บทที่ 406 แผนการของจ้าวฟาน

“อืม ไม่คิดว่าจะเจอเธอที่นี่!

เงินเกอพยักหน้า

ผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็นจ้าว ฟาน

เดิมทีเฉินเกอรู้สึกว่า คงจะไม่มีวันได้เจอจ้าวยีฟานอีกแล้ว แต่คิดไม่ถึง ตัวเองที่เตรียมตัวจะไปบ้านพี่สาวก่อน กลับได้พบ เธอที่นี่

เรื่องราวของจ้าวยีฟานนั้น หลังจากที่เดินเข้าใจเรื่องราวบาง ส่วนแล้วนั้น ในใจก็รู้สึกผิดอยู่บ้าง

ก็รู้สึกว่าหากเธอไม่มาพบกับตัวเขา ตัวเขาไม่ทำร้ายเธอแบบ

นั้น เธอน่าจะมีชีวิตที่ดีกว่านี้

อีกอย่าง เมื่อถูกผู้ชายคนนั้นทำร้ายขนาดนี้

เฉินเกอดูแล้วรู้สึกสงสัยขึ้นมา

อย่างไรเสียเงินเกอก็ไม่เคยเกลียดเธอ

“เธอไม่เป็นไรนะ?”

เฉินเกอถามขึ้น

“ฉันไม่เป็นไร เห่อๆ นายให้เขาทำร้ายฉันเถอะ เฉินเกอ ฉัน จ้าวยีฟานเป็นผู้หญิงที่รักเงินมาก เพื่อเงินแล้ว ฉันเต็มใจที่จะทำทุกอย่าง ฉันมันแพศยาเพียงนี้ นายให้ฉันไปเถอะ!

จ้าว ฟานพูดไปพร้อมกับคลานไปด้านใน

เฉินเกอยิ่งดูยิ่งอดสงสารไม่ได้

“จ้าวอีกฟาน เธอทำไมต้องทำแบบนี้?

เฉินเกออส่ายหัวอย่างเอือมระอา

“เฉินเกอ นายไม่ต้องยุ่ง ฉันไม่เหมาะที่นายจะมายุ่งด้วย เมื่อ ก่อนฉันทําแบบนั้นกับนาย

จ้าวยีฟานนั่งอยู่บนพื้น ร้องไห้อย่างหนัก

สถานการณ์ตอนนี้ เฉินเกอจะทิ้งเธอไว้ตรงนี้แล้วจากไป ในใจ ก็รู้สึกไม่โอเค “ไปเถอะ ฉันพาเธอไปพักในห้องก่อน ดึกขนาดนี้แล้ว เธอพัก

ผ่อนก่อนดีกว่า!”

เฉินเกอหันหลัง ส่งสัญญาณให้กับลูกน้อง ลูกน้องต่างเข้าใจ ความหมายนั้น ได้จัดเตรียมเรือไว้รอเฉินเกอ

และจากนั้น เฉินเกอก็ได้พยุงจ้าวยีฟานเข้าไปโรงแรมที่ใกล้

ที่สุดในทะเล

ให้เธอพักผ่อน

“เธอนอนพักซัก ฉันไปก่อนล่ะ!”

เฉินเกอกล่าว
“เฉินเกอ นายอย่าไป

ไม่คิดว่าจู่ๆจ้าว ฟานก็ได้กอดเงินเกอจากด้านหลัง

“เฉินเกอ นายอย่าไป ขอร้องนายล่ะ ฉันมีคำพูดต้องการพูด กับนาย ไม่คิดว่าตอนสุดท้ายแล้ว คนที่ดีกับฉันที่สุด ยังคงเป็น นาย เมื่อก่อนเป็นเพราะฉันไม่ดี ฉันรู้ว่าตอนนี้ฉันไม่คู่ควรกับนาย แต่นายก็ถือว่าสงสารฉัน อยู่เป็นเพื่อนฉันก่อนได้มั้ย? แค่แป๊บ เดียว!”

จ้าว ฟานกอดเฉินเกอได้แน่นมาก

เฮ้ย!

เฉินเกอถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก็พยักหน้าตกลง แต่ว่าเฉินเกอนั้นก็ยังได้รักษาระยะห่างกับจ้าวยีฟาน

จ้าว ฟานเป็นถึงเทพธิดา หน้าตาก็สวยงามมาก แต่เงินเกอ ยังไม่ใช่พวกเดรัจฉานที่จะฉวยโอกาสในขณะที่คนอื่นอ่อนแอ

ในโรงแรมมีไวน์แดง

จ้าวยีฟานเดินไป เปิดไวน์มาหนึ่งขวด เทไวน์มาสองแก้ว

“เฉินเกอ ดื่มเป็นเพื่อนฉันหน่อยได้มั้ย? นายวางใจเถอะ ฉัน จะไม่มีทางตอแยนาย เห่อๆ เมื่อก่อนฉัน เป็นห่วงฐานะของนาย จริง แต่หลังจากที่รู้ฐานะที่แท้จริงของนายแล้ว ถึงได้รู้ว่าตัวเอง น่าขำขนาดไหน ฉันจะไม่มีทางตอแขนานอย่างแน่นอน นายไม่ ต้องกลัว!”
จ้าว ฟานพูด

“เธอบาดเจ็บอยู่ ควรที่จะนอนพัก!

เฉินเกอใส่หัว

“ที่ฉันบาดเจ็บ คือบาดเจ็บที่ใจ มีคนเคยพูดไว้ไม่ใช่เหรอ บาดแผลในใจ มีแต่เหล่าถึงจะเป็นยารักษาชั้นเลิศ”

“ได้ แต่ว่าฉันดื่มไม่เยอะนะ ดื่มเสร็จฉันต้องรีบไปแล้ว ลูกน้อง ของฉันยังรอฉันอยู่!”

เฉินเกอรับแก้วไวน์มา

ฟังจ้าวยีฟานที่พร่ เฉินเกอดื่มไวน์ต่อเนื่องไปสามแก้ว

สิ่งที่สำคัญคือจ้าวยีฟานอยู่ต่างถึงตัวคนเดียว ก็น่าสงสารมาก แล้ว ตัวเองซึ่งเป็นเพื่อนนักเรียนของเธอ และเธอก็เพื่อนรักของ หม่าเสี่ยวหนานด้วย หากไม่ชี้แนะเธอหน่อย ก็คงจะไม่ดี

และมองดูจ้าวยีฟานที่เริ่มจะเมาแล้ว

เฉินเกอรีบห้ามทันที

“พอแล้ว ดื่มแค่นี้ก็พอ จ้าวยีฟาน เธอควรจะพักผ่อนแล้ว นอน ดีๆสักจีบ พรุ่งนี้ก็ไม่มีอะไรแล้ว ฉันมีธุระจริงๆ อยู่เป็นเพื่อนเธอ ไม่ได้แล้ว!”

เฉินเกอพูดจบ ก็ลุกขึ้นยืน

“ซือ!”
จู่ๆก็รู้สึกว่าขาคู่นั้นของตัวเองอ่อนลงเล็กน้อย หัวก็เริ่มมีน

“ไวน์นี้แรงขนาดนี้เชียว

เฉินเกอคิดในใจ

และจากนั้น จ้าวยีฟานก็ได้มากอดเงินเกออีกครั้ง

เฉินเกออยากแกะมือเธอออก แต่ไม่มีเรี่ยวแรงเสียแล้ว

รู้สึกว่าสิ่งที่อยู่รอบตัวกำลังหมุนอยู่ สุดท้าย ตาของเฉินเกอ มืดสนิท ได้ล้มลงบนเตียงโดยตรง

จ้าวยีฟานกุมท้องน้อย เช็ดน้ำตาให้แห้ง

หยิบโทรศัพท์มือถือออกมา ส่งข้อความออกไปหนึ่งข้อความ ทันใดนั้นก็ได้มีคนมาเคาะประตูทันที

เปิดประตูออกไปดู เป็นชายหนุ่มที่ทำร้ายจ้าวยีฟานเมื่อกี้

“โอ๊ย คุณผู้หญิง สำเร็จแล้วเหรอ ฉันนึกว่าคุณถูกคุณชายคนนี้

รับตัวไปแล้วเสียอีก?”

ชายหนุ่มยิ้มแฮ่ๆ

“เอาเงินไป แล้วรีบหายสาบสูญไปเลย อีกอย่างฉันแค่ให้เธอ สมจริงหน่อย แต่นายออกแรงเยอะเกินไปหน่อยนะ?”

จ้าวยีฟานพูดอย่างโกรธเคือง

“ก็คุณบอกว่าให้แสดงสมจริงหน่อยไม่ใช่เหรอ ไม่งั้นคุณชาย คนนี้จะเชื่อได้ยังไง แฮ่ๆ คุณชายคนนี้ก็สลบสลายไปแล้ว คืนนี้คุณก็ยังว่างอยู่ งั้นเรามา

“รีบไสหัวไปเดี๋ยวนี้!”

จ้าว ฟานมองชายคนนั้นด้วยสายตาที่ขยะแขยง รีบปิดประตู ทันที

ไม่ผิด มันเป็นการแสดง ใช้มารยาหญิง

เพื่อที่จะได้รับความไว้วางจากเฉินเกอ ได้รับความเห็นอก

เห็นใจ

จ้าวยีฟานถึงยอมเสี่ยง

ขณะที่รู้ฐานะที่แท้จริงของเฉินเกอนั้น ความฝันของจ้าวยีฟาน ได้พังทลายไปทั้งหมด

เธอรู้ว่า หลังจากจากกันที่ดูแล้ว เกรงว่าจะไม่มีวันได้พบเจอ

เฉินเกออีก

เป็นเพราะเหตุนี้ สิ่งที่ตัวเองควรจะได้ทั้งหมด ก็จะเป็นไปไม่ได้ อีกเลย

เดิมที ตัวเองนั้นห่างจากประตูของมหาเศรษฐี เพียงก้าวเดียว

เอง

เธอจะไม่ยอม

ดังนั้นจึงได้คว้าโอกาสครั้งสุดท้ายนี้ไว้

จ้าวยีฟานไม่ลังเลที่จะออกจากทีมบริการ รีบกลับมาที่กางเต่า
เพราะเรื่องราวที่เกิดขึ้นในงาน จ้าวฟานก็ได้ยินหมดแล้ว

เงินเกอน่าจะพาคนกลับมา

บ้านตระกูลเฉินที่เมืองหนานหยางเธอไม่รู้จัก แต่เธอรู้ว่าพี่สาว ของเขาอยู่ที่ไหน

ดังนั้น จึงได้มาแสดงละครที่นี่

เดิมทีเธอนึกว่า เฉินเกอจะไม่มาที่นี่เสียแล้ว

แต่สุดท้าย เฉินเกอก็ได้มาจริงๆ

ไม่มีใครจะเข้าใจเฉินเกอมากไปกว่าจ้าว ฟานแล้ว เพราะเธอ เคยศึกษามาก่อน

เฉินเกอเป็นคนประเภทที่หูเบามาก โดยเฉพาะกับผู้หญิง ไม่ว่า

ผู้หญิงคนไหน หูของเขาจะเบามากเป็นพิเศษ

และนี่จึงเป็นจุดโจมตีของจ้าวยีฟาน

ถึงได้มีตอนนี้

“เฉินเกอ นายอย่าโทษฉันเลย ฉันอยากจะได้นายมาครอบ ครองจริงๆ!”

พูดจบ จ้าวยีฟานก็ค่อยๆ ถอดเสื้อผ้าของตัวเองออก…

เช้าวันรุ่งขึ้น

ที่เมืองหนานหยางท่าเรือหลักของกางเต่า

เรือโดยสารลำใหญ่ได้เตรียมรอที่จะออกเดินทาง
เรือล่านี้เป็นเรือที่ทีมสำรวจใช้ออกทะเลโดยเฉพาะ

คนที่มาร่วมงานกับทีมสำรวจครั้งนี้มีจำนวนมาก ก็ได้เริ่ม ทยอยกันขึ้นเรือแล้ว

“เหมิงเหมิง สามวันให้หลังเจอกัน ฉันจะคิดถึงเธอนะ!”

“จริงป่ะเนี่ย?”

“ก็ต้องจริงอยู่แล้ว!”

ซูเหมิงเหมิงกำลังหยอกล้อกับแฟนของตัวเองอยู่

หวเหวินเหวินก็เหมือนกัน

แฟนของเธอก็ได้มาส่งเธอด้วยตัวเอง

มีแต่ซูมหานที่ยืนอยู่ตรงท่าเรือ รอคอยอย่างร้อนรน หยิบ โทรศัพท์ขึ้นมา โทรออกเป็นระยะๆ

“ขอโทษค่ะ หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะ

ตั้งแต่เช้าจนถึงตอนนี้ ซูมู่หานได้โทรออกไปยี่สิบกว่าสายแล้ว

“มู่หาน ทำไมคุณชายเฉินยังไม่มาล่ะ?”

ซูเหมิงเหมิงควงแขนแฟนเธอแล้วเดินเข้ามา

“ฮี เธอคงคิดว่าสามีมหาเศรษฐีจะติดเบ็ดง่ายขนาดนี้งั้นเหรอ ฉันเดาว่าเขาคงไม่ได้ให้ความสำคัญเธอแม้แต่น้อย ตอนนี้ยัง ไม่รู้ว่าไปอยู่กับสาวสวยน่ารักคนไหนเลย!”
หญิงสาวคนหนึ่งพูดอย่างเยาะเย้ย

“ซี หยางหัว เธอพูดอะไรน่ะ อีกอย่างครั้งนี้เป็นเพราะเธอ อาศัยเส้นสายจึงได้ตามมาเป็นลูกมือของพวกเรา เป็นลูกมือ เข้าใจมั้ย? หุบปากไปเลยนะ!!

หวเหวินเหวินตอกกลับโดยตรง

ทำให้หยางหัวโมโหจนหูแดง

“พวกเธอรีบดูเร็ว มีรถหรูขับมาคันหนึ่ง

ในเวลานี้ ชายหนุ่มที่ยืนอยู่บนเรือได้ตะโกนไปอย่างอารมณ์

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ