บทที่ 138 ความกังวลของหลิน

คนทั้งหมดนั้นช็อกจนนิ่งไป

“คุณชายเงินคะ คนนี้คือ?”

ถังหรานเดินมาอยู่ข้างๆ เงินเดอ มองพวกเธอแล้วถามขึ้นด้วย ความสงสัย

โดยเฉพาะถังหรานที่เห็นว่าหลินสวยขนาดนี้ ทำให้ในใจ ของถังหรานก็รู้สึกหึงหวงมา

สรุปก็คือเป็นความรู้สึกที่ไม่ดีประมาณนั้น

แต่ว่า กลับทําให้เฉินเกอ าบากใจ

จะให้พูดไปตรงๆว่าหลินเป็นแฟนของตัวเองก็คงไม่ได้ หรอกใช่ไหม?

ถ้าเกิดว่าไปบอก มู่หานขึ้นมาจะทำยังไง? นั่นมันไม่ใช่เรื่อง ไม่มีมูลแล้วเกิดหายนะหรือไง

“เรื่องนี้ค่อยบอกพี่ทีหลังแล้วกัน! คนพวกนี้เป็นแขกของผม ช่วยสั่งให้คนมาดูแลต้อนรับหน่อยนะครับ!”

เฉินเกอยิ้มบางๆ

“ค่ะ คุณชายเฉิน!”

ถังหรานพยักหน้า
แต่ที่เรียกกันค่นี้ คุณชายเงินค่โน้นก็คุณชายเงิน ทําให้ หลินหงเซียะถึงกับงงเป็นไก่ตาแตก

“อะไร อะไรนะ? แกเป็นคุณชายเงิน? คุณชายเฉินแห่งน หลัง?”

หลินหงเซียะราวกับกำลังตะโกนออกมา

“ใช่ครับ! คุณป้าสอง! ผมนี่แหละ!

แต่เฉินเกอกลับยิ้มขึ้นมาอย่างสนใจ

“ยี นี่เรื่องจริงนั้นเหรอ?”

หงวเองก็เอ่ยขึ้นด้วยความตกตะลึง แค่รู้สึกว่าหน้าของตัว เองกำลังจะบวมแล้ว

คนจนน่ารังเกียจที่โดนเยาะเย้ยมาตลอดทาง กลับกลายเป็น

คุณชายเงิน!

หลิน ยีพยักหน้าอย่างจริงจัง

ทั้งสามสาวพี่น้องก็สูดลมหายใจเย็น

ชัดเจนว่าชื่อของคุณชายเฉิน พวกเธอคงได้ยินมาไม่น้อยแล้ว

คิดไม่ถึงว่า คนๆนั้นกำลังยืนอยู่ตรงหน้าตัวเอง ภายในใจของหลายคนก็เกิดความรู้สึกเสียใจขึ้นมา

เมื่อกี้ยังอวดโน่นนี่อยู่ต่อหน้าเฉินเกออยู่เลย ผลลัพธ์ราวกับ แสดงเป็นตัวตลกต่อหน้าคนอื่นอย่างไรอย่างนั้น
หลังจากนั้นก็ดูสนุกสนานขึ้นมาถนัดตา

หัวข้อบทสนทนายังคงล้อมรอบอยู่บนตัวเองเฉินเกอ

แต่ไม่ว่าเงินเกอจะพูดว่าอะไร พวกเธอก็ตอบแต่ค่ะๆๆ

แต่ละคนเงียบกันเหมือนจิ้งหรีด ในฤดูใบไม้ร่วง เหอะๆ เฉินเกอร์ การตอกกลับของเฉินเกอในครั้งนี้ทำให้ พวกเธอนั้นตายสนิท

ก็ดี ต่อไปจะได้ไม่ต้องผิดใจกัน

“คุณชายเฉิน บ้านตกแต่งเสร็จแล้วค่ะ? คุณจะย้ายเข้ามาเมื่อ ไหร่คะ?

ตอนที่กำลังจะไป ในตอนนี้ยังหวานก็ถามขึ้นเสียงเบา

“อีกไม่กี่วันนี้แหละ จ้าวจื่อซึ่งจัดการเรื่องได้เร็ว บอกเจ็ด

วันแต่ใช้เวลาแค่หกวันเอง!”

เฉินเกอตอบกลับมาประโยคหนึ่ง แล้วก็พาพวกหลินลงไป จากบนเขา

“เฉินเกอ นายอยู่ไหนนะ? ตอนเย็นฉันอยากจะไปกินข้าวที่โรง อาหารพร้อมนาย มีเรื่องที่จะต้องพูดกับนายด้วย!”

เป็นซูมู่หานที่อยู่ๆก็ส่งข้อความมาหาเงินเกอในวีแชท

แถมยังทำให้เงินเกอใจหายใจคว่ำ และยังทำให้เขารู้สึกกลัว ราวกับตัวเองเป็นโจร
“อ้อๆ ฉันอยู่ที่มหาลัยนี่แหละ ได้ ตอนเย็นฉันจะไปรอเธอที่ โรงอาหาร!

เงินเกอรีบตอบกลับไปหนึ่งประโยค

“เอ่อ ที่มหาลัยมีเรื่องนิดหน่อย ฉันจำเป็นต้องกลับไป คง ไม่ได้ไปกับพวกคุณป้าของเธอแล้วนะ ตอนเย็นเธอก็พาพวกเขา ไปที่วิลล่าสปานะ!”

เฉินเกอพูดขึ้นมาเบาๆหนประโยค

“โอ๊ย เสี่ยวเกอ เธอยุ่งก็โอเค ไม่ต้องมาสนใจพวกเราหรอก พวกเราโตกันขนาดนี้แล้วไม่มีเรื่องอะไรให้เธอกังวลหรอก !”

หลินหงเซียะพูดขึ้นยิ้มๆ

“ใช่น่ะสิเสี่ยวเกอ ดูสิวันนี้รบกวนเธอแล้ว พวกเธอพี่น้องที่ยัง ไม่รีบไหว้พี่เขยอีกเหรอ พี่เขยจะไปแล้วนะ!

หลินหงจิ๋วก็รีบแย่งพูด แถมยังสั่งสอนพี่น้องที่มีท่าทีอิดออดทั้ง สามคนอีก

“พี่เขย พี่ไปทำงานเถอะค่ะ!”

พี่น้องทั้งสามคนพูดขึ้นพร้อมกัน แถมยังยิ้มแบบนั้นให้กับเฉิน เกออก จะว่ายังไงดี ถ้าบอกว่ายิ้มยั่วก็จะดูแรงไป ถ้าบอกว่า ไม่ใช่ ตอนนี้ในใจหญิงสาวทั้งสามคนมีจินตนาการต่างๆ เกี่ยว กับเฉินเกออยู่จริงๆ

คิดว่าเฉินเกอไม่ได้แค่หน้าตาดูสะอาดสะอ้านเท่า แต่พอมองไม่ว่าจะมองยังไงก็ อีกครั้งแต่งตัวบ้านๆ แต่กลับหล่อได้ขนาดนี้ กว่าแฟนตัวเอง

เงินเกอรับไม่ได้กับความใส่ใจมากมายขนาดนี้ ไม่นานก็รีบ จากไป

ส่วนเรื่องที่เกลียดหรือไม่เกลียดพวกเธอนั้น? ก็บอกไม่ได้ อย่างน้อยตัวเองกับหลินก็แค่แสดงละครฉากหนึ่งเท่านั้น

“พระเจ้า เฉินเกอก็คือคุณชายเฉิน เธอกลับไม่พูดออกมา ทําเอาป้าเกือบจะว่าร้ายคุณชายเฉินแบบที่ป้าใหญ่ของเราทำ เสียแล้ว!”

หลินหงเซียะตบมือแล้วพูดขึ้นอย่างตื่นเต้น

หลินหงจิ๋วได้ยินค่าพูดนี้ก็ไม่ยินดีเสียแล้ว “ฉันว่าหงเซียะ คน ที่พูดจาว่าร้ายก็คือเธอชัดๆ ทำให้คุณชายเฉันรู้สึกไม่ดีก็คือเธอ เธอจะมาพูดว่าเป็นฉันได้ยังไง ไม่เชื่อเธอก็ลองถามลูกสาวขอฉัน ดู ก่อนหน้านั้นฉันพูดกับเฉินเกอ น้ำเสียงนุ่มนวลใช่ไหม? เป็น คุณน้ารองของพวกเธอที่พูดจาเยาะเย้ยใช่ไหม?”

หลินหงจิ๋วถามลูกสาวที่อยู่ข้างๆ

ลูกสาวเองก็ไม่รู้ว่าพูดอะไรดี

ดีที่หวางเผิงลูกเขยของเธอเอ่ยขึ้น “ไม่น่าจะนะครับ! แหะๆๆ จะว่าไปแล้ว เมื่อตอนที่คุณชายเฉินออกไปอารมณ์ก็ดีนะครับ คงจะไม่มาคิดเล็กคิดน้อยกับพวกเราหรอกครับ!”
หลินหงมองหวางเผิงด้วยสีหน้ารังเกียจ “ดูพฤติกรรมแกสิ ฉันถามลูกสาวของฉัน ถามแกหรือยัง? แกมีเงินน้อยแค่นั้นมา อวดอะไรกันหะ? หน้าตาคนถ่อย เมื่อไหร่ตะหัดเป็นแบบเดี่ยวเก อเขาบ้าง คนที่มีความคิดแบบผู้ใหญ่แล้วก็หนักแน่น

หวางเผิงโดนด่าจนหน้าบ้าน

แฟนหนุ่มของน้องรองหลี่เฟยทำได้แค่ยิ้ม

“ยิ้ม ยิ้มอะไรหา? แกนึกว่าแกดีแล้วอย่างนั้นเหรอ? ทั้งวัน วางท่าทำเหมือนว่าตัวเองเป็นผู้ใหญ่ วางท่าว่าตัวเองสุขุม แก ต้องมีเงินแกถึงจะมาวางท่าได้? ต่อไปอยู่ให้ห่างจากลูกสาวฉัน เลยนะ!”

หลินหงจู่วโมโหแล้ว

ใช่นะ วันนี้หลังจากได้เจอกับคุณชายเฉินเฉินเกอ หลินหง วก็พบว่าลูกเขยในอนาคตทั้งสองคนของตัวเองนั้นทำไมถึงได้ไร้ ศักยภาพแบบนี้? ไม่ใช่ไร้ศักยภาพ ทำไมถึงมองแล้วดูไม่

เหมือนกับมนุษย์เลย! ส่วนหลินหงเซ๊ยะก็ไม่สนใจพี่สาวแล้ว

หมุนตัวกลับมาดึงมือของหลิน “ยี ต่อไปพวกเราก็ไปมา หาสู่กันบ่อยๆนะ อ๋อ ใช่ ป้ายังไม่เคยมาวิลล่าสปาเลย ยังไงเสียว เกอก็พูดแล้ว เธอก็ช่วยพาพวกเราไปเดินดูหน่อย!

“ใช่แล้ว พาพวกเราไป!

“ฉันไม่มีอารมณ์ พวกคุณป้าไปกันเองเถอะค่ะ!”
หลินกลับพูดขึ้นมาเบาๆหนึ่งประโยค

น้ำเสียงเย็นชามาก

นี่ไม่ใช่เพราะต้องการจะประชดคุณป้าทั้งสองคน แต่ว่าในใจ ของหลิน ตอนนี้พันกันยุ่งเหยิงไปหมด

เพราะว่าเมื่อกี้ หลินกับเฉินเหอนั่งด้วยกัน ตอนที่เป็นเพื่อได้ รับข้อความในวีแชท หลินเห็นเข้าพอดี

เป็นผู้หญิงคนหนึ่งชื่อ มู่หลาน ขอให้เป็นเธอไปกินข้าวเป็น เพื่อนเธอ

ส่วนเงินกอนะเหรอ ก็โกหกเธอว่าจริงๆแล้วเขาอยู่ที่ มหาวิทยาลัย ถึงแม้ว่าหลังจากนั้นเขาจะกลับไปก็เถอะ

แค่ความกล้าที่จะบอกเธอว่าอยู่กับผู้หญิงอีกคนหนึ่งของเฉิน

เกอยังไม่มีเลย

อีกอย่างก็มองออกด้วยว่าเฉินกอนั้นแคร์เธอมาก! ทําให้หลินรู้สึกเหมือนว่าหัวใจของเธอนั้นโดนบีบรัด

พูดตามตรง ตัวเธอเองขอให้เป็นเธอมาช่วยตัวเองตั้งหลาย

ครั้ง เพราะว่าอะไร?

เพราะต้องการให้เงินเกอช่วยจริงๆ?

ว่าไปแล้ว เรื่องเป็นแฟนกำมะลอ หลินเธอหา ใครก็ได้ไหม?

ทำไมถึงจะต้องมาหาเงินเกอ
ไม่ใช่เพราะว่าจะสร้างโอกาสให้ตัวเองได้อยู่เฉินเกยหรือไง! แต่ว่า ในใจของเฉินเกอคิดถึงแต่ผู้หญิงที่ชื่อซูมู่หลานคนนั้น แค่มองท่าทางกระวนกระวายเมื่อกี้ของเขาก็รู้แล้ว

ดังนั้นตอนนี้สมองของหลินขาวโพลนไม่อยากจะทำอะไร ทั้งนั้น!

อยากจะอยู่เงียบๆคนเดียว

ส่วนเฉินเกอก็กลับไปถึงมหาวิทยาลัยแล้ว แถมยังตรงไปที่ประตูโรงอาหารเลยด้วย

ในขณะเดียวกันพอถึงแล้ว เขาก็ส่งข้อความในวีแชทไปหาซ หานในทันที

“ทำไมยังไม่มาโรงอาหารอีกล่ะ? ฉันยังรอเธออยู่ที่หน้าประตู

นะ!”

เฉินเกอคิดถึงอุบายจริงเท็จที่หม่าเสี่ยวหนานกับหยางฮุยบอก

กับตัวเอง พูดขึ้นแล้วก็หยุด

“หึหึ กำลังจะไปแล้ว สาขาวิชาวิทยุกระจายเสียงเพิ่งจะเลิก ประชุม แหะๆ ให้นายรอกเกรงใจเหมือนกันนะ!!

ซูมู่หานเอ่ยขึ้นอย่างรู้สึกผิด

แผนนี้นี่ใช้ได้ผลจริงๆด้วย

ในใจเฉินเกอคิด
“นี่ พวกเธอได้ยินหรือยัง วันนี้มีผู้หญิงคนหนึ่งเกือบฆ่าตัว ตายด้วยนะ?”

ในตอนนี้ สิ่งที่กลุ่มผู้หญิงที่เดินผ่านตัวเขาไปกำลังพูดกัน ก็ สอบเข้ามาในหูของเงินเกอ…….

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ