป็นคุณชายมีหยกแบบไหนที่ไม่เคยเห็น ชิ้นนี้ของแก แค่มองก็รู้

แล้วว่าเป็นของปลอม ยังจะกล้าเอามาหลอกเอาเงินอีก? ห้าสิบ

นับว่าใจดีกับแกแล้ว โมโหเป็นบ้า แค่สตางค์เดียวขาก็ไม่ให้

แก แถมยังต้องชกแกแรงๆสักยกหนึ่ง!

คุณชายคนนั้นเตะเขาออกแค่เพียงครั้งเดียว

นี่เป็นชายหนุ่มวัยกลางคนคนหนึ่ง ข้างๆ เขามีเด็กหญิงตัว น้อยตามเขามาด้วย

ในตอนนี้ เพื่อที่จะไม่ให้คุณชายคนนี้เอาหยกไปในราคาห้า สิบ ชายวัยกลางคนคนนั้นได้คุกเข่าลงแล้ว ร้องขออย่างลำบาก หลังจากที่ผ่านไปพักใหญ่เฉินเกอถึงได้รู้เรื่องราวพอสมควร

ชายวัยกลางคนคนนี้ ลูกสาวคนโตป่วยหนัก รีบร้อนที่จะต้อง ใช้เงิน ไม่ได้ยินดีที่จะต้องเอาหยกที่ตระกูลสืบทอดส่งต่อกันมา ออกขาย แต่ปรากฏว่าหยกนั้นถูกใจแฟนสาวของคุณชาย อยากจะซื้อ แต่กลับไม่อยากจะให้เงินเขามากขนาดนั้น แถมยัง จะทําร้ายเขาอีก

ชายวัยกลางคนถูกบีบคั้นอย่างไม่เต็มใจ ถึงได้ยอมคุกเข่าลง อ้อนวอน จับชายกางเกงของคุณชายคนนั้นไว้ไม่ปล่อย

“ ไม่ได้ยินเหรอ? สามีของฉันเป็นคนในสายนี้ หยกชิ้นนี้ ของแกเป็นของปลอม พวกเราไม่ฟ้องให้ก็ถือว่าใจดีแล้ว แกยัง ไม่ปล่อยมืออีก!”

ส่วนด้านข้างคุณชาย ผู้หญิงที่แต่งหน้าเข้มคนนั้น เริ่มใช้มุมกระเป๋าหลุยส์ของตัวเอง ดีลงไปบนใบหน้าของชายวัยกลางคน อย่างแรง

“หยกชิ้นนี้ ราคาอย่างน้อยแสนหนึ่ง ไม่มีทางออกแล้วผมถึง ได้ขาย พวกคุณไม่ซื้อ อย่างนั้นก็ช่วยคืนหยกมาให้ผมด้วย ผม

ไม่ขายแล้ว!”

ชายหนุ่มวัยกลางคนร้องไห้อ้อนวอน

“ไม่ขาย? เงินห้าสิบของฉันแกก็ถืออยู่ในมือแล้ว หยกก็มา อยู่ในมือของฉันแล้ว หมายถึงว่าการซื้อขายจบลงแล้ว แกไม่ อยากขายก็ได้ อย่างนั้นแกต้องชดใช้ให้ฉันเป็นเงินสองแสน!

ส่วนแฟนสาวคนนั้นในตอนนี้ก็ถือชิ้นหยกเอาไว้แล้วพูดอย่าง เลือดเย็น “แค่แกให้เงินสามีฉันมาสองแสน อย่างนั้นหยกๆ ชั้นนี้ ฉันก็จะคืนแกไป! แกรับให้ดีนะ!”

พูดจบ หญิงสาวก็โยนหยกไปในทิศตรงกันข้าม ชายวัยกลางคนรีบวิ่งขึ้นจะไปรับ หยกก็ตกลงสู่พื้น เสียงแปะ หยกก็แตกเป็นเสี่ยงๆ “หา! หยกของฉัน!

แต่จะไปสามารถรับเอาไว้ได้ยังไง

หางตาของชายวัยกลางคนโดนผู้หญิงคนนี้ใช้กระเป๋าตีจน เลือดออก ในตอนนี้นั่งอยู่ที่เดิมบนพื้นอย่างทำอะไรไม่ถูก แค่ รู้สึกว่าในพริบตาเดียว ฟ้าก็เหมือนกำลังจะถล่มลงมา
“ฮ่าๆๆๆๆ! แกดูสิ เป็นแกที่รับไว้ไม่ได้เอง อย่ามาโทษฉัน

นะ!”

หญิงสาวปรบมืออย่างอารมณ์ดี

“คุณโยนหยกของผม คุณต้องชดใช้!

ชายวัยกลางคนเดินมาทางหญิงสาว

โดนบอดี้การ์ดของคุณชายจับคอแล้วกดเอาไว้บนพื้น ตาแหน่งเดิม

คุณชายสอดมือสองข้างเอาไว้ในกระเป๋าแล้วเดินมาด้วย ท่าทางไม่ทุกข์ร้อน ตบลงไปบนใบหน้าของชายวัยกลางคน

“วันนี้ขอแค่แฟนของฉันอารมณ์ดี เธอทำอะไรก็ได้ ถ้าเกิดว่า แกกล้ามาทำให้เธออารมณ์เสีย แกเชื่อไหม ฉันแค่โทรศัพท์ สายเดียว ทำให้ลูกสาวของแกไม่มีโรงพยาบาลจะอยู่ แถมจะ

ทำให้แกลำบาก จะทำยังไงก็ไม่มีใครช่วย?”

คุณชายพูดด้วยอย่างเลือดเย็น

ส่วนชายวัยกลางคนได้ยินประโยคนี้ ก็ยอมแพ้ที่จะสู้ รู้สึกได้ เรี่ยวแรงขดตัว ทั้งผมตัวเองอย่างกลัดกลุ้ม “ผมผิดไปแล้ว นี่ เป็นหยกปลอม ผม….ผมแค่มาหลอกเอาเงิน! ผมสมควรตาย!

“พ่อ!”

เด็กหญิงตัวน้อยที่อยู่ข้างๆรีบวิ่งเข้ามาพูดปลอบพ่อ

“ที่รักของพ่อ ไม่สนุกแล้ว พวกเราไปกันเถอะ!
หญิงสาวเดินเข้ามาจับคุณชายอย่างอารมณ์ดีแล้วพูดอย่าง

ออดอ้อน

แต่ว่า ในตอนที่กำลังจะไป หญิงสาวก็พบว่า ผมของตัวเอง นั้นโดนกระชากไว้ แถมยังโดนกระชากไปทางด้านหลังด้วย

ความเร็ว

“อ๊ะ!”

เธอเจ็บจนร้องออกมาเสียงหลง…….

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ