บทที่ 192 โลกกลมจริงๆ

ก็มองไปไกลๆ ออ A4 สีขาวคันหนึ่งขับมาด้วยความเร็ว สุดท้ายก็เหยียบเบรกจอดลงที่ตรงหน้าทุกคน จากนั้นก็ลด หน้าต่างรถลงเดินลงมาเป็นผู้ชายที่ท่าทางเป็นลูกคนรวยแต่งตัว ทันสมัย

“หวังเลี่ยง คุณเพิ่งมาเหรอ ใช่สิ ทำไมแค่คุณล่ะ เพื่อนๆ ของคุณล่ะ! ? ”

ลี่เม่ยถาม

“พวกเขาเหรอ ผมให้พวกเขาไปจองร้านอาหารล่วงหน้า พอรับคุณป้าเสร็จ พวกเราก็ไปร้านอาหารด้วยกัน กินข้าวเที่ยง เสร็จ ตอนบ่ายก็ออกไปเที่ยวด้วยกัน!

หวังเลี่ยงพูดไป เวลานี้ก็มองเห็นพวกจ้าวฟานกับหลิน เจียวที่อยู่ด้านหลังของสวีเสีย ตาก็อดไม่ได้ที่จะเป็นประกาย

“สาวสวยทั้งสอง พวกคุณต่างเป็นเพื่อนของสวีเสีย สินะ? เหอะเหอะ จะไปยังไงเหรอ?

หวังเลี่ยงถาม

“เมื่อกี้นี้พวกเราเพิ่งคุยเรื่องนี้ไป หยางฮุยเขาไม่มีรถ จะ ต้องเรียกรถไปรับแม่ของสวีเสียเวลานี้ลี่เม่ยจึงรีบพูด

“อ้อๆ อย่างนั้นแบบนี้ไหม ที่รถผมยังนั่งได้อีกสามคน ไม่อย่างนั้น ทวีเลียและสาวสวยอีกสองคน พวกคุณมานั่งรถผมไป วยกันไหม?

หวังเสี่ยงก็มองจ้าว ฟานกับหลินเจียวว่าสวยจริงๆ

ดังนั้นก็เลยจงใจพูด

สุดท้ายก็ไม่รอพวกสวีเสียพูด

เมียก็เลยแย่งพูดก่อน : “ห์ ที่นั่งนั่นเต็มแล้วจะรับแม่

ฉันยังไงล่ะ อีกอย่างเดียวรูมเมทฉันอีกสองคนก็ต้องมาด้วย!

เห็นหวังเสียงจ้องพวกข้าว ฟาน ในใจ เมียก็ยิ่งดึง ตอนนี้น้ำเสียงก็ยิ่งแย่

“ไม่ต้องหรอก เม่ย พวกเราเรียกรถไปก็ได้!

สวีเสียก็ไม่อยากให้เมียทะเลาะกับหวังเลี่ยงเพราะตัว

เอง จึงรีบพูดไป

“ได้สิ เดี๋ยวพวกเราไปที่สถานีก่อน พวกคุณเรียกรถได้ อยไปก็ไม่สาย จากนั้นพวกเราก็ไปกินข้าวที่ร้านอาหารที่หวัง เลี้ยงจองด้วยกัน ตามนี้ละกัน จํานวนคนของพวกเรา ในที่นี้ก็ พอได้อยู่ หารกันคนครึ่งเป็นไง?

ลี่เม่ยพูด

“ไม่มีปัญหา!

สวีเสียก็พยักหน้า เวลานี้ก็แข็งข้อใส่เธอเล็กน้อยแล้ว
รอจนรูมเมทสองคนของเมยมา พวกเธอก็นั่งรถของ

หวังเลี่ยงไป

จากนั้นพวกเงินเกอ ก็รอจนเรียกรถมา และก็นั่งรถไปที่

สถานี

“เหอะๆ แฟนขับออ A4 แล้วดูเธอแสดงออก ฟาน ของพวกเรา แค่โทรไปหา ก็มาทันที!

เวลานี้หลินเจียวพูดด้วยรอยยิ้มบิดเบี้ยว

“เจียวเจียว คุณพูดอะไรมั่วชั่วน่ะ ฉันกับคุณชายจ้าวนั้น ไม่ได้ติดต่อกันนานแล้ว! ”

จ้าว ฟานมองเฉินเกอ พูดออกมาอย่างอายๆ

“เห้อ แต่ก็ใช่ ได้ยินว่าพ่อของคุณชายจ้าวเพิ่งมาได้ไม่ นาน อุตสาหกรรมของบริษัทการค้าจินหลิง กรุ๊ป ต่างประมูลไป หมดแล้ว น่าเสียดายจริงๆ บริษัทการค้าที่ใหญ่มากๆขนาดนี้ก็ ไม่มีแล้วแบบนี้! แต่ถึงจะตกต่ำแต่ก็เคยยิ่งใหญ่มาก่อน ถ้า คุณชายจ้าวมานะ หักหน้าหวังเสี่ยงกับเมียสองคนนี้ก็ไม่มี ปัญหาสักนิด!

หลินเจียวพูด

และหลินเจียวพูดประโยคพวกนี้ และก็เป็นสาเหตุที่ตอน นี้ท่าทีของจ้าว ฟานมีต่อเงินเกอเย็นชาเล็กน้อย

บริษัทการค้าจินหลิง กรุ๊ปก็คือของคุณชายเงินปัจจุบัน ถึงจะไม่แน่ใจว่าเงินเกอใช่คุณชายเงินหรือไม่ แต่จ้าวยีฟานก็ตัดสินใจว่าต้องการเงินเกอแล้วเรียบร้อย

แต่น่าเสียดาย บริษัทการค้าจีนหลัง กรุ๊ปจะเกิดเรื่องแบบ

อีกอย่างบอกกับจ้าวยีฟานไม่ค่อยเชื่อเงินเกือมาตลอด ว่าจะเป็นคุณชายเงินที่มีอำนาจมหาศาลคนนั้น

ดังนั้น ท่าทีก็ไม่ใช่ว่าอบอุ่นเกินไป

แต่ จ้าว ฟานก็ให้ความสนใจกับภาพของตัวเองที่อยู่ใน ใจของเฉินเกอตอนนี้ เดิมทีก็ไม่ได้ติดต่อคุณชายจ้าว หลินเจียว พูดแบบนี้ ก็ชัดเจนว่าตัวเองตัดบัวยังเหลือใยอยู่

ถ้าทําให้เงินเกอเข้าใจผิดล่ะ!

ยังไงไม่ว่าเงินเกอจะพูดอย่างไร อย่างน้อยเขาก็รวย

ท่าทีของเงินกอกลับเย็นชามาก

โดยพื้นฐานไม่พูดอะไรก่อน

จึงเป็นแบบนี้ พวกเขานั่งรถไปที่สถานีตลอดทาง สิบโมงเช้า

รถไฟของรถไฟความเร็วสูงจินหลิงก็ถึงแล้ว

“แม่ของสวีเสีย ได้ยินเสียวเหม่ยเราบอกว่า สวีเสียของ

คุณก็หาแฟนได้แล้ว? เมื่อกี้นี้ที่รถไฟความเร็วสูงฉันก็ไม่ได้ถาม เด็กนั่นบ้านเขาทําอะไร? รวยไหม?
สาวสวยหน้าตาสองคนออกมาจากทางออกด้วยกัน

ผู้หญิงสองคนใกล้จะสิบแล้ว แต่มองดู แต่งตัวเหมือน

คนอายุสามสิบเลย

แฟชั่นมากๆ

รายละเอียดนั้นสวีเสียเด็กนั้นก็ไม่ได้บอกรายละเอียด

ฉัน ฉันก็ไม่ค่อยวางใจไหมล่ะ ก็เลยมาดู อีกอย่าง ลูกสาวฉันก็มี แวว จะหาได้แย่แค่ไหนเชียว ยังไงผลการเรียนของสวีเสียก็เรียน ดีขนาดนี้ ได้ทุนทุกปี!

แม่ของสวีเสียพูด

ใบหน้าแม่ของเมียกลับดูไม่ดี

ถึงแม้ต่างคนต่างมองลูกสาวตัวเองดี

แต่พูดตามความจริงแล้ว ลูกสาวตัวเองสวย สวีเสีย สวย อีกอย่าง สวีเสียเด็กคนนี้เธอก็เห็นมานานแล้ว คะแนนการ เรียนก็ดีสุดๆ นิสัยก็ยังดีมาก

แน่นอนว่าเพอร์เฟคกว่าลูกสาวของตัวเองจริงๆ

ดังนั้นแฟนที่หา ก็ต้องเพอร์เฟคสุดๆ

รู้อย่างนี้ ดังนั้นแม่ของเมียก็เลยป้องกันไว้ก่อน

“ใช่ไหมล่ะ แฟนของสวีเสียเด็กคนนี้ ต้องเจ๋งกว่าแฟน

เสียวเหมียแน่! ลูกฉัน ยังไงก็เทียบกับสวีเสียไม่ได้! ”

แม่ของเมียพูดอย่างโกรธๆ
ตอนนี้เงยหน้ามา ทางออกรถไฟความเร็วสูง เมียกับ พวกสวีเสียกรออยู่นั้นนานแล้ว “แม่ เดินทางราบรื่นดีใช่ไหม เดี๋ยวฉันแนะนำให้ นี่คือ

หวังเลียงแฟนฉันเอง! ”

“สวัดครับคุณป้า แหะๆ ผมคือหวังเลี่ยง คุณป้าครับ

เดี๋ยวผมถือของให้ครับ ขึ้นรถเลยครับ! ” พูดไป หวังเลี่ยงก็รับของแล้วพาแม่ของเมียขึ้นไปที่รถ ด้วยวิสัยทัศน์ที่ยอดเยี่ยม

“ว้าว หวังเลี่ยง นี่รถคุณเหรอ?”

มองกุญแจรถในมือหวังเลี่ยง แม่ของเมียก็พูดอย่าง

“ครับ เดือนที่แล้วเพิ่งซื้อมา

หวังเสี่ยงยิ้ม

เวลานี้ แม่ของลี่เม่ยก็เหลือบมองไปทางแม่ของสวีเสีย

“แม่ ขึ้นรถมา พวกเราไปร้านอาหารด้วยกัน ! ” สวีเสียพูดด้วยรอยยิ้ม

“เอ๋ ทําไมในรถยังมีคนขับรถ หรือว่าเป็นคนขับรถของ

หยางฮุย? ”

แม่สวีเสียเห็นลูกเขยในอนาคตของแม่เมียขับออ

รุ่นA4L กีตะลึงเล็กน้อย
แต่มองลูกเขยตัวเองทางนี้ จู่ๆ ก็มีรถMagotanสองคัน

ใหญ่ๆ ดูไม่เลว และก็ชัดเจนว่ามีคนขับรถ หรือว่านี่คือคนขับรถของตระกูลหยางฮุย

แต่มองหยางฮุย ก็ไม่เหมือนลูกคนรวย

“นี่ พวกคุณจะไปไหม? เร็วๆ! ผมยังมีอีกรายการรอ

คนขับรถพูดอย่างทนไม่ไหว

“Laa……”

แม่สวีเสียกับแม่เมียต่างตะลึง

“แม่ นี่คือรถที่พวกเราเรียกมา!” สวีเสียพูดไปด้วยสีหน้าที่แย่มาก

หยาง ยก็ก้มหน้าด้วยความอาย

“อะไรนะ อะไรกัน? นรถที่พวกคุณเรียกมาเหรอ แค่กๆ แม่นึกว่านี่คือคนขับรถของตระกูลเสียวหยาง……

ทันใดนั้นแม่ของเมียก็ดีใจมาก

“แม่ ขึ้นรถก่อนเถอะ หยางฮุย คุณนั่งข้างคนขับนะ! สวีเสียรู้ว่านิ่งต่อไปก็น่าอาย ดังนั้นเลยอยากออกไปก่อน

“ให้เขานั่งข้างคนขับทำไมล่ะ ให้เขาไปนั่งคันข้างหลัง
เหลือบมองหยางยอย่างเย็นชา แม่ของสวีเสียขึ้นรถไป ด้วยความโกรธ

พวกเขาจึงออกไป

“แย่แล้วๆ แย่แล้วจริงๆ ”

นั่งอยู่ที่รถด้านหลังข้างๆเฉินเกอ หยางฮุยขยุ้มหัวอย่าง

เงินเกอตบไหลหยางฮยอย่างปวดใจ พูดยิ้มๆ

“คุณอย่ามาหดหูที่นี่สิ ยังไงคนที่คุณจะแต่งคือสวีเสีย

ไม่ใช่แม่ของสวีเสีย อีกอย่าง มีผมกับหลปินอยู่นะ คุณวางใจ

เถอะ!”

“เห้อ โอเค เหล่าเฉิน ไม่ว่ายังไง วันนี้คุณต้องช่วยผม

หยางฮุยก็ไม่ทันสังเกตจริงๆ

เฉินเกอได้แต่พยักหน้าไม่พูดอะไร

แป๊บเดียว พวกเขาก็ถึงร้านอาหาร พอรู้ว่าร้านอาหาร เป็นลูกเขยในอนาคตตัวเองจอง ก็อย่าพูดถึงเลยว่าแม่ของลี่เม่ย จะดีใจแค่ไหน

แม่ของสวีเสียกลับหดหูอย่างมาก รู้สึกเสียหน้า

“พี่ลี่ พวกคุณรอสักพักแล้วใช่ไหม คุณป้ามาแล้ว และก็ เพื่อนๆของเมียก็มาครับ!

เจ็บปวด
พอเข้าไปในห้องสุดหรู หวังเลี้ยงเป็นคนแรกที่แนะนำ

อย่างสดใส

“คุณป้า นี่คือพวกพี่ๆของผม นี่คือพลีของผม เป็นหัวหน้า ของหอพักพวกเรา ที่บ้านมีบริษัทจดทะเบียนที่หนึ่ง ปกติจะดูแล พวกเรามากๆ!

“โอเคๆๆ สวัสดีนะ! ”

แม่ของเมยได้ยินลูกเขยในอนาคตรู้จักคนใหญ่คนโต แบบนี้ ก็ยิ้มอย่างดีใจ

ส่วนคนที่เป็นหัวหน้าหอพักที่ชื่อพลี พอทักทายเสร็จ ก็

ทักทายกับพวกสวีเสีย ก็แค่ ตอนพี่ ถูกหวังเลี่ยงแนะนำ แล้วทักทายกับพวก

หยางฮุย พอถึงเฉินเกอก็ตะลึงไป

“เฉินเกอ? ”

พี่คนนี้พูดอย่างแปลกใจ

เฉินเกอก็แปลกใจเล็กน้อย โลกกลม……จริงๆเลย

“เพื่อนนักเรียนเยว่ คิดไม่ถึงว่าจะเจอคุณที่นี่ !

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ