ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี!

บทที่ 259 เจียงเวียตง ถูกติดพัน



บทที่ 259 เจียงเวียตง ถูกติดพัน

“เสี้ยว ว่ายังไง? น้องชายของฉันหลงรักหน้าร้านของคุณแล้ว และครั้งนี้ จะว่าไป ก็คุณเป็นคนแตะต้องน้องสาวของน้องชายฉัน ก่อน ดังนั้น เพื่อที่จะได้ไม่ต้องทนเจ็บทนลำบาก ก็รีบเซ็นชื่อ กว่า? ”

เสียวกังและหยางกัวเฉวียนเดินเข้ามา

ตบไปที่หน้าของเสี้ยวเบาๆพร้อมพูดขึ้น

“ถุย หลีกไปให้พ้นพวกแม่งนั้น แน่จริงก็ปล่อยฉัน เราสองคน มาสู้กันตัวต่อตัว!”

ลี่เสี้ยวพูดด้วยสายตาที่ดุเดือดและแดง

เพียะ!

ลี่เกี่ยวกังยกมือขึ้นมาก็ตบไปที่ใบหน้าของเสี้ยวแรงๆ

และเรียกลูกน้องมารุมกระทืบเสี้ยว

ส่วนหญิงวัยกลางปากร้ายคนนั้น เดินเข้ามาหาเฉินเกอด้วย ความเย็นชา และอยากตีเฉินเกอ

แต่ทันใดนั้นเอง

“พี่กังพี่กั๊วเฉวียน แย่แล้ว เกิดเรื่องใหญ่แล้ว! ”

ลูกน้องคนหนึ่งพุ่งขึ้นมา เพราะตกใจรีบวิ่งเข้ามา และวิ่งมาไม่ถึงสองก้าวก็ล้มลงกับพื้น

“เรื่องอะไร? ”

เสียวกังตะคอกถาม

“านนอก…….ด้านนอกมีตำรวจติดอาวุธจีนมาเยอะมาก และ ยังมีรถหรูจํานวนมากหลายคัน ล้อมรอบอาคารไว้หมดแล้ว!

ลูกน้องกล่าว

ทีนี้กลายเป็นเรื่องใหญ่แล้ว เสี่ยวทั้งปลอมตัวเป็นตำรวจแล้ว จับตัวของเฉินเกอและเสี้ยว มา โดยเดิมทีเขาคิดว่าเฉินเกอและ ลี่เสี้ยวไม่มีพื้นเพอะไร

จึงจะสั่งสอนพวกเขาให้หนักสักครั้ง เพื่อลดความหยิ่งผยอง ของลี่เสี้ยวลง แล้วค่อยบีบเลี้ยวออกจากการตลาดรถยนต์มือ สอง แค่นั้นเอง

แต่ไม่คิดเลยว่า ครั้งนี้จะแตะต้องโดนเทพเจ้าองค์ไหน

จนตำรวจติดอาวุธจีนจำนวนมากมากันหมด

เมื่อก่อนเสียวกังถูกจับเข้าคุกเพราะเรื่องปลอมตัวเป็นตำรวจ แต่ว่าครั้งนี้ เห็นได้ชัดว่าเรื่องมันร้ายแรงกว่าครั้งก่อนมาก

“แกดูชัดเจนแล้วหรอ? ทำไมถึงเป็นอย่างนี้? ”

ลี่เกี่ยวกังก็คาดไม่ถึงเช่นกัน

และในขณะนี้เขาจึงรีบวิ่งไปดูที่หน้าต่าง เป็นไปอย่างที่คาด ด้านล่างนั้นมืดมิด และเต็มไปด้วยผู้คนมากมาย
ไฟของรถยนต์ส่องสว่างอยู่ด้านนอก จากกลางคืนกลายเป็นก

ลางวัน

“โอ้พระเจ้า อาคารที่ยังสร้างไม่เสร็จนี้น้อยคนนักที่จะรู้จักที่นี่

พวกเขาตามหาที่นี่เจอได้อย่างไร?

ใบหน้าของหยางกั๋วเฉวียนก็ซีดลงทันทีเช่นกัน

“จบแน่ จบแน่ รอบนี้จบแน่ โดดลงแม่น้ำหวงก็ล้างไม่เกลี้ยง แล้วทีนี้!!

ส่วนแม่ลูกคู่นั้นก็ตกตะลึงเช่นกัน

กลืนน้ำลายแล้วถามขึ้นในขณะนี้ : “พี่กุ้ง พี่กั่วเฉวียน ทีนี้ควร จะทําอย่างไรกันดี? ”

“ฉันจะรู้ได้อย่างไงว่าควรทำอย่างไร

หัวใจของเสียวกังสั่นอย่างรุนแรง

และในเวลานี้เอง

ก็มีเสียงโครมครามพังประตูดังมาจากด้านนอก

“อย่าขยับ ทุกคนห้ามขยับ ตำรวจติดอาวุธจีนกลุ่มหนึ่งพุ่งเข้ามา

และหยางกั๋วเฉวียนกับเสี่ยวทั้งที่อยู่ตรงหน้าต่างก็ถูกไฟ สว่างจัดจ้านส่องไปที่ดวงตาของพวกเขา

เมื่อรอให้เฉินเกอพวกเขาได้รับการช่วยเหลือเรียบร้อย และตอนทีลี่เกี่ยวกังพวกเขาถูกนำตัวลงไป คนที่อยู่ด้านนอก ต่างก็รอคอยกันอยู่แล้ว

“คุณชายเงิน! ทำให้คุณตื่นตระหนกแล้ว พวกเราก็เพิ่งจะสืบ ได้ตอนนี้!

จ้าวจื่อซิ่งกับหลี่เจิ้นกั๋วและพวกแขกวีไอพีบางคนต่างก็เดินกัน

ขึ้นมา

“ฉันไม่เป็นไร! ”

เฉินเกอกล่าว

เพียงแค่ไม่คาดคิดว่า เสียวกังคนนี้จะกล้าหาญขนาดนี้ จึง ตกใจเปล่าๆ

และเสียวกังกับหยางถั่วเฉวียนที่ถูกจับกุมตัวอยู่ด้านข้างต่าง

ก็ตกตะลึง

บุคคลต่าง ๆ ที่อยู่ตรงหน้านี้ ต่างก็เป็นคนมีหน้ามีตาที่จะ สามารถเห็นได้แค่ในทีวีเท่านั้น และยิ่งไปกว่านั้นพวกเขาเรียก คนนี้ว่าคุณชายเฉิน?

เขาคือคุณชายเฉินแห่งจินหลิง?

ทั้งสองคนต่างก็เหงื่อแตกเป็นเสี่ยงๆ

ครั้งนี้นี่มันโดนต่อยในห้องน้ำจริง ๆเลย เรนหาที่ตายกัน

ชัดๆ!

แม่ลูกคู่นั้นตกตะลึงยิ่งกว่า
“เฉินเกอ ……. สรุปมันเรื่องอะไรกันแน่? ”

เสียวเห็นว่าบุคคลมีหน้ามีตาเหล่านี้ถามไถ่อย่างอบอุ่นต่อ เฉินเกอ ก็เริ่มรู้สึกสงสัย “เดี๋ยวรอให้เรากลับไป แล้วฉันจะอธิบายกับคุณอย่าง

ละเอียด! ”

เฉินเกอคิดในใจว่าในเมื่อถึงขั้นนี้แล้ว ก็พูดความจริงกับ เสี้ยวโดยตรงดีกว่า พี่น้องของตัวเอง มีสุขร่วมเสพมีทุกข์ร่วม ต้าน ก็ไม่จําเป็นที่จะปิดบังตัวตนของเขากับเสี้ยวอีกต่อไปแล้ว

และก็เป็นเพราะว่ามีเรื่องนี้เข้ามาแทรก จึงเห็นได้ชัดว่างาน เลี้ยงของคืนนี้ไม่สามารถที่จะเข้าร่วมได้แล้ว

เพราะเฉินเกอและลี่เสี้ยวต้องไปให้ปากคำ

แต่ฟังความหมายของหัวหน้า หลี่ เรื่องนี้คงต้องตรวจสอบ อย่างเข้มงวดสักหน่อยแล้ว และหยางถั่วเฉวียนกับเสียวกังคน นี้ ต่อให้ครั้งนี้พวกเขาไม่ตายก็คงถูกกักขังสักประมาณสิบถึง ยี่สิบปี

“เหตุการณ์นี้กล่าวได้ว่าก่อให้เกิดผลกระทบอย่างรุนแรงต่อ อำาเภอผิงอันของเรา และยังส่งผลกระทบต่อการพัฒนาของเขต อำเภอผิงอันในอนาคตอีกด้วย คนที่ทำงานเกี่ยวกับการรื้อถอน อย่าง เกี่ยวกัง มันกินหัวใจของหมีเข้าไปหรือยังไงถึงได้กล้า ขนาดนี้! ลงโทษ ต้องลงโทษให้หนัก!!

ในสำนักงาน หัวหน้า หลี่มีความโมโหโทโสอย่างรุนแรง
จนโยนเอกสารจํานวนหนึ่งลงบนพื้นโดยตรง

ทําให้ลูกน้องของเขาต่างก็ตกตะลึงกันหมด

“หัวหน้า หลี่ ลี่เกี่ยวกังคนนี้เขาเป็นคนหนึ่งที่กล้าผิดกฎและ ไม่กลัวตาย เรื่องแบบนี้ เมื่อก่อนเขาก็เคยทำ และยังเคยเข้าไป นั่งในคุกแล้ว มันก็ไม่รู้จักเปลี่ยนแปลงตัวเอง แต่ครั้งนี้ ก็เพียง พอที่จะตัดสินลงโทษเขาลักพาตัวแล้ว! ”

“อืมๆ แล้วมีใครที่เป็นคนหนุนหลังให้เขาหรือเปล่า? หรือว่า มีใครที่สนิทใกล้ชิดกับเขา

หัวหน้า หลี่ถาม

“อันนี้ไม่มีจริง ๆ แต่ถ้าจะบอกว่าใกล้ชิดสนิทกับเขาก็เหมือน กับว่าจะเป็นหัวหน้าเจียงของสำนักงานพ่อค้าจีน ที่เคยทาน อาหารกับเขาหลายต่อหลายครั้ง!

“เจียงเวียดง? ”

หัวหน้า หลี่ขมวดคิ้ว

“ใช่ แต่ว่าเจียงเว่ยตงนั้นสะอาดมากกว่า ด้านความซื่อสัตย์นี้ ไม่มีปัญหา อาจเป็นเพราะว่าเหตุผลทางด้านการงานของเขา หลีกเลี่ยงที่จะไม่ติดต่อกับคนเหล่านี้ไม่ได้! ”

ลูกน้องถามขึ้น

“ซี นั้นก็ไม่ได้ ไม่ว่าอย่างไง คนคนนี้รู้จักกับเจียงเว่ยตง และ เคยร่วมมือกับสำนักงานพ่อค้าจีนของพวกเขา และตอนนี้เสี่ยวงได้ก่อเรื่องหายนะเรื่องใหญ่ขึ้นแบบนี้ เจียงเวียงก็มีความรับ ผิดชอบที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ เอาอย่างนี้ ย้ายเจียงเวียดงออก จากแผนกนี้! แล้วตรงไหนยังมีตำแหน่งว่างเหลือบ้าง?

หัวหน้า หลี่กล่าวด้วยความโกรธ

“ยังเหลืออยู่ที่แผนกโฆษณาชวนเชื่อขาดเป็นตำแหน่งสำหรับ สื่อการเขียน แต่ว่าเจียงเวียตง…….

“งั้นก็ให้เขาไปเป็นพนักงานธุรการเถอะ ไม่ใช่ต่างก็บอกว่า บทความของเจียงเวียตงเขียนได้ดีหรอ แบบนี้ก็ให้เขาได้แสดง ความสามารถที่ซ่อนอยู่ภายในของเขาออกมาได้อย่างเต็มที่ พอดี!

พูดจบ หัวหน้า หลีก็เอามือไพล่หลังแล้วเดินจากไป พูดถึงทางด้านของเฉินเกอ

เรื่องนี้ใช้เวลาจัดการไปทั้งคืน

รอจนเช้าตรู่ของวันที่สอง หลังจากออกมาเป็นเกอร์ไปที่ร้าน รถยนต์มือสองของลี่เสี้ยวพร้อมกับพวกเขา

ส่วนเสี้ยวกับซูถิง ต่างก็กำลังสงสัยเกี่ยวกับตัวตนในตอนนี้ ของเฉินเกอ

หลังจากที่ถามไป เฉินเกอก็อธิบายให้พวกเขาฟัง

“เฉินเกอ จริงหรือไม่จริง? ที่ว่าคุณคือคุณชายเฉินที่มาจากจิน หลิง? ”
เสียวกล่าวด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจ

และตอนนี้ชูถึงก็ตกตะลึงเช่นกัน

“อืมๆ ใช่! ”

“ถ้างั้นบริษัทดรีมเมอร์กรุ๊ปก็เป็นของคุณหรอ? ” ลี่เสี้ยวมีท่าทีที่ตกตะลึงและมีความสุข

“ใช่! ”

เฉินเกอยิ้มแล้วพูดว่า “เพราะฉะนั้น ที่ฉันบอกว่าให้คุณทํา ธุรกิจค้ารถมือสองขนาดใหญ่นั้นไม่ใช่แค่พูดเล่นเท่านั้น เดี๋ยวสัก ครู จะมีคนมาช่วยคุณทำขั้นตอนการส่งมอบ

“จริงหรอ? ” ซูถิงเบิกตากว้าง

“แน่นอน เรื่องจริงสิ! ”

เมื่อคืนนี้ เฉินเกอได้นำเรื่องนี้บอกกับหลี่เฉินกั๋วแล้ว พอจัดการ ขึ้นมาก็ไม่ได้ยากอะไร

และนี่ก็คือเหตุผลว่าทำไมเงินเกอถึงจะมากับเสี้ยวพร้อม เพรียงกัน

พี่น้องทั้งสองคนนั่งคุยกันอยู่เนิ่นนาน เฉินเกอถึงลุกขึ้นแล้วก

ลับโรงแรม

ตอนนี้เฉินเกอก็ไม่มีรถยนต์ จะให้เรียกรถแท็กซี่ที่อำเภอผิงอัน กลับก็ไม่ใช่จะหาเรียกง่ายๆ
ดังนั้นเฉินเกองปั่นจักรยานกลับไปที่โรงแรมแทน

เสี่ยวยืนดูเฉินเกอจากไปอยู่ตรงหน้าประตู แล้วชื่นชมความ อัศจรรย์ว่า: “น้องชายฉัน เขาเป็นคนที่ไม่โอ้อวดเลย ถ้าฉันมี เงินเยอะเหมือนเขา ออกจากบ้านทั้งที่ยังไงก็ต้องมีขบวนรถยนต์ ไมบังคอยช่วยเปิดทาง และไปถึงไหนก็ต้องมีสาวสวยและบอดี้ การ์ดสิบกว่าคนติดตามไปด้วย! แม่งเอ๊ย อย่างเรื่องราวของ หยางกั๋วเฉวียนเมื่อวันนี้ ที่ยั่วยุโดนฉัน ถ้าฉันไม่ทำให้ครอบครัว เขารู้สึกเสียใจที่เคยมีชีวิตอยู่บนโลกนี้ล่ะก็ฉันก็ไม่ชื่อเลี้ยว

เสียวกล่าวอย่างขมขื่น

” เมื่อกี้คุณพูดว่าอะไรนะ? “สายตาของซูถึงจ้องมองไปที่เขา

“ฉันบอกว่าจะให้ครอบครัวของหยางกั๋วเฉวียนรู้สึกเสียใจที่ เคยมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ไง!

“ฉันหมายถึงคำพูดก่อนหน้านี้ของคุณ! ”

“ต้องมีสาวสวยกว่าสิบคอยคนติด……..ตาม! ”

ยังไม่ทันพูดจบ ซูถึงก็หยิกไปที่จุดอ่อนของเสี้ยวอย่างรุนแรง

ทีหนึ่ง!

เฉินเกอปั่นจักรยานมาจนถึงหน้าประตูของโรงแรม

และตอนที่เขากำลังลงจากรถจักรยาน ทันใดนั้นก็เห็นหญิง สาวคนหนึ่งกำลังเอนขา และเดินกะเผลกราวกับว่ากำลังมองหา รถแท็กซี่อยู่
หลังจากที่เห็นผู้หญิงคนนั้น

เฉินเกอก็รีบหันหน้าหนีทันที และอยากจะเดินเข้าไปใน โรงแรม

“เฉินเกอ?

จู่ ๆหญิงสาวก็อ้าปากเรียก และเห็นได้ชัดว่า เธอมองเห็นเขา

แล้ว……


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ