บทที่ 359 เสียงครึกโครม ในงานพิธี

เสียงครึกโครม ในงานพิธี

ทั้งชั้นเรียนต่างอยู่ในความรู้สึกตื่นเต้นจนอธิบายไม่ถูก

เห็นได้ชัด อาจารย์ก็ได้ยินเช่นกัน ตอนนี้ ไม่มีใครพูดถึง เกียรติที่หลินเซิ่งหนานทำเพื่อห้อง พูดแต่เกียรติที่เหลียงเฟยทำ แม้แต่

อาจารย์ก็อาจมีชื่อเสียงด้วย

และบอกว่า งานพิธีบริจาคนี้จัดขึ้นตอนบ่ายโมง นักเรียนทุก คนในชั้นเรียนจะต้องไป ใช่สิ ในมหาลัยนี้ สามารถมีโอกาสอวดความงามของตัวเอง

ก็มีแต่งานกีฬาในมหาลัยและงานพิธีอย่างนี้เท่านั้น

ยิ่งไปกว่านั้น รู้ว่างานในครั้งนี้ เป็นคนในชั้นเรียนที่จะได้รับ เกียรติ ไม่ไปพึ่งบารมีได้ไง?

ไม่นาน หลังอาหารกลางวัน

นักศึกษาจากคณะวิชาต่างพากันเดินไปที่หอประชุมใหญ่ แต่เฉินเกอก็เดินตามทิศทางของชั้นเรียน

“พี่เฉิน ทำไมไม่ไป”

หวางเสี่ยวหัวถาม
“ฉันไม่ไปล่ะ!”

งานแบบนี้ เฉินเกอเข้าร่วมบ่อย ก็แค่นั้นแหละ อันที่จริงการ บริจาคเงิน เป็นกิจกรรมทำบุญที่มาจากใจ

เฉินเกอได้ทำบุญนี้แล้ว เขาคิดว่าอย่างนี้ก็เพียงพอแล้ว ก็ไม่อยากไปร่วมสนุกแล้ว

“ไม่นะ พี่เฉินดูเร็วๆ ดูเหมือนว่านางในฝันทั้งสองคนก็มา ด้วย!”

ทันใดนั้นหวางเสี่ยวหัวก็ชี้ไปที่ทางเข้าหอประชุม

แน่นอน เฉินเกอมองเห็นฟางเงี่ยนนั้น

“ไปเถอะ บริจาคหรือไม่บริจาค พวกเราก็ไปดูด้วยกัน เพื่อน ร่วมชั้น 3 ไปกันหมด เราสองคนไม่ไป คงไม่ค่อยดี!

หวางเสี่ยวหัวพูด

“อืมอืม ตกลง!”

เฉินเกอส่ายหัวอย่างจนปัญญา

อันที่จริง มันก็ดูไม่ดีที่จะทำแตกต่างกันเกินไป เพราะยังต้อง ใช้เวลาอยู่กับเพื่อนร่วมชั้นที่นี่อีก

ดังนั้นเฉินเกอและหวางเสี่ยวหัวก็เข้าไปด้วยกัน ฟางเจียนนั้นกับนางในฝันทั้งสองทำตัวเรียบง่าย นั่งอยู่ใน แถวสุดท้าย
แต่เห็นได้ชัดว่าแถวที่พวกเธอนั่ง ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้

เพราะยืนดีกว่า ที่ต้องไปนั่งข้างๆพวกเธอ

“ไม่มีที่นั่งแล้ว!”

หวางเสี่ยวหัวเกาหัวของเขา

“ตรงนี้มี!”

เฉินเกอมองไปที่ตำแหน่งของฟางเงี่ยนนั้น และเดินไปทันที “สาวงามทั้งสองข้างๆมีคนนั่งหรือยัง?”

เฉินเกอถามด้วยรอยยิ้ม

สำหรับฟางเจี่ยนนั้น และฟางหยี ทั้งคู่ไม่มีใครพูด ราวกับว่า พวกเขาไม่ได้ยินคำพูดของเฉินเกอ การแสดงออกของพวกเขาดู เย่อหยิ่งเย็นชามาก มองไปข้างหน้า

หวางเสี่ยวหัวดึงแขนของเฉินเกอด้วยความกังวล

เพื่อบอกเฉินเกอว่าอย่านั่งที่นี่ ถ้าคุณทำให้พวกเธอขุ่นเคือง มันจะอยู่ล่าบาก

แต่เฉินเกอยิ้มอย่างไม่แยแส ดึงหวางเสี่ยวหัวให้นั่งลงจาก ด้านข้าง

ฟางเจียนนัน ขมวดคิ้ว

และเมื่อทุกคนมาพร้อมแล้ว
การประชุมได้เริ่มขึ้น

ในช่วงแรกเป็นผู้นำมหาลัยกล่าวก่อน จากนั้นก็ตัวแทน นักศึกษาและอื่น ๆ

ในตอนท้าย ได้มีการประกาศรายชื่อผู้บริจาคดีเด่น เฉพาะผู้ที่บริจาคมากกว่าหนึ่งร้อยเท่านั้นที่จะได้รับแจ้ง การจัดอันดับ ไม่ได้เรียงลำดับจากจำนวนบริจาค อ่านไปเรื่อยๆ

ในบางครั้งมีบริจาคหนึ่งพันหยวน และจะมีเสียงโห่ดังเล็ก

น้อย

สําหรับผู้ที่มากกว่าสามพัน เสียงโหก็จะดังมากขึ้น

และเฉินเกอที่อยู่ด้านล่าง ก็ได้ยินชื่อของหูชุ่ยหมินและเฉินจุน

เหวิน

สองคนบริจาคเงินคนละหกพันหยวน

มันทำให้เกิดเสียงครึกโครม

“ตามการคำนวณของเรา มีคนในคณะวิชาที่บริจาคเงิน มากกว่าหกพันหยวนเรา มีทั้งหมด12คน ได้จัดทำการคำนวณ แยก

ต่างหากจากนั้น เราจะเชิญนักศึกษาที่บริจาคมากกว่าหกพัน หยวนขึ้นเวที มารับใบประกาศนียบัตรของเรา!”
พิธีกรอ่าน “เฉินจุนเหวินหูฮุ่ยหมิ่นเชิญขึ้นเวทีก่อน!!

หลังจากนั้น ก็มีการปรบมือที่ดังมาก เฉินจุนเหวินกับหูฮียหม นก็เดินขึ้นไปบนเวที

“ว้าวพี่จุนเหวินหล่อมากๆ ฮ่าฮ่า !”

สวีหยางหยางที่อยู่ด้านล่างก็ได้ปรบมือให้

เพราะเขากําลังปรบมือ ใกล้กับเฉินเกอ และเมื่อเห็นท่าทาง ของสวี่หยางหยาง เฉินเกอจึงทำตาเหลือก

หยางหยาง เธอรู้จักจุนเหวินสุดหล่อได้ยังไง? ฉันจำได้ว่าเขา เพิ่งย้ายมาใช่ไหม?” หญิงสาวถามอย่างสงสัย

“ฮ่าฮ่า พี่เทาเขาเป็นลูกพี่ลูกน้องกับหวางเจี้ยนผู้ชายที่มีชื่อ เสียงในมหาลัยเป็นลูกของน้า เฉินจุนเหวินเป็นเพื่อนที่ดีของหวา งเจี้ยน

แน่นอนฉันก็ต้องรู้จักเขา!

“ที่แท้ก็เป็นอย่างนี้นี่เอง!

“อืมอืม ข้างๆพี่จุนเหวินมีคนชื่อหูฮียหมิน ดูเธอสวยงาม ดูเธอ จะชอบพี่จุนเหวินมาก ทั้งสองคนย้ายมาเรียนที่นี่ด้วยกัน!

สวี่หยางหยางพูด

ในใจคิด ถึงแม้ว่าพี่จุนเหวินได้หน้าก่อน แต่ว่า สิ่งที่ควรค่าแก่ การรอคอยมากที่สุด ก็คงจะเป็นพี่เฟยที่ได้เด่นที่สุด ตอนนี้ยิ่งตั้งใจฟังมากขึ้น
หลังจากนั้น พิธีกรจะอ่านรายชื่ออีกหลายคนขึ้นบนเวที

“คณะเศรษฐศาสตร์และการจัดการชั้น3 หลินเซิ่งหนานบริจาค สามหมื่นหยวน หลินเซิ่งหนาน เชิญขึ้นมาบนเวที!

เป็นอย่างที่คิด ทั่วทั้งห้องประชุมมีเสียงดังกระหึ่ม

แม้แต่ครูที่นั่งแถวหน้า ก็ยังกระซิบคุยกัน เสียงในห้องประชุม ไม่สามารถสงบลงได้เป็นเวลานาน สวี่หยางหยางตื่นเต้นและกระโดดด้วยความดีใจ เพราะใกล้ จะถึงคิวพี่เฟยแล้ว

ส่วนหลินเซิงหนาน ก็เดินไปที่เวทีอย่างมั่นใจ

ยืนอยู่ในตำแหน่งกลาง

“ต่อไป คณะเศรษฐศาสตร์และการจัดการชั้น3 เหลียงเฟย บริจาคหนึ่งแสนหยวน!!! เหลียงเฟยเชิญขึ้นมาบนเวที!

คราวนี้ แม้แต่เสียงของพิธีกรก็ตื่นเต้นอย่างเห็นได้ชัด

ทั่วทั้งห้องประชุม….…..

หนึ่งแสนหยวน? ? ?

ตูม!

เป็นเสียงที่ดังกระหึ่มสุดๆ!
เสียงปรบมือและเสียงโห่ร้องดังกึกก้องแทบทำให้แก้วน้ำ ใน

หอประชุมแตก

ทําให้แก้วหูเกือบทะลุ

หนึ่งแสนหยวน แค่คิดก็รู้ได้ว่าทำให้ทุกคนช็อกมากแค่ไหน

“ใครนะ? ช่างร้ายกาจขนาดนี้?”

“จะใครซะอีก แน่นอนก็ต้องเป็นเหลียงเฟยชั้น3″

“ไม่น่าแปลกใจ เหลียงเฟยร่ำรวยขนาดนี้ แต่เงินหนึ่งแสน หยวนนี้ รู้สึกร้ายกาจเกินไปหน่อย!

ทุกคนร้องอุทาน

สําหรับสวีหยางหยาง เขย่าแขนของเหลียงเฟยอย่างตื่นเต้น “พี่เฟย เฟย เรียกชื่อพี่แล้วเรียกชื่อพี่แล้ว!

เหลียงเฟยส่ายหัวด้วยรอยยิ้มแหย่ๆ

ก็แค่เงินหนึ่งแสนหยวน ทุกคนต่างแปลกใจมองตัวเอง ขนาด

นั้นเลยเหรอ?

ในขณะนั้น เหลียงเฟยเอามือล้วงกระเป๋า และเดินไปที่เวที ทุก ที่ที่เขาเดินผ่าน มีผู้หญิงหลายคนตะโกน

ก้าวขึ้นไปบนเวที

ถัดไปพิธีกรก็ประกาศอีกสองรายการ
นักศึกษาหญิง 2 คน ในชั้น4 บริจาคเงินคนละหนึ่งแสนห้า หมินหยวน

บรรยากาศของสถานที่กระหึ่มขึ้นมาอีกครั้ง

สำหรับชื่อของเพื่อนร่วมชั้นหญิงทั้งสองนั้น พิธีกรไม่ได้พูด และไม่ได้เชิญเพื่อนร่วมชั้นหญิงทั้งสองคนขึ้นเวที

แต่คนทั้งคณะต่างมองไปที่สองสาวที่นั่งอยู่แถวสุดท้าย

ใช่แล้ว ผู้บริจาคต้องเป็นฟางเงี่ยนนั้นกับฟางห แต่ทั้งสองคนบริจาคเงินหนึ่งแสนห้าหมื่นหยวน แต่เสียงไม่ดัง ครึกโครมเหมือนตอนเหลียงเฟย

เพราะใครๆก็รู้ในมหาวิทยาลัยชวน เธอสองคนร่ำรวยมาก ปกติก็ไม่ค่อยมีส่วนร่วมบริจาค

แต่ก็ยังมีเสียงปรบมือต้อนรับอย่างอบอุ่น ต่อไป คนสุดท้ายในบรรดาสิบสองคน พิธีกรรู้สึกลำบากใจ

เขากล่าวว่า “คนต่อไปนี้ คือคนที่บริจาคมากที่สุดในครั้งนี้ เขาแค่บอกคณะวิชากับชั้นเรียน และไม่ได้เขียนชื่อไว้ คิดว่า

เขาไม่ต้องการบอกชื่อของเขา! แต่ฉันหวังว่า ตอนอ่าน ห้องเรียนนี้ ขอให้ทุกคนต่างปรบมือเสียงดังที่สุด มอบให้กับ

ห้องเรียนนี้!”

“อ๊ะ? ห้องไหนเนี่ย? บริจาคเท่าไหร่?”
ทุกคนปรึกษาหารือกัน

บนเวทีเหลียงเฟยหลินเซ็งหนาน หูชุ่ยหมิน และเฉินจุนเหวิน ต่างมองกันและกัน

มีความคาดหวังเล็กๆ…….

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ