บทที่ 261 ตบหน้าเรียงเวียง

พวกหมาหรือพวกแมวที่เจียงเวียงพูดออกมานั้น เฉินเกอไม่ ต้องคิดก็รู้ว่าเขากำลังเยาะเย้ยตัวเอง

และในเวลาเดียวกัน เขาก็แสดงความคิดเห็นต่อหลินตงและ

ครอบครัวของเขา

เฉินเกอรู้สึกโกรธจนหน้าซีดไปหมด

“พ่อ พ่อพูดอะไรน่ะ เฉินเกอรีบมานั่งในบ้าน! ”

เจียงหรานหรานโต้กลับด้วยความโกรธ

“หวานหวาน ยังจะให้คนคนนี้เข้ามาอีกทำไม หมาที่มันกินบน เรือน บนหลังคา ให้เขาไปช่วยหลินเสี่ยวเฟิงคนนั้นเถอะ ความ โปรดปรานอันยิ่งใหญ่ขนาดนี้ส่งให้แต่ทางของหลินเสี่ยวเฟิงไม่ ให้บ้านของเรา ตอนนี้ก็ดีแล้วไง หลินเสี่ยวเฟิงได้เลื่อนขั้นเป็น รองประธานแล้ว และยังทำหน้าที่เป็นผู้อำนวยการด้วย ครอบครัวตระกูลเจียงของเราไม่ได้รับความโปรดปรานจากเขา เลยสักนิด!

ถังหรานกล่าวด้วยสีหน้าที่เกลียดชัง

สาเหตุที่พูดเช่นนี้ เพราะถังหรานรู้ว่า ความโปรดปรานครั้งนี้ ใหญ่มาก ต่อให้เงินเกอจะมีความสามารถมากแค่ไหน ก็ไม่ สามารถส่งธุรกิจของบริษัทมากมายขนาดนี้ให้ตนเอง
และตนเองตามไม่ทันเขาเลยสักนิด แล้วยังจะให้หน้าเขาอีก ทําไม?

ก็ต้องด่าเขาอย่างรุนแรงสักครั้งหนึ่ง

“ฮี คุณคิดดูว่าตระกูลเจียงของเราช่วยคุณขนาดไหน ลุงเจียง ยังคำนึงเรื่องงาน ให้คุณโดยเฉพาะเลย แต่ผลสุดท้าย คุณแค่ บริจาคให้ลุงเจียงของคุณแค่500,000หยวนเท่านั้น และตัวคุณ เองก็ยังมีอีก600,000 หยวน คุณมีความสามารถใหญ่ขนาดไหน คุณอยากไปไหนหรือชอบไปไหนก็รีบไปให้พ้นเลย! ”

ถังหราน โบกมืออย่างไม่อดทน และสั่งให้ไล่เขาออกไป โดยตรง

และแขกทุกคนที่นั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นต่างก็มองเฉินเกอด้วย สีหน้าหยอกล้อ

ส่วนหลินตงก็กอดไหล่และพูดขึ้นว่า “นั่นแหละคุณลุงเจียง เขา ยังมีอีก600,000หยวน แต่ผลสุดท้ายเขาแค่บริจาคให้คุณเพียง แค่500,000หยวนเท่านั้น เรื่องนี้จะว่าไปมันไม่สมเหตุสมผล เลย! ”

สีหน้าของเจียงเวียตงขาวซีด และเขาก็ชี้ไปที่เฉินเกอ “แกออก ไปให้พ้นจากตระกูลเจียงของเรา

ปัง!

พูดจบ แก้วของซาร้อนที่วางอยู่บนโต๊ะ ก็ถูกโยนไปที่เท้าของ เฉินเกออย่างรุนแรงโดยตรง
น้ำร้อนสาดใส่ ขากางเกงของเงินเกอ

ร้อนมากจนเงินเกออิดอัต

“พ่อ นี่คุณพ่อทําอะไรคะ เฉินเกอเขาส่งหนูกลับมานะคะ!

เจียงหวานหวานกังวลจนร้องไห้ออกมา

“หราน ราน ฉันบอกหนูไว้ก่อนนะ ต่อจากนี้ห้ามคบหากับคน บ้านนอกคนนี้อีก!

เจียงเวียตงดุด้วยความโกรธ

ส่วนเฉินเกอ เขามองไปที่เจียงเวียตงและถังหรานอย่างเย็นชา ในขณะนี้ และถ้าพวกเขาเป็นคนอื่นล่ะก็ ตอนนี้เป็นเกอคงไม่ สนใจอะไรทั้งนั้น และพุ่งเข้าไปเหยียบย่ำพวกเขาให้ตายแล้ว แต่ในขณะนี้ เฉินเกอทำได้เพียงกลืนความโกรธแค้นนี้ลง แล้ว

หันหลังเดินออกไป

เขาครุ่นคิดในใจ ตระกูลเจียง ถ้าหากว่าวันหลังตัวตนของเขา สามารถเปิดเผยได้ และตัวตนของพ่อเขาก็สามารถเปิดเผยได้ ไม่รู้ว่าพวกคุณยังจะมีกิริยาท่าทางและสีหน้าแบบนี้อีกหรือ เปล่า?

เฉินเกอจากไปด้วยความโกรธ

และหลังจากที่เฉินเกอออกมาได้ไม่นาน

สวีซินก็นั่งรถแท็กซี่ พร้อมกับของขวัญถุงใหญ่มาที่บ้านของ ตระกูลเจียง
เรื่องของแม่เธอเรื่องนี้เธอก็ได้ยินมาบ้างแล้ว แม้ว่าเมื่อก่อน น้าถางกับแม่ของเธอจะต่อสู้กันทั้งต่อหน้าและลับหลังมาโดย ตลอด

แต่ว่าไม่เกี่ยวข้องกับลูกของทั้งสองฝ่าย

ตัวอย่างเช่นหวานหวานมาที่บ้านของตนเอง แม่ของเธอก็จะ ปฏิบัติกับหรานหรานเป็นอย่างดี

และถ้าตัวเธอเองไปบ้านของหวานหราน คุณน้าถางก็ปฏิบัติ ต่อเธอค่อนข้างดีเช่นกัน

ดังนั้นหลังจากที่ได้ยินว่าน้าถางได้รับผลกระตุ้น สวีซินเลยมา เยี่ยมชม

“เสี่ยวซิน หนูมาแล้วหรอ! ‘

ถังหรานกล่าว

ส่วนสวีซิน แค่เดินเข้ามาก็เห็นเศษแก้วชาที่แตกเป็นเสี่ยงๆอยู่ บนพื้น และเห็นเจียงหรานหรานที่กำลังร้องไห้อยู่ ก็ไม่รู้ว่าเกิด เรื่องอะไรขึ้น จากนั้นไม่นาน

ก็ไปปลอบเจียงหราหรานที่อยู่ด้านข้าง

“เอาเถอะเหล่าเจียง อย่าโกรธรุนแรงมากขนาดนี้เลย เรื่อง ครั้งนี้ของคุณ แม้ว่าจะไม่เหมือนเรื่องที่ล้มละลายครั้งก่อน แต่ ผลลัพธ์ก็เหมือนกัน มันไม่ได้มีความรับผิดชอบอะไรของคุณเยอะ เลย เพียงแต่คุณโดนเชื่อมโยงส่วนเกี่ยวข้องเท่านั้น!
“มีทางเดียวเท่านั้นที่จะแก้ไขมันได้

พ่อหลินกล่าว

“หัวหน้า หลิน ถ้าอย่างนั้นคุณรีบพูดมาดูสิ! “เจียงเวียง รู้สึกมีพลังขึ้นอีกครั้ง

“เรายังคงต้องพึ่งพาความสัมพันธ์ของบริษัทดรีมเมอร์กรุ๊ป และเรื่องนี้ ดีที่สุดคือต้องหาคนดังที่อยู่รอบข้างของคุณชายเฉิน ถึงจะแก้ไขปัญหาได้ เพราะว่าเพียงแค่พวกเขาคุยดี ๆกับคุณ ชายเงินสักหน่อย คุณก็จะไม่เป็นอะไรแล้ว

พ่อหลินกล่าว

เจียงเวียตงกล่าว : “แต่ว่า ประธานหลีกับประธานจ้าว ที่อยู่ รอบข้างของคุณชายเฉิน ฉันสามารถติดต่อเขาได้ที่ไหนล่ะ?

พ่อหลินกล่าว : “อย่าว่าแต่คุณเลย ฉันก็ไม่สามารถติดต่อได้ ดังนั้น เราหาได้เพียงแค่คนขับรถของประธานหลี่จินเปียวจินเข้ ไม่แน่เขาอาจจะสามารถส่งมอบคำพูดขึ้นไปได้! เพราะว่าจิน เปียวเป็นคนสนิทของหลี่เจิ้นกั๋ว คำพูดของเขา ค่อนข้างมี ประโยชน์มากที่หลี่เจิ้นถั่ว ดังนั้น มีเขาช่วยเหลือ เรื่องแค่นี้ของ คุณก็ไม่ใช่เรื่องอะไรแล้ว!

“อีกอย่างฉันก็เคยได้ยินมาว่า จินเยคนนี้ เป็นคนที่ กระตือรือร้นมาก คุณเป็นหน่วยงานส่งเสริมการลงทุน ขอร้องให้ เขาช่วยจะง่ายมากแน่นอน!

“แล้วข้อมูลการติดต่อของจินเย์ คุณมีหรือเปล่า? ” เจียงเวียงกล่าว

“อันนี้ฉันก็ไม่มี ฉันก็กำลังหาวิธีติดต่อกับเขาอยู่เหมือนกัน!

พ่อหลินสายหัวอย่างหมดหนทาง

ต่อมาเจียงเวียตงก็เริ่มสอบถามข้อมูลติดต่อของจินเปียว อย่างใจจดใจจ่อ

“เออลุงเจียงคะ จินเปียวที่ลุงพูดถึง หนูรู้ว่า ใครมีข้อมูลการ ติดต่อของเขา”

และสวีซินก็ฟังเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องราวครั้งนี้แล้ว จึงแทรกค่า พูดพูดขึ้นมา

“ต๊ะ? เสี่ยวซิน ที่หนูพูดเป็นเรื่องจริงหรือเปล่า? ” เจียงเวียตง และพ่อหลินต่างก็ตื่นเต้นอย่างไม่คาดคิด

“ค่ะ อีกอย่างครั้งนี้ที่คุณแม่ของหนูสามารถดึงเป้าหมายมาได้ เยอะขนาดนี้ ก็เป็นเพราะความช่วยเหลือจากจินเปียวจินเยทั้งนั้น และก็เป็นเพื่อนคนหนึ่งของหนูเป็นคนให้เขาช่วยแม่ของฉัน!

สวีซินกล่าว

และยังมองไปที่การตอบสนองอารมณ์ของถังหรานอย่าง ระมัดระวัง

“ถ้าอย่างนั้นหนูรีบพูดมาว่าเพื่อนคนนี้ของหนูคือใคร? แล้ว สามารถนัดเขาออกมาทานข้าวได้ไหม เพื่อให้เขาช่วยเรา หน่อย!
เจียงเวียตงเดินมาพูดพร้อมกับยิ้มให้สวซิน

“หม? คุณลุงเจียง ทําไมคุณไม่รู้หรอคะ? พูดตามหลักแล้ว เพียงแค่คุณพูดค่าหนึ่ง ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตามเขาจะช่วยเหลือคุณ แน่นอน! ”

สวีซินกล่าวอย่างสงสัย

“ใคร? ”

เจียงเวียตงถามด้วยความตกใจ เขายังมีพลังเส้นสายแบบนี้ ด้วยหรอ?

“ก็คือเงินเกอไงคะ จินเกี่ยวกับเฉินเกอมีความสัมพันธ์ที่ดีมาก และเรื่องที่ช่วยแม่ของหนู เฉินเกอแค่พูดกับเขาเพียงคำเดียว จน เปียวก็รีบไปจัดการให้ทันทีเลย! ”

สวีซินกล่าว

“อะไรนะ? หนูบอกว่าใครนะ? เฉินเกอหรอ? ”

เจียงเวียตงและถังหรานต่างก็ตกใจกันหมด

เจียงเว่ยตงตกใจ เพราะไม่คิดว่าเฉินจะมีเส้นสายที่แข็งแกร่ง ขนาดนี้

ส่วนถังหราน ไม่คิดว่าที่เฉินเกอช่วยหลินเสี่ยวเฟิงนั้น เป็น เพราะเดินสายความสัมพันธ์ทางด้านของจินเปียวและหลี่เจิ้นกั๋ว

โดยตรง

พ่อลูกของตระกูลหลินต่างก็ตกตะลึงเช่นกัน
“เสี่ยวซิน หนูมั่นใจหรอ? ว่าเป็นเกยกับจีนเปียวรู้จักกัน? “

เจียงหวานหวานถามขึ้นอย่างผงะ

“อืมๆ อีกอย่างมันไม่ได้ง่ายแค่รู้จักกันเท่านั้น เพราะฉันเห็นจิน เปียวแสดงความเคารพต่อเฉินเอมากเกินไป! ”

สวี่ซินกล่าว

สีหน้าของเจียงเวียงซีดขาวไปหมด และรู้สึกว่าบนใบหน้า ของเขานั้นร้อนมาก

“เหล่าเจียง ทีนี้เราควรทำอย่างไรกันดี เฉินเกอโดนคุณไล่ให้ กลับไปแล้ว!

แก้มของถังหรานก็รู้สึกเจ็บเช่นกัน

“! ถ้าไม่ได้ ก็โทรศัพท์หาเขาให้เขากลับมา! ”

เจียงเวียตงกล่าวอย่างหายใจติดขัด

“แล้วใครเป็นคนไปโทรล่ะ? เมื่อฉันใช้คำพูดที่ไม่น่าฟัง ขนาดนั้น!

ถังหรานกล่าวด้วยความอับอาย

“หรานหราน ลูก โทรศัพท์หาเงินเกอหน่อย…….

ถังหรานกล่าว

เจียงหรานหรานพยักหน้า

โทรไปสักพักเธอก็วางโทรศัพท์มือถือลง :

“เขาไม่รับ!
“เฮ้ออ เหล่าเจียง จินเปียวเป็นคนดังที่อยู่ข้างของหลี่เฉินกั๋วนะ และตอนนี้ความสัมพันธ์ของเฉินเกอกับจินเปียวดีมากขนาดนี้ ถ้า คุณเดินสายความสัมพันธ์นี้ล้มเหลว คุณสิ้นหวังแน่

คนอื่น ๆ พูดขึ้น ในขณะนี้

เจียงเว่ยตงก็คาดไม่ถึง ว่าตนเองจะมีวันที่ต้องร้องขอให้เงิน เกอช่วย และก็เป็นวันทีหลังจากตัวเองขับไล่เขาไปอีกด้วย

คนที่น่าอับอายที่สุดก็คือเขาเอง

“คุณพ่อคะ หนูรู้ว่าเฉินเกอพักอยู่ที่ไหน ถ้าไม่อย่างนั้นพวกเรา ไปหาเขาเถอะ และคุณพ่อก็กล่าวขอโทษกับเขา ไม่แน่เฉินเกอ เขาก็อภัยให้ท่านแล้ว? ”

เจียงหรา หรานกล่าว

“อะไรนะ? หนูให้พ่อกล่าวขอโทษกับคนอย่างนั้นหรอ? ” ดวงตาของ เจียงเวียงจ้องไปที่เธอ

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ