บทที่279 ละอายใจที่ร้านอาหารฟาสต์ฟูดคอส
วันที่สอง
เนื่องจากอากงหวได้นัดผู้หญิงไว้ให้ เฉินเกอรู้ว่าสุดท้ายจะ ไม่มีผลใดๆ แต่เมื่อได้รับปากตกลงกับอากงหนูฉะนั้นเฉินเกอ
ก็ได้เตรียมตัว แล้วรีบไปที่ร้านอาหารฟาสต์ฟูดคอสก่อน
ไม่คาดคิดเมื่อไปถึง
ฉันเห็นผู้หญิงคนหนึ่งนั่งอยู่มุมหนึ่ง ดื่มโค้ก บนโต๊ะมีปีกไก่ และเฟรนซ์ฟรายด์ ขาขาวห้อยราวกับ โชว์ต้นขาสีขาว เหมือน
กําลังรอคน
คงไม่ใช่เธอมั้ง?
เฉินเกอคิดในใจ
หลังจากนั้น ผู้หญิงคนนั้นวางเฟรนช์ฟรายส์ลง ทำปาก ขมุบขมิบ ถือโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วกด
ในเวลาเดียวกัน เฉินเกอได้รับข้อความ หวางหมุนเป็นคนส่ง
ข้อความมา
“คุณมาหรือยัง”
เฉินเกอคิดในใจ ที่แท้ก็คือผู้หญิงคนนี้
มองแวบแรก ก็ดูสวยดี
เงินเกอจึงเดินไปนั่ง
“คุณ…คุณทําอะไร?” หญิงสาวผงะ
มองไปที่เฉินเกอแบบทำอะไรไม่ถูก “คุณมาที่นี่เพื่อหาคู่?” เฉินเกอถาม
“หาคู่อะไร คุณป่วยหรือเปล่า!”หญิงสาวมองเฉินเกอด้วย ความกลัว
“อ๊ะ คุณไม่ใช่หวางหมิ่นเหรอ? เมื่อคุณไม่ได้ส่งข้อความถึง ผมเหรอ?” เฉินเกอรู้สึกสับสนเล็กน้อย
“ฉันไม่รู้จักหวางหมิน เมื่อฉันเพิ่งส่งข้อความแชทไปหา แฟนของฉัน?” หญิงสาวพูด
“ขอโทษด้วย ผมทักคนผิด!
เฉินเกอยืนขึ้นด้วยความลำบากใจ
จะบ้าตาย ถ้ารู้เป็นอย่างนี้โทรศัพท์ก่อนก็ดีแล้ว
กําลังเตรียมโทร
ก็มีคนมาตบไหล่เขา
เมื่อหันไปมอง เธอก็เป็นผู้หญิงที่มีรูปร่างหน้าตาสวยเหมือน
เบิกตากลมโตมองเฉินเกอ “คุณเฉินเกอ? มีนัดมาพบกันใช่
ไหม?”
หญิงสาวถามอย่างดูถูกเล็กน้อย
“อืมอืม ใช่ครับ คุณคือ
“หวางเสี่ยว!”
“อืม?”
“หวางเสี่ยวเป็นน้องสาวฉันหวางหมิ่นคือฉันเอง!”
หวางเสี่ยวรีบตอบแก้ตัว
“อืม เมื่อกี้คุณทักคนผิดใช่ไหม?” หวางเสี่ยวพูดด้วยเสียง
ประชด
จริงๆ ตอนที่เธอเข้ามาเมื่อกี้ เธอบังเอิญเห็นฉากนั้น
ช่างน่าอายจริงๆ
ดังนั้น หวางเสียวเพียงแค่เฝ้าดูอยู่ข้างๆ และไม่ได้ไปทักทาย
มันรู้สึกอึดอัดมาก
คิดว่าคนๆก็ใช้ได้เหมือนกัน
แต่ว่า คิดแล้วเขาจะไล่ผู้ชายคนนี้ออกไปภายในเวลาไม่ถึงห้า นาที ดังนั้นหวางเสี่ยวจึงอยากจะรีบจัดการเรื่องของพี่สาวให้
เสร็จ
เฉินเกอและหวางเสี่ยวนั่งเผชิญหน้ากัน
เฉินเกอเพียงแค่มองไปที่หวางเสียวแป๊บเดียว และรู้สึกว่าผู้ หญิงคนนี้ไม่มีอะไรนอกจากสวย
หวางเสี่ยวจ้องไปที่เฉินเกอและคิดทบทวน
ในใจคิดหน้าตาเฉินเกอที่สดใส และหล่อเหลา ถ้าฐานะ ครอบครัวของเขาดีกว่านี้ จะมาเป็นพี่เขยของเขาก็ได้
แต่น่าเสียดาย ที่เขายากจนขนาดนี้ พี่สาวของเขาคงไม่สนใจ หรอก
ในความเป็นจริงถ้าไม่ใช่คุณปู่บังคับให้แต่งงาน ก็นึกว่าพี่ สาวกังวลกับการหาคู่
มีคนมาจีบพี่สาวของเธอเยอะแยะ แต่หวางหมุนไม่ถูกชะตา “อีกอย่าง ฉันรู้สถานการณ์ของคุณเหมือนกัน ตอนนี้คุณยัง หางานไม่ได้ใช่ไหม? นั่นหมายความว่าคุณยังไม่มีรายได้
นอกจากนี้ฉันได้ยินมาว่าคุณซื้อบ้านในอำเภอผิงอัน แต่ สำหรับฉัน ที่ทำงานได้ถูกย้ายไปที่เมืองจินหลิงแล้ว ก็ หมายความว่า
อีกไม่นาน ฉันจะไปทำงานในเมืองจีนหลัง เรื่องที่อยู่อาศัย คุณจะวางแผนอย่างไง?”
หวางเสี่ยวถาม
ในใจคิดรีบพูดจุดสำคัญดีกว่า
“โอ้ ถ้าเป็นจินหลิง ผมก็มีบ้านหลังหนึ่ง!
“อะไรนะ? คุณมีบ้านที่จินหลิง? กว้างขนาดไหน?”
หวางเสี่ยวถามอย่างสงสัย
“กว้างขนาดไหนผมไม่แน่ใจ ผมไปอยู่ที่นั่นประมาณครั้งหรือ สองครั้ง ฮ่าฮ่า!” เฉินเกอหัวเราะ
เงินเกอ ผู้หญิงคนนี้ ดูเหมือนเธอจะไม่ใช้มาหาคู่
บวกกับฉันก็ไม่ได้อยากมาหาคู่เหมือนกัน
ตอนนี้เขารู้สึกอยากยั่วเธอ ให้เรื่องนี้รีบๆจบไป
“เฮ้อ ไม่ต้องแกล้ง คุณมีบ้านจริงๆ คุณทำไมไม่ไปอยู่?” หวาง เสี่ยวพูดด้วยเสียงเย็นชา
“ผมมีจริงๆ แต่ผมไม่มีเวลาไปอยู่ อีกอย่าง อยู่บนยอดเขา ผม อยู่คนเดียวก็ไม่เคยชิน มันมีไว้สำหรับผมและภรรยาใน
อนาคตอยู่”
เฉินเกอพูดด้วยรอยยิ้ม
“โอ้โห อยู่บนยอดเขา คุณคงไม่ใช่คนที่เฝ้าป่าให้เขา แล้ว เจ้าของให้บ้านหลังเล็กๆกับคุณ?”
หวางเสียวยิ่งพูดดูถูก
“ถ้าอย่างนั้นคุณมีรถไหม? ฉันบอกคุณว่าฉันจะไปทำงานที่ดิน หลิน ฉันจะไม่นั่งรถที่มีราคาน้อยกว่าสามแสน!” หวางเสี่ยวพูด
อีก
“รถก็มี แต่จอดอยู่ใต้ภูเขา!”
“จอดอยู่ตีนเขา รถอะไร?”
“ลัมโบร์กินี!” เฉินเกือพูด
“เชื้อ จะบ้า คุณป่วยเหรอ? เฉินเกอ!” หวางเสียวทนไม่ได้แล้ว เดิมที หวางเสียวคิดว่า เฉินเกอคงจะมีรถและบ้านในจีนหลัง จริงๆ
ผลปรากฏ ผู้ชายคนนี้ขี้โม้
เขาคงไม่รู้ว่าพี่สาวและตัวเอง รู้ชัดเจนเกี่ยวกับฐานะของเขา? “สิ่งที่ผมพูดเป็นความจริง และผมไม่ได้โกหกคุณ แต่ถ้าคุณไม่ เชื่อผมก็ไม่รู้จะทำยังไง!
เฉินเทอยักไหล่อย่างช่วยไม่ได้
นี่ก็ถือว่าเขาตั้งใจนัดเจอผู้หญิงแล้ว ต่อไปถ้าอากงหนูถาม เขาก็สามารถจะให้คำตอบได้
“ฉันบอกคุณตรงๆ คนแบบคุณ ครอบครัวของเราไม่ชอบคุณ แน่นอน ตอนแรกคิดว่าคุณไม่มีเงินแต่คุณซื่อสัตย์ ก็สามารถ
พิจารณาให้โอกาสคุณ แต่ตอนนี้ ช่างมันเถอะ คุณเหมือน
ขยะ!
หวางเสี่ยวพูดด่า
แต่เมื่อคิดขึ้นมา แม่งเอ๊ย วันนี้เธอมาเร็วกว่าเวลานัดหมาย แถมยังแต่งหน้ามาด้วย
สุดท้ายเมื่อมาถึง ยังไม่ได้ดื่มน้ำ ก็โกรธเฉินเกอจนต้องเดิน หนีออกไป
รู้สึกขาดทุนไปหน่อย
สิ่งสำคัญคือ ตัวเองต้องช่วยพี่สาวจัดการเรื่องให้เรียบร้อย
ถ้าคุณคุณปู่รู้ ฟังเขาพูดแค่สองสามคำ และเดินจากไป คุณปู่ ต้องโกรธแน่นอน
ยิ่งไปกว่านั้น คุณปู่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขามาแทนที่พี่สาวของเขา ดังนั้นจึงกลัวว่าเฉินกอกลับไปแล้วจะพูดเรื่องไร้สาระกับอากง
ก็เลยตั้งใจให้เฉินเกอยอมถอนตัวไปก่อน
“คุณไม่ไปแล้วเหรอ?” เฉินเกอเห็นเธอกลับมานั่งอีกครั้ง เลย ถามด้วยความประหลาดใจ
“ใครบอกว่าฉันจะไป ฉันยังไม่ได้กินข้าวเช้าเลย ฉันอยากกิน
นอกจากนี้ วันนี้เราเจอกันครั้งแรก คุณต้องเลี้ยงฉัน?
”
หวางเสียวพูดพลางกอดอก
“อ่อ ไม่มีปัญหา!” เฉินเกอคิดในใจ ทำไมจัดการเธอยาก
ขนาดนี้
“ฉันอยากกินแฮมเบอร์เกอร์ ฉันอยากกินเฟรนช์ฟรายส์ ปีกไก่ และพิซซ่าไก่ทอด ทั้งหมดนี้ฉันอยากกิน!” หวางเสี่ยวพูด
“คุณกินเยอะขนาดนี้?”
เฉินเกอตกใจมาก
“คุณแค่บอกว่าคุณจะเลี้ยงไหม?”
“ได้ได้ ผมเลี้ยง!”
ไปสั่งอาหารให้หวางเสียวเสร็จแล้วนำกลับมา
ดูเธอกิน
เฉินเกือกำลังคิดว่าจะทำอย่างไรให้เธอเกลียดเขาแล้วเดิน
จากไป
ถ้าอย่างนี้กลับไปจะได้มีข้อแก้ตัว
คิดว่า ตอนนี้ทั้งคู่มีความคิดเห็นของตัวเอง
และเวลานี้
“เฮ้ยเฮ้ย เป็นเธอจริงๆเหรอ ตอนที่อยู่ข้างนอก ก็ว่าหน้า
เหมือนเธอ!”
ผู้ชายสองคนและผู้หญิงสองคนเดินมาจากข้างนอก ตบไหล่ หวางเสียวที่กำลังกินเบอร์เกอร์
หวางเสี่ยวตกใจ
“พวกเธอ…… พวกเธอมาได้ไง?”
หวางเสี่ยวหน้าแดงแล้วพูด
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
