ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี!

บทที่ 137 ตอกกลับเบาๆ



บทที่ 137 ตอกกลับเบาๆ

“อ๋อๆ ฉันรู้แล้ว ก็คือที่มีข่าวลือดังๆ ในหมู่คนรวยนั้น คุณชายเฉิน

แห่งจินหลังจ่ายเงินแปดร้อยล้าน เพื่อซื้อคฤหาสน์หมุนติ้ง “พระเจ้าพระเจ้า ที่แท้ก็อยู่ตรงนี้นี่เองเหรอ ช่างใหญ่โตโอ่อ่า จริงๆ!”

“ใช่แล้ว ครอบครัวของเธอเป็นคนของถนนการค้าจีนหลัง พาพวกเราไปดูรอบๆตีนเขาของตึกคฤหาสน์หยุนติ้งได้ไหม?”

คุณป้าทั้งสองคนนี้อิจฉาจนแทบแย่

หลินยี หันไปมองเฉินเกอ เห็นว่าเฉินเกอไม่ได้คัดค้านถึงได้ พยักหน้า

ไม่นานทุกๆคนก็มาถึงที่นี่

ตึกคฤหาสน์หยุนติ้งนี้ ตอนที่เฉินเกอไม่อยู่ แน่นอนว่าจะต้อ งมีรปภ.ยืนเฝ้าอยู่

ตอนที่เพิ่งจะถึงแค่ครึ่งทาง ก็มีรปภ.ลุกขึ้นยืนขวาง ไม่ให้เดิน ทางไปด้านหน้าต่อได้แล้ว!

“ทําอะไร? ที่นี่คนนอกห้ามเข้า ไม่ใช่จุดชมวิว! ” รปภ.ทั้งสองอายุประมาณสามสิบต้นๆ ท่าทางเอาเรื่อง

“เหอะ พวกฉันไม่ใช่คนนอก ผู้หญิงคนนี้เป็นถึงลูกสาวของ สายธุรกิจการค้าจีนหลังตระกูลหลิน หลินซีย์ พวกเราขอเข้าไปดูหน่อยไม่ได้หรือไง? ไม่ใช่มีข่าวมาว่าคุณชายเฉันยังไม่ได้เข้าอยู่ หรือยังไง?”

หลินหงเซียะทำเสียงไม่พอใจแล้วเอ่ยขึ้น

“โอ้! ที่แท้ก็เป็นคุณหนูของตระฉันหลินนี่เอง ขอโทษ ด้วยครับ พวกเราเพิ่งจะมองออก!

ถนนการค้ากับวิลล่าสปานับอยู่ในระบบเดียวกัน

พวกเขาเป็นคนที่จ้าว ซึ่งส่งมา

แน่นอนว่าก็ต้องรู้จักคนสำคัญๆของถนนการค้าจีนหลังอยู่

บ้าง

ทันใดนั้นก็มองเห็นหลินยีที่ยืนอยู่ข้างๆ เฉินเกอรปภ.ทั้งสอง ก็ยิ้มให้

“คุณหนู ถ้าเกิดว่าไม่ได้คิดที่จะเข้าไปด้านในวิลล่า แต่จะดู วิวรอบๆละก็ เรื่องนี้ไม่มีปัญหาครับ!

คนที่อยากขึ้นมาดูบนภูเขาส่วนใหญ่ก็เป็นคนที่มีหน้ามีตากัน ทั้งนั้น

อย่างเช่นไม่กี่วันก่อนมีคุณชายหวง ชอบที่จะพาคนอื่นๆ ขึ้นมา เที่ยว บอกว่าคุณชายเงินเป็นพี่ที่สนิทด้วยของเขา

ไม่ต้องพูดว่าเรื่องจริงหรือเปล่า แค่ได้ชื่อว่าคุณชายหญิงพวก เขาก็ไม่กล้าตั้งเอาไว้แล้ว! แต่ว่าภายในวิลล่า ไม่มีใครที่กล้าเข้าไป
ตอนนี้หลินมา ยังไงก็มีชื่อเสียงของตระฉันสหสิน รปภ.ทั้ง สองก็ไม่กล้าที่จะห้าม

“อือๆ ได้ค่ะ พวกเราก็แค่ขึ้นไปดูรอบๆภูเขา!”

หันไปมองเงินเกอที่เงียบมาตลอด หลินก็พูดขึ้น

“ยังมีอีกนิดครับคุณหนู วันนี้คุณพาคนมาเยอะใช่ไหม? ถ้าเกิดว่าขึ้นไปทั้งหมด ถ้าเกิดว่าโดนกลุ่มผู้จัดการเจอเข้า พวก เราคงจะต้องตกงานแน่ๆ!

รปภ.สาบากใจ

“ฉันว่าพวกรปภ.นี่มันยังไงนะ บ่นอยู่ได้ไม่จบไม่สิ้น ว่าพวก เราคนเยอะใช่ไหม เอาอย่างนี้ พวกเราจะทิ้งไว้คนนึง แล้วมีพวก เราแค่เก้าคนขึ้นไปดูบนภูเขา

หลินหงจิ๋วพูดด้วยน้ำเสียงรำคาญ

ทิ้งใครล่ะ?

แน่นอนว่าจะต้องเป็นเงินเกออยู่แล้ว

เฉินเกอเองก็เหนื่อยหน่ายกับพวกเธอเต็มทน แม่งเอ๊ย บ้าน ของตัวเองแท้ๆ จะขึ้นไปดูยังยากเย็นขนาดนี้?

อีกอย่าง ต่อจากนี้เฉินเกอเองก็ไม่คิดจะไว้หน้าคุณป้าของหลิน แล้ว

ตอนแรกเฉินเกอ โดนเยาะเย้ย ก็ยังใช้ท่าทางนิ่งๆเงียบๆ มี มารยาทคุยกับพวกเธอ
แต่ว่าไม่มีประโยชน์นี่ พวกเขาไม่สนใจเลยด้วยซ้ำ “พอๆ ตกลงเอาอย่างนี้แหละ พวกเราไปกันเถอะ!

รีบไปกันเถอะ ให้คนแบบนี้ขึ้นไปก็ไม่มีประโยชน์ เขามี ปัญญาซื้อบ้านของคนทั่วไปก็ดีแล้ว ดูวิลล่าไปทำอะไร

หลินหงเซียะว่าขึ้นอย่างเยาะเย้ย

กลุ่มคนกลุ่มใหญ่ขึ้นไปบนภูเขาอย่างอารมณ์ดี

ฉันเกอทำแค่ยิ้มหยันแล้วส่ายหน้า แน่นอนว่าเขาไม่มีทางรอ ยังไงก็มาแล้ว ขึ้นไปดูหน่อยว่าจ้าวจื่อซึ่งตกแต่งเสร็จหรือยัง?

“แม่นาย นายขึ้นไปทําอะไร!

คิดไม่ถึงว่าอยู่ๆก็โดนรปภ.ผลักในทันที

เงินเกอชะงัก “หม? พวกคุณไม่รู้จักผมเหรอ?”

เมื่อกี้เฉินเกอคิดในใจยังไงก็เป็นถึงรูปภ.ที่มาจากวิลล่าสปา จะไม่รู้จักตัวเขาได้ยังไงกัน

แต่คงเป็นเพราะได้รับคำสั่งพิเศษมา ถึงแม้ว่าจะเห็นตัวเองก็ เลยทําเหมือนไม่รู้จัก

แต่คิดไม่ถึงว่า เขาไม่รู้จักจริงๆ!

รู้จักนาย? นายเป็นใครถึงจะต้องรู้จักนาย? ไอ้หนุ่ม เป็น ลูกเขยของพวกเขาใช่ไหม? ทำไมถึงโดนเป็นขนาดนี้ล่ะ?”

“ดูว่านายเป็นแบบนี้ สงสัยคงจะเกาะผู้หญิงกินแน่ๆ ที่รองรับอารมณ์! ฮ่าๆๆ!”

รปภ.ทั้งสองพูดดูถูก

“เงิน….คุณชายเงิน!

แต่ในเวลานี้ ที่ตีนเขาก็มีเสียงหวานของผู้หญิงดังขึ้น แถมยัง เจือไปด้วยความเคารพ

เฮือก!

รปภ.ทั้งสองคนเห็นหญิงสาวคนนี้ขึ้นมา ก็เลิกยิ้ม ในทันที แถมบนหน้าผากของพวกเขาก็เริ่มมีเหงื่อไหลออกมา เธอ เรียกเขาว่าอะไรนะ?

คุณชายเฉิน?

เงินเกอหันหน้าไปมอง คิ้วกระตุกขึ้นเบา

พี่ถังหราน ไม่เจอกันตั้งนานนะครับ!”

ผู้หญิงที่มา เป็นสถาปนิกของคฤหาสน์หยุนติ้งพอดี แล้วก็เป็น ผู้ดูแลตึกคฤหาสน์หยุนติ้งตึกนี้อีกด้วย

ส่วนคนที่อยู่ด้านข้างถังหราน ยังเป็นคนที่ยืนซื้อวิลล่าเมื่อครั้ง ที่แล้ว เจอเพื่อนสาวสองสามคน ชื่ออะไรนะ สวน่าก็มากับเธอ

“เคยเจอคุณชายเฉิน!

ในดวงตาของพวกสวน่าตรงไหนจะมีแววตาดูถูกเฉินเกาหลง เหลืออยู่ ถ้าเกิดบอกว่ามี ทั้งหมดนั้นคงจะเป็นแววตาประจบทั้ง
ยังไงก็มีอำนาจในการควบคุมถนนการค้าจีนหลัง แต่คุณชาย กลับคุยกับคนธรรมดาอย่างไม่ถือตัวแบบนี้ ช่างพบเจอได้ยาก จริงๆ

ทำให้พวกเธอคิดว่าขอแค่พวกเธอพยายาม ก็น่าจะมีโอกาส

มีโอกาสทําอะไร? แต่งงานกับคนมีเงินไป

“ใช่ค่ะ เมื่อวานพี่สาวฉันยังถามเรื่องของคุณชายไปทั่วเลย แต่ว่าคุณชายเฉินสบายใจได้ เรื่องราวของคุณฉันไม่ได้เปิดปาก แม้แต่น้อย!”

ถังหรานรีบบอก

เฉินเกอเริ่มเข้าใจขึ้นบ้างแล้ว สงสัยหลังจากวันนั้นที่เขาไป แล้ว พวกถังเธอคงจะไปกินข้าวที่ห้องครัวอีกแน่ๆ เหอะๆ ถ้า พวกเธอยังไปอีก ก็คงไม่มีการลดราคาอีกแล้ว

ดังนั้นตัวเองคงจะดึงความสนใจจากถังได้ เธอตรวจสอบ ตัวเขา!

“เลิกพูดถึงพี่สาวคนนั้นเถอะ ยิ่งกว่าแกอีก!

เฉินเกอหัวเราะอื่นๆ พี่ก็พาพวกเธอมาเที่ยวเหรอ?”

ถังหรานหน้าแดงขึ้นในทันที เธอแค่พยักหน้า จริงเลย โดน เพื่อนๆรบเร้าอยู่นาน เธอเลยตัดสินใจพาเพื่อนๆมาดูหน่อย แต่ คิดไม่ถึงว่าจะเจอเข้ากับคุณชายเฉินเข้าอย่างจัง
“เอาเถอะ อย่างนั้นก็มากับผมเถอะ จะได้เข้าไปดูวิลล่าเป็น เพื่อนผมด้วยว่าตกแต่งไปเป็นยังไงบ้าง

เงินเกอหัวเราะอย่างอื่นๆ

ถังทรานรีบล้วงกุญแจสํารองอีกดอกออกมาจากกระเป๋าแล้ว ส่งให้เงินเกอในทันที

เงินเกอโยนกุญแจ ตอนนี้เขาก็ขึ้นไปบนเขาในสายตาอึ้งๆ ของรปภ.ทั้งสอง

“เร็วเข้า ช่วยถ่ายรูปให้พวกเราหน่อย!

“ฉันจะขยับให้ชิดกับประตูวิลล่าอีกนิด อีกเดี๋ยวลง โมเมนต์ให้ คนอื่นดู ฮ่าๆๆ!”

พี่ยี ถ่ายให้พวกเราด้วย พวกเราก็อยากถ่าย!”

หน้าประตูคฤหาสน์หยุนติ้ง พวกหลินหงเซียะกำลังสนุกสนาน

กันเลย

วิวบนภูเขาแล้วก็วิลล่าหลังงานหลังนี้ ทำให้คนรู้สึกทึ่งจริงๆ สามสาวพี่น้องเองก็กำลังอารมณ์ดี

ในแต่เวลานี้ พวกเธอก็เห็นเฉินเหอที่ขึ้นเขามาด้วย

“ต๊ายตาย เงินเกอขึ้นมาได้ยังไงเนี่ย?”

“โอ๊ย คงไม่ได้แอบขึ้นมาหรอกใช่ไหม ถ้าเกิดว่าโดนจับได้ ต้องน่าอายมากแน่ๆ!
พี่น้องทั้งสามคนกอดอกแล้วพูดขึ้นอย่างกังวล

“เฉินเกอ แกขึ้นมาได้ยังไง? แอบไปปีนขึ้นมาจากทางอื่นไม่ ไหม? ตาย ถ้าอยากจะเปิดหูเปิดตา แกก็ขย วิดีโอจาก ตอนนี้แกแอบขึ้นมาจะเกิดอะไรขึ้น?

หลินหงเซียะเอามืดเท้าสะเอวแล้วขมวดคิ้วแล้วค่อยพูดขึ้น

“เอ่อ คุณป้าทั้งสองคน พี่สาว น้องสาว ผมไม่ขึ้นมา พวกคุณ จะเข้าไปดูว่าข้างในวิลล่าหลังนี้ตกแต่งแบบไหนได้ยังไงกันล่ะ ครับ! ผมเองก็จะได้แสดงการเป็นเจ้าบ้านที่ดีด้วย แล้วค่อยเชิญ ให้ทุกคนมาดื่มชานม”

เงินเกือยกถุงซานมที่ไม่มีใครยอมดื่มขึ้น มืออีกข้างก็ถือ

กุญแจ แค่กด

เสียงติดก็ดังขึ้นหนึ่งครั้ง

ก็เห็นว่าประตูใหญ่ของคฤหาสน์หยุนติ้ง เปิดออกเอง โดย

อัตโนมัติ!

“อะไร?”

“เชื้ย!”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ