บทที่ 95 ความพึงของผู้หญิงนั้นร้ายกาจเกินไป

แท้ที่จริงแล้ว สิ่งที่เพิ่งยวพูดว่าเปลี่ยนไปแล้ว ก็คือก่อนที่พี่สาว อย่างเฉินเสี่ยวตอนที่หลี่เจิ้นกั๋วก่อนจะออกงานนั้น ได้มอบ อำนาจของถนนการค้าจีนหลัง ให้คนอื่นดูแลแล้ว

สำหรับส่งใครมานั้น เฉินเกอไม่ได้ถาม พี่สาวอย่างเฉินเสี่ยว ก็ไม่ได้พูดถึงเรื่องนี้ด้วยเช่นกัน

เดี๋ยวกลับไปถามก็ได้แล้ว

และเพิ่งยว ด้วยเหตุนี้ ทำงานในวิลล่าเป็นอย่างดี จึงได้ถูก ย้ายไปที่ห้องครัวเจียหยวน ในฐานะผู้จัดการของที่นี่

ดูเหมือนว่าจะได้รับการเลื่อนขั้นแล้ว แต่จริงๆแล้วมันคือการ

ลดชั้น

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ อย่างน้อยสิ่งนี้ก็มีส่วนเกี่ยวข้องกับเฉินเกอ

ในเวลานี้เฉินเกอหันไปสนใจหญิงสาวที่อยู่ข้างๆคนนั้น พูด ตามตรง ไม่เพียงแค่น่าทะนุถนอมเหมือนดั่งหยกเท่านั้น ความ เห็นอกเห็นใจของเฉินเกอก็ผุดขึ้นมาแล้ว เขามองเห็นผู้หญิงคน นี้ ก็ทำให้เงินเกอนึกถึงตัวเอง ในเมื่อก่อน

ในตอนนั้นตัวเองยากจนมาก จนถึงขนาดไม่มีข้าวทาน ปกติ ในวันหยุดสุดสัปดาห์ ต้องทำงานหลายอย่างด้วยตัวเองคน เดียว การถูกทุบตีและดุด่าเป็นเรื่องปกติธรรมดามากๆ
“เจ๋ง เธอไปทำอย่างอื่นเถอะ ไม่ใช่แค่ทุบขามพระสูต กำแพงหรอกเหรอ และก็ไม่ได้ทําให้ใครได้รับบาดเจ็บ เธอแค่ ใช้ให้ในครัวทำอีกหนึ่งชามก็ได้แล้วนี่!”

เงินเกอเอ่ยสั่ง

เจิ้งยวไม่กล้าฟังที่ไหนกันล่ะ เหลือบมองตาขวางไปที่หญิง สาวคนนี้หนึ่งครั้ง แล้วก็ไปส่งคนในห้องครัว

เพิ่งยว รู้โดยธรรมชาติว่าทานเฟยเอ๋อเป็นพิธีกรสาวไลฟ์สด คนโปรดปรานของเฉินเกอ ดังนั้นจึงมองว่าเธอเป็นแขกผู้มี เกียรติที่สุด ในหมู่แขกผู้มีเกียรติ ถ้ามิฉะนั้น เฉินเกอจะใช้เงิน ทุนหนึ่งร้อยล้านหยวนเพื่อทำให้ทานเฟยเอ๋อพอใจได้อย่างไร

นี่เป็นเหตุการณ์ที่ทําให้เพิ่งยวอิจฉาได้พอดิบพอดี และเก็บไว้ ในใจไม่สามารถพูดออกมาได้

“ขอบคุณค่ะ…..ขอบคุณนะคะ!”

หญิงสาวก้มศีรษะลง และโค้งคำนับเฉินเกอ

“ไม่ต้องเกรงใจ!”

เฉินเกอยิ้มจาง ๆ

อยากจะให้ผู้หญิงคนนี้เงยหน้าขึ้นมาจริงๆ เฉินเกอจะได้มอง เห็นภาพรวมของเธอได้อย่างชัดเจน เพราะว่าดูจากด้านข้าง ผู้ หญิงคนนี้สวยมากจริงๆ เป็นความงามหนึ่งอย่างที่ถูกมองข้าม ไป
แต่เธอระมัดระวังเป็นอย่างมาก เฉินเกอจึงไม่สนใจที่จะแกล้ง คนอื่น

หลังจากพูดจบ เขาก็ขึ้นไปชั้นบน

ชั้นบน หานเฟยเอ๋อและคนอื่น ๆ เริ่มทานอาหารแล้ว ๆ

ไม่ต้องสงสัยเลยว่า เฉินเกอถูกจัดให้อยู่บนโต๊ะที่ด้อยที่สุด และนั่งอยู่กับกลุ่มเพื่อนร่วมชั้นที่ด้อยที่สุดด้วยเช่นกัน

และบนโต๊ะหลัก มีเพิ่งไฉ่หรูและหวังเสี่ยวยาเพื่อนสาวของ หานเฟยเอ๋อจากบริษัท

ครั้งที่แล้วเคยเจอกันแล้ว

การจัดเลี้ยงแบบสี่โต๊ะนั้นรวมอยู่ในห้องVIP คึกคักมีชีวิตชีวา

มากเป็นธรรมชาติ

“ฮัลโหลๆ สวัสดีเพื่อนๆ ช่วยฉันชาร์จแบตโทรศัพท์ได้ ไหม? ”

เงินเกอ อยู่บนโต๊ะอาหารไม่พูดไม่จา ซัดโครงกระดูกหมูตุ๋น ไก่และอื่น ๆ มีพละกำลังจริงๆ ใกล้จะหิวตายแล้ว

เพราะเขาพิงที่นั่งข้างๆปลั๊กไฟ ดังนั้นในเวลานี้ มีผู้หญิงคน หนึ่งเดินเข้ามาต้องการให้เงินเกอช่วย

“หึๆ แท้ที่จริงแล้วเป็นนายเอง!

เพียงแค่เงินเดอเงยหน้าขึ้น หญิงสาวคนนั้นก็ยิ้มเยาะโดย
เธอคือพิธีกรสาวไลฟ์สดคนนั้นหวังเสียว ครั้งที่แล้วเคยเจอ ในสวนสาธารณะ พูดได้ว่าผู้หญิงคนนี้ดูเงียบ ๆ และสวยมากๆ เพียงแค่ว่าเธอชอบมองคนในแง่ลบไปหน่อย

เดิมทีเธอมาร่วมงานเลี้ยงฉลองของทานเฟยเอ๋อ เป็นผู้หญิงที่ งดงามเป็นอย่างมาก ตอนที่พูดคุยกับเพื่อนร่วมชั้นเรียนของ หานเฟยเอ๋อ ก็งดงามเป็นอย่างมากด้วยเช่นกัน

เพราะเธอรู้แล้วว่า ฝั่งฝันหนุ่มหล่อบ้านรวยคนนั้นเป็นเด็ก คณะเดียวกันกับหานเฟยเอ๋อ เมื่อเธอถามไปอย่างไร หานเฟย เอ๋อก็ไม่พูดเลยสักนิด ตอนนี้ความจริงถูกเปิดเผยแล้ว

ดังนั้น เธอจึงคิดว่า ถ้าสามารถทำความรู้จักกับหนุ่มหล่อ บ้านรวยคณะวรรณกรรมของมหาวิทยาลัยจินหลังได้ แบบนี้ ใน วันข้างหน้าเธอจะได้มีเหตุผลไปเดินเล่นที่คณะวรรณกรรมแล้ว ถ้าหากว่าตัวเธอเองบังเอิญพบเจอพี่ผึ้งผันเข้า แล้วเป็นที่ชื่นชอบ ของเขาอีกคนล่ะ?

ถึงอย่างไรก็ตามหวังเสี่ยว คิดกเสมอว่า หน้าตาของตัวเธอ เองก็ไม่ได้แย่ไปกว่าหานเฟยเอ๋อตรงไหน

คิดไม่ถึงว่าเมื่อเงยหน้าขึ้น จะเห็นภาพเฉินเกอที่กำลังทาน อาหารน้ำมันเต็มปาก

ทำให้เธอผิดหวังและรังเกียจเล็กน้อยจริงๆ

ถึงอย่างไรก็ตามแล้วไอ้กระจอกนี่มันโง่มากแค่ไหน ครั้งที่ แล้วนับว่าเห็นเป็นครั้งสุดท้าย
“อ๋อ เป็นเธอนี่เอง! มา ฉันช่วยเธอชาร์จแบตให้

เงินเกอเห็นเธอตั้งนานแล้ว เพียงแค่ไม่ได้ทักทายก็เท่านั้นเอง เขาจึงใช้กระดาษทิชชูเช็ดมือ และเตรียมที่จะรับโทรศัพท์มือถือ มา

“เฮอะๆ ไม่ต้องแล้ว เพื่อนๆ ช่วยฉันหน่อย!

หวังเสี่ยวถีพูดกับนักศึกษาที่อยู่ข้างๆเฉินเกอ หลังจากซาร์จแบตได้แล้ว หวังเดี๋ยวก็มองตาขวางไปที่เฉิน เกอหนึ่งครั้ง ก่อนจะกลับไปที่โต๊ะหลัก

เห็นได้ชัดว่า เธอเกลียดเฉินเกอเป็นอย่างมาก และตอนนี้ก็ดู หมุนมากขึ้นไปอีกด้วย

สําหรับเรื่องนี้ เฉินเกอเพียงแค่ยิ้มอย่างเฉยเมย ถึงอย่างไร ก็ตามเขาก็เคยชินแล้ว ดูเหมือนว่าเขาเกิดมาพร้อมกับ คุณลักษณะที่ทำให้ผู้หญิงสวยดูหมิ่นดูแคลน เฮ้อ

“ทุกๆคน วันนี้เป็นวันที่สำคัญมากสำหรับฉัน ที่นี่ นอกจาก จะต้องขอบคุณเพื่อนร่วมชั้นที่ดูแลฉันมาโดยตลอดนั้น ยังต้อง ขอบคุณพี่ผึ้งผันของฉัน ถึงแม้ว่าเขาจะไม่มา เพราะเขาไม่อยาก ตัวตนของตัวเอง แต่บอกได้เลยว่า ถ้าหากไม่มีเขา ก็คงจะไม่มี เฟยเอ๋อในวันนี้! ”

“ฉันจะดื่มสามแก้วติดต่อกันเพื่อขอบคุณ! ทานเฟยเอ๋อ ถือแก้วไวน์แดงและดื่มมันจนหมด
ภายในห้องVIP ทันใดนั้นก็มีเสียงปรบมือต้อนรับอย่างอบอุ่น “ฉันสงสัยว่า พี่ฝังผันน่าจะชอบเฟยเอ๋อเข้าแล้ว และก็ชอบ มากๆด้วย!”

รูมเมทของท่านเฟยเอ๋อกล่าวขึ้นในเวลานี้

ประโยคนี้ค่อนข้างดึงดูดความสนใจ และก็ได้ดึงดูดสายตา ของทุกคนในทันทีอีกด้วย

“ไปๆๆ เสี่ยวเหม่ย อย่าพูดเรื่องไร้สาระ! ถ้าพี่ผึ้งผันชอบฉัน จริงๆ เขาคงจะมาเจอฉันตั้งนานแล้ว!” หานเฟยเอ๋อพูดด้วย ความรู้สึกเย็นชา ในใจเล็กน้อย

เธอถามตัวเองด้วยคำถามนี้นับครั้งไม่ถ้วน

ทําไมพ์ผิงผัน ถึงดีกับตัวเธอเองขนาดนี้?

ชอบเธอเหรอ?

ถ้าหากว่าชอบ เขาคงจะเปิดเผยตัวตนของเขาไปตั้งนานแล้ว แม้ว่าสายตาของทานเฟยเอ๋ออย่างเธอจะสูงมาก แต่ว่าพี่พึ่งผัน พี่รู้ไหมว่า พี่อยู่ในสายตาของเฟยเอ๋อ ไม่ได้เป็นคนสูงหล่อรวย ปกติที่สามารถเปรียบเทียบกับผู้อื่นได้อีกแล้ว!

หากพี่มีความชอบเฟยเอ๋อสักครึ่งหนึ่งล่ะก็ แม้ว่าเธอจะต้อง ตามจีบพี่ รอพี่ก็ตาม หานเฟยเอ๋อก็เต็มใจที่จะทำเช่นนั้น

ไม่เคยพบเจอ แต่การพิมพ์แชทคุยกับพี่ผึ้งผันนั้น ยังสามารถ ช่วยเหลือตัวเธอในยามวิกฤตได้ หัวใจที่เย็นชาของทานเฟยเอ๋อดวงนั้น ถูกทำให้ละลายไปตั้งนานแล้วและไม่สามารถกลับมา รวมตัวได้อีกต่อไป

ดังนั้นคำถามนี้ ทำให้ทานเฟยเอ๋อคาดเดาไม่ได้จริงๆ และ หัวใจของเธอก็เต้นแรง

“ฉันพูดจริงๆ ถ้าหากว่าไม่ได้ชอบเฟยเอ๋อจริงๆ เขาจะยอม ทุ่มเทให้เฟยเอ๋อมากขนาดนี้ได้อย่างไร ดังนั้นในจุดนี้แทบจะ ยืนยันได้แล้ว แต่ว่า ทุกคนก็รู้ดีว่า พี่ฝั่งฟานเป็นคนถ่อมตัว มากๆ ไม่ชอบถูกรบกวน ฉันเดาว่าความคิดของเขาก็คือ แสดง ความในใจให้เฟยเอ๋อรู้ก่อน บอกเฟยเอ๋ออย่างลับๆ ว่ามีคน หนึ่งชอบเธอมาโดยตลอดนะ จากนั้นเมื่อถึงเวลาที่เหมาะสม เขาก็จะแสดงตัวตนให้เฟยเอ๋อเห็น แล้วทั้งสองคนก็คบกัน

“โอ๊ย เสี่ยวเหม่ย น่าเสียดายที่เธอไม่ไปเขียนนิยายลึกลับ แต่การวิเคราะห์ของเธอมันสมเหตุสมผลจริงๆ อาจจะเป็นตอนที่ พวกเราจบการศึกษา วันนั้นถึงจะเป็นวันที่พี่ฝังผนสารภาพรักกับ เฟยเอ๋ออย่างเป็นทางการ และช่วงเวลานี้ เฟยเอ๋อแม้ว่าเธอจะ เริ่มทำงานแล้ว แต่ว่าห้ามเข้าใกล้กับผู้ชายคนอื่นมากเกินไป เป็นอันขาดนะ!”

หญิงสาวอีกคนก็เอ่ยขึ้นมา

“ฉันเข้าใจแล้ว!” หานเฟยเอ๋อพยักหน้า ในความเป็นจริง ตอนนี้ในใจของเธอนอกจากพี่ผึ้งผัน ก็ไม่สามารถเพิ่มผู้ชายคน อื่นได้อีกแล้ว แม้ว่าในตอนสุดท้ายจะพบว่า คุณรวยมากกว่า งผันตาม!
“ฉันไปเอาโทรศัพท์มือถือก่อนนะ!”

เพลงหนึ่งเสียง หวังเสี่ยวถวางแก้วไวน์ลง ล้วนแต่พูดกันว่า พี่ผึ้งผันชอบทานเฟยเอ๋อ ซึ่งทำให้เธอรู้สึกอิจฉาและอึดอัดในใจ เป็นอย่างมาก

ทุกคนไม่สามารถจินตนาการได้ว่า วันนั้นที่พี่ฝังผนจัดเงินทุน ใน Apps ไลฟ์สดให้ทานเฟยเอ๋อหนึ่งร้อยล้านนั้น ความอิจฉา ในใจของหวังเสี่ยวมีมากถึงขั้นไหน

อิจฉาราวกับว่าหานเฟยเอ๋อไปแย่งแฟนของเธอมาเช่นนั้น

หวังเสี่ยว เดินมาถึงด้านข้างของเฉินเกอ

“หลีกทางให้ฉันหน่อย!” หวังเสี่ยวถฉีกเสื้อผ้าของเฉินเกอไป ถึงอีกข้างหนึ่งอย่างหยาบคาย

ในใจของเฉินเกอคิดว่าผู้หญิงคนนี้เป็นบ้าไปแล้ว

จากนั้นก็อยากที่จะส่งโทรศัพท์มือถือให้กับเธอและปล่อยเธอ ออกไปอย่างรวดเร็วนั้น

แต่คิดไม่ถึงว่ามือของเฉินเกอเพียงแค่สัมผัส ก็ราวกับว่าเขา จุดดินปืน

“นายเป็นใคร นายมาแตะต้องโทรศัพท์มือถือของฉัน ดูสิว่า นายช้าขนาดไหน! นายคู่ควรที่จะแตะต้องโทรศัพท์มือถือ ของฉันเหรอ!!!”

หวังเสี่ยว ตบไปที่มือเฉินเกอ อย่างรุนแรง
“นายมีอะไรดีงั้นเหรอ นายไม่ใช่แค่ไอ้กระจอกคนหนึ่งเหรอ นายแตะต้องของของฉันทำไม! โทรศัพท์มือถือเครื่องนี้ ฉันไม่ เอาแล้ว!”

“ผลัวะ!”

หวังเสี่ยว ราวกับบ้าคลั่ง หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา แล้วก็ กระแทกลงพัน โดยทันที

ในมือยังถือไวน์แดงต่อหน้าเงินเกอ และสาดไปบนใบหน้า ของเฉินเกอโดยตรง

ภายในห้องVIP ก็เงียบลงมาโดยทันที

ทุกคนตกตะลึงไปหมดแล้ว

เงินเกอ ที่ใบหน้าเต็มไปด้วยไวน์แดง ก็ตกตะลึงด้วยเช่น

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ