บทที่ 222 ความน่าเกรงขามของเหวินหยาง

เมื่อเงินเก่งจอดรถเสร็จในลานจอดรถ แล้วเข้ามาถึงในห้องส่วน ตัวเพื่อนร่วมชั้นส่วนใหญ่ก็มาถึงแล้ว

วันนี้มีคนมาประมาณยี่สิบกว่าคน ทั้งชายและหญิง ดูคึกคัก

ยิ่งนัก

โต๊ะที่จองก็ใหญ่มากด้วย

เพื่อนร่วมชั้นส่วนใหญ่แค่ทักทายกับเฉินเกอสั้นๆ เท่านั้น จาก นั้นก็ไปคุยกันของใครของมัน

ยังไงแล้วในสายตาของพวกเขา เฉินเกอก็เป็นเพียงไอ้ยากจน

เท่านั้น เลยถูกทุกคนเพิกเฉยและดูหมิ่นเป็นธรรมดา แต่สิ่งที่ทำให้เงินเกอประหลาดใจก็คือ งานเลี้ยงรุ่นในครั้งนี้ เฉินหลินกับหลี่ซื้อหานทั้งสองกลับไม่ได้

มา

“เฮ้ย ใช่แล้ว พี่เหวินหยาง เฉินหลินกับหลี่ซื่อหานทำไมไม่ มา? บอกว่าจะมาไม่ใช่หรอ?”

ก็มีคนสงสัยเหมือนกับเฉินเกอด้วย เลยถามขึ้น

เหวินหยางยิ้มเล็กน้อย “พวกเธอสองคนมาไม่ได้แล้ว เหอะๆ ตอนนี้พวกเธอไม่ใช่เหมือนเมื่อก่อนแล้ว ไต่เต้าขึ้นไปเหนือชั้น มี ที่พึ่งใหญ่โต มีความสามารถมากที่สุดในกลุ่มเพื่อนร่วมชั้นเรียนของเรา เอ้ย งานเลี้ยงเล็กๆแบบนี้ คงจะไม่เข้าร่วมแล้ว! “ห้า? ให้ตายเถอะ ไม่ใช่มั้ง? รีบเล่ามาพี่หยาง เกิดอะไรขึ้น มีคนสงสัยแล้ว

ในตอนนี้ เจียงเฉวง นั่งลงข้างๆ เหวินหยาง

ในเวลานี้ก็ได้ถามขึ้นด้วยความสงสัย

“ตอนนี้ หล่อหานได้หาแฟนที่ยอดเยี่ยมมากในจีนหลัง ใน โซเชียล หยุนเหมิงซานทัวริสเอนเตอร์เทนเมนท์ซิตี้ พวกคุณรู้ หรือเปล่า?”

ลี่เหวินหยางจุดบุหรี่ขึ้น แล้วพูดขึ้น

“ก็ต้องรู้แน่นอนสิ ให้ตายเถอะ อนาคตเขาหยุนเหมิงจะกลาย เป็นสถานที่ท่องเที่ยวและอาหาร เมืองแห่งวัฒนธรรม ใครจะไม่รู้ บ้าง!”

“เหอะๆ แฟนของชื่อทาน ก็คือคนในหมู่บ้านเขาหยุนเหมิง ตอนนี้รื้อถอนแล้ว รื้อถอนไปหลายบ้าน และบ้านของเขาอยู่ที่ ถนนการค้าเมืองวัฒนธรรมการท่องเที่ยวเขาหยุนเหมิง และยัง ได้สร้างร้านค้าด้วย อนาคตสามารถสร้างรายได้มหาศาลเกิน การคานวณแล้ว!”

“พระเจ้า ยอดเยี่ยมขนาดนี้

ทุกคนฟังเหวินหยางพูด ต่างก็ตกตะลึงกันหมด “แฟนของเธอชื่อ ถึงห้าว ตอนนี้มีชื่อเสียงมากในจินหลิง เมื่อเดือนที่แล้วมั้ง ตอนที่ฉันไปเที่ยวที่จีนหลัง ก็เลยโทรหาซื้อทาน แฟนของเธอฉันได้เจอแล้ว ยังได้ทานอาหารด้วยกัน มี WeChatด้วย!”

เหวินหยางพูดอย่างภาคภูมิใจ

“โอ้โห พี่หยางสุดยอดมากจริงๆ!

“เมื่อก่อนอยู่ในโรงเรียน พี่หยางกับพี่เขาก็เก่งมากในชั้น เรียนของเรา ดูสิพี่เขา พี่หยางก็สุดยอดมากขนาดนี้แล้ว พี่ก็ต้อง รีบหน่อยแล้วนะ!”

มีผู้หญิงบางคนแกล้งพูดหยอกล้อเซาที่กำลังนั่งอยู่ข้างๆ ทําให้เขาอิจฉายิ่งนัก

ตามความจริง เมื่อเทียบกันแล้ว ตัวเองก็ด้อยกว่าเหวินหยาง

จริงๆ

โดยเฉพาะในตอนนี้ เหวินหยางรู้จักคนในจินหลิงมากมาย ส่วนตัวเองก็แค่มีเส้นสายในองค์กรสาธารณสุขเท่านั้น

ทำให้รู้สึกร้อนรนเหมือนนั่งอยู่บนกองไฟ

รู้สึกเสียหน้าจนไม่เหลืออะไรเลย

“อย่าพูดแบบนี้สิ เขาก็เก่งมากเลยนะ คนในครอบครัวของ คุณทำงานที่เกี่ยวข้องในโรงพยาบาล ก็สามารถหาเขาได้เลย ฮ่าๆ มาๆๆ เชา คุณนั่งตำแหน่งแขกกิตติมศักดิ์เลย!

สี่เหวินหยางนั่งในตำแหน่งเจ้าภาพ และเจียงเฉาจึงนั่งทางด้านซ้ายมือของเขา ในตำแหน่งรองแขกกิตติมศักดิ์ ตำแหน่ง แขกกิตติมศักดิ์นี้ ต้องยกให้เขาอยู่แล้ว

“ไม่ได้ พี่หยาง ฉันคิดคุณนั่งตำแหน่งแขกกิตติมศักดิ์จะดี เรียกว่า เพราะตอนนี้คุณเก่งยอดเยี่ยมที่สุดแล้ว และฉันพูดในที่ นี้คำหนึ่ง บริษัทของพี่หยาง ครั้งนี้ก็ได้รับการลงทุนจากบริษัท ครีมเมอร์อินเวิร์สเมนท์กรุ๊ปด้วย!

ผู้ชายพูดแล้วยิ้มมองไปที่สี่เหวินหยาง

มีคนประกาศเช่นนี้ เหวินหยางยิ่งโอ้อวดได้สะใจมากขึ้น

เพราะหลังจากทุกคนได้ยินแล้ว ดวงตาที่มองไปเหวินหยางก็

เบิกกว้างก้นหมด “เหอะๆ เป็นบริษัทในครอบครัวทั้งนั้น ไม่เกี่ยวกับฉัน ตอนนี้

ฉันเปิดบริษัทด้วยตัวเอง ยังไร้ซึ่งประโยชน์นัก! และไม่มีผลงาน

อะไรด้วย!” เหวินหยางยิ้มแห้งๆ

ทุกคนต่างก็ชื่นชมด้วยความอิจฉาอีกระลอก

ทำให้เซาที่อยู่ด้านข้างไม่มีความโดดเด่นอะไร ค่อนข้าง

ยิ้มอย่างละอายขึ้นมา ในทันใดนั้น ก็หันมองไปที่เฉินเกอ ที่ กำลังนั่งอยู่ที่นั่งแขก และหัวเราะเยาะว่า

“ใช่แล้ว พี่หยาง ฉันว่าตำแหน่งแขกกิตติมศักดิ์นี้ เราทั้งสอง คนไม่ต้องผลัดกันไปมาแล้ว น่าจะให้เงินเกอมานั่ง ถึงจะถูก
เห็นทุกคนเอาตัวเองเปรียบเทียบกับสี่เหวินหยางในใจของ เขาก็รู้สึกไม่สบอารมณ์แน่นอน และเขาก็เปลี่ยนหัวข้อนึกถึงเงิน เก้ออย่างรวดเร็ว

“ๆ! อะไรนะ ให้เงินเกือมานั่ง

มีบางคนหัวเราะเสียงดัง

“อืม ก็ต้องให้เฉินเกือมานั่งแน่นอน ทุกคนยังคงไม่รู้สินะ เฉิน เกอสนิทกับหลิงในอำเภอฝั่งอันของเรามาก สองวันก่อนตอน ทานอาหารเราเคยเจอกันแล้ว หลังเช็คบิล ให้เงินเกอโดยตรง!

ลี่เซา ยิ้มเยาะ

“อะไรนะ? พี่เขาล้อเล่นหรอ คุณชายหลิวจะรู้จักเขาได้ยังไง?”

“ถูกต้องเลย คุณชายหลิวอยู่ในฐานะไหน เฉินเกออยู่ในฐานะ

ไหน?”

“อย่าไม่เชื่อ ไม่เชื่อพวกคุณถามหมิงเฉา หมิงเฉวก็เห็นเหมือน

กัน!”

ลี่หมิงเฉพยักหน้า

“พระเจ้า!”

ในขณะนี้ สายตาของทุกคนที่มองเฉินเธอก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย

รวมทั้งเจียงเฉางด้วย ก็ชำเลืองมองเฉินเกอด้วยความ

ประหลาดใจ

ในเวลาเดียวกัน ก็มีคนมองไปที่สี่เหวินหยาง
เพราะยังไงแล้ว ตอนมัธยมปลาย สี่เหวินหยางทุบตีเงินเกออ อ่างหนัก ทุกคนก็รู้ดี

ตอนนี้เฉินเกอเจริญรุ่งโรจน์แล้ว ถึงกับรู้จักหญิงที่มีอำนาจ และเส้นสายในทุกที่ แล้วเหวินหยางจะมีสีหน้ายังไง?

และสี่เหวินหยางแค่ยิ้มเยาะอย่างไม่แยแส

“หลิงแล้วทำไม? ใช่แล้ว มีเรื่องหนึ่งทุกคนอาจจะยังไม่รู้มั้ง? ไม่กี่วันก่อนหลังถูกคนทุบตีที่ KTV พ่อของเขาก็ถูกทันท์บนเช่น กัน Liu’s Mining Groupถูกคนอื่นถือหุ้นแล้ว พวกคุณยังคิดว่า หลัง เก่งกาจมากอีกหรอ!”

ลี่เหวินหยางพูด

ต่อจากนั้น ก็ได้เล่าถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในบ้านหลัง

ถึงทำให้ทุกคนตระหนักได้ทันที

“ไม่คาดคิดเลยเฉินเกอ เห็นคุณเป็นค่อนข้างซื่อสัตย์ ไม่คิด เลยว่า คนแบบนี้คุณยังไปประจบสอพลอ

เหวินหยางพูดแล้วยิ้มให้เงินเกอในเวลานี้

“เฉินเกอ คุณรู้ไหนว่าเรื่องพวกนี้ฉันรู้ได้ยังไง และฉันก็ไม่กลัว ที่จะบอกทุกคน ว่าครั้งนี้ที่กลั่นแกล้งตระกูลหลิว ก็คือหลี่เจิ้นถั่ว เจ้าพ่อใหญ่แห่งจินหลิง แค่ครั้งเดียวก็ทำให้สงบเสงี่ยมแล้ว เหอะๆ พ่อของฉันกับพี่จินคนขับรถของท่านประธานหลเจิ้นถั่ว เคยกินข้าวด้วยกัน ทั้งหมดคือพี่จินดื่มมากเกินไป แล้วเล่าให้พ่อ ฉันฟัง ในตอนนั้นฉันอยู่ข้างๆ พี่จีนยังตบไหล่ฉันตลอดแล้วพูดว่าให้ฉันตั้งใจทำงาน มีเรื่องอะไร

เหวินหยาง มเบาๆ

และทุกคนก็ยิ่งสับสนเข้าไปใหญ่

“คนขับรถของท่านประธานหลี่เจิ้นถั่ว? พี่หยาง พ่อคุณยังรู้จัก กับคนขับรถของประธานหลีด้วยหรือ?”

ชื่อของหลี่เจิ้นกั่ว ใครไม่เคยได้ยินบ้าง แค่เพียงแค่คนใน เมืองจินหลิง ก็ต้องรู้จักทั่วบ้านทั่วเมือง

ต้องเป็นยักษ์ใหญ่แห่งวงการธุรกิจแน่นอน คนโหดเหี้ยม

แน่นอนว่าคนขับของเขาก็ยอดเยี่ยมเช่นกัน

“อืมๆ เคยกินข้าวกันหลายครั้งแล้ว พี่จีนน่าเกรงขามมาก ดัง นั้นต่อจากนี้พวกเราเพื่อนร่วมชั้นรวมตัวเจอกันบ่อยๆ ถ้ามีเรื่อง อะไรที่ฉันทำได้ ก็จะทำให้ทุกคน! และพวกคุณก็อย่าไม่เชื่อนะ นี่ คือรูปถ่ายที่ฉันกินเข้ากับพี่จิน

ลี่เหวินหยางถือโทรศัพท์ให้ทุกคนดู

เฉินเกอก็เหลือบมองอยู่ข้างๆ

ในรูปภาพคือจินเสี่ยวซาน คนขับรถของหลี่เจิ้นถั่วจริงๆด้วย

แต่งตัวได้ดี และนาฬิกา ในมือก็มีราคาแพงด้วย

ทำให้เงินเกอรู้สึกประหลาดใจจริงๆ เสี่ยวจีนยังมีอีกด้านหนึ่ง ที่เป็นแบบนี้ด้วย
เมื่อก่อนเงินเดอเดินทางไปมาที่วิลล่าสปา หลีเป็นวสั่งให้ เสียวจนรับส่ง เงินเกอไม่น้อย

เงินเกยก็ถือว่ารู้จักเขาดี

ก็รู้สึกว่า เสี่ยวจีน เป็นคนจริงซื่อสัตย์ ยิ่งดูเหมือนจะซื่อๆด้วย ช่า และต่อหน้าตัวเอง ค่อนข้างจะติดดินมาก

โดยไม่คาดคิดว่า ลับหลังแล้ว ยังเป็นคนที่มีความน่าเกรงขาม

ด้วย

แต่ลองคิดดูแล้ว มันก็ถูก ใครจะไม่มีความเป็นส่วนตัวบ้าง

“ดังนั้น ต่อไปทุกคนอย่าคิดเอาจริงเอาจังกับ หลิงนั่นเลย ส่วนหมาบางตัวข้างกายเขา ก็ไม่ต้องมองอยู่ในสายตามาก มี เรื่องอะไรหาฉันก็พอแล้ว!”

เหวินหยางเหลือบมองเงินเกอ

จากนั้นก็มองไปที่ เจียงเฉว่ฉิงที่ด้านข้าง

เฉวง คุณไม่ต้องกังวล ไอ้หมอนั่นในบริษัทของคุณ ฉันจะ จัดการให้คุณวันนี้เลย ขจัดปัญหาให้คุณเลย!”

“ฟ้า? เฉวง คุณเกิดอะไรขึ้นที่บริษัทหรอ?”

หวังรุ่ยถาม

เงินเกอกเงยหน้าขึ้น มองไปที่ เจียงเฉิง

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ