“หลี่เจิ้มถั่ว? อาหล! ”

มองเห็นหลี่เจิ้นกั๋ว จวงเฉียงก็ตกใจ มาก จากท่าทางของหลี่เจิ้นกั๋วตอนนี้แล้ว เขาก็ไม่ กล้าเข้าไปทักทาย

อีกอย่างตอนนี้ จางเฉียงยังไม่หายจาก อาการตกตะลึงที่เฉินเกอทิ้งไว้ให้เมื่อครู่

“ประธานหลี่! ”

หวังเฉียงต้อนรับทันที

“เป็นไงบ้าง? คุณชายเฉินล่ะ?

หลี่เจิ้นกั๋วรีบพูด

“คุณชายเฉินขับรถไปแล้วครับ เขา กลัวว่าช้าจะไปไม่ทัน! ”

หวังเฉียงรีบพูด

“โอ๊ย แย่แล้ว! เร็ว พาผมไปสถานที่ ของคุณชายเฉิน วันนี้คุณชายเฉิน ไม่ว่ายังไงก็ เกิดเรื่องไม่ได้!”

หลี่เจิ้นถั่วพูดไป ได้เรียกให้คนเริ่ม ทยอยออกไปด้านนอก ตอนนี้เอง ตอนที่ออกไป นั้น หลี่เจิ้นกั๋วก็ส่งข้อความไปให้เฉินเกอก่อน จาก นั้นเขาก็หยิบปุ่มควบคุมสีแดงอย่างระมัดระวัง แล้วกดลงไป
ส่วนจวงเฉียงเจิ้งเซียนเซียนพวกเขา ค่างตกตะลึง

“อะไรนะ? เฉิน…คุณยายเฉิน? ” พวกเขาจะยังฟังไม่ออกได้ไง คุณชาย เฉินที่หลี่เจิ้นถั่วคนนี้พูด เหมือนว่าจะเป็นเฉินเกอ

เฉินเกอคือคุณยายเฉิน? คุณชายเฉิน

คือเฉินเกอ?

ในใจทุกคนต่างตะลึง ชื่อของคุณชาย เฉินแห่งถนนการค้าจินหลิง ทุกคนจะไม่ได้ยินได้ อย่างไร ช่วงนี้แพร่สะพัดออกไป

แต่ ใครต่างคิดไม่ถึง จะเป็น…..

ใช่! ตอนที่เฉินเกอเพิ่งเข้ามา ร้อนรน มาก พวกเขาเยาะเย้ยเฉินเกอ แต่เฉินเกอกลับไม่ สน ขับรถออกไป

และขับก็คือ ลัมโบร์กีนีLevingtonคัน

นี่คือรถของเขา!

พอคิดถึงเมื่อก่อน เฉินเกอก็เหมาห้อง อาหารเลี้ยงทุกคนที่วิลล่าสปาที่แพงที่สุด

ใจกว้างมาก!

ยังไงก็ยังไม่เข้าใจ เฉินเกอจะเป็นคุณ

ขายเฉินนั่น!
กันของจวงเฉียงเกือบจะนั่งไปที่พื้น

เขาถามพนักงานที่ปรึกษาการขาย ข้างๆอย่างไม่อยากจะเชื่อ

“คุณชายเฉิน ผู้จัดการหวังกับ ประธานหลี่พูดถึง? ใช่ชื่อเฉินเกอไหม? รถคัน เมื่อกี๊ ของเขาหรอ? “

พนักงานที่ปรึกษาการขายพยักหน้า ด้วยความเคารพ : “ใช่ พวกคุณไม่รู้จักเขา หรอ? ”

ประโยคสุดท้ายนี้แปลกๆ

ในใจยังตะลึงที่พวกคุณกล้าพูดกับ คุณชายเฉินอย่างนี้ และยังคิดว่าพวกคุณเจ๋งกว่า คุณชายเฉิน สุดท้าย พวกคุณต่างหากที่ไม่รู้จัก คุณชายเฉินเอง!

“แม่เอ๊ย!

ตอนนี้ จวงเฉียงตะลึง

เจิ้งเชียนเซียนหน้าดูแย่ยิ่งขึ้น คนที่ถูก ตัวเองดูถูก จะเป็นคนที่แม้แต่ตัวเองยังเงยคอขึ้น มองไม่ได้?

สรุปตอนนี้ พวกเจิ้งเขียนเขียน ในใจ รู้สึกคิดอะไรมากมาย มีความคิดอยากจะตาย!

“ไม่อย่างนั้น พวกเราก็แอบไปดูไหม อาจะจะเป็นชื่อซ้ำกัน? “หลี่ห้าวกับหลี่เนี่ยนพูดพร้อมกัน

มีความหลอกตัวเองนิดๆ พวกเขายังไม่ ยอมเผชิญหน้ากับความจริงตรงนี้

“โอเค ผมเห็นด้วย! ”

“ผมก็เห็นด้วย! ”

“ถ้าอย่างนั้นก็รีบหน่อย ไม่อย่างนั้น ตามไม่ทัน! “จางเฉียงเช็ดเหงื่อเย็นๆ และตามหลั ห้าวไปขับรถ!

อีกอย่างเฉินเกอ เขาขับรถไปอย่างบ้า

และยังฝ่าไฟแดงสิบกว่าครั้ง

คลัง

ในที่สุด ก็มาถึงอาคารที่ยังก่อสร้างไม่ เสร็จ หนังฝานบอก

ที่นี่ร้างมาก สร้างไปได้แค่ไม่กี่สิบชั้น ที่ร้างเพราะเป็นปัญหาด้านโครงสร้าง

เพราะด้านหลังตึกนี้ คือจุดบรรจบกัน ของปลายน้ำคูน้ำเมืองจินหลิง

นํ้าไหลไว

เดิมทีรากฐานดั้งเดิมของอาคารนี้ มี ระยะห่างจากแม่น้ำ แต่เนื่องจากการพังทลาย ของดิน ทำให้ริมน้ำใกล้จะมาถึงตัวอาคารด้าน ล่าง

เลยกลายเป็นตึกอันตราย ต้องหยุดลง!

ที่นี่ เมื่อก่อนเฉินเกอเคยเห็นในข่าว “เฉินเกอ! คิดไม่ถึงว่าจะมาถึงไว

ขนาดนี้! ”

ในตอนนี้เอง บนตึกก็มีเสียงพูดออกมา เป็นหนิงฝาน มองลงมาที่เฉินเกอ

เฉินเกอเต็มไปด้วยความโกรธ ไม่พูด อะไร แต่วิ่งขึ้นไปด้านบนสุดของตึก

หนิงฝานยังคงสวมหมวกแก๊ป แค่เขา ในตอนนี้ ดูมืดมนมากขึ้น แน่นอน ดูแข็งแรง ขึ้น ไม่โกนหนวด ยิ่งเหมือนคนเถื่อน

ส่วนข้างๆเขา ก็คือซูมู่หานที่ถูกเขามัด ไว้แน่นๆ และยังใช้เทปกาวปิดปาก

“อื้ออื้ออื้อ…..

ซูมู่หานส่ายหน้าให้เฉินเกออย่างบ้า คลั่ง ประมาณว่า ทำไมคุณโง่ขนาดนี้ มาทำ อะไร! รีบไปซะ!

“ปล่อยเธอไป คุณต้องการเงินเท่าไหร่ ผมจะให้คุณหมด! “เฉินเกอพูดอย่างเยือกเย็น

“ฮ่าๆๆ เงิน? เฉินเกอ คุณคิดว่าเงิน สามารถแก้ไขทุกอย่างได้หรอ? ผมจะบอกให้ ตอนนี้ผมเกลียดงินแล้ว แต่แน่นอน ว่าเกลียดคุณ เฉินเกอมากกว่า ตอนนี้ผมไม่ต้องการอะไรทั้งนั้นแค่อยากได้ชีวิตของคุณ! ‘

“ถึงวิธีนี้ไม่ดีเท่าไหร่ แต่ ผมพอใจก็พอ เบเกอ คุณชายเฉิน! ก่อนหน้านี้ผมคุยกับแฟน คุณถึงได้รู้ว่า แฟนคุณไม่รู้ตัวตนที่แท้จริงของ คุณ! ”

เฉินเกอรู้สึก ตอนนี้ตัวเองเผชิญหน้า กับคนที่ไร้สติ

หนิงผ่านคนนี้ เมื่อก่อนมีเงิน ยโสโอหัง เหยียบย่ำคนอื่น

แต่ไม่มีเงิน จึงทําให้เขากลายเป็นแบบ

“ซูมู่หาน วันนี้ผมจะบอกคุณ ที่ยืนอยู่ ตรงหน้าคุณนี้ ไม่ใช่คนจน แต่เป็นคนรวย ไม่สิ เขาเป็นถึงมหาเศรษฐีของประเทศ ทั้งถนนการค้า จนหลัง ต่างเป็นของเขา เฉินเกอ! ”

ซูมู่หานฟังจบ ก็จ้องไปอย่างตาโต

เธอทายออกนานแล้ว แต่คิดไม่ถึงว่า

จะจริง

พูดแบบนี้ คนที่คอยช่วยครอบครัวตัว เอง ก็คือเฉินเกอ!

“หนิงผ่าน ผมว่าทางที่ดีคุณปล่อยเธอ ไป ถ้าปล่อยเธอ ผมเอาเงินให้คุณได้ ไม่อย่างนั้น คุณจะเสียใจภายหลัง!
“เสียใจภายหลัง? า า า เ นกอ เมื่อก่อนผมคิดว่ามีเงินน่ะได้ แต่ตอนนี้ ผมจะให้ คุณรู้ มีเงินไม่ใช่ทุกอย่าง! ปล่อยเธอไป ไม่มีทาง หรอก! ผมจะให้คุณเห็นเธอตายกับตา! ‘

พูดจบ อารมณ์ของหนิงผ่านก็เสียการ

ตอนนี้จับซูมู่หานไว้ ก็อยากโยนซูมู่

ควบคุม

หานลงไป

พิมพิมพึ่บ! ”

ในตอนนี้ บนท้องฟ้ามีเสียงดังออกมา

กังวลและร้อนใจ

จากนั้น หนิงผ่านที่ตีโพยตีพาย ก็จ้อง

ไปอย่างตาโต

ที่แม้แต่เฉินเกอก็ตะลึง

เพราะรอบๆ ตัวอาคารนี้ มี

เฮลิคอปเตอร์สีดำปรากฏอยู่สีดำยี่สิบถึงสามสิบ

ล่า

แพร่ออกอย่างรวดเร็ว ล้อมไปทั่ว

อาคาร

อีกอย่าง เฮลิคอปเตอร์มีตาข่ายออกมา ขนาดใหญ่ รวมไว้ด้วยกัน

ฉากนี้อลังการมาก

ตอนนี้ดูแล้ว ถ้ากระโดดลงไปจากตรงนี้ จะต้องตกลงไปที่ตาข่าย

“เฉินเกอ! คุ……….

มองฉากนี้ เลือดไหลออกจากปาก

หน่งผ่าน

รวยไม่ใช่ทุกอย่าง ตอนนี้หนิงผ่าน เรียนรู้ถึงสิ่งนี้ได้แล้ว

เขาอยากใช้ประโยคนี้ ยืนยันไปที่ลูก

คนรวยอย่างเฉินเกอ

คิดไม่ถึง แบบนี้ก็ได้?

เฮลิคอปเตอร์ยี่สิบกว่าลำ? ตั้งแต่ที่ เฉินเกอออกมา จนถึงตอนนี้แค่ยี่สิบนาที ตั้งแต่ที่ ตัวเองโทรมายันตอนนี้ ก็แค่สี่สิบนาที เขาไปรวบรวมเฮลิคอปเตอร์มาเยอะ ขนาดนี้ได้ไง?

ตอนนี้อย่าว่าแต่กระโดดลงไป ตาข่าย นี้ล้อมอยู่รอบๆ คุณอยากตายก็ตายไม่ได้!

ส่วนเฉินเกอก็อึ้ง

เขาคิดไม่ถึง ได้รับข้อความ หลี่เจิ้นถั่ว บนถนนเมื่อกี้จะมีประโยชน์ขนาดนี้

“คุณชายเฉิน! อย่าใจร้อนเด็ดขาด แค่เวลาจะช้าไปสามสิบนาที แค่สามสิบนาที จะ ต้องไม่เป็นไร! “

หลี่เจิ้นถั่วทำเรื่องอะไรก็เป๊ะมาตลอด
จึงไม่จำเป็นต้องโกหกตัวเองในเวลานี้ ดังนั้นเฉินเกอเลยเชื่อ

ดังนั้นยันตอนนี้ เฉินเกอ ผ่านไปสี่สิบ

กว่านาทีแล้ว

เฉินเกอก็ไม่อ่อนแอเกินไป!

แต่เขาคิดไม่ถึง หลี่เจิ้นถั่วที่บอกไม่ เป็นไร ก็จัดการเฮลิคอปเตอร์มาให้ตัวเองยี่สิบ

ล่า?

เล่นใหญ่อย่างนี้ จนเฉินเกอตกใจ

“ฮือ! ”

ส่วนตอนนี้ หนิงผ่านที่ตะลึงก็ร้องอย่าง เวทนา จับคอตัวเองล้มลงไปที่พื้น สั่นไปทั้งตัว

แต่ตายังแดงเพราะความโกรธ มอง เฉินเกออย่างไม่เต็มใจ

จากนั้น เฮลิคอปเตอร์ก็หยุดที่ด้านบน

อาคาร

จากนั้นหลี่เจิ้นกั๋วรีบลงมาจากบน เฮลิคอปเตอร์

“คุณชายเฉิน คุณทําผมตกใจ! ”

หลี่เจิ้นกั๋วรีบพูด ตกใจจริงๆ

แต่เฉินเกอยังคงรีบแกะมัดซูมู่หาน

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ