บทที่ 230 อิจฉาหึงหวง

“คุณได้เจอกับหยางเสร่หรือ? เธอไปที่ เมืองจิงเฉิง แล้ว?”

พูดตามตรง เมื่อได้ยินคำว่าหยางเสร่ แม้ว่าจะไม่ได้ยินมา หลายเดือนแล้ว แต่เงินเกอก็ยังอดไม่ได้ที่จะกระตุกไปทั้งตัว

โดยเฉพาะในหัวใจ ยังคงรู้สึกถูกบีบอย่างเจ็บปวดเล็กน้อย

เพราะอย่างไรแล้ว ก็ได้คบกับหยางเสวีเป็นเวลาสองปี ใน มหาวิทยาลัยจีนหลัง ความทรงจำส่วนใหญ่ของตัวเอง ก็มาจาก ผู้หญิงคนนี้ แม้ว่าสุดท้ายแล้ว หยางเสร่จะทำลายหัวใจของเฉิน เกออย่างเจ็บปวดสาหัส และทำให้เงินเกอเกลียดเธอเล็กน้อย

แต่ว่า ตั้งแต่ครั้งที่แล้ว ที่ตัวเองเปิดเผยตัวตนในฐานะคุณชาย เฉินแห่ง จินหลง เขาก็เย็นชากับเธอมาก

หยางเสว่ถูกกระทบจิตใจอย่างหนัก แล้วลาออกจาก มหาวิทยาลัย

ตั้งแต่จากเหตุการณ์นี้ ที่จริงความเกลียดชังและความโกรธ แค้น ที่ เฉินเกอมีต่อเธอ ได้หายไปหมดแล้ว

แม้กระทั่งรู้สึกผิดนิดหน่อย

ตัวเองในเวลานั้น ไม่มีอะไรเลย หยางเสว่ไม่ได้รังเกียจตัวเอง คบหากับตัวเอง

กินข้าวด้วยกัน ไปช้อปปิ้งด้วยกัน
แน่นอนว่า หยางเสร่ในตอนหลังได้เปลี่ยนไป แต่เมื่อคิดดูแล้ว เมื่อเปรียบเทียบกับพวกผู้หญิงอย่างจ้าวฟาน หยางเสวก็ดีกว่า ไม่ใช่หรือ

เพราะยังไงแล้ว เธอก็มีตอนที่ไม่ได้รังเกียจตัวเอง และผู้หญิงในสมัยนี้ ใครจะไม่รักเงินล่ะ

ความเย็นชาในเวลานั้นของตัวเอง สามารถพูดได้ว่า ท่าสาย อนาคตของเธอไปเลย

ทั้งๆที่มหาวิทยาลัยยังเรียนไม่จบเลย

ที่จริงก่อนหน้านี้ไม่นาน เฉินเธอยังคิดอยู่ว่า จะให้คนหาหยาง เสน่หรือไม่ ให้เธอมีอนาคตที่มีรายได้ที่มั่นคง ตัวเองก็จะรู้สึก สบายใจหน่อย

แต่เมื่อคิดอีกแง่หนึ่ง เฉินเกอก็ได้ล้มเลิกความคิดนี้ ทำเช่นนี้ เกรงว่าจะทําให้เธอเกลียดตัวเองมากขึ้นไปอีก!

“หือ ปฏิกิริยาของนายคืออะไร? ตื่นเต้น ตื้นตัน? หรือโทษตัว

เอง?”

หานเฟยเอ๋อมองเฉินเกอด้วยความสนใจแล้วถามขึ้น “ไม่มี ตอนนี้เธอเป็นยังไงบ้าง? สบายดีไหม?”

เงินเก ถาม

“นายไม่ต้องกังวลเพื่อเธอ ตอนนี้เธอสบายดี และยังดีมากจน เกินคาดหมายของนาย เธอยังบอกฉันว่า เธอจะกลับจีนหลังอีกหาคนทุกสิ่งที่เธอสูญเสีย

“ในตอนนั้นที่เธอพูดประโยคนี้ แววตาน่ากลัวไม่น้อย! ฉัน ถามเธออะไร เธอก็ไม่ได้พูด ใช่แล้ว เฉินเกอ ในตอนนั้น หยางเส ทำไมหญิงลาออกจากมหาวิทยาลัย

จำได้ว่า ในตอนนั้น หานเฟยเอ๋อยังได้ส่งคำพูดให้เฉินเกอ แต่ว่าทานเฟยเอ๋อในเวลานั้น ไม่สนใจที่จะไปรู้เรื่องของเงิน เกอ ตอนนี้ไม่เหมือนเดิมแล้ว

เธออยากรู้จริงๆ

“ก็ไม่มีอะไร ไม่มีเรื่องอะไร!”

เฉินเกอพูดด้วยรอยยิ้มขมขื่น

สิ่งที่เธอทำหายไป ไม่ช้าเธอก็จะเอาคืนมา พูดให้ชัดเจนก็คือ จะมาคิดบัญชีกับตัวเอง

ช่วงเวลานี้ หยางเสร่ประสบอะไรมาบ้างนะ?

คิดก็คิดไม่ออก แต่สิ่งที่แน่ใจได้ก็คือ ตอนนี้หยางเสามีชีวิตที่ ดีจริงๆ แค่นี้ก็เพียงพอแล้ว!

“ไม่พูดก็ช่างเถอะ! ยังไงแล้วตอนที่เธอกลับมา ฉันจะรู้เรื่อง แล้ว!”

หานเฟยเอ๋อพูดขึ้น “ไปกันเถอะ เราออกไปกันเถอะ! ช่วงบ่าย ฉันจะต้องเตรียมตัวถ่ายทอดสดแล้ว!
เงินเกอพยักหน้าอย่างแข็งทื่อ กำลังจะออกไป

“ใช่แล้ว เฉินเกอ ครั้งนี้ฉันช่วยนาย ฉันหวังว่านายจะสามารถ ตกลงคำขอของฉันข้อหนึ่ง

หายเฟยเอ๋อ ขวางเงินเกอไว้อีกครั้ง

“คุณพูด!”

“ฉันหวังว่าคุณจะไม่แต่งงานกับผู้หญิงคนอื่น ก่อนที่ฉันจะรู้ว่า พี่ชายฝั่งฝันของฉันเป็นใคร ได้ไหม? ฉันขอเพียงแค่นี้

หานเฟยเอ๋อกัดริมฝีปากไว้

เธอก็ไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงพูดแบบนี้?

ตัวเองเดาว่าพี่ชายฝั่งผันก็คือเฉินเกอ ดังนั้นตัวเองได้ตกหลุม รักเฉินเกอหรือ?”

หานเฟยเอ๋อไม่รู้ แต่ยังไงแล้ว ในใจของเธอก็ได้คิดแบบนี้

ถ้าหากเฉินเกอก็คือพี่ชายฝั่งผันจริงๆ ถ้าหากหลังจากที่ตัวเอง ได้ยืนยันแล้ว เฉินเกอแต่งงานไปแล้ว แล้วจะต้องทำยังไง?

หานเฟยเอ๋อไม่อยากมีความเสียใจภายหลังเช่นนี้ ดังนั้นจึง พูดอย่างนี้

ในความเป็นจริง เธอไม่แน่ใจเลย ว่าตัวเองรักเฉินเกอหรือไม่ และเฉินเกอได้ยินประโยคนี้ มองไปที่หานเฟยเอ๋อด้วยความ ประหลาดใจเล็กน้อย
“นายอย่าเข้าใจ ว่าฉันชอบนาย ฉันแค่ต้องการหา ตอบ!

ทานเฟยเอ๋อพูดด้วยอารมณ์ประชด

*ก็ได้ จนสัญญากับคุณ!

เมื่อกี้เงินเกอได้ยินชื่อของหยางเสวี ทำให้เขาอารมณ์สับสน

วุ่นวายไปชั่วขณะ

ตกลงโดยไม่คิดเลย

ก็ยังดีกว่าบอกทานเฟยเอ๋อว่า ตัวเองก็คือผิงผัน

เรื่องที่จะให้แฟนคลับช่วยตามหา ฉินหยา ก็ได้ตกลงกัน เรียบร้อยแล้ว

เงินเกอลงบันได เหมือนมีเรื่องกลุ้มใจ

หลิงเฟยกับ เสี่ยวเฉียง เดินตามอยู่ข้างหลัง

ส่วนหลิงเฟย พยายามยุยงเสี่ยวเฉียง แล้วเหลือบมองเฉิน เกอ เห็นได้ชัดว่า เสี่ยวเฉียง มีบางอย่างจะพูดกับเฉินเกอ

แต่ เสี่ยวเฉียง ก็ไม่กล้า

“เสี่ยวเฉียง ไม่เป็นไร นายบอกกับเฉินเกอได้เลย!”

จ้าวถงถงทนดูต่อไปไม่ไหวแล้ว จึงรีบพูดขึ้น

เงินเกือถึงได้รู้ตัว มองไปที่เขาแล้วพูดว่า “มีเรื่องอะไรหรอ?”

“พี่เฉินเกอ ฉันมีเรื่องหนึ่งอยากจะขอความช่วยเหลือจากพี่แต่ก็ไม่รู้ว่า พี่จะตกลงหรือเปล่า?”

เสี่ยวเฉียง ถูกเงินเลยในตอนแรก แต่หลังจากที่เงินเกอ

ขับBenz G เดี๋ยวเฉียง ก็มึนงงแล้ว

“อ๋อ นายพูดเลย!”

“พี่สาวของฉันทำงานในบริษัทลิสซิ่ง ในเดือนนี้ เธอต้องไป เช่า Benz G คันหนึ่ง ถ้าไม่ถึงเป้าหมายนี้เธออาจถูกไล่ออก ดัง นั้นฉันเห็นว่าพี่มี Benz G คันหนึ่ง สามารถเช่าให้กับทางบริษัท ของพี่สาวฉันได้ไหม สามวัน แค่เวลาสามวัน พี่สาวฉันจะจ่ายค่า เช่าให้ฟัง

เสี่ยวเฉียง พูดขึ้น

เงินเกือก็เข้าใจเรื่องนี้ดี

มีบริษัทที่ทำด้านนี้โดยเฉพาะอย่างเช่นถ่ายภาพยนตร์ต้องใช้ รถยนต์ประมาณนั้น

บางครั้งต้องเซ็นสัญญาเช่า

เช่นนี้ รถมีปัญหาเจ้าของรถก็ไม่ต้องรับผิดชอบแล้ว ค่าใช้จ่าย ทั้งหมดก็ไม่ต้องดูแล เพียงแค่เช่ารถออกไปไม่กี่วัน ก็สามารถมี รายได้หมุน สองหมิ่น

“แค่เรื่องนี้หรอ นั้นก็ได้ ฉันจะเช่าให้พี่สาวของนาย

เฉินเกอยิ้มอ่อนๆ

วันนี้เดี๋ยวเฉียงคนนี้ ก็ถือว่าได้ช่วยตัวเองเหมือนกัน
นอกจากนี้ เห็นว่าเขาเป็นห่วงพี่สาวของเขาไม่น้อย เงินเกอชื่น ชมนัก เพราะตัวเองก็มีพี่สาวเหมือนกัน

ถ้าเป็นพี่สาวของตัวเองมีปัญหา เฉินเกอก็จะช่วยโดยไม่ลังเล

“ขอบคุณครับ พี่เงินเกอ! ฉันจะโทรหาพี่สาวตอนนี้เลย ให้เธอ มาเซ็นสัญญากับพี่

เสี่ยวเฉียง พูดอย่างตื่นเต้น

หลังจากเซ็นสัญญาเสียง พวกจ้าวถงถงกลับไปถึงบ้าน ก็ไป

ให้เส้นสายช่วยแล้ว

สําหรับเฉินเกอ ก็ได้ระดมพวกหลี่เจิ้นถั่ว

เรื่องของฉินหยา ไม่ว่าสุดท้ายจะเป็นยังไง ยังไงก็ต้องมีผล

สรุป

มิฉะนั้นเงินเกอจะรู้สึกไม่สบายใจไปตลอดชีวิต

เพียงไม่นาน ก็เป็นเวลากลางคืนแล้ว เฉินเกอก็ได้วิ่งมาทั้งวัน

ทั้งเหนื่อยและหิวมาก

ก็เลยมาถึงร้านอาหารแห่งหนึ่ง กินประทังท้อง

“พวกคุณหมายความว่ายังไง? เห็นว่าฉันเป็นส่วนเกิน? ฉันนำ อนาถขนาดนั้นเลยหรือ?”
กำลังทานอาหารอยู่ ก็ได้ยินคนที่นั่งอยู่ไม่ไกล ทะเลาะกันขึ้น

มา

เบเกอหันหน้าไปมอง

คือหญิงสองชายหนึ่ง

ในนั้น ชายหญิงคู่หนึ่งนั่งอยู่ด้วยกัน กำลังทานอาหาร และผู้ หญิงอีกคนหนึ่ง เห็นได้ชัดว่าตามมาทีหลัง ซึ่งมีความคล้ายกับ ในเหตุการณ์จับชู้ หญิงสาวที่ยืนอยู่ กำลังตะโกนใส่ทั้งสองคน

“ฉันใส่ใจไปกับคุณมากแค่ไหน ฉันเทียบกับเธอไม่ได้ตรงส่วน ไหน และเมื่อก่อนคุณรักฉัน คุณรักฉันไม่ใช่หรอ ทำไมถึงอยู่กับ เธอได้!!!”

หญิงสาวยังคงโวยวาย

เดิมที เรื่องแบบนี้เป็นเรื่องธรรมดาแล้ว เฉินเกอเพียงแค่ เหลือบมองก็ไม่สนใจแล้ว

แต่ในตอนนี้ เฉินเกอกลับได้จ้องมองหลายครั้ง เพราะผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่ใครอื่น ซึ่งก็คือ เฉินหลิน และชายหญิงคู่นั้นยิ่งไม่ต้องพูดถึงเลย ก็คือตึงห้าวกับหลี่ซื้อ

ทานไม่ใช่หรือ

ใช่แล้ว ตอนงานเลี้ยงได้ยินเหวินหยางพูดว่า หลี่ซื้อทานได้ คบกับ ตึงห้าวแล้ว

งั้น เฉินหลินก็ต้องร้อนรนแน่นอน เพราะว่าเธอก็ชอบดึงห้าวเช่นกัน

เพียบ!”

ขณะที่เงินหลีนกำลังดีว่า ทันใดนั้น ก็โดนตบที่ปาก

เป็น หลี่ อพานที่ยินขึ้นด้วยใบหน้าเย็นชา “เฉินหลินคุณ พอได้แล้วนะ คุณบ้าหรือเปล่า?”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ