บทที่ 178 ซื้อจิวเวลรี่ที่ร้านทอง

“ฉันสบายดี เอว คุณไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้

บทยากล่าวอย่างเบาๆ

เด็กชายคนนี้ แต่งกายด้วยชุดสูท ดูสะอาดสดใสและหล่อมาก

และเห็นได้ชัดว่าเยวไม่โกรธเลย ที่เห็นความไม่แยแสของฉัน

หยา

“โอ้ย! เสี่ยวหยากำไลของคุณแตกแล้ว!”

จ้าวถงถงอดไม่ได้ที่จะอุทาน เมื่อเห็นกำไลแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้น น้อย ในเวลานี้

“เฉินเกอ ทำไมคุณถึงไม่ระวังเช่นนี้? หรือเป็นเพราะว่าคุณไม่

พอใจที่เห็นเยวเข้ามาเป็นห่วงฉินหยา

หญิงสาวอีกคนกล่าว

และคำพูดเหล่านี้ ดึงดูดความสนใจของเยวอย่างเป็น ธรรมชาติ

ใช่ ลี่เยวชอบฉินหยามาก ชอบจนเช่นเดียวกับคนที่หลงใหล

ไปเลย

แต่ว่า ฉินหยาไม่ได้สนใจเยวเลยสักนิด แม้ว่าครอบครัวของเขาจะอยู่ในสภาพดีแค่ไหน แต่ฉินหยาปฏิบัติกับเขา อนิจจา ไม่มีความรู้สึกก็คือไม่มีความรู้สึก

แน่นอนว่า เป็นไปไม่ได้ที่จะพูดว่าเพียงเพราะเงินเกอช่วยเธอ ไว้เพียงครั้งเดียว เธอก็มีความรู้สึกดีกับเฉินเกอ

ในความเป็นจริง เพื่อนร่วมห้องของฉินหยา ก็แค่ล้อเล่นกับ เงินเกอเช่นกัน

เพราะทุกคนต่างก็มองเห็นอยู่ว่า คือเขาที่จับตัวเป็นเกย ใน เมื่อกี้นี้ และเงินเกอถึงหลุดมือไป

“ไม่เป็นไรหรอก มันเป็นแค่กาโลวงเดียว ฉันแค่ซื้อใหม่อีกวง หนึ่งก็พอ!”

ฉินหยาก็รู้สึกเกรงใจเช่นกัน และทุกคนก็หล่อเล่นกับเฉินเกอ ยังไงเขาก็ได้ช่วยเหลือตัวเองด้วย

“คุณชายลี เราต่างก็เห็นว่า กำไลของฉินหยาของเรา พังโดย

คุณและเฉินเกอ ต้องชดใช้นะ!”

จ้าวถงถงกล่าว

เห็นได้ชัดว่า เด็กผู้หญิงหลายคนนี้เคารพเยว่เล็กน้อย เมื่อ พวกเขาพูด

“ฮิฮิ ผมจะซื้ออันใหม่ให้เสียวหยาอีกอันหนึ่งเอง แล้วคนนี้หล่ะ เขาจะสามารถชดใช้ไหวได้อย่างไร?”

ในเวลานี้ลี่เยวมองไปที่เฉินเกอด้วยความไม่พอใจเล็กน้อย

“ไม่เกี่ยวอะไรกับผม ผมจะกลับไปก่อนละ ฉินหยา คุณดูแลตัวเองดีๆนะ!”

และเงินเกอก็รู้ดีว่า หากเขาอยู่ต่อไป เขาจะต้องถูกทุกคนล้ว

เล่นอีกแน่ๆ และนี่เยวที่เป็นศัตรูในสายตาของเขาคนนี้ด้วย ส่วนของสาวๆเหล่านี้ เฉินเกยไม่อยากจะใส่ใจกับพวกเขา มากเกินไป

หากอยากจะได้รับความเคารพอย่างแท้จริงนั้นง่ายเกินไป เพียงแค่ขับรถของตัวเองมาหยุดอยู่ที่นี่เท่านั้น

ยังไงแล้ว คนอื่นเห็นว่าคุณ ใสซื่อ หรือพวกเขาเห็นว่าคุณ อ่อนแอ และน่ากลั่นแกล้ง ไม่ใช่เพราะว่าคุณไม่มีเงินมากพอเห รอ!

กล่าวอีกนัย แต่แรกมันก็เป็นเรื่องบัญเอิญที่ได้ช่วยฉินหยาใน วันนี้ และเงินเกอก็ไม่อยากยุ่งเกี่ยวมากเกินไป

สําหรับสร้อยข้อมือที่ตกแตกไปนั้น เฉินเกอก็เคยคิดเช่นกัน ว่ามันเกี่ยวข้องตัวเองอยู่บางส่วน ซื้ออันหนึ่งเพื่อชดเชยให้ฉันห ยา เรื่องนี้มันก็จะจบอยู่แค่นี้

เมื่อมองดูเฉินเกอจากไป ฉินหยามีใจที่จะเรียกเฉินเกอให้อยู่ แต่เห็นได้ชัดว่า เขาไม่สามารถปรับตัวให้เข้ากับวงเพื่อนแบบนี้

ได้

รอโอกาสอีกสักวันเถอะ

หลังออกจากห้องพยาบาล เฉินเพื่อก็ไปอ่านหนังสือที่ห้องสมุด
ในพริบตา ก็อ่านจนถึงเที่ยงวันแล้ว

ในเวลานี้ หลี่เจิ่น วก็ได้โทรหาเงินเกอ

“คุณชายเงิน ทุกอย่างเสร็จสิ้นแล้ว เมืองจีนหลัง จะไม่มีบริษัท ไห่ซาน กรุ๊ปอีกต่อไปแล้ว!!

หลี่เจิ้นถั่วพูดอย่างหัวเราะ

“รบกวนคุณแล้ว ประธานหล

เงินเกอกล่าว

ส่วนจะดำเนินการจัดการยังไง ไม่มีอะไรมากไปกว่าการบีบ บังคับ

ในอดีต ต่างคนไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกัน และเพื่อสร้างรายได้ ด้วย ความสามัคคี จึงมีความเอื้อเฟื้อต่อกัน

แต่ถ้าบริษัทไห่ซาน กรุ๊ปต้องการเล่นของจริง มันจะเป็นคู่ต่อสู้ ของตระกูลตัวเองได้อย่างไร

“ใช่แล้วคุณชายเฉิน ฉันเพิ่งไปตรวจสอบมา เจ้านายยังใช้ บัตรประจำตัวของคุณ ในธุรกิจอื่นๆ ในเมืองจีนหลังอีกด้วย คุณ ยุ่งอยู่หรือไม่? ถ้าคุณไม่ยุ่ง คุณต้องเซ็นชื่ออีกสองสามตัว แน่นอน ผมจะไปหาคุณก็ได้เช่นกัน!

หลี่เจิ้นถั่วกล่าวด้วยความเคารพ

“ไม่ต้อง เดี๋ยวผมไปเอง!”

การอ่านหนังสือของเฉินเกอเกือบจะเสร็จแล้ว และเขาก็กำลังอยากจะไปที่ร้านทอง ที่ถนนการค้าจีนหลัง ในเมืองจีนหลัง เพื่อ สั่งทํากำไลหยกของจินหยาที่เหมือนกัน ชดเชยให้เธอ

ในเวลานี้ฝนหยุดตกแล้ว

เงินกอนั่งรถแท็กซี่ไปที่วิลล่าสปาก่อน และหลังจากเซ็นชื่อ แล้ว เขาก็หันไปที่ร้านขายเครื่องประดับ ในถนนการค้า

“เถ้าแก่ ผมอยากจะเลือกกำไลหยกวงหนึ่ง

เฉินเกอเดินมองไปรอบๆ และพบชิ้นที่คล้ายกับของฉินหยา

“ท่านครับ กำไลหยกนี้ทำมาจากหยกเหอเตียนอยู่ชั้นเยี่ยม และมีมูลค่ามหาศาล คุณแน่ใจหรือว่าจะเอาอันนี้

พนักงานต้อนรับหญิงคนหนึ่ง แสดงรอยยิ้มอย่างมืออาชีพ แม้ว่าเธอจะยิ้มอยู่ แต่ก็ไม่สามารถซ่อนความดูถูกบนใบหน้า ของเธอได้

ใช่ ชายหนุ่มที่อยู่ต่อหน้าเธอนั้น แต่งตัวไม่ดี

ยังจะมาซื้อเครื่องประดับอีก และยังเป็นหยกเหอเตียนอยู่ คุณภาพเยี่ยมอีกด้วย

ล้อเล่นอยู่ใช่ไหม

แต่ว่าด้วยความเป็นมืออาชีพที่ดีของเธอ ไม่ได้แสดงให้เห็น บนใบหน้าของเธอ

เงินเกอก็ไม่สนใจเลย หยิบมันขึ้นมา และดูอย่างละเอียด จาก นั้นก็กล่าวเบาๆ :
“ช่วยห่อให้หน่อย ซื้อชิ้นนี้เลย!”

“อ๊ะ? คุณแน่ใจหรือไม่? กำไลหยกเหอเรียนอยู่ที่ยอดเยี่ยมนี้ มีราคาห้าหมื่นกว่าหยวน………………..ลองดูนอื่นๆ

รอยยิ้มของพนักงานต้อนรับหญิงก็จางหายไปมาก

“ให้คุณพ่อคุณก็ห่อสิ พูดอะไรเยอะแยะ!”

น้ำเสียงของเงินเกอเย็นชา

พนักงานต้อนรับหญิงต้องห่อของ และยังเอาเครื่องรูดบัตร

ออก

แต่เงินเกอหยิบการ์ดออกมาแล้วรูดมันผลก็คือหล่น

เฉินเกอเพิ่งนึกขึ้นได้ ไอ้บ้า บัตรธนาคารของตัวเองต้องรูดขั้น

ค่าสองแสนขึ้นไป!

“เหอะเหอะ ฉันว่าห้างทองฉันเหอเดินเส้นทาง ต่ำๆ ตั้งแต่เมื่อ ไหร่? แมวหรือสุนัขก็สามารถเข้ามาได้หรือ? ประสบการณ์ของ ลูกค้าชั้นสูงอย่างเราอยู่ที่ไหน?”

ในเวลานี้ ชายวัยกลางคนหนึ่งก็เดินเข้ามาพร้อมกับหญิงสาว ในวัยสามสิบกว่า

เห็นฉากที่เป็นเกยไม่สามารถจ่ายได้พอดี

พูดด้วยความดูถูกทันทีในเวลานั้น

มนุษย์ ก็จะเป็นแบบนั้นไม่ใช่เหรอ หากไม่เหยียบใครสักสอง สามครั้ง ก็จะแสดงให้เห็นได้อย่างไร ว่าเขาเองนั้นยอดเยี่ยม?
และพนักงานต้อนรับหญิงก็ยิ้มอย่างขอโทษกับคู่สามีภรรยา วัยกลางคู่นั้น

เมื่อหันไปมองเงินเกอ บนใบหน้าก็หมดความอดทนแล้ว

ใช่ เฉินเกอเป็นเพียงแค่เด็กยากจนคนหนึ่งที่มาเปิดหูเปิดตา เท่านั้น เพราะเครื่องประดับของห้างทองฉันเหอเป็นที่รู้จักของทั่ว ทั้งประเทศ

ที่ผ่านมาไม่ใช่เรื่องแปลกที่คนจะเข้ามาแกล้งทำเป็น หยิบอยู่ บนมือและถ่ายรูป นี่เป็นเรื่องที่เห็นได้บ่อย

และเห็นได้ชัดว่า ในสายตาของเธอ เฉินเกอต้องเป็นคน ประเภทนี้

“คุณผู้ชาย ถ้าคุณไม่ซื้อ ก็ออกไปก่อนได้ อย่าทำให้ลูกค้าท่าน

อื่นที่มาชื่อของต้องรอช้า!

พนักงานต้อนรับหญิงออกคำสั่งขับไล่โดยตรง

“ใครว่าผมจะไม่ซื้อ อันนี้ถูกเกินไป ผมต้องเลือกชิ้นที่แพงกว่า

เฉินเกอพูดในใจว่า นี่ไม่ใช่ภาพที่เห็นประตูบนใบหน้าของตัว

เองเหรอ

หญิงสาวสวยในอ้อมแขนของชายวัยกลางคนนั้นหัวเราะเยาะ ในเวลานี้ : “โอ้ย ทำไมเด็กๆสมัยนี้ถึงเป็นแบบนี้ได้แล้ว ช่างไร้ สาระสิ้นดีเหลือเกิน!!
“ไข่แล้ว ถ้าผมมีลูกชายแบบนี้ ก็จะมาเขาหักโดยตรง

“ผมจะซื้ออันนี้ ห่อให้ผม! รูดบัตรเหมือนเดิม!” เงินเกยเหมือนไม่ได้ยินอะไรเลย และชี้ไปที่กำไลหยกที่อยู่ตรง

กลางสุด

“เหอะๆ นี่คือหยกอันเลื่องชื่อที่สร้างขึ้นโดยอาจารย์ชื่อดัง ราคาตลาดเต็มสองแสนหนึ่งหมื่นหยวน คุณแน่ใจหรือว่าจะเอา วงนี้?”

น้ำเสียงของพนักงานต้อนรับหญิง กลายเป็นเยาะเย้ยแล้ว ใน เวลานี้

“ไม่ใช่เอาแค่ชิ้นนี้ และวงที่ห้าหมื่นนี้ ก็ห่อให้ผมด้วย! ซื้อที เดียวกัน!” เฉินเกอพูดเบาๆ

“พัฟ นี่ก็คือสองแสนหกหมื่นแล้วนะ ฮ่าๆ เด็กโง่คนนี้ แกล้งทำ ก็ไม่ต้องแกล้งทำแบบนี้หรอก! ชายวัยกลางคนนั้นหัวเราะดัง และพูด

แต่พนักงานต้อนรับ รูดจำนวนเงินบนเครื่องรูดบัตรจริงๆ

เด็กเลวคนนี้ดูเหมือนจะดื้อรั้นนัก และพนักงานต้อนรับหญิงก็ โกรธแล้วด้วยเช่นกัน ต้องทำให้คุณอับอายขายหน้าให้ได้

” ไม่รู้จักร้ายดียังไงไม่ใช่เหรอคนนี้

หญิงสาวสวยกอดไหลอยู่ และกล่าวด้วยความสนใจ แต่ทันทีหลังจากนั้น ดวงตาของพวกเขาก็เบิกกว้างขึ้น รวมถึงพนักงานต้อนรับด้วย

หลังจากเห็นเงินเกอรูดบัตร และการหัสผ่านแล้ว ก็แสดงว่า ได้รับจ่ายเงินเข้าบัญชีเรียบร้อยแล้ว โดยตรง

“อะไรนะ!”

ทั้งสามคนนั้นตกใจมาก

ทันใดนั้นก็รู้สึกร้อนที่ใบหน้า ตอนแรกคิดว่าเป็นคนเลวคน หนึ่ง แต่ไม่ได้คาดคิดว่า คนอื่นเขาจะร่ำรวยจริงๆ

“ห่อสองชิ้นนี้ให้ผมดีๆ บรรจุภัณฑ์ต้องดูดี ถ้าถุงห่อมีรอยยับ เล็กน้อย คุณก็จะได้ออกไปแล้ว

เฉินเกอกล่าวเบาๆ

“ค่ะๆๆๆคุณผู้ชาย ฉันจะห่ออย่างระมัดระวังแน่นอน! พนักงานต้อนรับหญิงรีบโค้งคำนับต่อเฉินเกอด้วยความ เคารพ

เหอะๆ เฉินเกอเคยชินกับสิ่งนี้แล้ว บางครั้งก็เป็นเช่นนี้ คุณ สุภาพกับคนอื่น แต่กลับถูกมองว่าต่ำต้อย คุณจะได้รับความ เคารพจากผู้อื่น ต่อเมื่อใช้ทัศนคติแบบนี้เท่านั้น

“คุณผู้ชาย กรุณาไปนั่งรอที่จุดนั่งพักสักครู่!”

พนักงานต้อนรับหญิงรีบพูดอีกครั้ง

เฉินเกอถึงเดินไปนั่งรออยู่ข้างๆ
วงที่มีราคาห้าหมื่นนั้น ชดใช้ให้กับเฉินหยา และวงที่สองแสน

หนึ่งหมื่นนั้น เก็บไว้และมอบให้ซูมทานในอนาคต

นี่คือสิ่งที่เจินเกอวางแผนไว้

“อทานได้โปรดเถอะ ให้โอกาสผมอีกสักครั้งได้ไหม? ผมรัก คุณจริงๆ!”

“ฮ่าๆ โอเค? คุณรักฉันใช่ไหม งั้นก็เข้ามาซื้อเครื่องประดับให้

จบ!”

” ไม่ต้องกังวล ฉันจะไม่เปรียบเทียบคุณกับตึงห้าว หรอก เพียงแค่ซื้ออันที่ถูกให้ฉันก็พอ ถ้าคุณซื้อได้ ฉันก็จะคบกับคุณ ตกลงไหม?”

ขณะนี้ ชายหนุ่มและหญิงสาวคู่หนึ่งเดินเข้ามา เถียงกันอยู่ อย่างไม่หยุดยั้ง

เงินเดอเงยหน้าขึ้น และยักคิ้ว

นี่ไม่ใช่หลีซ๊อทานกับหมาเฟียแฟนเก่าของเธอหรือ?

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ