บทที่258 เรื่องใหญ่แล้ว

คนพวกนี้บุกเข้ามาที่ร้านโดยตรง

แต่ว่า ที่ทำให้เงินเกอพวกเขาประหลาดใจก็คือ คนพวกนี้ถึง แม้ว่าจะสวมชุด “อยู่ แต่ความรู้สึกที่ให้มันไม่เหมือนเลยสักนิด

อย่างที่คาดไว้ไม่มีผิด ในระหว่างที่เสี้ยวพวกเขากำลังตก ตะลึงอยู่ กลุ่มคนพวกนี้ก็พุ่งเข้ามาโดยตรง และจับตัวของลี่เสี้ยว ก่อน จากนั้นต่อด้วยเงินเกอกับซูถิง ก็ถูกพวกเขาควบคุมด้วย

ต่อมาก็มีมีดเล่มหนึ่งจ่อไปที่เอวของพวกเขา

เฉินเกอมองไปที่สัญลักษณ์บนเครื่องแบบชุดของพวกเขา และเห็นว่าเหมือนกันหมดทุกคน จึงเพิ่งจะมองออกว่า คนพวกนี้ ได้ปลอมตัวเป็นตำรวจเพื่อมาข่มขู่พวกเขา

“พาพวกเขาขึ้นรถ และยึดโทรศัพท์มือถือของพวกเขาทั้งหมด

ให้ไว! ”

คนที่เป็นหัวหน้าตะโกนพูดขึ้น

ลี่เสี้ยวเห็นว่าพวกเขาได้ควบคุมตัวของซูถิงด้วย จึงไม่กล้าทำ อะไรมั่วซั่ว เพียงแต่ดุด่าพวกเขาว่า “พวกแม่งเอ๊ย พวกมึงจะ กล้าเกินไปแล้ว!

“ไปให้พ้น เดี๋ยวคุณจะได้เห็นกัน! “หัวหน้าของพวกเขาตบ

ไปที่หน้าของลี่เสี้ยว
สุดท้าย สี่เกี่ยวกับชูถิงและเฉินเกอ ถูกพวกเขาคลุมหัวไว้ โดยตรง แล้วพวกเขาก็ถูกพาตัวไปกักขังไว้ในอาคารที่ยังสร้าง ไม่เสร็จ อีกทั้งยังเอาโทรศัพท์มือถือของพวกเขาทั้งหมดไป ด้วย!

และคนที่กักขังพวกเขานั้นไม่ใช่คนอื่นใด ฟังจากที่เสี้ยวบอก มา เป็นพี่ชายลูกพี่ลูกน้องของหยางถั่วเฉวียนที่ชื่อเกี่ยวกังเป็น คนทําไม่มีผิดแน่นอน

พี่ชายลูกพี่ลูกน้องของเขาเกี่ยวกังทำเกี่ยวกับงานรื้อถอน อย่างเรื่องที่คล้ายกันพวกนี้เขาทำมาไม่น้อยแล้ว เมื่อสองปีก่อน มีคนยั่วยุโดนเสียวกัง ก็ถูกคนอื่นลากตัวจากบ้านไปด้วยวิธีนี้ เหมือนกัน

และผลสุดท้ายคือชายคนนั้นถูกลากตัวเข้าไปในป่า และถูก เฆี่ยนตีอย่างรุนแรงเป็นเวลาสามวันสามคืน

แน่นอนว่า เนื่องจากมีการแอบอ้างเป็น** หลังจากเรื่องนี้เกิด ขึ้น ลี่เกี่ยวกังก็ได้เข้าไปนั่งในตะรางช่วงหนึ่ง

ดังนั้น ในแวบแรกลีเสี้ยวจึงนึกถึงหยางถั่วเฉวียนและเสี่ยว กังขึ้นมาทันที

เหตุการณ์นี้เห็นได้อย่างชัดเจนเลย ว่าเป็นการแก้แค้นของ หยางถั่วเฉวียน เพราะว่าหยางกั๋วเฉวียนจะรู้ดีที่สุดว่า หากคุณ พาคนมาหาเรื่องโดยตรง ลี่เสี้ยวเขาไม่ได้มีความเกรงกลัวเลย สักนิด จึงเกิดการต่อสู้กับพวกเขาตั้งแต่แรก!

และเหตุการณ์ในตอนนี้ก็เป็นเช่นนี้ หลังจากที่ถูกกักขังเข้ามาก็ไม่มีใครถามคำถามอะไร ก็เอาพวกเขาทั้งสามคนมาขังไว้ใน ห้องเล็ก ๆ ห้องหนึ่ง

“แม่งเอ๊ย รอกูออกไปกูจะฆ่าไอ้บ้านให้ตายเลย!

ลี่เสี้ยวดุด่าอย่างรุนแรง แต่ว่าในขณะนี้ เขาถูกมัดมือมัดเท้า ไว้ไม่สามารถขยับตัวได้

ส่วนเงินกอก็เพียงแค่แนะนำให้เขาอย่าหุนหันพลันแล่นเกิน

ไป

ตอนนี้เฉินเกอเองก็ไม่มีวิธีอะไรเลย เพราะว่าโทรศัพท์มือถือ ของเขาก็ถูกเอาไปแล้ว ถ้าไม่อย่างนั้นเขาก็โทรศัพท์หาหลี่เจิ้ นถั่วแล้ว

“ฟ้าเริ่มมืดแล้ว นี่ก็หกโมงเย็นแล้ว พวกเราควรจะทําอย่างไร กันดี? ” ซูถึงพูดขึ้นอย่างประหม่าในตอนนี้

ในช่วงหลายปีที่ผ่านมานี้เธอขึ้นเหนือล่องใต้กับลเสี้ยวตลอด และก็เคยถูกคนอื่นทำวิธีที่คล้ายกันแบบนี้เช่นกัน ดังนั้นอารมณ์ ของซูถึงก็ไม่ได้พังทลายมากเกินไป

อย่างมากที่สุดพวกเขาก็แค่ทุบตีแล้วก็พูดเงื่อนไขและข่มขู่ เท่านั้น

หกโมงเย็นกว่า?

เฉินเกอครุ่นคิดในใจ ตอนนี้ทางหลี่เฉินกั๋วคงจะกำลังตามหา ตัวของเขาอย่างกังวลอยู่แน่ และถ้าโทรศัพท์หาแล้วโทรไม่ติด แน่นอนว่าเขาต้องส่งคนให้มาติดต่อกับตนเองให้ได้โดยเร็วที่สุด
“เสี้ยว ถึงรออีกหน่อยเถอะ เชื่อว่าไม่เกินหนึ่งชั่วโมง พวก เราก็คงจะได้ออกไปจากที่นี่แน่!

เฉินเกอกลัว

“หนึ่งชั่วโมง? เป็นไปได้อย่างไรเงินเกอ ฉันคิดว่าคนที่จะเล่น งานพวกเรา ยังอยู่ด้านหลัง! “เสี้ยวกล่าว

เฉินเกอเงียบไม่พูดอะไรอีก

และด้านนอกในขณะนี้เอง

“มา พี่กัง สูบบุหรี่สักม้วน! ”

หยางกั๋วเฉวียนส่งบุหรี่ให้เสียวกังลูกพี่ลูกน้องของเขาด้วย ความเคารพ

“เมื่อก่อนก็เคยบอกกันพี่แล้ว ไอ้หนุ่มคนนี้ต่อต้านผมไม่ใช่แค่ วันหรือสองวันแล้ว และครั้งนี้ต้องสั่งสอนเขาให้ดี ๆ หน่อย! ถ้า ไม่อย่างนั้นเขาจะไม่จํา! นอกจากนี้ ที่ตั้งตำแหน่งร้านของเขาก็ ค่อนข้างดี และร้านของผมร้านนั้นก็จะรื้อถอนแล้ว พอดีเลย ให้ ไอ้หนุ่มคนนี้สักหนึ่งถึงสองหมื่นหยวน ให้เขาขายร้านให้ผม โดยตรงเลย!

“สบายใจได้ ชิลล์ๆ เดี๋ยวจัดการให้! ”

ชายอ้วนวัยกลางคนหนึ่งกล่าว และนั้นก็คือเสียวทั้งเอง “แล้วพี่กัง จัดการแบบนี้จะไม่เป็นอะไรใช่ไหม? อย่าทำให้

เป็นเรื่องใหญ่นะ!
คู่แม่ลูกคู่นั้นที่นัดดูตัวกับเฉินเกอที่โรงแรมก็อยู่ที่นี่ด้วย และก็รู้สึกกังวลเล็กน้อยในขณะนี้

“จะมีเรื่องอะไรได้ รายละเอียดของ เกี่ยวกับภรรยาเขาฉันรู้ดี ไม่มีพื้นฐานอะไร ส่วนไอ้เด็กหนุ่มคนนั้นที่ชื่อว่าเงินเกอ ยิ่งเป็น แค่คนยากจนคนหนึ่ง พวกเขาทั้งสามคนมาจากที่เดียวกัน หมด! ครั้งนี้อย่าว่าแต่สั่งสอนพวกเขาเลย ฆ่าให้ตายก็ไม่มีใคร

หยางถั่วเฉวียนแสยะยิ้มและพูด

“แต่ว่าลี่เสี้ยวคนนี้ก็คนโง่คนหนึ่งจริงๆเลย ถ้าไม่ใช่เพราะ ปลอมตัวเป็น** เขาก็คงจะไม่ซื่อสัตย์อย่างนี้หรอก! ไม่งั้นนะ ผมก็คงไม่ต้องรบกวนพี่กังของผมหรอก ผมจัดการมันด้วยตัวเอง ละ !”

“เอาล่ะ อย่าพูดเรื่องอื่น ถ้าให้เลี้ยวขายร้านให้ ต้องแบ่ง เงินปันผลให้พี่ครึ่งหนึ่ง

เสียวกังสูบบุหรี่อยู่

“พี่กัง โทรศัพท์มือถือของไอ้หนุ่มคนหนึ่งมีคนโทรเข้ามา ตลอดเวลาเลย”

ในเวลานี้ มีลูกน้องคนหนึ่งเดินเข้ามาพูด และในมือของเขาก็หยิบโทรศัพท์มือถือของเฉินเกอมาด้วย จนถึงตอนนี้ มีคนโทรเข้ามาไม่ต่ำกว่าห้าสิบสายแล้ว
“โอ้พระเจ้า ดูไม่ออกเลย ไอ้หนุ่มคนนี้ใช้โทรศัพท์มือถือค่อน ข้างดีน โทรศัพท์เครื่องนี้น่าจะหนึ่งถึงสองหมื่นได้มั้ง? ”

แน่นอนว่าแม่ลูกคู่นั้นก็อยู่ในเหตุการณ์ด้วย และในขณะนี้ หญิงปากร้ายคนนั้นก็จ้องไปที่โทรศัพท์มือถือของเฉินเกอด้วย ความอิจฉา

“อืมๆ โทรศัพท์มือถือเครื่องนี้สองหมื่นกว่า เขาใช้โทรศัพท์ มือถือดีขนาดนี้เชียวหรอ!

หญิงสาวก็เริ่มรู้สึกสงสัย

และคิดในใจว่าหรือเขาคนนั้นจะเป็นลูกมหาเศรษฐี

เหอะๆ!

เป็นไปได้อย่างไร

มากสุดก็แค่ไอ้โง่คนหนึ่งที่แสร้งทำเป็นรวย บางคนนะยิ่งไม่มี เงิน ก็ยิ่งใช้โทรศัพท์มือถือดี ๆ และเสื้อผ้าที่สวมใส่ก็มีแต่ของแบ รนด์เนมทั้งนั้น ราวกับว่ากลัวคนอื่นรู้ว่าเขาไม่มีเงินยังไงอย่างนั้น แหละ ชอบโอ้อวด

“ลูก ถ้าหนึ่งถึงสองหมื่นจริง ๆ ถ้าอย่างนั้นลูกก็เปลี่ยน โทรศัพท์มือถือกับเขาสิ โดนตบตีครั้งนี้ เราสองแม่ลูกต้องไม่ โดนฟรีๆนะ! ”

หญิงวัยกลางปากร้ายกล่าว

“พูดอะไรของพวกคุณ ค่าใช้จ่ายยาไม่ชดให้พวกคุณน้อยหรอก! “เกี่ยวกับพูดขึ้นอย่างเย็นชา ในขณะนี้

โทรศัพท์มือถือดี ๆ เครื่องนี้ ให้เปลี่ยนให้พวกคุณหรอ คิด อะไรอยู่!

ถ้าจะเปลี่ยนก็ต้องเก็บไว้ที่ตัวฉันเอง

“พี่กัง แล้วโทรศัพท์เครื่องนี้จะทำอย่างไรดี? จะรับหรือไม่ รับ? ดูๆแล้วเหมือนกับว่าจะเร่งด่วนมาก!

ลูกน้องถามขึ้นในขณะนี้

“รับบ้าไรล่ะ ปิดเครื่องเลยแล้วก็โยนไปด้านข้างไป

เสียวกังตะโกนด่าไปคำหนึ่ง

เมื่อมองไปที่พี่ชายที่ดุดัน หยางถั่วเฉวียนก็พูดขึ้นอย่าง ประจบ : “พี่กัง พี่ยังอยู่ยิ่งสุดยอดแล้ว!! ”

“แน่นอนสิ พี่จะบอกให้นะกั่วเฉวียน สิ่งที่สำคัญที่สุดในสังคม ปัจจุบันคือทรัพยากรเส้นสาย ไม่มีเรื่องใดจะสามารถยืนหยัด กว่าที่นี่มีคนรู้จักเยอะ! พี่แกอย่างฉันเนี่ย ไม่ว่าจะอยู่ไหนก็มี อำนาจคำพูด นี่แหละ คือเส้นสาย

เสียวกังและหยางถั่วเฉวียนพวกเขานั่งคุยด้วยกันอยู่อย่าง คนละคําสองคํา

“เหล่าหลี่ เป็นยังไงมั้ง? ยังโทรไม่ติดอีกหรอ? ”

ขณะนี้ในงานเลี้ยง แขกวีไอพีผู้มีเกียรติสูงส่งหลายท่านก็มา ถึงแล้ว แต่ว่าตัวเอกของงานกลับยังไม่มา และตอนนี้ก็ไม่สามารถติดต่อได้ด้วย ทำให้ทุกคนต่างกังวลกันมาก

“เมื่อกี้โทรติดแล้วแต่ไม่มีคนรับ ส่วนตอนนี้สายถูกตัดแล้ว พอฉัน โทรไปอีกครั้งก็ปิดเครื่องแล้ว!

หลี่เจิ้นถั่วขมวดคิ้วแล้วพูด

“คงไม่ได้เกิดเรื่องอะไรขึ้นใช่ไหม? “จ้าวจื่อซึ่งเริ่มตื่นตัวขึ้น

“พูดตามหลักปกติแล้ว ถ้าคุณชายเฉินมีเรื่องไม่สะดวก ก็ตัด สายของฉัน โดยตรง แต่ว่า เมื่อกี้โทรไปแล้วหลายสายมาก แต่ ไม่ได้ตัดสาย และก็ไม่รับสายของฉัน พวกเรารวมกันหลายคน ต่างก็โทรไปหลายสิบกว่าสายแล้ว ต่อให้มีธุระ คุณชายเฉินก็จะ แสดงปฏิกิริยาให้พวกเรารับรู้

“นั่นน่ะสิ อีกอย่าง ถ้าโทรศัพท์มือถือไม่ได้อยู่ข้างๆคุณชาย เฉิน แล้วทำไมเมื่อกี้ถึงมีคนตัดสาย และยังปิดเครื่องอีกด้วย? ”

จ้าวจื่อซิ่งและหลี่เจิ้นถั่วเริ่มอ่อนไหวในเวลาเดียวกัน ทันใดนั้นเอง ลูกน้องของจ้าวจื่อซิ่ง ไปหลางเดินเข้ามาพร้อม กับพวกกลุ่มหนึ่ง

เมื่อมาถึงข้างๆเขาทั้งสอง : ประธานจ้าวประธานหลี่ เมื่อ ผมไปที่โรงแรมของคุณชายเฉินมาก ผู้จัดการของโรงแรมบอก ว่าคุณชายเฉินออกมาตั้งแต่ตอนเย็นแล้ว!

“ออกมาแล้ว? ”

จ้าวจื่อซิ่งและหลี่เจิ้นถั่วหันมาสบตาซึ่งกันและกัน
จากนั้น ก็เห็นแขกวีไอพีหลายคนในงานกำลังมุ่งหน้าเดินเข้า มาในทิศทางของหลี่เฉินกั๋วและจ้าวจื่อซึ่ง

“ประธานจ้าวประธานหลี่ เกิดเรื่องอะไรขึ้นหรือเปล่า? คุณ ชายเฉินถึงยังไม่มา

หวงเหวยหมุนถาม

งานเลี้ยงถูกแบ่งออกเป็นห้องโถงใหญ่หลายห้อง มีทั้งภายใน และภายนอก สถานที่ค่อนข้างใหญ่มาก

และภายในของสถานที่ เป็นแขกวีไอพีระดับไหนคงไม่ต้องพูด

ดังนั้นเมื่อฟังถึงตรงนี้ ทุกคนต่างก็เดินเข้ามาถามไถ่

“อืมๆ ติดต่อคุณชายเฉินไม่ได้เลย พวกเรากำลังคิดหาวิธี ติดต่อคุณชายเฉินอยู่

“ประธานหลี่ ฉันเจอแล้ว! และในขณะนี้จินเปียววิ่งเข้ามาอย่างหอบหืด และขยับเข้ามากระซิบที่ข้างหูของหลี่เจิ้นถั่ว “อะไรนะ? ”

ดวงตาของหลี่เจิ้นกั๋วเบิกกว้าง

งานเลี้ยงทั้งหมดเงียบลงในพริบตา

“อธิบดีหวง หัวหน้า “จาง หัวหน้าเขตหลี่ เมื่อกี้นี้ คุณชายเฉินของพวกเราถูกกลุ่มคนที่ปลอมตัวเป็นลักพาตัวไป

หลี่เจิ้นถั่วกล่าว

“ไม่ใช่มั้ง? ”

หัวหน้า หลี่ผงะ

“จินเปียว พยานที่คุณพามาอยู่ไหน ให้เธอเข้ามา หลี่เจิ้นถั่วกล่าว

จากนั้นก็เห็นจินเปียวสั่งให้คนพาหญิงวัยกลางคนหนึ่งเข้ามา

จากนั้นเลยเล่าเรื่องที่ร้านของเสี้ยวโดนทุบ จนถึงเฉินเกอ พวกเขาถูกคนอื่นเอาตัวไป รวมทั้งหยางถั่วเฉวียน และระหว่าง หยางกั๋วเฉวียนกับ เกี่ยวกังมีความสัมพันธ์กันอย่างไรก็เล่าออก มาจนหมด

แน่นอนว่านี่คือตอนที่จินเปียวสืบอยู่ และให้เงินหญิงวัยกลาง ไปไม่น้อย จนให้เธอกล้าที่จะพูดความจริงทั้งหมดออกมา

เพราะว่าหยางถั่วเฉวียนและเสียวกัง ทั้งสองคนนี้ต่างก็เป็น

บุคคลที่ไม่ค่อยน่าแตะต้องมากเท่าไหร่

บนใบหน้าของแขกวีไอพีหลายคนต่างก็มืดมนมาในขณะนี้ จนในที่สุด คนที่เป็นผู้นำก็ตบไปที่โต๊ะโดยตรง

“สั่งให้คนรีบตามไปเดี๋ยวนี้ ฉันอยากจะรู้เหลือเกินว่าใครมัน จะบังอาจและมีความกล้ามากขนาดนี้? ”
“ครับ ครับ ครับ! ”

ทุกคนต่างตอบรับ

ผู้คนทั้งหลายรีบวิ่งจากสถานที่ภายในไปด้านนอกอย่างเร่งรีบ

ส่วนผู้คนที่อยู่ภายนอกของงานที่กำลังคุยกันอยู่ในขณะนี้ เมื่อ เห็นสถานการณ์ใหญ่โตขนาดนี้เกิดขึ้น ทุกคนต่างก็ตกตะลึงกัน อย่างมาก

“นี่…..มันเกิดเรื่องอะไรขึ้น? ”

คนวัยกลางคนหนึ่งดึงแขนของพนักงานขับรถคนหนึ่งแล้ว ถามขึ้น

“ผมก็ไม่ค่อยจะชัดเจนเท่าไหร่หัวหน้าเจียง เห็นว่าคุณชายเ นของงานเลี้ยงคืนนี้ ถูกคนอื่นลักพาตัวไป

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ