บทที่606 ฉันเป็นของคุณ ลูกก็ด้วย หนีไปไหนไม่ได้ หรอก

ลู่เหวินซูโดนด่าซะเละเลยตบหน้าตัวเองไปทีนึง“โทษ ที่แกพูดไม่เป็นละกัน!

หลี่ซูเจ่หัวเราะไปทั้งตัว

ตอนดึกลูกมีพี่เลี้ยงดูแล ลู่เหวินซูพาหลี่ซูเจ๋ไปนอน

“ชื่อลูกคุณคิดหรือยัง? “เอนในอ้อมกอดชายหนุ่ม หลี่ ซูเจ๋ถาม”แม่ให้เราตั้งชื่อลูกกัน”

ลู่เหวินซูลูบผมหล่อน แปปนึงถึงพูด : “ไม่งั้นก็นาม สกุลหลี่ละกัน”

หลี่ซูเจ๋เงยหน้าไปมองเขา

“รออีกพักนึงจัดการเสร็จ ผมจะเอาสองสามบริษัท เปลี่ยนเป็นชื่อคุณ ต่อไปค่อยให้เขาดูแลเอง ทางพี่น้อง พวกนั้นจะต้องมีคนดูแลตลอด”

หลี่ซูเจ๋นิ่งไปแปปนึง ทันใดนั้นก็เอาหัวเข้าไปซุกใน อ้อมแขนชายหนุ่ม”ไม่เอา……

“ทำไมไม่เอาล่ะ? ”

“คุณพิจารณาเองของคุณแต่จะเมินแม่ไม่ได้ ก็ นามสกุลลู่ไปแล้วให้แม่เลี้ยง”หลี่ซูเจ๋พูด”ต่อไปมีลูกสาวก็นามสกุลหลี่ ให้หล่อนดูแลพี่น้อง”

“จะคลอดอีกเหรอ? “ลู่เหวินซูชอบเด็ก แต่พอเขา คิดถึงเสียงร้องโหยหวนนั่นก็ขนลุก”ไม่ต้องคลอดอีก หรอก ผมไม่อยากให้คุณเจ็บ”

หลี่ซูเจ๋จับแก้มเขาพูดด้วยรอยยิ้ม : “คุณคิดเพื่อฉัน ขนาดนี้ ฉันดีใจจริงๆ แต่ว่าท้องแรกคลอดไวขนาดนี้ ท้องสองก็ไม่เจ็บหรอก”

หล่อนหรี่ตาจ้องชายหนุ่ม “คลอดอีกหนึ่ง! แต่คุณ อย่ามีเล่นแง่นะ เข้าใจไหม? ”

“โอเคโอเค ค่อยว่ากัน”ลู่เหวินซูต้องประนีประนอม

ไม่ประนีประนอมไม่มีทาง เขาเองก็มีความคิดเห็น ด้วย ภรรยาตัวเองไม่ควรจริงจัง

ลูกของลู่เหวินซูกับหลี่ซูเจ๋ครบเดือนก็เลือกจัดที่โรง แรมเหม่ยซินและเชิญเพื่อนทั้งสองฝ่ายมาด้วย และยัง มีลูกค้าที่สำคัญของบริษัท มีประมาณหกโต๊ะ

เดือนกว่านี้ส้งจิ้งเหอพักฟื้นได้ดี

หล่อนกับวี่เหวินถิงพาฉางผิงมาร่วมงานครบเดือนของ หวยและให้ของขวัญชิ้นใหญ่
พอรู้ชื่อของเจ้าเด็กนี่ถังซินก็ถามหลี่ซูเจ๋”เธอตั้งเอง หรือว่าเขาตั้งเนี่ย? ” ”

“ฉันเอง”

ถังซินรีบทำเสียงในลำคอ”คิดแล้วเชียว คนแบบนั้นจะ ตั้งชื่อลูกดีๆได้ไง!

ส้งจิ้งเหอพูดอย่างยิ้มๆ”เธอสองคนยังไม่คืนดี? ”

“ไม่มีทางคืนดี! “ถังซินดื่มน้ำผลไม้ไปอีกนึง หน้าเย็น ชาพูดออกไป“กล้าตีฉันและยังพาตัวเพื่อนรักฉันอีก ความเกลียดชังทั้งเก่าและใหม่นี้เพียงพอที่จะให้ฉันเอา เขาใส่บัญชีดำตลอดไป”

ฉางผิงเดินผ่านมาพอดี พอได้ยินถังซินพูดแบบนี้ก็ แอบไปหาพวกลู่เหวินซูแล้วเล่าให้พวกเขาฟังและยัง มองลู่เหวินซูอย่างจริงจัง“อาสี่เข้าใจไหม? ”

ลู่เหวินซูลูบจมูก“ตอนนี้อาต้องไปขอโทษหล่อนเห รอ?

“เปล่า”ฉางผิงส่ายหัวแล้วพูดออกไป: “ก็แค่อย่าไป ลองดีกับผู้หญิง ผู้หญิงแค้นฝังใจ”

พวกเขาขึ

งานเลี้ยงครบหนึ่งเดือนจบลงตอนประมาณสองโมง กว่า ลู่เหวินซูออกไปส่งแขก
เห็นมู่เฉินหย่วนพาถังซินเข้ามาลู่เหวินซูก็เข้าไปพูด กับถังซินอย่างจริงใจ: “เมื่อก่อนผมไม่ดีเอง ผมขอโทษ อย่าเป็นเพราะเรื่องของเราสองคนแล้วไปไม่โอเคกับ สาวสวยก็พอ”

“ฉันโอเคกับสาวสวย อย่ามาคิดว่าตัวเองสําคัญซะ หน่อยเลย”ถังซินยิ้มอ่อน น้ำเสียงอ่อนโยน วันไหนหย่า กันมาบอกฉันเลยฉันจะรับหล่อนมาอยู่ที่บ้านเอง”

มุมปากลู่เหวินซูยกขึ้น

ผู้หญิงคนนี้ปากร้าย วันนี้เป้นวันที่ลูกชายเขาครบ เดือนด้วยซ้ำ สมควรพูดแบบนี้เหรอ?

มู่เฉินหย่วนขำเสียงทุ้มอยู่ข้างๆ ในฐานะเพื่อนรัก ไม่ ได้พูดอะไรแทนลู่เหวินซู จนกระทั่งถังซินพูดจบก็ลาก หล่อนออกไป ทำให้ลู่เหวินซูโกรธจนพูดไม่ออก

พอขึ้นรถมู่เฉินหย่วนก็เอื้อมตัวไปคาดเข็มขัดให้หญิง สาวแล้วพูดชิลๆ“คุณลืมแล้วเหรอ? ”

“หือ? “ถังซินก้มลงมองโทรศัพท์ตอบผู้ช่วยไป“เรื่อง อะไร?

เห็นหล่อนออกมาจากโรงแรมก็เอาแต่คุยเรื่องงาน ไม่ มองตัวเอง มู่เฉินหย่วนเลยดึงโทรศัพท์หล่อนมาแล้ว เอื้อมตัวหน่อยๆ

ถังซินขมวดคิ้วนิดๆเอื้อมไปจูบเขา
เห็นชายหนุ่มยังคงไม่ขยับถังซนเลยจูบอีกที”นี่ ได้คืบ จะเอาศอก รถยังอยู่ข้างถนนนะ!

“พี่ใหญ่กับพี่สะใภ้ต่างจดทะเบียนกันละ ไม่รู้เห รอ? “มู่เฉินหย่วนจับคางที่ป่องๆของหล่อน“พอคุณได้ อเล็กซ์เลียร์มาก็ยุ่งกว่าผมอีก ไม่สนเรื่องสำคัญเลยเห รอ? ”

ถังซินตอบรับไป ยื่นมือไปโอบคอเขาแล้วพูด เอาใจ“ฉันว่าเราแบบนี้ก็ดีแล้วนะ ฉันเป็นของคุณ ลูกก็ เป็นของคุณ ไปไหนไม่ได้หรอก”

“ลองคิดดูนะ ถ้าเราจดทะเบียนกัน พวกเขาค้นข้อมูล ดูก็รู้ว่าคุณแต่งงานแล้ว เมียคือใคร มีผลกระทบกับคุณ แค่ไหน อีกอย่าง หุ้นส่วนของอเล็กซ์เลียร์ก็จะรู้ว่าเรา แต่งงานกันแล้ว ไม่รู้ว่าจะใช้วิธีไหนบังคับให้ฉันขาย หุ้น!

ถังซินนึกว่าคิดไม่เลวก็ถามชายหนุ่ม“สามี ฉันว่าตอน นี้ดีสุดแล้ว คุณว่าไง? ”

ชายหนุ่มไม่พูดเอาแต่จ้องหล่อน

ถังซินถูกสายตาแหลมคมของเขาจ้องก็ขนลุก เอื้อม ไปจูบเขาอีกครั้ง”สามีพูดสิ ถ้าคุณคิดว่าไม่โอเค เราก็ มาปรึกษากัน..….…..
“ดีแล้ว แล้วแต่ภรรยามู่เลย”มู่เฉินหยวนปัดมือ หญิงสาวออก กลับไปนั่งที่นั่งคนขับแล้วขำอย่างเย็น ชา: “ภรรยามคิดรอบคอบดี ต้องเจ๋งอยู่แล้ว!

ถังซินได้ยินก็รู้สึกผิดปกติไป หันไปมองเขา”สามี

โกรธเหรอ? ”

“คุณคิดมากไปแล้ว ผมไม่โกรธเพราะเรื่องเล็กๆนี่

หรอก”

ถึงมู่เฉินหย่วนพูดแบบนี้ แต่ตั้งแต่ขับรถกลับไปถึง บ้านก็ไม่พูดอะไรกับถังซินอีก

ก่อนนอนทุกคืนจะคุยกับหล่อน กอดหล่อน แต่ตอนนี้ กลับไปทำงานที่ห้องจนถังซินหลับไป ช่วงตีหนึ่งตีสอง ถึงกลับห้องมานอน

สงครามเย็นวันที่สี่ในที่สุดถังซินก็ทนไม่ไหว

ตอนเช้าหล่อนไปหาคุณแม่ถังแล้วฟ้องกับคุณแม่ ถัง: “เขาเกินไปจริงๆ หนูไม่ได้บอกจะไม่จดทะเบียน ก็แค่เลื่อนไปอีกปีสองปีก็ได้มาทำเย็นชาใส่หนู น่า รำคาญ!

“เฉินหย่วนก็คิดเพื่อลูกไง ยังไงเด็กก็โตแล้ว”คุณ แม่ถังเอาชาดอกไม้ให้ถังซิน“อีกอย่างเขาอายุไม่น้อย สามสิบสองแล้วนะ”
“แค่สามสิบสองเอง? วันเกิดก็ยังไม่ถึง”ถังซินเปิด โทรศัพท์มาดู จากนั้นก็เบิกตาโต”พระเจ้า วันนี้เป็นวัน เกิดเขา! ทำไมบันทึกถึงไม่แจ้งเตือนหนูนะ?

หล่อนเปิดบันทึกก็ไม่เห็นข้อมูลวันเกิดของมู่เฉิน หย่วน

อีกพักนึงถึงนึกได้ว่าบันทึกไว้เยอะมาก เมื่อหลายวัน ก่อนเลยล้างไป น่าจะลบไปอย่างไม่ตั้งใจ

คุณแม่ถังส่ายหัว ลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำ

พอออกมาในมือคุณแม่ถังก็มีทะเบียนบ้านหลายฉบับ หล่อนยื่นให้ถังซิน”ลูกมาหาเช้าขนาดนี้ พูดกับแม่ตั้ง เยอะ เพื่อมาเอานี่เนี่ยนะ? ”

“ที่ไหนล่ะ เขาเกินไปจริงๆ เย็นชาใส่หนู แม่เป็นแม่ หนู หนูน้อยใจก็ต้องอยากมาฟ้องแม่สิ”ถังซินพูดไปก็รีบ ยัดทะเบียนใส่ในกระเป๋าไปด้วย “ขอบคุณแม่นะที่เอา ทะเบียนบ้านให้หนู!

ลูกสาวที่ตัวเองเลี้ยงเอง คุณแม่ถังจะไม่รู้ว่าหล่อนคิด อะไรได้ไง?

คุณแม่ถังพูดอย่างยาว: “ยินยิน แม่รู้ว่าลูกรู้สึกผิด กับ## งานก็หนัก แต่ลูกก็ต้องดูแลใส่ใจครอบครัว เล็กๆของลูกด้วย เฉินหย่วนรักหนู ดังนั้นเรื่องบาง เรื่องเลยเผด็จการลูกแบบนั้น เผด็จการครั้งสองครั้งก็ พอแล้ว พูดมากไปเขาก็จะล้าได้
ถังซินเข้าใจเข้าไปกอดคุณแม่มู่ : “หนูรู้ แม่หนูไป ก่อนนะ อีกเดี่ยวแม่ต้องไปบ้านตระกูลมู่นะ วันนี้วันเกิด เขา ทุกคนต้องร่วมฉลองกับเขาต้องคึกครื้นหน่อย!