บทที่ 378 ชนแก้วCheers
“หลี่หลาง เจอเพื่อนสมัยเรียนน่ะ!”
โหเสี่ยวเชีย โบกมือให้หลี่หลางอย่างด้วยความรัก แสดงว่านี่ คือแฟนของเธอนั่นเอง
ส่วนหวางเหวินตอนนี้กล่าวว่า : “เสี่ยวเซีย เมื่อเธอไม่ได้บอก ว่าเธอยังมีบัตรเข้างานอีกใบหรือ หยิบมันออกมาให้เฉินเกอ พวกเราไม่ได้เจอกันนานหลายปีแล้ว พอดีเลยนั่งด้วยกัน หวน คิดถึงความหลังในอดีต!
“นี่น่ะหรือ…..” โหเสี่ยวเซี่ยหันมามอง : “ได้สิ งั้นก็ให้เฉินเกอ ไปด้วย จะได้พาเฉินเกอไปชมบรรยากาศงานใหญ่เสียหน่อย!”
“ให้คุณใบหนึ่งเฉินเกอ ไปกับพวกเราเถอะนะ!”
โหเสี่ยวเชียบอก
“ใช่แล้ว ไปเถอะ ไม่เป็นไรหรอกน่า!”
หวางเหวินดึงแขนของเฉินเกอไว้
“ก็ได้!”
เฉินเกอพยักหน้าตอบรับ
ถ้าเป็นการเชิญชวนของโหเสี่ยวเซี่ยคนเดียว เฉินเกอคงไม่ไป แต่ว่าเป็นหวางเหวิน ความสัมพันธ์ไม่เลว ประกอบกับตอนนี้เฉินเกอรอฟังข่าว แน่นอนว่าเขากำลังว่างอยู่ เขาจึงพร้อมที่จะ
ไปดู
หลายคน นลิฟต์มาด้วยกัน ตรงไปยังชั้นสามของโรงแรม
ในนั้นมีห้องโถงอยู่ห้องหนึ่ง เอาไว้จัดงานเลี้ยง โดยเฉพาะ
นับว่าเป็นโรงแรมระดับห้าดาวของอำเภอหงเซียนเลยทีเดียว
ทุกคนต่างก็ต้องแสดงบัตรเชิญก่อนเข้าไป แขกมาแล้วจํานวนไม่น้อย
นี่ดูเหมือนว่าจะเป็นการนัดรวมตัวกัน ก่อนที่จะเปิดตัว โครงการใหญ่
ตามที่ โหเสียวเซีย ได้กล่าวแนะนำกับเฉินเกอ
นั่นก็คือ ถ้าคุณไม่มีเงินไม่มีอำนาจ คุณก็จะไม่มีโอกาสได้มา เสนอหน้าหรอก
ส่วน หลี่หลาง แฟนของโหเสี่ยวเซี่ย เห็นได้ชัดว่ามาร่วมงาน เพราะเหตุนี้
รู้จักคนมากมาย หลังจากที่ทักทายเพื่อนเหล่านั้นของพวกเขา ทีละคนแล้ว ก็นั่งลงที่โต๊ะตัวหนึ่ง
“เธอทําอะไร?”
ส่วนเฉินเกอก็นั่งลงที่ข้างๆของหวางเหวินเหลียงเมิ่ง
ตอนนี โหเสียวเซียกล่าว
“คืออะไร?”
เงินเกอส่ายหน้าฝืนยิ้ม
“คุณ! ไปนั่งตรงนั้นสิ! คิดยังไงถึงมานั่งตรงนี้เนี่ย?”
โหเสี่ยวเซียเปลี่ยนทีท่าไป หลังจากเข้าไปในงานเลี้ยงแล้ว ที่ ทีที่เธอมีต่อเฉินเกอ ก็เปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด
อย่างไรก็ตาม เขาก็ยังได้บัตรเข้างานมา
ส่วนเฉินเกอหันมองตามไปทางที่โหเสี่ยวเชีย โต๊ะตรงหัวมุม นั้น ตรงนั้น น่าจะเป็นพวกเลขาฯ คนขับรถ ของคนที่มาร่วมงาน ในวันนี้
นี่แสดงว่า โหเสี่ยวเซี้ยคิดว่าตัวเองไม่คู่ควรที่จะนั่งโต๊ะเดียว
กับเธอเลย
แต่เสียงของโหเสี่ยวเซีย นี้ ทำให้ผู้คนที่อยู่รอบข้างหันมามอง เป็นสายตาเดียว ต่อหน้าสาธารณชน ช่างน่าอายยิ่งนัก
หวางเหวินร้อนใจอยากจะเตือนโหเสียวเซีย
แต่เฉินเกอเอง ไม่อยากให้หวางเหวินต้องลำบาก ฝืนยิ้ม แล้ว เดินออกไป
“เสี่ยวเซี้ย เธอเป็นอะไรไป? ก่อนหน้านี้เธอยังดีๆกับเงินเก ออยู่เลย ทำไมตอนนี้ทำกับเขาแบบนั้นต่อหน้าคนอื่นล่ะ เธอจะ ทำให้เขาขายหน้าคนอื่นหรือไง?
ตอนนี โหเสียวเซียกล่าว
“คืออะไร?”
เงินเกอส่ายหน้าฝืนยิ้ม
“คุณ! ไปนั่งตรงนั้นสิ! คิดยังไงถึงมานั่งตรงนี้เนี่ย?”
โหเสี่ยวเซียเปลี่ยนทีท่าไป หลังจากเข้าไปในงานเลี้ยงแล้ว ที่ ทีที่เธอมีต่อเฉินเกอ ก็เปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด
อย่างไรก็ตาม เขาก็ยังได้บัตรเข้างานมา
ส่วนเฉินเกอหันมองตามไปทางที่โหเสี่ยวเชีย โต๊ะตรงหัวมุม นั้น ตรงนั้น น่าจะเป็นพวกเลขาฯ คนขับรถ ของคนที่มาร่วมงาน ในวันนี้
นี่แสดงว่า โหเสี่ยวเซี้ยคิดว่าตัวเองไม่คู่ควรที่จะนั่งโต๊ะเดียว
กับเธอเลย
แต่เสียงของโหเสี่ยวเซีย นี้ ทำให้ผู้คนที่อยู่รอบข้างหันมามอง เป็นสายตาเดียว ต่อหน้าสาธารณชน ช่างน่าอายยิ่งนัก
หวางเหวินร้อนใจอยากจะเตือนโหเสียวเซีย
แต่เฉินเกอเอง ไม่อยากให้หวางเหวินต้องลำบาก ฝืนยิ้ม แล้ว เดินออกไป
“เสี่ยวเซี้ย เธอเป็นอะไรไป? ก่อนหน้านี้เธอยังดีๆกับเงินเก ออยู่เลย ทำไมตอนนี้ทำกับเขาแบบนั้นต่อหน้าคนอื่นล่ะ เธอจะ ทำให้เขาขายหน้าคนอื่นหรือไง?เธอนะ!”
หวางเหวินก็นึกเรื่องนั้นขึ้นมาได้
“แล้วไงต่อ? เฉินเกอบอกต่อหน้าทุกคนว่าเราสองคนไม่เหมาะ สมกัน บ้าบอ อีตานีมีหน้ามาคิดว่าฉันชอบเขาไม่ได้งั้นหรือ นึกถึงเขา ในตอนนั้นขึ้นมาแล้วมันน่าโมโห ตอนนั้น นักเรียนใน ห้องต่างมาทางฉันแล้วหัวเราะเยาะ บอกว่าแม้แต่เงินเกือคนนี้ ยังไม่สนใจฉัน อีกอย่างตอนนั้นคนที่ฉันชอบจริงๆก็อยู่ข้างๆ เธอ รู้ไหม ตอนนั้น ฉันอับอายขายขี้หน้ามากขนาดไหน!
โหเสียวเซียกล่าว
“อ้าว เธอรู้ไหมว่าที่เฉินเกอเขาพูดว่าไม่เหมาะสมเพราะอะไร เฉินเกอเขาคิดว่าตัวเองยากจน ไม่เหมาะกับเธอไงล่ะ! เธอ คิดมากไปหรือเปล่าเนี่ย! อีกอย่างเขาก็รู้สึกว่าเธอไม่ได้ชอบเขา จริงๆสักหน่อย ดังนั้นพอตื่นเต้นเลยพูดออกไปแบบนั้น! ก็เธอ ชอบดูถูกเฉินเกอว่ายากจนมาตลอดเลยไม่ใช่หรือ นั่งในรถยัง ไม่กล้าจะนั่งข้างๆเฉินเกอ คนเขาก็ต้องกลัวเธอ!!
หวางเหงินรีบแก้ต่าง
“อะไรกัน อีตาน ฉันต้องทำให้เขาเสียใจ อีกอย่าง อย่ามองว่า ฉันดูถูกเขาว่าจนเลย เหวินเหวินเธอชอบไหมล่ะ? อย่าคิดว่าฉัน ไม่รู้นะว่า ตอนนั้นเธอก็ชอบเฉินเกอ แต่ว่าเพราะเงินเกอจนเกิน ไป ดังนั้นพวกเธอสองคนจึงไปด้วยกันไม่ได้ ใช่ไหมล่ะ?”
ปากอย่างโหเสี่ยวเซี้ย อ้าแล้วหุบไม่ได้จริงๆ พล่ามจนหมด เปลือก
เรื่องพวกนี้ ทำให้หวางเหวินอายจนหน้าแดง ตรงใจหวางเห วินเสียจริง
แต่สีหน้าของเหลียงเมิ่งก็ไม่ค่อยดี มิน่าตอนนั้นที่ตัวเองตาม จีบหวางเหวิน หวางเหวินไม่ตอบรับ ที่แท้ ตอนนั้นเธอชอบเฉินเก อนี่เอง?
ตอนนี้ เห็นหวางเหวินมีทีท่าใส่ใจเฉินเกอมากขึ้นอีก
เหลียงเพิ่งรู้สึกอิจฉาเล็กน้อย
ไม่เหมือนกันเลย ก่อนหน้านี้หวางเหวินดีต่อเฉินเกอ เหลียง เพิ่งไม่ได้คิดอะไร เพราะคิดว่าเป็นเกอไม่ทัดเทียมที่จะเป็นคู่แข่ง ของเขาหรอก? หวางเหวินจะไปสนใจเฉินเกอได้อย่างไรกัน? แต่ว่าตอนนี้ ทำให้เหลียงเพิ่งรู้สึกกระวนกระวายใจเล็กน้อย ความรู้สึกก็เป็นแบบนี้แหละ
เหลียงเมิ่งมองไปทางหวางเหวิน เห็นว่าตอนนี้หวางเหวิน กำลังหน้าแดงอยู่ จึงมั่นใจได้ทันที
ประโยคนี้ของโหเสี่ยวเชีย โดนใจหวางเหวินอย่างแน่นอน เธอพูดถูก ตอนนั้นตัวเองชอบเฉินเกออย่างมาก
และแน่นอน เพราะเฉินเกอยากจน ต่อให้หวางเหวินจะ
พยายาม คิดๆดูแล้ว ถ้าเกิดคบหากับเฉินเกอจริงๆ เพื่อนร่วมชั้น
จะมองเธออย่างไร? จะพูดถึงเธออย่างไร? ดังนั้นจึงไม่ได้ตกลงปลงใจ สุดท้ายจึงไม่พัฒนาความสัมพันธ์กับเงินเกอ
แต่สิ่งนี้ไม่ได้ขัดขวาง ให้หวางเหวินหวังว่าเฉินเกอจะมีชีวิตที่ดี ขึ้น
เรื่องความรักนะ เมื่อฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเกิดความกังวลใจ มันจะ เกิดรอยร้าวในระหว่างความสัมพันธ์นั้น
บรรยากาศในงานมีเรื่องหมางใจกันขึ้นมา
เฉินเกอไม่ได้ยินที่โหเสี่ยวเซียและหวางเหวินพูดคุยกัน
คนขับรถคนหนึ่งที่อยู่ข้างๆ กล่าวว่า : “ข้างๆนั่นไม่ใช่หลี่หลาง ลูกชายของประธานหลี่หรือ เจ้านายของผมบอกว่า วันนี้ หลี่หลา งจะมาเป็นตัวแทนของประธานหลี่ ให้พวกเขาเข้าไปเสนอหน้า ยังไงซะประธานหลีก็ถือโครงการไว้ทั้งหมด! ยังไงซะก็บดขยี้คน ส่วนใหญ่ได้แน่!
“นั่นสิ ประธานหวางเจ้านายเราก็เคยร่วมมือกันมาก่อน อย่าง น้อยแค่ชนแก้ว ก็ได้เสนอหน้าแล้ว!”
เลขาฯคนขับรถสองสามคนสนทนากัน
ที่ตระกูล หลี่หลางเปิดบริษัท อาศัยความร่วมมือระหว่างบริษัท ด้วยกันเป็นเรื่องธรรมดามาก
ดังนั้น เรื่องเสนอหน้ามากหน่อยก็ไม่ใช่ปัญหา
“เอาสิ ไหนๆก็ร่วมงานกันแล้ว งั้นพวกเราไปด้วยกันเถอะ เดี๋ยวงานเริ่มแล้ว จะไม่มีโอกาสได้ชนแก้ว!”
เลขาฯหญิงคนหนึ่งกล่าวขึ้น แล้วคนกลุ่มนี้ก็ลุกขึ้นทันที
“พี่ชาย เดินไปกับพวกเราด้วยไหมคะ?” ตอนนี้ คนขับรถคนหนึ่งที่อยู่ข้างๆเฉินเกอตบไหล่ของเฉินเกอ แสดงว่าคิดว่าเฉินเกอเป็นคนขับรถด้วยเหมือนกัน….
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
