ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี!

บทที่ 587 บุปผาผี



บทที่ 587 บุปผาผี

ในขณะที่พวกเขาสองคนกำลังตกตะลึง ก็เห็นเฉินเกอกระโดดลง

ไป ในพริบตา ก็ได้อยู่บนเรือไม้แล้ว

เฉินเกอเหยียบไว้เต็มแรง

รอบเรือไม้มีคลื่นขนาดใหญ่ซัดในทันที

จากนั้นก็หยุดลง

นี่คือเรือไม้ขนาดกลาง ดูจากรูปทรงแล้ว น่าจะมีประวัติไม่ น้อย ในท้องเรือ สามารถรองรับได้สี่สิบถึงห้าสิบคน

ด้านนอกของเรือ คือผ้าม่านที่ชำรุดทรุดโทรม แม้ว่าจะกลาง วันแสกๆ แต่ด้านในยังคงมืดมิด

เฉินเกอตั้งสมาธิในการรับรู้

น่าแปลกนัก ความรู้สึกพลังแข็งแกร่งในเมื่อครู่ ได้หายไปแล้ว

เฉินเกอค่อยๆเปิดม่านออก เดินเข้าไปในท้องเรือ

ด้านใน เป็นห้องติดต่อกันแต่ละห้อง ตรงกลางคือช่องทางเดิน ทั้งสองด้านเป็นห้องพักเล็กๆ

ในเวลานี้ มีเสียงฝีเท้าแผ่วเบา ดังมาจากห้องควบคุมชั้นล่าง กำลังมีคน เดินขึ้นมาจากชั้นล่าง
เฉินเกอยืนอยู่ที่เดิน ตั้งสมาธิแล้วมองไป

เป็นหญิงชราผมขาวคนหนึ่ง ที่ร่างกายหลังค่อม กระง่อนกระแง่น กำลังพยุงร่างกายของเธอเดินเข้ามา

เสื้อผ้าบนตัวเธอเก่าชำรุด

ผมเผ้ายุ่งเหยิง

โดยเฉพาะใบหน้าของเธอ เต็มไปด้วยรอยแผลเป็น ใน บรรยากาศที่มืดมิดน่าขนลุกนี้ ดูแล้วยิ่งรู้สึกแปลกประหลาด

“ท่านคือใครกัน?”

เฉินเกอถาม

“บุปผาผี!”

เธอยิ้มอ่อนๆ แต่รอยยิ้มนี้ คู่กับใบหน้าที่เต็มไปด้วยแผลเป็น ของเธอ ทำให้เป็นเกอขนหัวลุก

“บุปผาผีอะไร? คือชื่อของท่านอาวุโสหรือ?”

เฉินเกอถาม

“บุปผาผี ดอกบานสองดอก หนึ่งบุปผาหนึ่งพิภพ!”

หญิงชรานี้ พูดแปลกประหลาดอีกครั้ง

ดูเหมือนเธอจะพูดถึงพืชแปลกประหลาดชนิดหนึ่ง ดอกบาน สองดอก? อืม ทำไมรู้สึกว่าดอกไม้ชนิดนี้คุ้นๆ เคยเห็นที่ไหน

เพราะดอกไม้ที่บานแค่สองดอก มีน้อยเกินไปจริงๆ
เฉินเกอยิ่งมองเธอ ก็ยิ่งรู้สึกแปลกประหลาด

“คุณผู้ชาย! คุณผู้ชาย!”

ในเวลานี้ เถียเฉิงและกู่หยูเซียว ขึ้นมาบนเรือพร้อมกัน

“พวกเธอมาได้ยังไง?

เฉินเกออดไม่ได้ที่จะถาม

“คุณผู้ชายไม่มีความเคลื่อนไหวนานขนาดนี้ พวกเราเป็น

ห่วง!”

เถียเฉิง พูดขึ้น

พูดจบ ก็มองพิจารณาหญิงชราที่อยู่ในปลายสุดของช่องทาง เดิน พร้อมกันกับปูหยูเซียว

เถียเฉิงขมวดคิ้ว

ในตอนนี้หยูเซียว กลับได้ยกมือขึ้น จัดผมของตัวเอง หายใจ

เล็กน้อย

“เป็นห่วงอะไร พวกเธอกลับไปก่อน!”

เฉินเกอพูดขึ้น

หญิงชราคนนี้น่าแปลกยิ่งนัก เฉินเกอถึงกับมองไม่เห็นเบื้อง ลึกของเธอเลย หยูเซียวกับเถียเฉิงอยู่ที่นี่ เฉินเกอกังวลว่า พวก เขาอาจจะมีอันตรายแทน

และในเวลานี้ หญิงชราก็หัวเราะอย่างเยือกเย็นกะทันหัน
เสียงหัวเราะนี้ ราวกับเสียงร้องของอีกาน่าสยองยิ่งนัก

และในตอนที่เฉินเกอฟังจนขนหัวลุก ทันใดนั้น ที่ช่องทางเดิน มีดอกไม้สีม่วงมากมายลอยอยู่ รูปร่างของดอกไม้เหล่านี้ แปลก ประหลาดยิ่งนัก

เพราะมันมีกลีบดอกไม้เพียงสองกลีบ และในแต่ละกลีบ ก็ดู เหมือนใบหน้าของมนุษย์

เมื่อเห็นกลีบดอกไม้เหล่านี้ เฉินเกอก็จำได้ทันทีว่าตัวเองเคย เห็นที่ไหน

สํานักจิต!

บนเกาะของคุณปู่ มีสวนแห่งหนึ่ง ปลูกดอกไม้ชนิดนี้โดย เฉพาะ ตอนนั้นตัวเองรู้สึกแปลกใจ ยังได้ถามเงินโป๊

เงินโป๊บอกว่า นี่คือดอกไม้นิรนาม ซึ่งเป็นเมล็ดพันธุ์ทาง ประวัติศาสตร์ ที่หลงเหลืออยู่ในภูมิภาคตะวันตก โบราณ และมัน ก็เติบโตขึ้นมาจริงๆ

คุณปูปลูกไว้เพราะเห็นพวกมันเป็นงานศิลปะ

เพราะดอกไม้นิรนามชนิดนี้ ออกดอกเพียงสองดอกเท่านั้น

ที่แท้ ชื่อของมันคือบุปผา

ทันใดนั้น ในเวลานี้ บนบุปผาผี มีเกสรขนาดเล็กล้นออกมา

ส่งกลิ่นหอมที่แตกต่าง

และเมื่อสูดกลิ่นหอม
กู่หยูเซียวและ เกียเจ๋ง ก็วิงเวียนศีรษะ หมดสติล้มลงกับพื้น

ในทันที

“เกสรมีพิษ!”

เฉินเกอตกตะลึง

กำลังจะลงมือกับหญิงชรา

ก็รู้สึกว่าแขนขาของตัวเองเริ่มอ่อนแรงเล็กน้อย สมองส่ง ความรู้สึกวิงเวียนมาเป็นระยะๆ

“นี่เป็นไปได้อย่างไร? ฉันมีภูมิคุ้มกันต่อสารพิษทั้งหมดแล้ว!

เฉินเกอสมาธิล่องลอย คุกเข่าข้างเดียวลงบนพื้น

อาการเวียนหัวรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ

ส่วนหญิงชรานั้น ใบหน้ายิ้มอย่างมีเลศนัย ค่อยๆเดินมาทาง

เฉินเกอ

สามารถดูออกว่า ร่างกายของนายแตกต่างจากคนทั่วไป แต่บุปผาผี เป็นของแปลกในตัว จัดการกับนาย กำลังเหมาะ สม!”

หญิงชรายิ้ม

เฉินเกอรู้สึกว่า เขาไม่สามารถควบคุมตัวเองได้อีกต่อไป

กำลังจะหมดสติ

ในชั่วขณะนั้น ใช้พลังทั้งหมด เพื่อรวบรวมสมาธิเสี้ยว สุดท้าย”
“พวจวิน! พวจวิน!”

เขาพูดในใจ

ทันใดนั้น พวจวินได้ส่องออกมาจากแขนเสื้ออย่างรวดเร็ว เหลือเพียงแสงสีขาวหลังภาพเท่านั้น

อืม!

หญิงชราก็ไม่คาดคิดเหมือนกัน ว่าเฉินเกอจะมีฝีมือที่เก่งกาจ

เช่นนี้

ตอนที่เธอรู้ตัว ก็ไม่สามารถหลบหลีกได้แล้ว

พวจวินบาดแขนข้างหนึ่งของเธอโดยตรง

แทงเธอล้มลงกับพื้น

และในขณะที่เธอล้มลงกับพื้น ทันใดนั้น อาการวิงเวียนศีรษะ อย่างรุนแรงที่เกสรนั้นนำมาสู่ตัวเอง ก็หายไปในทันที

ที่แท้นี่……..ไม่ใช่ยาพิษ!

ในที่สุดเฉินเกอก็กลับมามีพลังอีกครั้ง และได้เข้าใจกะทันหัน

นี่ดูเหมือนจะเป็นวิธีการโจมตีของพลังจิต

และเกสรนี้ เหมือนจะเป็นสื่อ

พลังจิตของตัวเอง ถูกควบคุม ในเมื่อกี้

หญิงชราสีหน้าเต็มไปด้วยความตกตะลึง
หลังจากนั้น เธอก็ลุกขึ้นแล้วกระแทกไปที่หน้าต่างของห้อง

หนึ่ง

หน้าต่างกระแทกจนแตก

หญิงชรากระโดดลงในทะเล ตอนที่เฉินเกอไล่ตามออกมา หญิงชราคนนี้ก็หายไปแล้ว ส่วนเถียเฉิงและกู่หยูเซียว เวลานี้ก็ได้ค่อยๆฟื้นขึ้นมา บอดี้การ์ดของตระกูลเฉิน ก็ต่างขึ้นมาบนเรือเช่นกัน

“พา เถียเฉิงและกู่หยูเซียว ออกไปจากที่นี่ นอกจากนี้ สำรวจ

ใต้ทะเล ค้นหาที่ไปของเธอ เธอได้รับบาดเจ็บ ยังไงก็ต้องทิ้งร่อง รอยไว้!” เนื่องจากเฉินเกอได้รับโจมตีทางจิต ในขณะนี้ ใบหน้าก็ขาว

ซีดเล็กน้อย

บอดี้การ์ดของตระกูลเฉินตอบรับทันที รีบไปตรวจสอบใน ทันที

“เธอเป็นใคร? ดูเหมือนจะจงใจรอพวกเราอยู่ที่นี่ และยังอยู่ ในสถานที่ที่ไม่ไกลจากวังราชาสมุทร!”

เฉินเกอมองไปที่พื้นผิวทะเล พูดอยู่ในใจ แต่มีสิ่งหนึ่งที่สามารถแน่ใจได้ คือเธอจงใจขัดขวางทุกคน เข้าไปในวังราชาสมุทร

พูดอีกนัยหนึ่ง คือขัดขวางฉันเข้าไปในวังราชาสมุทร
นอกจากนี้ อาวุธที่เธอใช้นั้น ไม่นึกว่าจะเป็นดอกไม้

ตอนที่ฉันเห็นมัน คุณปู่ในตอนนั้น แต่มองว่ามันเป็นพืชแปลก ประหลาดชนิดหนึ่ง ไม่คาดคิดว่ามันจะมีฤทธิ์แบบนี้

ในเวลานี้ ในท้องเรือของคณะเรือตระกูลเฉิน เสียงไซเรนก็ดัง ขึ้นกะทันหัน

เรือขนาดใหญ่ของตระกูลเฉินสิบกว่า กำลังค้นหาในทะเล พร้อมกัน

ในที่สุด ก็พบที่อยู่ของหญิงชรา

“คุณชายเฉิน หญิงชรานั่นลงสู่ใต้ทะเล เครื่องตรวจจับ โซนาร์ก็ตรวจพบเช่นกัน ในส่วนลึกที่สุด ดูเหมือนจะมีสิ่ง ก่อสร้างโลหะขนาดใหญ่

บอดี้การ์ดวิ่งเข้ามาพูดอย่างตื่นเต้น

“หญิงชราคนนั้น ดูเหมือนว่าจะมุ่งหน้าไปที่สิ่งก่อสร้างนี้

“หากไม่มีอะไรผิดพลาด นี่น่าจะเป็นที่ตั้งของ วังราชาสมุทร แล้ว! พวกนายรับผิดชอบเป็นกำลังหนุนบนทะเล พวกเราลงไปดู ใช่แล้ว พวกเธอสองคนไม่เป็นไรใช่ไหม?

เฉินเกอมองไปที่หยูเซียวและ เถียเจ๋ง

“ไม่เป็นไร!”

เถียเฉิง พูดขึ้น

“เอาล่ะ อมหินกันน้ำไว้ในปาก พวกเราลงไป พวกเธอสองคนก็ตามอยู่ด้านหลังฉัน!”

ทั้งสามคนลงไปในทะเล ว่ายไปในใต้ทะเล

เนื่องจากมีอุปกรณ์ทางวิทยาศาสตร์ทั้งหมด ข้อมูลที่ส่งมานั้น สำหรับตำแหน่งของหญิงชราและที่ตั้งของวังราชาสมุทร จึง แม่นยำาไม่มีผิด

เฉินเกอจะหาพวกเขาเจอ ไม่ใช่เรื่องยาก

มีหินกันน้ำช่วยเหลือ พวกเฉินเกอทั้งสาม ก็เคลื่อนตัวในใต้ น้ำได้อย่างรวดเร็ว

ไม่นานนัก ปากถ้ำที่มืดสนิท สูงเพียงครึ่งคน ก็ปรากฏตรง หน้าทุกคน……


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ