ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี!

บทที่ 157 หานเฟยไม่ใช่สิ่งที่เคยเป็น



บทที่ 157 หานเฟยไม่ใช่สิ่งที่เคยเป็น

ตอนนี้มีคนจำนวนมากเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

สวีต้าหยวนเองก็ยิ่งงวยงงมากขึ้นเรื่อยๆ เช่นกัน

เขาพาคนไปปิดล้อมคุณชายเฉินผลคือจินหลิงเกือบครึ่ง ไม่ว่า จะมาจากวงการทหาร ZF และวงการธุรกิจล้วนมากันหมด

ต่อให้ลูกพี่ลูกน้องของเขา สวีให้ซานมาที่นี่ ก็ไม่ได้มีหน้าตา ใหญ่โตได้ขนาดนี้แน่!

เงินเกอถูกรายล้อมไปด้วยผู้คนมากมาย ดังนั้นจึงทนอยู่ไหว อีกต่อไป

หากยังอยู่นานกว่านี้ ตัวตนของเขาจะถูกเปิดเผยอย่างไม่ต้อง

สงสัย

บวกกับขับรถที่ถูกตีจนสลบก็ไม่มีใครดูแล เฉินเกือกล่าว ทักทายชายร่างใหญ่เหล่านี้ จากนั้นสั่งให้หลีเฟยหงที่เพิ่งจะรีบ ร้อนตามมา ให้ทําอะไรบางอย่าง

ก่อนอื่นคือขึ้นรถ เสี่ยงฝูงชน และพาคนขับไปโรงพยาบาล สําหรับเรื่องหลังจากนี้ เชื่อว่า หลี่เจิ้นถั่วจะจัดการได้ดี

“ว้าว คนมาเยอะมากจริงๆ! ”

ในเวลานี้ ถึงห้าวกับ พวกขอทานใช้ความพยายามไปอย่าง มากจนเบียดเข้ามาได้
จากนั้นเมื่อเห็นภาพตรงหน้า ก็ตกใจอย่างยิ่ง รวมทั้งเฉินหลินและขอทานเองก็ต่างอ้าปากค้างเล็กน้อย

“นั่นหลี่เจิ้นกั๋ว ลุงหลี่ไม่ใช่เหรอ?”

ตึงห้าวเหลือบไปเห็น หลี่เจิ้นถั่วที่กำลังยืนออกคำสั่งอยู่ตรง กลาง

จากนั้นจึงพูดด้วยความภาคภูมิใจ

“หา? หัวหน้าใหญ่อย่างหลี่เจิ้นกั่วนายก็รู้จักหรือ?” เฉินหลินและซื้อหานยิ่งประหลาดใจกับตึงห้าว

“อืมอืม ใช่ ยังจําครั้งสุดท้ายที่พวกเราไปปิกนิกบนเขาหยุนเห มิงได้ไหม อันที่จริงบ่ายวันนั้น จีนหลังคุณชายเฉินก็พาลุงหลไปที่ หมู่บ้านของพวกเราเพื่อตรวจสอบ อีกทั้งยังเซ็นสัญญาไปหลาย ฉบับด้วย! ”

” พ่อของฉันเป็นพนักงานบัญชีของหมู่บ้าน ครั้งนี้เขาได้รับ การแต่งตั้งให้เป็นผู้ทำบัญชีในโครงการพัฒนาหมู่บ้านบนเขา หยุนเหมิงแน่นอนว่าย่อมมีการติดต่อกับลุงหลี่ เมื่ออาทิตย์ที่แล้ว ฉันบอกไม่ใช่หรือว่าไปวิลล่าสปามา? แต่พวกนายไม่เชื่อ พีพี พ่อ ของฉันพาฉันไปจริงๆ! พ่อของฉันยังให้ฉันดื่มกับลุงหลี่อีกด้วย!

โครงการนี้เป็นโครงการพัฒนาโครงการแรกของเฉินเกอ ซึ่ง แน่นอนว่าหลี่เจิ้นถั่วย่อมต้องให้ความสำคัญเป็นอย่างยิ่ง คนที่ เกี่ยวข้องจะต้องถูกรับเข้ามาทีละคนๆ
” ฉันไม่เชื่อ ต่อให้ตีให้ตายก็ไม่เชื่อว่านายสามารถไปวิลล่า สปาได้! ”

สองสาวเอ่ยขึ้นอย่างค่อนข้างน่าอิจฉา

“เหอเหอ ยังคิดว่าฉันไม่ใช่ไหม?”

ถึงห้าวเลิกคิ้ว

“เด็กอย่างนายพอได้แล้ว หรือว่าโม้ขึ้นมาแล้วหยุดไม่ลงหรือ

ไง?”

“ยิ่งไปกว่านั้น คนประเภทนี้ชอบแกล้งทำเป็นอ่อนน้อม เมื่อใด ก็ตามที่มีสถานการณ์ใหญ่เกิดขึ้น ก็มักจะอยู่ด้านข้างแล้วทำตัว เหมือนกับว่าตนเองรู้ไปเสียหมดทุกเรื่อง อีกทั้งยังทำเหมือนกับ รู้จักคนนั้นคนนี้ เสแสร้งไปทำไมกัน?

“นั่นสิ หากแน่จริงก็ขึ้นไปทักทายสิ เสแสร้งยิ่งกว่าอะไรดี!”

ไม่ทันให้พวกของเฉินหลินได้ตั้งคำถาม

ผู้สังเกตการณ์สองสามคน ในด้านหนึ่งที่กล่าวขึ้นอย่างเหยียด

หยาม

“อย่างนั้นพวกเธอก็รอดูเถอะ!”

ตึงห้าวไม่ได้พูดอะไรมาก เขาเอามือล้วงกระเป๋า จากนั้นจึง เดินขึ้นไปท่ามกลางสายตาแปลกใจของทุกคน

“สวัสดีลุงหลี่ ไม่คาดคิดว่าจะได้พบคุณที่นี่! ”

ดึงห้าวถามด้วยท่าทางเกร็งๆ อยู่บ้าง
หลี่เจิ้นถั่วนิ่งไปชั่วครู่ จากนั้นจึงมอง ถึงห้าวอย่างประเมิน

“คุณคือ?”

“พ่อของผมคือตึงเสียงเงี่ยนชื่อเล่น ซึ่งคนเป็นพนักงานบัญชี ของหมู่บ้านเขาหยุนเหม็ง เมื่ออาทิตย์ที่แล้วเพิ่งพบคุณไป

ถึงห้าวรู้สึกประหม่าเพราะกลัวว่า หลี่เจิ้นถั่วจะลืมเขา

“ฉันจำได้แล้ว นายก็คือ เสี่ยวถึงหากไม่มีเรื่องอะไร อย่ามัวมา ยืนดูอยู่เลย รีบออกไปจากที่นี่ให้เร็วหน่อย!

เมื่อหลี่เฉินกั๋วได้ยินหมู่บ้านหมุนเม็ง ก็ให้ความสำคัญขึ้นมา อีกทั้งยังจับมือกับตึงห้าว

และให้ ซึ่งห้าวรีบออกไปจากที่นี่

“โอ้พระเจ้า ซื้อหานพวกเธอรีบดู หลี่เจี ต่งห้าวจริงๆ!

เฉินหลินรู้สึกตื่นเต้นมากในขณะนี้

ถ้าเธอตะโกนได้ ตอนนี้เธออยากจะตะโกนออกมาจริงๆ

“อืม อืม! ”

ในขณะที่ซื้อหานกำลังตกใจ เธอก็มองไปที่ ถึงห้าวด้วย สายตาที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง

ในเวลานี้ ยิ่งห้าวนั้นหล่อเหลาอย่างหาที่เปรียบมิได้ ซื้อหาน รู้สึกว่าผู้ชายยอดเยี่ยมที่ตนเคยเห็นมาก่อนนั้น ล้วนไม่ใช่มนุษย์ อีกต่อไป!
ในเวลานี้ ตั้งท้าวกำลังได้รับความพึงพอใจจากสายตาของ ผู้คนที่มองเขาด้วยความหวาดกลัว

“เอาล่ะ เมื่อครู่ลุงหลีบอกกับฉันว่า พวกเราอย่าได้มัวแต่อยู่ที่ นี้ อีกเดี่ยวอาจจะยังมีเรื่องใหญ่เกิดขึ้น ฉันว่าพวกเรารีบแยกย้าย ก่อนเถอะ!”

ติงห้าวกล่าวด้วยรอยยิ้ม

“อืมอิ่ม พี่หาว ฟังพี่! ”

ฝูงชนพยักหน้าอย่างรีบร้อนแล้วจากไป สำหรับเรื่องที่เพิ่งจะ ถูกเฉินเกอตอกหน้าอย่างน่าอายเมื่อครู่ ล้วนสูญสลายหายไป นานแล้ว

เมื่อเทียบกับ ตึงห้าวแล้ว เฉินเกอก็ไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไป ที เมื่อพูดถึงเฉินเกอ

ขณะนี้เขาได้ส่งตัวคนขับรถผู้กล้าหาญผู้นั้นไปที่โรงพยาบาล แล้วเรียบร้อย

สำหรับคำสั่งที่สั่งไปยังหลี่เฟยหง นั่นก็คือให้ หลี่เฟยหงดูแล ครอบครัวของพี่ชายของคนขับรถและส่งเงินจำนวนหนึ่งไป

เพื่อแสดงความขอบคุณ

สําหรับครอบครัวของ ซูเฉียงเวยเงินเกอต้องการรอให้หลี่เจ นกั๋วแก้ไขปัญหาให้หมดเสียก่อนถึงค่อยกลับไปอีกครั้ง

ในขณะที่เฉินเกอกำลังกังวลว่าตอนนี้จะไปที่ไหน
จู่ๆ เขาก็เห็นใครบางคนในกลุ่มชั้นเรียน @ สมาชิกทุกคน

เป็นหัวหน้าเพิ่งไฉ่หรู

“เวลาบ่ายสามโมง นักเรียนทั้งชั้นโปรดมารวมตัวกันที่บล็อก 5 ตึกนักศึกษาสตาร์ทอัพของมหาวิทยาลัย ทุกคนต้องไปที่นั่น

เงินทอนิ่งไป ไปตึกสตาร์ทอัพทำไมกัน? ในขณะที่กำลังสงสัย หยาง ยก็โทรมาพอดี

“เหล่าเฉิน นายอยู่ไหน เห็นข่าวของชั้นเรียนหรือไม่ “เห็นแล้ว! อ้อใช่ นี่มันเรื่องอะไรกัน?”

เงินเกอถาม

“ให้ตายเถอะ มันไม่ใช่เพราะหานเฟยเอ๋อหรือไง ตอนนี้การ ถ่ายทอดสดของเมืองได้รับการอัปเกรดเป็นแอพสตูดิโอเซาฟ้าน ถ่ายทอดสดพิเศษไปแล้ว ตอนนี้หานเฟยเอ๋อยังคงรักษาระดับผู้ ประกาศข่าวอันดับหนึ่งเอาไว้ได้ภายใต้การสนับสนุนของแอพ สตูดิโอเซาฟ้านคนเขาตั้งสตูดิโอของตัวเองและจะทำการเปิด เฉลิมฉลองในวันพรุ่งนี้ ดังนั้นวันนี้ตอนบ่ายถึงให้พวกเราไปดูว่า มีอะไรให้ช่วยเหลือบ้าง!”

“เห้อ พวกเรายังไม่รู้ว่าจะทำอะไรหลังเรียนจบ แต่หานเฟย เอ่อ ตอนนี้มีบริษัทเป็นของตัวเองแล้ว! ”

หยางฮุยถอนหายใจ

เงินเกอจะพูดอะไร นอกจากทำได้แค่ยิ้ม
หานเฟยเอ๋อสามารถพูดได้ว่าตั้งตนได้ด้วยตัวเอง มองจาก ตอนนี้ นับว่าเป็นคนที่ยอดเยี่ยมที่สุดในบรรดาเพื่อนร่วมชั้น ว่า กันว่าตอนนี้เขามีรายได้กว่า 100000 หยวนต่อเดือน

แน่นอนว่าย่อมเป็นอันดับหนึ่ง

สำหรับพวกหยางฮุยนั้น เป็นเกอย่อมจะไม่มีวันลืม ต่อไปยังมี โอกาสในอนาคต

ตอนนี้มีปัญหาอยู่มากมาย เฉินเกอไม่ต้องการเข้าไปมีส่วน

ร่วม

แต่เนื่องจากเป็นทั้งชั้นเรียนล้วนไปร่วมงาน ดังนั้นหากตนเอง ไม่ไปก็คงไม่ดีนัก

“ตกลง พวกเราไปเจอกันที่ตึกสตาร์ทอัพ

หลังจากเฉินเกอพูดจบ เขาก็โยนรถให้บอดี้การ์ด ส่วนตนเอง

ขึ้นแท็กซี่ไป

เมื่อไปถึงสถานที่ เขาก็ช้าไปครึ่งชั่วโมง

“เหล่าเฉิน ทำไมถึงพึ่งจะมา? แต่ก็นับว่ายังไม่สายเท่าไหร่

หยางฮุยตบไหล่เฉินเกอ

“มีเรื่องนิดหน่อย เลยมาสาย อ้อใช่ พวกนายอยู่ข้างนอกกัน หมด ไม่ใช่นัดบ่ายสามหรือไง ให้ตาย ทำไมประตูยังไม่เปิด ทานเฟยเอ๋อล่ะ? ”
เงินเกอมองไปที่ประตูของตึก ประตูของสตูดิโอห้องทำงานยัง

คงถูกล็อกเอาไว้

เขาเอ่ยถาม

“เห้อ ตอนนี้คนเขาเป็นถึงผู้ประกาศข่าวใหญ่ กำลังโด่งดัง นักศึกษาอย่างพวกเรา รอก็รอไป หานเฟยเอ๋อยังมาไม่ถึง! ”

หยางฮุยพูดเหน็บ

ใช้ ล้วนเป็นคนจากชั้นเดียวกัน จุดเริ่มต้นล้วนเหมือนกัน แต่ ผลคือทานเฟยเอ๋อกลายเป็นดาราดังในชั่วข้ามคืน ใครๆ ก็ต่าง ต้องอิจฉาอยู่บ้าง

หานเฟยเอ๋อมาแล้ว!”

ทันใดนั้น เพื่อนร่วมชั้นก็ร้องอุทานขึ้น

จากนั้นก็เห็นเป็นหานเฟยเอ๋อที่ลงจากรถสปอร์ตเฟอร์รารี ท่าทางรีบร้อน เด็กผู้ชายหลายคนและคนที่อยู่รอบๆ ทานเฟยเอ๋ อจำนวนไม่น้อยเข้าไปถ่ายรูปกับเธอ อีกทั้งยังคิดจะทักทายหาน เฟยเอ๋อ

แต่ผลคือหานเฟยเอ๋อไม่สนใจใครทั้งสิ้น เธอสวมแว่นกันแดด และอยู่ภายใต้การคุ้มครองของผู้ช่วยหลายคนเดินตรงไปยังตึก สตาร์ทอัพทันที

เมื่อเงินเกอมองดูหานเฟยเอ๋อ ในตอนนี้ที่ช่างแตกต่างจาก ก่อนหน้า สายตากลับกระตุกเล็กน้อย….


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ