บทที่ 194 งานเฉลิมฉลองที่เขาหยุนเหมิง

“ทําไงดี ทำไงดี? ”

ในใจเยวก็รู้สึกเยือกเย็น

เมื่อครู่ พวกเขาก็แค่เหลือบมองรถ Volkswagenคันนี้ไป

อย่างนั้นๆ

เพราะว่าจิตใต้สำนึกของทุกคนต่างรับรู้

รถVolkswagen ดีๆ ก็คันละสองถึงสามล้านเชียว

ก็เลยไม่ใส่ใจ

แต่กลับลืมว่าถ้าเป็นรถPhaetonรุ่นท็อปข้างใน

sn Volkswagena:?

กลัวอะไรก็ได้อย่างนั้นจริงๆ!

“โอ๊ย! อย่างนั้นต้องชดใช้กี่บาทกันเนี่ย ท้ายรถของ

รถPhaetonเปลี่ยนรูปร่างแล้ว! ”

แม่ของเมียก็กังวลแล้ว

“แบบนี้ไหมพี่ลี่ คุณรีบโทรหาเจ้าของรถนี้ จากนั้นขอร้อง

เขา ถ้าไม่ได้ก็ให้คุณลุงมา

น้องชายคนนั้นพูดอีก

” กลัวอะไรล่ะ ชนกชน ทำไม? ใครให้เขาเอารถจอดดผมขนาดนั้น แม่ง อีกอย่าง ที่ตันละล้านสองล้าน คุณคิดว่า ผมซื้อไม่ได้หรือไง! รถผมซีรีส์นี้ก็แค่เอามาใช้ช่วยฝึกงาน เค ไหม !

เยวขึ้นไปด้วยความโกรธ ที่ครอบงำาสุดๆ

แต่ก็ยังโทรหาเจ้าของรถ ให้เขาลงมาจัดการดูว่าเขาจะ

พูดอย่างไร!

โทรติดอยู่นาน ก็มองเห็น วัยรุ่นท่าทางอ่อนแอสวมแว่น ออกมาจากร้านอาหาร ข้างๆเขาก็ยังมีผู้หญิงท่าทางอ่อนแอมา ด้วยอีกคน ดูแล้วน่าจะเป็นคู่รัก

“คุณชนรถผมเหรอ!”

พอผู้ชายอ่อนแอคนนั้นมา ก็พูดเบาๆ พอเห็นผู้ชายคนนี้ ท่าทางดูซื่อๆ เหมือนกับอ่อนต่อโลก

ส่วนคนแบบเยวพอเห็นก็รู้สึกดีใจ

ก็รู้สึกดีอย่างมาก ได้เจอคนแปลกๆแบบนี้ ไม่ต้องบอก จะต้องมาจากบ้านนอก แล้วก็เสแสร้งทำเป็นใช้เงินฟุ่มเฟือยมา ซื้อรถเพื่ออวด ทั้งที่ไม่มีประสบการณ์อะไรมากนัก

ถ้าเป็นผู้ใหญ่ ไม่แน่เยวอาจจะเกรงใจหน่อยๆ

ตอนนี้ลี่เยว่กลับพูดด้วยใบหน้าโหดเหี้ยม “คุณตาบอดเหรอไง ใครให้คุณจอดรถขวางผมใกล้ขนาดนี้ จนตอนนี้รถผมขยับไม่ได้เลย คุณพูดมา เรื่องนี้จะเอา

เขาพับแขนเสื้อขึ้น เดินไปที่ผู้ชายสวมแว่น

ส่วนหวังเลี่ยงที่เด็กกว่านั้น ก็ล้อมรอบไปที่ผู้ชายสวม

แว่น

ผู้หญิงตัวเล็กข้างๆพูด “คุณชนรถเรา ต้องไปซ่อมรถ ให้เราสิ ทําไมคุณยังถามว่าพวกเราจะเอาไงอีก?

“ใช่ คุณต้องซ่อมรถให้ผม! ”

ผู้ชายสวมแว่นพูดเบาๆ

“อะไรนะ? คุณเอารถมาชิดผม ยังให้ผมซ่อมรถให้อีก

เหรอ ? แม่ง! ”

เยยกขาขึ้นถีบไปที่ท้องผู้ชายสวมแว่น ชี้ไปที่ผู้ชาย สวมแว่นแล้วค่านําแรงๆบอกมา

“คุณไม่ถามหน่อยเหรอ ว่าผมเขาคือใคร! คิดว่ามายุ่ง

กับผมได้เหรอไง ไอ้น้อง บ้านคุณอยู่ไหนเหรอ? มา เอาที่อยู่มา ให้ผมหน่อย !

ลี่เยวจะคุกคามใส่

ผู้ชายใส่แว่นตกใจจนจับท้องไว้ไม่กล้าพูดอะไร

“ว้าวๆๆ คุณชายเยว่เจ๋งมาก! “แม่ของเมียมอง ท่าทางเผด็จการเอาแต่ใจของลี่เยว่ กลับชื่นชมอย่างมาก
“ปกติครับคุณป้า ที่บ้านเขามีเงินมีอำนาจ

หวังเสียงพูดยกยออยู่ข้างๆ

“ยังไม่ไสหัวไปอีกครั้งหน้ากล้ามาชิดรถผม ผมเอาคุณ

ตายแน่! ”

เยว่เตะไปที่ผู้ชายใส่แว่นอีกครั้ง

ผู้ชายใส่แว่นถูกแฟนสาวพยุงขึ้นมา แล้วกลับไปในร้าน

“เจ๋งมาก ลี อย่างนั้นก็ไม่เป็นไรแล้ว! ”

รุ่นน้องพวกนั้นต่างพูดอย่างนับถือ

“ถ้าไม่ใช่ว่ารถเขาแพงกว่าผมไม่อย่างนั้นวันนี้ผมชนเขา ก็จะให้เขาชดใช้เงินให้

เยวพูดอย่างเย่อหยิ่ง เตรียมขับรถไปส่งพวกข้าว ฟาน ก่อน จากนั้นค่อยไปซ่อมรถ

ตอนนี้เอง ฟุบฟุบฟุบ!

มีเสียงฝีเท้าดังขึ้น จากนั้นก็มีผู้ชายสามสี่สิบคนออกมา

จากร้านอาหาร

แล้วเข้ามาล้อมรอบพวกเยวไว้

ส่วนคนตรงหน้า เป็นผู้ชายสูงสวมแขนสั้น ตอนนี้มองที่ผู้ชายสวมแว่นแล้วถาม : “ตาแว่น พวกเขา

อาหารใครหาร้ายคุณ?

“เขานั่นแหละ! ”

คาแว่นไปที่เยว่

ส่วนเยว่ เดิมที่ไม่หวาดกลัว แต่พอมองท่าทางของ

ผู้ชายข้างหน้าอย่างชัดเจน

ทันใดนั้นหน้าก็ด

“คุณคือพี่เฉินเฉียง? ครั้งที่แล้วผมเจอคุณไปแล้วครั้ง

เยวกลืนน้ำลายแล้วถาม

เฉินเฉียง!

ได้ยินชื่อนี้ หวังเลี่ยงกับพวกผู้ชายที่เด็กกว่าพวกนั้น รวมถึงหยางฮุย หลี่ปินต่างตะลึง

ต่างเรียนที่จีนหลังกันมานานแล้ว ก็ได้ยินเกี่ยวกับพวก

คน ใหญ่โตมาไม่น้อย

เฉินเฉียงคือลูกชายของเฉินว่านหาว พวกคลับบันเทิง

สโมสรต่างๆที่ใหญ่ที่สุดของจีนหลัง ต่างเป็นของตระกูลเขา

อีกอย่างเฉินว่านหาวถือว่าเป็นคนคุมหางเสือพวกอำนาจ

ใต้ดินที่เก่าแก่ของจีนหลัง

บริษัทว่านหาว กรุ๊ปพูดถึงความโหดเหี้ยมแล้ว แต่เจ๋ง กว่าบริษัทไห่ซาน กรุ๊ปมาก อีกอย่างบริษัทไห่ซาน กรุ๊ปยังมี

หนึ่ง!ความคิดใส่ใจหน่อยๆ แต่บริษัทว่านหาว กรุ๊ปนี้ ไม่มีความคิด และใส่ใจสักนิต

ไม่พอใจก็ทํา

ไม่ว่าคุณจะแข็งแกร่งแค่ไหน!

ส่วนชื่อของเฉินเจียง ทุกคนต่างเคยได้ยิน

ไม่เรียนปริญญาตรี เรียนโรงเรียนสายอาชีพแห่งหนึ่ง ของจินหลง เป็นหัวหน้าของแก๊งชัดๆ

ครั้งหนึ่งเคยมีคนทําให้เขาไม่พอใจ ก็พาคนไปก่อกวนที่ บ้านคนนั้นเลย สรุปคือโหดร้ายมาก

ส่วนเยว่ กับเขานั้นเทียบกันไม่ได้เลย

ตอนนี้แน่นอนว่ากลัวมาก อยากจะตีสนิท

“แม่ง! คุณชนรถของตาแว่น และยังทำร้ายอีก? น้อง ชาย คุณไม่มีเหตุผลเลยเนอะ? คุณพูดเรื่องวันนี้หน่อยสิ ไม่ อย่างนั้นผมเฉินเฉียงดงเสียหน้าแหงๆ

เฉินเฉียงหรี่ตาลง ที่ปากมีรอยยิ้มเยือกเย็น

ทําให้เยว่เห็นแล้วใจสั่น

ตอนนี้ตบหน้าเขาแล้วพูด

“เข้าใจผิด พี่เฉียง เข้าใจผิดหมดเลย! ”

“เหอะๆ เข้าใจผิด ดี ที่นี่คือร้านอาหารลุงเลี้ยงคนหนึ่งของผม ลานกว้างคนเยอะแบบนี้ ไม่ต้องพูดอะไรแล้ว ไปกันเถอะ

น้องชาย ไปที่ห้องอาหารกับผม พวกเรามาคิดบัญชีนี้ดีๆ มีอะไร เข้าใจผิด! ” เงินเฉียงพูดจบ ก็เหลือบมองหลังเสี่ยงกับพวกเด็กๆพวก นั้นที่อยู่ด้านหลังเยา โบกมือทันที แล้วก็มีผู้ชายสองคนที่ๆ

เข้ามาจับไหล่ เยว่

“ตาแว่น คนอื่นไม่ได้ทำใช่ไหม?

เฉินเจียงถาม

“ไม่ครับ มีแค่เขา! ”

จากนั้น สองมือเฉินเฉียงก็ล้วงเข้ากระเป๋า พาเยวที่สอง ขาเริ่มอ่อนลงเข้าโรงแรมไป

ทำไงดี? นี่จะทำไงได้บ้าง? คนที่ชื่อเฉินเฉียง เจ๋งมาก

ใช่ไหม? ”

แม่ของลี่เม่ยก็ตกใจไม่น้อย

“แน่นอนว่าเจ๋ง พ่อเขาโหดมาก เขาก็โหดเหมือนกัน และ เมื่อสองปีก่อน ได้ยินว่าเฉินเฉียงยังขืนใจดาราสาวด้วย! ”

หวังเลี่ยงพูด อย่างรู้ดีว่าเฉินเฉียงเป็นคนแบบไหน! “พี่เลี่ยงอย่างนั้นแจ้งความไหม วันนี้พิการแน่! ”

เด็กหนุ่มคนนั้นรีบพูด

“แจ้งแม่แกสิ เรื่องนี้พวกเราไปยุ่งไม่ได้ เดาว่าพ่อของพี่เดี๋ยวก็รู้แล้ว! ”

หวังเสียงพูดพร้อมจุดบุหรี่

ส่วนเงินเอ มองดูฉากนี้จบอยู่ข้างๆ

ในใจก็ไม่รู้จะพูดอะไร ได้แต่คิดว่าเขาสมควรแล้ว

อีกอย่างก็ไม่ได้สนิทชิดเชื้ออะไรกับตา แล้วก็ไม่ชินกับ คุณธรรมของเขาเท่าไหร่ เฉินเกอจึงขี้เกียจสน

ตอนนี้เลยพูด : “คุณป้า เรื่องนี้พวกเราช่วยไม่ได้ พวก เราไปหาโรงแรมก่อน ให้พวกคุณปักหลักก่อน! ”

“โอเค! ”

แม่เม่ยกับแม่สวีเสียพูดขึ้นมา พอถึงตอนเย็น หยางฮุยก็ไม่มีแพลนใดๆ รอกลางคืน

ทุกคนจึงออกไป ปักหลักที่โรงแรม

ค่อยไปเที่ยวที่เขาหยุนเหมิง

ส่วนหวังเลี่ยงด้านนั้น กลับขับรถพาแม่ของเมียไปนั่งรถ

เล่นรอบจีนหลังก่อน

จนแม่ของสวีเสียอิจฉา กลอกตามองใส่หยางฮุยอย่างไม่ พอใจ มองยังไงก็ไม่เข้าตา ทําอะไรก็ถูกตำหนิ

ที่ถึงเวลาห้าโมงเย็นพอดี

เวลานี้แม่ของลี่เม่ยก็กลับมา
เพราะว่าวันนี้กิจกรรมที่เขาหมุนเหม็งจัดขึ้นครึกครื้นมาก ดารามาไม่น้อย

ดังนั้นแม่ของเมียพวกเขาจะต้องไปดูให้ได้

ส่วนหวังเสียง ได้บัตรมานานแล้ว

และก็ไม่รู้ว่าผ่านช่องทางไหน ก็ได้บัตรเข้าวีไอพี

ประมาณนั้นมา

พอเข้าไป พวกของกินเล่นหรืออะไรก็แล้วแต่ แค่ใช้บัตร นี้ไม่ต้องจ่ายเงินใดๆ

ส่วนหยางฮุย ก็แค่บัตรธรรมดา

“เฮ้อ หวังเลี่ยงจ๊ะ คุณก็จริงๆเลย มีความสามารถมาก ขนาดนี้ ทําไมไม่เอาตัววีไอพีให้ป้าสอีกคนล่ะ แบบนั้น ก็ให้ หยางฮุยประหยัดตังค์ด้วย ไม่อย่างนั้นถ้าเข้าไปด้วยตัวธรรมดา กินอะไรก็ต้องใช้เงินจ่ายนะ เหอะเหอะ!”

ว่า ผมลืมเลย ผมคิดว่าหยางฮุยจะทำได้ นี่มันง่ายมาก มีเส้นสายหน่อยก็ได้แล้วครับ! ”

หวังเลี่ยงเกาหัวด้วยรอยยิ้มแสยะยิ้ม

“เหอะ ไม่รู้ยังคิดว่าลี่เยว่ที่เก่งมีความสามารถแค่ไหนก็ ถูกคนพาไป กลัวจนไม่กล้าทำอะไร!

แม่ของสวีเสียขายหน้ามากพอแล้ว ตอนนี้ก็สำลักด้วย

ใบหน้าที่เยือกเย็น
“ใช่ ความสามารถของหวังเลี้ยงพวกเราไม่มาก เส้นสาย ก็ไม่มาก ไม่แค่ไหน แต่เทียบกับแฟนของลูกสาวบางคนแล้วล่ะ ก็พาเพื่อนอะไรมากัน เอาแต่กินฟรีจ่ายฟรี

ประโยคนี้ ไปที่เงินเกอกับหลปินโดยตรง

เงินเกอได้แต่ยิ้มผืนๆอย่างทําไรไม่ได้

และก็ไม่พูดอะไร

จากนั้น ทุกคนก็มาหลานของเขาหยุนเหม็ง

ผ่านเข้าไปในจุดขายตั๋วแล้ว

“เอ๋? หวังเลี่ยง คุณไม่ได้บอกเหรอว่าคุณมีเพื่อนรอพวก อยู่ที่นี่? คนล่ะ? เชื่อได้ไหมเนี่ย?”

เวลานี้ จู่ๆลี่เม่ยก็ถาม

“เชื่อถือได้สิ เพื่อนมัธยมปลายของผมเอง บัตรพวกนี้ก็ เป็นเขาที่เอาให้ผม บัดซบ ตอนนี้เทพมากๆ เป็นลูกคนรวยที่จริง จังมากๆ! รีบดูสิ นั่นไม่ใช่ว่ากำลังรอพวกเราตรงนั้นเหรอ!”

หวังเลี้ยงชี้ไป

ส่วนเฉินเกอ ก็มองตามนิ้วมือของหวังเลี่ยง เห็นแบบนี้ ก็ ทำให้ตะลึงอีกครั้งอย่างอดไม่ได้…….

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ