ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี!

บทที่434 พี่จะเซอร์ไพรส์น้อง



บทที่434 พี่จะเซอร์ไพรส์น้อง

เงินเกอครุ่นคิดอยู่นาน และสัมผัสไปที่ศีรษะของเสี่ยวเป้ยแล้ว พูดว่า “ไว้ค่อยเล่าให้น้องฟังวันหลังนะ ใช่แล้ว พรุ่งนี้วันเกิด ของน้อง บอกให้น้องก่อนล่วงหน้าเลยว่า พี่จะมีของขวัญชิ้นใหญ่ เตรียมเซอร์ไพรส์ให้น้องนะ! ”

เฉินเกอกล่าวด้วยรอยยิ้ม

“ต๊ะ? ของขวัญอะไรเหรอ? ”

เสียวเปียแลบลิ้นออกมาแล้วถาม

“ไว้รอดูพรุ่งนี้ละกัน ! ”

หลังจากนั้น เฉินเกอกกลับไปที่ห้องของตัวเอง และเมื่อเห็นเงาของพี่ชายของเธอ จู่ ๆ เสี่ยวเปียก็รู้สึกว่า พี่ ชายของเธอมีความอ้างว้างเล็กน้อย

นั่นสิ แม้ว่าเขาจะแสดงตัวเป็นพี่ชายที่เอาใจน้องต่อหน้าของ ตัวเองมาตลอด

แต่คนที่ละเอียดอ่อนอย่างเสียวเปียก็สังเกตเห็นว่า จริง ๆ แล้ว ภายในใจของพี่ชายไม่มีความสุขเลย อีกทั้งเขายังมีเรื่องกลุ้มใจ อีกมากมาย

โดยเฉพาะ ไม่รู้ว่าระหว่างพี่ชายกับพี่สะใภ้เคยเกิดเรื่องอะไร
ในเมื่อพี่ชายไม่พูด เสี่ยวเปียก็ไม่คิดที่จะถามเขาอีกต่อไป แต่ในฐานะที่เป็นน้องสาวของเขา เสี่ยวเปียคิดในใจว่าต้อง ทําอะไรเพื่อพี่ชายของเธอสักหน่อย

และวิธีที่ง่ายที่สุดที่จะดึงคนออกมาจากเงามืด นั้นก็คือการ

หันเหความสนใจของพี่ชายเธอ ดูเหมือนว่าพี่ชายลูกพี่ลูกน้องจะมีเพื่อนที่เล่นด้วยกันในเยี่ยน

จิงไม่มากนัก

และในขณะนี้ ในใจของเสี่ยวเป้ยก็ได้มีแผนแล้ว

ไม่นาน วันรุ่งขึ้นก็มาถึง และวันนี้ก็เป็นวันเกิดของเสี่ยวเป้ย เดิมทีคิดไว้ว่าจะทําการจองร้านอาหารล่วงหน้า แต่ได้รับการแจ้งเตือนของตระกูล ตั้งแต่เช้า

วันนี้ตระกูลหยาง จะจัดงานเลี้ยงฉลองการลงตัวของโครงการ และกำหนดให้ผู้บริหารระดับสูงในตระกูลทุกคนต้องเข้าร่วม

งานเลี้ยงฉลองประเภทโครงการที่เซ็นสัญญาสำเร็จแบบนี้ นอกจากสิบกว่าปีก่อน ตระกูลหยางก็ไม่เคยจัดงานเลี้ยงแบบนี้ อีกเลย

ดังนั้นครั้งนี้จะยิ่งใหญ่เป็นพิเศษ

และเคร่งขรึมยิ่งกว่างานเลี้ยงฉลองวันเกิดอายุ80ปีของคุณหญิง
ครั้งนี้ แขกผู้มีเกียรติที่สามารถเชิญชวนได้ ก็ได้เชิญชวนกัน มาหมดแล้ว

เสี่ยวเป้ยไม่กล้าที่จะไม่ไปร่วมงาน

จึงได้ไปพร้อมกับโกวไฉเพิ่งตั้งแต่เช้าแล้ว

และในฐานะหนึ่งในหัวหน้าผู้รับผิดชอบโครงงาน เสี่ยวเปีย และหยางเย่ได้จัดให้ไปอยู่ที่หน้าประตู เพื่อเป็นการต้อนรับแขก

“อุ๊ย คุณชายหยาง ยินดีด้วย ที่ได้กลายเป็นผู้รับผิดชอบของ โครงการนี้!

“คุณชายหยางอายุน้อย ๆ ก็มีความสามารถขนาดนี้แล้ว ยอด เยี่ยมมาก อนาคตของตระกูลหยางอยู่ในตัวของคุณแล้ว!

“คุณชายหยาง ไม่สิ ต้องเรียกประธานหยางแล้ว ยินดีด้วย ยินดีด้วย! ”

ครั้งนี้ แขกผู้มีเกียรติหลายคนมาที่นี่หลังจากที่ได้ยินข่าวคราว

อย่างไรก็ตามได้เซ็นโครงการใหญ่ถึงห้าโครงการ จริง ๆ ลำพังแค่การดำเนินการนี้ ตระกูลอย่างก็ได้มีการเปลี่ยนแปลง อย่างใหญ่หลวงแล้ว

แต่ในฐานะฮีโร่ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดอย่างเสียวเป้ย ที่ยืนอยู่ข้างๆ กลับถูกเมินเฉย

“เหอะๆ หยางเสี่ยวเป้ย อย่าคิดว่าคุณเซ็นสัญญามาเยอะมาก ขนาดนี้แล้ว คุณจะได้เลื่อนขั้น จะบอกคุณให้นะ มีฉันหยางเย่อยู่ทั้งคน คุณจะอยู่ภายใต้ของฉันตลอดไป จำไว้ ตลอดไป! หยางเยมองไปที่หยางเสียวเปียด้วยรอยยิ้มที่เย็นชา หยางเสี่ยวเป้ยรู้สึกโกรธจนไม่พูดอะไร

“ใช่ หยางเสียวเป้ย เหมือนว่าวันนี้จะเป็นวันเกิดของคุณใช่ หรือเปล่า? เหอะๆ ดูเหมือนว่าจะไม่สามารถฉลองได้แล้ว สินะ! ”

หยางเย่ยิ้มและกล่าวอีกครั้ง

เสี่ยวเป้ยเหลือบมองไปที่หยางเยด้วยสายตาที่ดุร้าย จากนั้นไม่นาน คุณหญิงก็พาคนในตระกูลออกมา

“เสี่ยวเป้ย ทำไมคุณถึงมีกิริยาสีหน้าที่เย็นชาเช่นนี้ล่ะ วันนี้ เป็นวันอะไร? คุณดูสิ แขกผู้มีเกียรติที่มาร่วมงานเยอะขนาดนี้ คุณแสดงสีหน้าแบบนี้ ก็แสดงถึงการไม่ต้อนรับคนอื่นแล้วไม่ใช่ เหรอ? ”

เมื่อเห็นว่าสีหน้าของหยางเสี่ยวเป้ยแปลกๆ และคุณหญิงก็ เป็นคนหนึ่งที่ต้องการหน้ามาก จึงอดไม่ได้ที่จะตำหนิเธอ

“คุณย่าครับ คุณย่าอาจจะลืมไปแล้วว่า วันนี้เป็นวันเกิดของ หยางเสียวเปีย แน่นอนว่า เธอถูกคุณย่าเรียกตัวมาต้อนรับแขก อยู่ที่นี่ และอดฉลองวันเกิด จึงไม่มีความสุขไงครับ! ”

หยางเย่กล่าว

“อุ้ย! ที่แท้วันนี้เป็นวันเกิดของเสี่ยวเป้ยเหรอ ป้าก็ว่า ถ้าอย่างนั้นป้าต้องขอโทษด้วยนะ เพราะเรื่องของตระกูลเรา ทำให้ เสี่ยวเปียผู้ที่มีความสามารถของตระกูลเราอดฉลองวันเกิด เลย! ”

โกวหรูได้กล่าวเยาะเย้ยเพิ่ม

“ฉันเปล่า! ”

หยางเสี่ยวเป้ยรีบโต้เถียง

คุณหญิงขมวดคิ้ว : “ไม่ว่าจะมีหรือไม่มีความสุข อย่างไร ก็ตามตอนนี้คุณกับเสี่ยวเยี่ยืนอยู่ด้านนอก ในฐานะผู้รับผิดชอบ ต้องมีท่าทีที่ดี คุณดูเสี่ยวเยทำอย่างไร แล้วคุณดูคุณทำ อย่างไร!

“เสี่ยวเป้ย คุณป้าของหนูบอกว่าหนูขาดประสบการณ์ใน ความเป็นผู้นำ ย่าก็คิดว่าหนูจะปรับตัวได้เร็ว แต่คุณป้าของหนู กลับพูดถูกแล้วว่า เรื่องบางเรื่องนสถานการณ์บางอย่าง หนูไม่ สามารถรับมือได้จริง ๆ !

“เอาอย่างนี้ หนูไม่ต้องยืนต้อนรับที่นี่แล้ว เข้าไปข้างใน และดู ว่าที่ไหนต้องการความช่วยเหลือ ก็ไปช่วยเหลือที่นั่น

คุณหญิงกล่าวอย่างเข้มงวด

จากนั้นก็พาคนในตระกูลเข้าไปดูที่อื่นต่อ

“ฮาฮา! ”

หยางเย่หัวเราะเยาะอย่างเย็นชา
“หยางเย่ คุณไม่ต้องได้ใจไปหรอก ปากเสียแบบนี้ วันหนึ่ง กรรมมันจะตามสนอง!

หลังจากหยางเสียวเป้ยพูดเสร็จ และเตรียมตัวจะเดินจากไป

ก็เห็นพี่ชายลูกพี่ลูกน้องที่มาทันที

และในมือของเขาก็ยังถือเค้กที่มีขนาดหนึ่งปอนด์อยู่ก้อนหนึ่ง และในที่สุดหยางเสี่ยวเป้ยก็รู้สึกสบายใจขึ้นมาในหัวใจของ

เธอ

“พี่ ทำไมพี่เพิ่งมา? ”

เสี่ยวเปียกล่าวด้วยความดีใจ

“พี่ไปจองเค้กให้น้อง วันนี้วันเกิดของน้อง! ” เงินเกือยกเค้ก ในมือของเขาขึ้น

“เหอะๆ บ้านนอกจริง ๆ ในวันเกิดใครเขากินเค้กกัน บ้าน นอก! ”

หยางเย่ยิ้มอย่างดูถูก

“ฉันชอบกินเค้ก ทำไมเหรอ? ” หยางเสียวเปียกล่าว

“ขี้เกียจสนใจพวกคุณ! ”

หยางเย่ อย่างเย็นชาในลําคอของเขา
“Hi! เสี่ยวเป้ย! **

ทันใดนั้นเอง รถยนต์คันหนึ่งก็ได้จอดที่หน้าประตูของตระกูล หยาง

และมีผู้หญิงอายุเท่าๆกับเสี่ยวเปียสี่ถึงห้าคนลงมาจากรถ รูป ลักษณ์หน้าตาค่อนข้างดี และรูปร่างของพวกเธอก็ผอมๆสูง

“เหมยเหม่ยหยังหลังพวกคุณมาแล้วเหรอ? ”

เสี่ยวเปียโบกมือ

พวกเธอ ต่างก็เป็นเพื่อนที่ดีของเสี่ยวเป้ยในมหาวิทยาลัย

วันนี้คุณหญิงบอกแล้วว่า ทางตระกูลจัดงานเลี้ยงฉลองแบบนี้ ผู้คนมายิ่งเยอะยิ่งดี ดังนั้นลูกหลานในตระกูล ต่างก็เรียกเพื่อนของตัวเองมาร่วม

งานกันทุกคน

อย่างเช่นคนที่ยืนอยู่ด้านข้างของหยางเยู่ในขณะนี้ ก็คือเพื่อน ร่วมชั้นของเขาที่คอยอยู่เป็นเพื่อนกับเขา

“มีชีวิตชีวาจังเลยเสียวเปีย

ผู้หญิงสี่ถึงห้าคนเดินเข้ามา พร้อมกับยิ้มและกล่าว

“ยังไงตอนนี้ฉันก็ไม่มีธุระอะไรแล้ว ไปเถอะ ไปกับพี่ชายของ ฉัน พวกเราไปเดินเล่นกัน

เหอะๆ ที่เสี่ยวเป้ยเรียกเพื่อนร่วมห้องและเพื่อนร่วมชั้นของตัว เองมานั้น ก็มีความหมายอย่างอื่นเช่นกัน
นั่นก็คือให้พี่ชายของเธอรู้จักเพื่อนมากขึ้น เพื่อหลีกเลี่ยงความเหงาของพี่ชายตัวเอง

แม้ไม่รู้ว่าระหว่างพี่ชายของเธอกับพี่สะใภ้จะเกิดเรื่องอะไรขึ้น แต่บางทีเหล่าเพื่อนฝูงที่สวยงามของตัวเองพวกนี้ อาจมีคนที่ที่ ถูกตาต้องใจกับพี่ชายล่ะ?

เพราะว่าเรื่องของพรหมลิขิตนี้ใครจะสามารถพูดได้ชัดเจน

ล่ะ!

“ออออ คนนี้เป็นพี่ชายของคุณเหรอ เอาใจดีจัง และถือเค้ก ก้อนเล็ก ๆมาด้วย รู้ว่าเป็นวันเกิดของคุณ จึงซื้อให้คุณโดย เฉพาะหรือเปล่า? ”

แม้ว่าหญิงสาวหลายๆคนจะพูดว่าดีอยู่ในปากของพวกเธอ แต่ไม่ว่าอย่างไร ก็ไม่สามารถปกปิดการดูถูกที่เผยออกมา จากดวงตาของพวกเธอได้

เพราะอย่างไรก็ตามในเยี่ยนจิงตระกูลของพวกเธอต่างก็ มีหน้ามีตาและมีอำนาจ

ปกติฉลองวันเกิดต่างก็ส่งแต่ของขวัญ ตราบใดที่เป็นเพื่อน ถ้าของขวัญในวันเกิดต่ำกว่า 5000ก็เลิกเป็นเพื่อนกันเลยดี กว่า?

และตอนนี้ พี่ชายของเธอเพียงแค่ซื้อเค้กก้อนเล็กเพียงหกนิ้วให้เธอ
เคยได้ยินเสี่ยวเป้ยบอกว่า พี่ชายของเธอเป็นคนดีมาก และ ครอบครัวมาจากหมู่บ้านชนบท ในมณฑล

และเมื่อเห็นในขณะนี้ ก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะดูถูกเขา แล้วหันกลับมามองไปที่ด้านข้างอีกด้านหนึ่งของหนุ่มหล่อคน หนึ่ง

มีหนุ่มที่หน้าตาหล่อเหลา รูปร่างสูง และแต่งตัวอินเทรนด์ยืน อยู่สีถึงห้าคน

แน่นอนว่ายิ่งดึงดูดสายตาของผู้หญิงเหล่านี้มากกว่า

“สวัสดีครับ สาวสวยทั้งหลาย? พอดี พวกเราก็มาตระกูล หยางครั้งแรกเหมือนกัน ไปเดินเล่นพร้อมกับพวกคุณหน่อยเป็น อย่างไร? ”

หนุ่มหล่อทั้งหลายกล่าว

สาวสวยต่างก็ไม่สนใจเฉินเกอแล้ว และหันมองไปที่ทางด้าน ของหนุ่มหล่อเหล่านั้นแล้วยิ้มและพูดว่า “ดีเลย!”

ส่วนหยางเยก็ยิ้มพร้อมกับพูดว่า “เดินเล่นกับสาวสวย จะดี เหรอพวกคุณ เอาอย่างนี้ ฉันจัดเตรียมแม่บ้านคนหนึ่ง และให้แม่ บ้านพาพวกคุณไป พวกคุณทั้งหลาย อยู่กับสาวสวยเหล่านี้ให้ดี ล่ะ!

“ดีเลย ดีเลย! ”

สาวสวยทั้งหลายกล่าวอย่างมีความสุข


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ