ฉันเป็นสุดที่รักของประธานมู่! ?

บทที่ 326 ผู้ชายที่สกปรกเลวทรามต่ำช้า



บทที่ 326 ผู้ชายที่สกปรกเลวทรามต่ำช้า

“หลายครั้งที่อารมณ์ของเขาตื่นตัว ทำให้เขาอ้วกเป็น เลือดและเป็นลมสลบไป คุณหมอให้เขาพักฟื้น และจะ ยังสามารถมีชีวิตได้อีกหนึ่งปี แต่เขาไม่ยอม ไปเที่ยวที่ ประเทศญี่ปุ่นไม่ใช่ว่าเธอได้ไป ทั้งหมดเป็นสิ่งที่เขาทำ ขึ้นมา เขาบอกว่าอยากที่จะเจอเธอ”

หลี่ซูเจ๋รู้สึกเศร้าในใจ แทบจะพูดต่อออกมาไม่ไหว “บนเรือสําราญ เขาก็อ้วกเป็นเลือดอีกครั้ง ฉันได้ยินจง เซิงบอกว่า เขาอาจจะอยู่ได้ไม่ถึงสามเดือน…

“ฉันรู้มาจากลู่เหวินซูว่า Ixoraยังเหลือเก็บไว้อีกห้าต้น เย่นจิ่งเหนียนกำลังทำการทดลอง แต่หลินเฉิงจี่ไม่ให้ จงเชิงไปเอา เขาบอกว่าไม่มีประโยชน์อะไรแล้ว “

“ถังซิน เธอไม่รู้ว่าหลินเฉิงจี่รักเธอมากขนาดไหน” หลี่ ซูเจ๋น้ำตารินไหล “แม้แต่การแย่งชิงอเล็กซ์เลียร์กับจี้ เจียจื้อ ทั้งหมดนี้ก็เพื่อเธอ เขาได้ซ่อนความรู้สึกของตัว เองไว้สุดลึก”

“ไม่ต้องพูดแล้ว ไม่ต้องพูด!” ถังซินเอามือกุมจับที่ หัวใจ

ในนั้นเจ็บปวดเหลือเกิน คล้ายกับโดนมีดกรีด ความ จริงเหล่านี้และความรักของผู้ชายคนนั้นทำให้เธอแบก รับไว้ไม่ไหว

ทำไมเขาถึงได้โง่ขนาดนี้นะ!
เลิกก็คือเลิกแล้ว ทำไมถึงยังอยากทำเรื่องพวกนั้นอีก ยังอยากที่จะกลับมาหาเธอหรอ?

ถังซินร้องไห้ไม่ออกอีกแล้ว น้ำเสียงสะอึกสะอื้น “ทำไมเธอถึงอยากมาหา ทำไมถึงพูดเรื่องพวกนี้กับ ฉัน….ทําไมพวกเธอถึงเอาเรื่องราวที่โหดร้ายทั้งหมด พวกนี้มาบอกฉันในวันเดียวกัน?”

“ฉันไม่อยากรู้ ฉันไม่อยากรู้อะไรทั้งนั้น” เธอทิ้งตัวลง ไปนั่งยองและกอดตัวเองไว้

เธออยากที่ไปเรียนต่างประเทศและไม่ต้องรู้จักหลิน เฉิงจี๋ กลับประเทศมาก็ไม่ต้องเข้าทำงานที่บริษัทมู่ซื่อ ไม่ได้แต่งงานกับมู่หยางซิว มู่หยางซิวไม่ได้นอกใจ และ เธอจะได้ไม่รู้จักมู่เฉินหย่วน!

หลี่ซูเจ๋ไม่ได้เอ่ยอะไรออกมาอีก นั่งยองลงไป และอยู่ เงียบๆเป็นเพื่อนเธอ

ถังซินเอาหัวซุกไปที่เข่า ไหล่สั่นเครือเล็กน้อย หลัง จากผ่านไปสักครู่ เธอจึงเงยหน้ามองหลี่ซูเจ๋ และเอ่ย ถามเธออย่างเสียใจและไร้เรี่ยวแรง “ตอนนี้เขาอยู่ ที่ไหน?”

นี่เป็นจุดประสงค์ที่ฉันมาหาเธอ หลี่ซูเจ๋หลับตาลง และพูดอย่างหนักแน่น “พี่ชายของหลินเฉิงจี่ได้ให้ เอกสารข้อมูลเขาฉบับหนึ่ง บอกเขาว่าแม่ของเขายังมี ชีวิตอยู่ ให้เขาสละสิทธิ์การสืบทอดมรดกของอเล็กซ์ เลียร์”
“แม่ของหลินเฉิงจี๋แต่งงานกับโมมอยคางผิง เขากับ โมโมยเหม่ยซีเป็น…พี่น้อง เขามาเมืองหนานเฉิงเพื่อมา พบแม่ของเขานั่นก็คือโมมอยอี้ แต่กลับถูกโมมอยอี้ใช้ มีดแทงไปสิบครั้ง”

ในขณะนั้นถังซินแทบจะหยุดหายใจ เธอคว้าจับที่เสื้อ หลี่ซูเจ๋อย่างแน่น

“เขาไปไหนแล้ว!”

“ฉันไม่รู้” หลี่ซูเจ๋เอ่ยขึ้น “เขาเพียงแค่โทรศัพท์หาจง เซิง ให้เขาแจ้งให้ตำรวจทราบ ว่าให้ปิดเรื่องนี้ไว้ จาก นั้นเขาก็ขาดการติดต่อ จงเซิงเอาคนทั้งหมดค้นหาแล้ว สองวัน แต่ก็หาเขาไม่เจอเลยสักที่ สุดท้ายเขาทำได้ เพียงโทรศัพท์มาหาฉัน ให้ฉันมาหาเธอ และบอกว่าเธอ จะต้องรู้แน่ว่าหลินเฉิง อยู่ที่ไหน

“ที่แท้วันที่จงเซิงโทรศัพท์มาหาฉัน หลินเฉิงจี๋ก็ได้ไป หาโมมอยอี้แล้ว” ริมฝีปากของถังซินสั่นเครือ โบแนร์ ฉกฉวยโอกาสผูกมัดเอาตัวโมมอยอี้ไว้ข้างกายเขา โม มอยอี้ต้องไม่ชอบลูกคนนี้อย่างแน่นอน ดังนั้น ดังนั้น…. เขาอยู่ไหน? เขาจะไปไหนได้?

ถังซินร้องห่มร้องไห้จนสะอึกสะอื้น และใช้แรงจับ แขนหลี่ซูเจ๋ไว้แน่น คล้ายกับกำลังถามเธอและถามกับ ตนเอง “สุขภาพร่างกายแบบนั้นของเขา เธอบอกฉัน ทีว่าเขาสามารถไปไหนได้? เธอบอกฉันมาหน่อยได้ มั้ย.….……..
หลี่ซูเจ๋ตาแดงก่ำและได้พูดปลอบโยนเธอ นว่า “เขา ไม่เป็นไรหรอก เธอก็รู้ว่าเขาชอบเธอขนาดไหน เขา บอกว่ายังมีของขวัญที่ยังทำไม่เสร็จอยากจะมอบให้ เธอ เขาจะต้องไม่ทิ้งเธอไปอย่างแน่นอน”

“ฉันอยากไปตามหาเขา ที่ไหนก็ได้ ฉันอยากจะไปหา ทุกที่” ถังซินลนลานจนผลักหลี่ซูเจ่ออกและอยากที่จะ ยืนขึ้น แต่เป็นเพราะนั่งอยู่นานเท้าจึงเจ็บทำให้ถังซิน เกือบจะล้มลงไป

หลี่ซูเจ๋อยากที่จะช่วยประคองเธอ แต่เธอกลับดึงมือ ออกอย่างแรง และเดินซวนเซออกไปทางด้านนอกโรง พยาบาล

ถังซินโบกรถแท็กซี่นั่งออกไป เธอยังคงร้องไห้โฮ อย่างหนัก และก็ไม่รู้ด้วยว่าร้องเพราะอะไร หยาดน้ำตา ได้ไหลหยดลงไปที่บนหน้าจอโทรศัพท์ ซึ่งทำให้หน้า จอเต็มไปด้วยน้ำตาของเธอ

เธอต่อสายโทรศัพท์หาหลินเฉิงจี้ครั้งแล้วครั้งเล่า

ไม่สามารถติดต่อได้

ไม่สามารถติดต่อได้

และก็ยังคงไม่สามารถติดต่อได้!

เธอจึงต่อสายโทรศัพท์ไปหาจงเซิงอีกครั้ง แต่ว่าไม่มี คนรับ หรือว่าจงเซิงไม่อยากรับสาย
หลังจากที่มาถึงบริษัทหลินเฉิงจี่ ถังซินรีบลงรถอย่าง ว่องไวและวิ่งเข้าไปด้านในโดยในระหว่างทางได้ชน กระแทกกับคนที่อยู่ด้านข้าง ทำให้กาแฟสาดโดนทั้งตัว เธอ แต่เธอก็ไม่หันกลับไปมองแม้แต่วินาทีเดียว

เธอเอ่ยถามแผนกต้อนรับด้านหน้า “ประธานของพวก เธอ…ฮาน หลินเฉิงจี่มาหรือยัง?”

ถังซินทำให้แผนกต้อนรับด้านหน้าตกใจกลัว และพูด ตอบอย่างอึกอัก “ประธานหลินไม่ได้เข้ามานานแล้วค่ะ มีแต่รองประธานอยู่ อยากให้ฉันช่วยนัดล่วงหน้าไว้มั้ย คะ”

เขาไม่อยู่

ใช่แล้ว พอคิดดูแล้วเขาไม่น่าจะมาที่นี่

ถังซินจึงรีบเร่งออกไปโบกรถแท็กซี่อีกครั้ง พยายาม คิดอย่างสุดชีวิตว่าหลินเฉิงจี่เคยไปที่ไหนในเมืองหนาน เฉิง เธอจึงโบกรถแท็กซี่ไปตามสถานที่นั้นๆ

เธอตามหาตั้งแต่กลางวันจนถึงตอนค่ำ ร้องไห้จน น้ำตาแห้งไปจนหมดแล้ว เท้าก็โดนรองเท้าส้นสูงสีจน เป็นเลือด

อยู่ที่ไหน

ร่างกายเขาเป็นแบบนั้น จะไปที่ไหนได้?
ถังขึ้นมองไปที่สึกอันสูงระฟ้าที่อยู่รอบๆ เปา มัน รถวิ่งสวนกันไปมาอย่างไม่ขาดสาย เห็นคน เป็นไปด้วยความรีบเร่ง กำลังยิ้มหัวเราะ เรียกว่าโศก แต่ในนั้นล้วนแล้วแต่ไม่ใช่คนที่เธออยากจะตามหา

เธอจึงยืนอยู่ตรงนั้น และมองดูสิ่งรอบข้างทั้งหมด เสียงดังที่อยู่ข้างหูค่อยๆเบาลง จนสุดท้ายก็หายไป

ในเวลานี้ เธอจึงสงบสติลง

พี่ชายของหลินเฉิงคนนั้นชื่ออะไรนะ ไซลล์ อเล็กซ์ เสีย หรอ?

เขาเป็นคนสืบได้ก่อนแล้วว่าโมมอบขี้หนีออกมาจาก เพลิงไฟและถูกโมมอบคางผิงช่วยไว้อย่างนั้นเหรอ? เขา รู้อยู่แล้วใจมั้ยว่าหลินเฉิงกับโมโมยเหม่ยซีเป็นพี่น้อง กัน ดังนั้นจึงให้โมโมยเหม่ยสอดแทรกเข้ามาอยู่ใกล้ ชัดหลินเฉิง

เขาอยากจะเห็นพี่น้องทำร้ายฆ่าฟันพวกเดียวกันเอง

ข้อมูลที่เขาได้รับทำไมถึงละเอียดขนาดนี้ ถ้าอย่าง นั้นจะรู้มั้ยว่าโมมอยอี้มีสามี มีลูก? รู้มั้ยว่าลูกของโมมอ ยอี๋คนนั้นคือมู่เฉินหย่วน จะรู้มั้ย?

คำถามมากมายได้ผุดขึ้นมาจากหัวของถังซินอย่าง รวดเร็ว ผู้ชายที่ชื่อไซเลส์-อเล็กซ์เลียร์คนนั้น ทำให้เธอ รู้สึกหวาดกลัวในใจ ชาไปทั้งก้นบึ้งของหัวใจ
ผู้ชายคนนี้เป็นเหมือนปีศาจร้าย

เขาชอบแอบวางแผนอยู่ในที่ลับ น่าจะรู้เรื่องทุกอย่าง แน่นอน เกลียดหลินเฉิงจี่ แต่ก็ไม่อยากฆ่าให้เขาตาย ไปอย่างง่ายๆ จึงอยากที่จะค่อยๆบอกความจริงกับเขา และให้เขาทุกข์ทรมานใจตาย

ทันใดนั้นในหัวของถังซินก็มีภาพเค้าโครงของผู้ชาย คนหนึ่งออกมา มีลักษณะผมทองตาสีฟ้า บนใบหน้ายิ้ม อย่างไม่มีสิ่งใดขาดตกบกพร่องให้จับผิดได้ สายตา เต็มไปด้วยความทระนง

ในงานเปิดประมูลครั้งที่แล้ว เขาเป็นผู้ชายที่เธอ คุยด้วยอย่างกะทันหัน เขาพูดภาษาจีนได้อย่าง คล่องแคล่ว

ชื่อว่าจี้เจียจื้อ

ก่อนที่เธอจะออกไป จี้เจียจื้อพูดออกมาเบาๆหนึ่ง ประโยค “ในอีกไม่กี่วันข้างหน้านี้ผมจะเอาของขวัญ อย่างหนึ่งมอบให้คุณ”

ของขวัญอะไร?

ถังซินจำได้ขึ้นมาทันทีว่าหลังจากที่ออกมาจากงาน ประมูล ก็ได้รู้ว่าคุณแม่ถึงหกล้ม จึงไปดูกล้องวงจรปิด ที่ห้องสมุด วีแชทของเธอได้ถูกลงทะเบียนไปแล้วหนึ่ง ครั้ง จากนั้น เฉินหยวนก็เกิดปัญหาที่คลับ บอกว่าได้ รับข้อความจากเธอจึงได้มาหา
เกาพินถึงบอกว่าได้รับคำสั่งจากหลินเฉิงจี แต่ว่าหล่น เฉิงจี่ไม่น่าจะทำเรื่องพวกนี้

หรือว่า…นี่คือของขวัญจากจี้เจียจื้อ

เมื่อจัดการความสงสัยได้อย่างชัดแจ้ง หลังจากรวม ทุกเรื่องเข้าด้วยกัน ถังซินจึงหวาดกลัวขึ้นมาทันที ที่แท้ คนที่ทำเรื่องพวกนี้คือจี้เจียจื้อ ผู้ชายที่พูดภาษาจีนได้ อย่างคล่องแคล่วก็คือพี่ชายของหลินเฉิงจี๋ ไซเลส์-อ เล็กซ์เลียร์!

เขาได้มาเมืองหนานเฉิงนานแล้ว ในตอนนั้นก็ตั้งใจ ไปงานเปิดประมูลเป็นพิเศษ เขาทักทายเธอ และพูด ประโยคนั้นออกมา เพราะว่าเขาได้จัดการทั้งหมดไว้ แล้ว รอเพียงแค่ดูละครที่กำลังจะฉายต่อไป

ละคร? ยังต้องให้ใครดูอีก?

ภาพเหตุการณ์ที่มู่เฉินหย่วนดึงรื้อกล้องวงจรปิด ปรากฎขึ้นมาในหัวของเธอ เธอค่อยๆหายใจแรงขึ้น เรื่อยๆ และกำหมัดอย่างแน่น ออกแรงจนเล็บจิกเข้าไป ในเนื้อฝ่ามือ

เธอไม่มีความรู้สึกเจ็บแม้แต่นิดเดียว

คงจะให้หลินเฉิง เป็นคนด

เธอจะต้องฆ่า ไซเลส์-อเล็กซ์เลียร์อย่างแน่นอน ไอ้ ผู้ชายที่สกปรกเลวทรามต่ำช้าและโรคจิต!


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ