บทที่442 เฉินเกอทนแล้วทนเล่า
ผ่านไปเจ็ดวันแล้ว
เรื่องการหายตัวของหยางเสียวเป้ยเป็นที่ฮือฮาในเยี่ยนจึงเป็น อย่างมาก
ผู้หลักผู้ใหญ่ในเยี่ยนจิงก็ตระหนกตกใจ
ต่างสั่งให้ลูกน้องของตนไปค้นหา
โดยเฉพาะตอนที่เฉินเกอไม่อยู่
ถึงแม้จะมีข้อสงสัย แต่เมื่อไปสืบหาดูแล้วก็ไม่พบเบาะแสอะไร
เลย!
มันเหมือนหายตัวไปในอากาศยังไงอย่างนั้นเลย
โกวไฉเฟิงก็เคยคิดจะติดต่อหาตระกูลเฉินที่เมืองหนานหยาง แต่วิธีติดต่อก็มีอยู่กับเสี่ยวเป้ย คนอื่นไม่รู้อะไรเลย
เจ็ดวันแล้วนะ
ไม่รู้ว่าเสี่ยวเป้ยจะเป็นตายร้ายดียังไงบ้าง ขณะนี้ โกวไฉเพิ่ง
จึงโทรมมาก
วันนี้คนในบ้านตระกูลหยางก็รวมตัวกันหารือเรื่องการค้นหา ตัวเสี่ยวเป้ย
เป็นการรวมตัวกันอย่างเคร่งเครียดครั้งหนึ่ง
นอกจาก โกวไฉเพิ่งกำลังร้องไห้
ส่วนคนอื่นต่างก็ก้มหน้าไม่พูดอะไรเลย
ส่วนหยางเย่ก็แอบสบตาโกวหรูแล้วยิ้ม
แผนการจัดการได้อย่างรัดกุม บวกกับมีตระกูลหลงค่อย สนับสนุน ถือจะมีความสงสัยในตัวพวกเขาก็จะทำอะไรได้ล่ะ?
สืบได้เหรอ? สืบไม่ได้อะไรสักอย่าง! และในขณะนั้น หัวหน้าพ่อบ้านวิ่งมาด้วยความเร่งรีบ
“คุณนายห้าครับ! ท่านประธานกับคุณชายเฉินเกอกลับมา แล้วครับ!”
หัวหน้าพ่อบ้านพูดด้วยความตื่นเต้นดีใจ
“อะไรนะ? เสี่ยวเกอกลับมาแล้วเหรอ? ”
โกวไฉเพิ่งรีบลุกขึ้นเดินออกไปด้านนอก
และคนที่เหลือก็เดินออกไปต้อนรับด้วยกันทั้งหมด
“คุณแม่ เฉินเกอกลับมาแล้วเหรอ!
หยางเย่กลืนน้ำลายลง ตัวสั่นไปทั้งตัวด้วย
“อย่ากลัว ลูกจะกลัวอะไรกัน กลับมาแล้วจะทำอะไรได้? ”
โกวหรูเตือนเสียงเบาๆ
จึงทำให้หยางเย่มั่นใจขึ้นมาบ้าง
ด้านนอกบ้าน เงินเกอประคองคุณยายลงจากรถ
คุณยายอายุมากแล้ว มาอยู่เป็นเพื่อนตนตั้งแปดวัน จึงทำให้ เหนี่อยน่าดู
บัดนี้เห็นทุกคนออกมาต้อนรับ
เฉินเกอเพิ่งจะเตรียมกล่าวทักทาย
“เสี่ยวเกอ หลานกลับมาแล้วเหรอ ดีจังเลย เสี่ยวเปียรอด แล้ว!
โกวไฉเพิ่งวิ่งออกมาอย่างสะดุด จากนั้นก็รีบจับแขนของเฉิน
เกอไว้
“น้าสะใภ้ห้า? เสี่ยวเปียรอด? เกิดอะไรขึ้นเหรอครับ?
เฉินเกอกล่าวถาม
“ใช่แล้วพี่ห้า พูดช้าๆว่าเกิดอะไรขึ้น? ”
คุณนายท่านก็เอ่ยถาม
“เสี่ยวเป้ยเธอ….เธอหายตัวไปเจ็ดวันแล้ว! พวกเราหาจน ทั่วก็ไม่เจอเลย! ”
“หายตัวไป?
เฉินเกอหยุดชะงัก
คิดไม่ถึงว่า ในช่วงวันที่ตนกับคุณยายไปที่อื่น เสียวเปียก เกิดเรื่องขึ้นแล้ว!
“เกิดอะไรขึ้นกันแน่ครับ?”
เฉินเกอพูดด้วยความตึงเครียด
สําหรับบ้านของเสี่ยวเป้ยจะไม่เหมือนกับคนอื่น
ในใจเฉินเกอจะรู้สึกเป็นห่วงมากๆ ดังนั้น โกวไฉเฟิงก็ได้เล่าเรื่องราวทั้งหมด
“หลานว่ามีคนคิดจะทำร้ายเสี่ยวเป้ย ใช่ไหม? เสี่ยวเป้ยเป็น เด็กดีไม่เคยไปขัดใจกับใครเลย ใครกันนะที่อยากจะทำร้าย เสี่ยวเปียของพวกเรา! ”
โกวไฉเพิ่งกล่าว
“น้าสะใภ้ห้าอย่าเพิ่งคิดในแง่ร้ายเลยครับ ผมจะรีบส่งคนไป สืบดูครับ น้าสะใภ้วางใจได้ ไม่ว่าใครหน้าไหนที่กล้าแตะผมของ เสี่ยวเป้ยแม้แต่เส้นเดียว ผมจะให้คนทั้งบ้านนั้นไม่อยากอยู่บน โลกนี้อีกต่อไปครับ!
เฉินเกอพูดจบก็ประคองคุณยายเข้าไปภายในบ้าน
“แม่ครับ! จะทำยังไงดีครับ?”
หยางเย่เห็นเฉินเกอเป็นกังวลจนตาแดงไปเลย มันต่างจากที่ พวกเขาคาดคิดอย่างสิ้นเชิง จึงรู้สึกกลัวเล็กน้อย
ใช่แล้ว ตอนแรก โกวหรูกับหยางเย่รู้สึกว่าเฉินเกือถึงจะมีเงิน แต่ก็ยังคงเป็นคนที่มีความเมตตากรุณาเหมือนเดิม เกิดเรื่องขึ้น กับเสี่ยวเป้ย อย่างมากเขาก็แค่หดหูเป็นกังวล จากนั้นก็ส่งคนไปค้นหา
แต่โกวหรูกับหยางเย่คิดไม่ถึงอันเด็ดขาดว่า เฉินเกอยังมีมุมที่
โหดร้ายอย่างนี้อีกด้วย
บัดนี้โกวหรูก็รู้สึกกลัวเล็กน้อย
ถ้าถูกเฉินเกอสืบค้นเจอ ความหมายของเขาคือจะทำลาย
ครอบครัวของตน ใช่ไหม?
แต่ทว่าโกวหรูก็ยังคงตั้งสติได้ดีเลยทีเดียว
“อย่าเพิ่งกังวลเลย ถูกสถานการณ์ไปก่อนแล้วค่อยว่ากัน และ อีกอย่างถึงแม้อำนาจของตระกูลหลงจะเทียบกับเฉินเกอไม่ได้ แต่เป็นต้นตระกูลที่มีมาหลายร้อยปีแล้ว คิดอยากจะสืบ คงจะไม่ ง่ายอย่างนั้นหรอก!
และสิ่งแรกที่เฉินเกอจะทำก็คือปิดล้อมบ้านตระกูลหยาง
นอกจากเขาจะอนุญาตไม่เช่นนั้นก็จะไม่ให้ใครออกไปโดย ผลการเด็ดขาด
“คุณชายเฉิน ไม่รู้ว่ามีบางคำ ผมสมควรจะพูดดีหรือไม่!
ในห้องนอน โหสิ่งพูดกับเฉินเกอ
“พูดมาสิ! ”
เฉินเกอพยักหน้าเล็กน้อย
“ผมมีผู้ต้องสงสัยในใจครับ ผมรู้สึกว่าพวกหยางเย่น่าสงสัย มากเลยครับ เพราะพวกหยางเมีสิ่งจูงใจที่จะไปทำได้ครับ! ”
ให้ผิงกล่าว
เฉินเกอพยักหน้า ผมก็สงสัยพวกเขา และได้ส่งคนไปสืบดู แล้ว เพราะวันนี้ตอนที่ประชุมหารือ บ้านพวกเขาเงียบมากจนผิด ปรกติ! ”
“แต่ผมหวังว่าจะไม่ใช่พวกเขา!
เฉินเกอกล่าว
และในเวลานี้
หัวหน้าพ่อบ้านอะเชิงได้ผลักประตูเข้ามา
“คุณชายครับ วันนี้คุณกลับมาก็ยังไม่ได้พักผ่อนเลยครับ คงจะเหนื่อยน่าดู ผมให้คนใช้ต้มซุปโสมมาให้ท่านดื่มครับ
“รบกวนลุงเชิงแล้ว! คุณยายผมเป็นยังไงบ้าง? ”
เฉินเกอถาม
“เสียใจร้องไห้ตลอดเลยครับ ตอนนี้พักผ่อนแล้วครับ!
ลุงเชิงกล่าว
แล้วซุปโสมยกไปด้านหน้าเฉินเกอ
เฉินเกอยกน้ำซุป โสมมาที่ปาก
ลุงเชิงจึงอ้าปากแต่ไม่ได้พูดอะไร
“ใช่แล้วลุงเชิง ก่อนผมจะไป จําได้ว่า เสี่ยวเป้ยเคยบอกผมว่า เธอจะไปช่วยจัดการเรื่องเงินกู้ต่างประเทศของตระกูลหยาง
เงินกู้บ้านตระกูลหลงเขาจัดการยังไงเหรอ? เสี่ยวเบี้ยยัง ไม่ทันได้ทําอะไรก็เกิดเรื่องแล้วหรือ?”
เฉินเกอวางน้ำซุปลง แล้วถามขึ้นมากะทันหัน
“หา? ”
“ไม่…ไม่มีครับคุณชายเฉินเกอ ยังไม่ทันได้จัดการก็เกิดเรื่อง แล้วครับ! ”
ลุงเชิงกล่าว
“ออ ผมรู้แล้ว ลุงไปพักได้เลย!
เฉินเกอยิ้ม
“ครับคุณชายเฉินเกอ คุณรีบดื่มซุปโสมตอนร้อนๆนะครับ!
“ได้!”
เฉินเกอยิ้มส่งลุงเชิงออกไป
โหผิงพูดอย่างเย็นชาว่า”ตอนนี้ผมจะไปสืบไอ้ตาเฒ่า! ”
เฉินเกอมองซุปโสมแล้วส่ายหัวพลางพูดว่า”ลุงเชิงเป็นคนที่ ซื่อสัตย์จงรักภักดีมาตลอด เป็นคนที่ขยันขันแข็ง และโกหกไม่ เป็น ผมคิดว่าที่เขาทำแบบนี้ต้องมีเรื่องลำบากใจที่ไม่สามารถ พูดได้แน่นอน! ”
เฉินเกอเทซุปโสมลงถังขยะ
พอผ่านอะไรมามากมาย เฉินเกอก็ไม่ใช่เฉินเกอเหมือนเมื่อ
ก่อนที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย
เขาเคยเจอคนที่โหดเหี้ยมอำมหิตมาแล้ว
และได้ผ่านเรื่องภัยอันตรายมามากมายแล้วด้วย
เพียงแต่เขาไม่อยากจะให้คนในตระกูลหยางคนใดคนหนึ่งมี ความเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้เลย
ถึงแม้จะไม่ค่อยมีความผูกพันกับครอบครัวโกวหรูเท่าใดนัก แต่ถึงอย่างไรก็เป็นญาติผู้ใหญ่ของตนอยู่ดี
นอกจากจะหาหลักฐานเจอ ไม่เช่นนั้นเป็นเนื้อจะไม่ทำอย่างนั้น เด็ดขาด
ยิ่งไปกว่านั้นเฉินเกอจงใจพูดขู่ขวัญให้ใครบางคนสำนึกผิด แล้วแก้ตัวใหม่
แต่ตอนนี้เห็นได้ชัดว่ามีคนกำลังกลัวตนอย่างบ้าคลั่ง ถ้างั้นก็คือบีบให้ตนใช้ไม้แข็งมาแก้ปัญหานี้แล้วสินะ
“ไม่ต้องสืบแล้ว บีบพวกเขาพูดความจริงออกมา
เพราะเฉินเกอรู้ว่าพวกเขากลัวแม้กระทั่งตน เกรงว่าเสี่ยวเป้ย
คงจะมีอันตรายแล้ว
เมื่อก่อนเฉินเกอเคยคิดว่า พวกเขาคงจะกอบโกยผลประโยชน์เล็กน้อย ไม่ทําร้ายเสี่ยวเปียหรอก เพราะถึงจะยังไงสักก็เป็นญาติกัน คงจะไม่ฆ่าแกงกันหรอก? แต่เห็นได้ชัดว่าเฉินเกอคิดผิด ฆ่าแกงกันจริงๆด้วย!
“ครับ! ”
ดวงตา โหผิงจดจ้อง
จากนั้นก็มองไปที่มุมลับๆของห้อง
มีลูกน้องที่สีหน้าเย็นชาหลายคน
“ตามผมมา! ”
คนทั้งกลุ่มเดินตามกันออกจากประตูไป
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
