ตอนที่ 12 งานเลี้ยงวันเกิดครบเดือน

เมื่อถังซินกำลังขาดสติ เสียงน้ำในห้องอาบน้ำก็ค่อยๆ หยุดลง เสียงเดิน ตึงๆ กำลังออกมา เธอรีบนำมือถือใส่กลับเข้าไปในกระเป๋า แกล้งทำเป็นกำลังเก็บ เสื้อผ้า

“คุณทำไมถึงมาได้? ” มู่หยางชิวรู้สึกตกใจเมื่อเห็นถังซินปรากฏตัวให้ห้องนอน สำรอง สายตาในทันใดนั้นก็จดจ้องไปบนเสื้อผ้า พอเห็นว่าไม่มีอะไรก็รู้สึกโล่งใจ

ใบหน้าของถังซินดูเหมือนปกติ ยิ้มแล้วก็เอาเสื้อผ้ายื่นให้เขา “ฉันเห็นคุณไม่ กลับมาห้องนอนใหญ่ ก็เลยลองมาดู อยากจะถามว่างานเลี้ยงครบรอบเดือน ลูกชายของน้องชายญาติของคุณ พวกเราจะใส่เงินในซองแดงเท่าไหร่ถึงจะ เหมาะสม”

“บ้านเรากับบ้านเขาสนิทกัน ก็ใส่ไปแปดหมื่นแปดหยวนก็แล้วกัน”

ตัวเลขนี้ไม่น้อยเลยทีเดียว

ถังซินเก็บสายตาที่ผิดปกติเอาไว้ เม้มปากนิดหนึ่งแล้วพูดว่า “ฉันคิดว่าก็ดีนะ แต่ว่าหยางชิว คุณก็รู้ว่าแมฉันเข้าโรงพยาบาล เงินฉันก็เหลือไม่เท่าไหร่ เรื่องเงิน คงต้องเป็นคุณเตรียมแล้วหล่ะ”

พอได้ยิน สีหน้าหยางชิวก็เปลี่ยนไป ก็ได้พูดต่อไปว่า “แผนกนักแปลของพวก คุณเงินเดือนสูงไม่ใช่เหรอ ? คุณแม่เข้าโรงพยาบาลจะใช้เงินสักเท่าไหร่กัน ? ”

เขาเห็นถังซินจ้องมองเขาอย่างไม่ระสายตา คิดว่าตัวเองคงพูดอะไรผิด รีบใช้คำพูดปลอบใจทันที “เมียจ่า ความหมายของฉันคือเมื่อก่อนเรื่องพวกนี้

คุณเป็นคนรับผิดชอบ ฉันก็ไม่เข้าใจอะไรมาก ครั้งนี้ คุณเป็นคนรับผิดชอบน่าจะ

ดีกว่า

“หยางชิว ถึงเงินเดือนของฉันจะสูง แต่ว่าส่วนใหญ่ก็เอาให้แม่ของคุณ” ถังซินพ ยายามควบคุมอารมณ์ของตนเอง “ไม่งั้นก็ไปเอาที่แม่ของคุณก็ได้แปดหมื่นแปด หยวน ฉันคงไม่มีปัญญาหามาได้

สีหน้ามู่หยางชิวแข็งที่อ คิดไม่ถึงว่า คนที่เชื่อฟังอะไรง่าย ๆ อย่างถังซิน ในตอน นี้ท่าทางดูแข็งกร้าว

เขาก็ถูกบีบบังคับไม่ง่ายเหมือนกัน พยักหน้า เอ่ยปากไปว่าถึงตอนนั้นค่อยไป ถอนเงิน

มองเห็นในมือถังซินถือเอกสารชุดหนึ่ง มู่หยางซิวถาม “นี่อะไร จะเอาให้ฉันเห

รอ? ” พอพูดเสร็จ มู่หยางซิวยังคิดที่จะหยิบเอกสารมาดู มีอของถังซินก็หดไปข้าง

หลัง

“เอ่อ…เป็นเอกสารฉบับหนึ่ง” ถังซินก็อ้างว่า “ในห้องนอนของฉันไม่มีปากกา ก็ เลยหยิบเอกสารมาที่ห้องนี้”

มู่หยางชิวไม่สงสัยอะไรในคำพูดของเธอ “ปากกาอยู่บนชั้นวางตรงหัวเตียง”

“ฉันรู้แล้ว เอกสารเซ็นต์เรียบร้อยแล้ว คุณพักผ่อนก่อนเถอะ ฉันจะออกไปแล้ว”

พอกลับมาถึงห้อง ถังซินก็ล้มลงนอนุบนเตียง

ถังซินคิดๆ ดูเมื่อก่อนตัวเองช่างที่มจริงๆ เพราะรู้สึกว่ามาพึ่งพิงบ้านตระกูลมู่ จะ ทำอะไรก็ต้องระมัดระวังเป็นพิเศษ แม่สามีจัดงานเลี้ยงดื่มชา วันเกิดของญาติพี่ น้องต่างๆ นานา ค่าใช้จ่ายทั้งหมดล้วนแต่เป็นเธอเป็นคนควัก

จนมาวันนี้ เพียงแต่วันนี้แม่ของเธอเข้าโรงพยาบาล เงินในมือของเธอไม่เพียง พอ ก็ให้มูหยางชิวใช้เงินของเขาใส่ซองแดงให้น้องชายญาติของเขา เขากลับมา ต่อว่าเธอว่าทำไมถึงไม่มีเงิน?

ช่างน่าขำจริง ๆ !

เขาใช้เงินซื้อของให้เมียน้อยต่าง ๆ นานา เงินของเธอก็ควรให้บ้านของพวกเขา เหรอ?

คิดถึงเนื้อหาที่เพิ่งเห็นในวีแชท ยังมีการกระทำของมู่หยางซิว ถังซินก็บีบใบ หย่าที่ถืออยู่ในมือจนแน่น สายตาก็ค่อย ๆ เปลี่ยนไปแบบมีเลศนัย มู่หยางชิวกับเมียน้อยตั้งใจวางแผนที่จะเล่นงานเธอ เธอก็ต้องสนองด้วยการ “โต้กลับ” ไป

ไม่นานก็ถึงวันนั้น วันเกิดครบเดือนของหลานชายของมู่หยางชิว

ถังซินตั้งใจแต่งตัวให้สวยงาม เพื่อไปงานเลี้ยงฉลองกับมู่หยางขิวแล้วก็แม่สามี

เมื่อรถถึงสถานที่จัดงาน ถังซินประหลาดใจเมื่อเห็นว่าสถานที่น้องชายจัดงาน ครบรอบเดือนให้แก่ลูกชายเป็นโรงแรมแห่งหนึ่งที่มีค่าใช้จ่ายสูงอยู่ในสถานที่ มีชื่อเสียงของเมือง

น้องชายมู่หยางชิวเปิดบริษัทโลจิสติกส์ ในแต่ละเดือนมีเงินไหลเข้ามาบริษัทไม่ น้อย แต่ว่าจัดงานเลี้ยงครบรอบเดือนให้แก่ลูกชายในโรงแรมมีค่าโต๊ะๆ หนึ่ง สอง หมื่นหยวน จะไม่ฟุ่มเฟือยไปหน่อยเหรอ ?

หลิวฟางก็ยังรู้ว่าโรงแรมนี้หรูหรา

ดังนั้นเมื่อเห็นน้องชาย น้องสะใภ้ อุ้มลูกมาต้อนรับคนที่หน้าประตู ก็เดินเข้าไป หา ยิ้มแย้มแล้วพูดว่า “โอ้โห เวยเวย ครบรอบวันเกิดลูก ดูจากเลือกสถานที่จัด งานครบรอบเดือน คงจะแพงน่าดู?

“คุณป้า เราครอบครัวเดียวกัน ! หลานสะใภ้ปากหวานมาก “พวกคุณมาร่วม งานเลี้ยงครบรอบเดือนลูกของฉัน ฉันไม่รู้ว่าดีใจมากขนาดไหน อาหารมื้อนี้แพง ก็คุ้มค่า”

ถังซินยิ้มแบบเย็นชา

อะไรครอบครัวเดียวกัน เธอยังไม่รู้จักหลานสะใภ้ชื่อซ่งเวย ดีพอ ?

ซึ่งเวยตระหนี่ขี้เหนียวมากกว่าหลิวฟางอีก รับเงินจากคนอื่นก็ไม่เคยมีสิ่ง ตอบแทน แถมยังหลงใหลในชื่อเสียงจอมปลอม!

สุดท้ายก็เป็นอย่างที่คาดไว้ หลังจากหลานสะใภ้นิ่งไปสักพัก แสร้งพูดว่า “ที่ จริงไม่ได้คิดอยากเลือกโรงแรมที่แพงหรอก แต่ว่าก่อนหน้านี้ได้ส่งข่าวให้คุณอา อยากจะเชิญคุณอามาร่วมงานเลี้ยงครบรอบเดือนลูกของฉัน คุณอาก็รับปากว่า จะมาร่วม มู่ซางกล้วว่าโรงแรมที่ไม่มีระดับ ทำให้ไม่เข้าสายตาของคุณอา ก็เลย ให้ฉันเลือกโรงแรมนี้”

สีหน้าหลิวฟางซักไม่ค่อยจะดี

แม้แต่ลมหายใจของถังซินก็หยุดไปหลายวินาที

มูหยางชิวกับมูซางเรียกว่าคุณอา นอกจากมู่เฉินหย่วน ก็ไม่มีใครอีกแล้ว

ไม่ใช่มั้ง มู่เฉินหย่วนงานยุ่งมาก แม้แตกลับมาจากต่างประเทศก็ไม่ทันเข้ามา ดูแลบริษัท น้อยมากที่จะสนใจเรื่องญาติพี่น้องตระกูลมู่ จะเป็นไปได้ยังไงที่จะมา เข้าร่วมงานเลี้ยงครบรอบเดือนลูกของมู่ชาง ?