ฉันเป็นสุดที่รักของประธานมู่! ?

บทที่434 แม่ยายในอนาคตของผม



บทที่434 แม่ยายในอนาคตของผม

“งั้นจะคืนดีกันไหม? ”

“น่าจะไม่”ถังซินพูดขณะที่ใจสั่น เบ้าตาอุ่นๆเพราะว่า

ลุงสองมีคนที่รักแล้ว ฉางผิงให้หล่อนพูดออกมา”แต่ผมรู้สึกว่าป้ากับลุง

เหมาะกันดีนะ”

“พอเถอะ ป้าไม่คบกับลุงก็ไม่กระทบความรู้สึกของ พวกเรา”ถังซินบีบบจมูกเขาแล้วทำเป็นพูดอย่างโกรธๆ ว่า“ถ้าป้าไม่แต่งกับเขาหนูก็ไม่เอาเจ้าหญิงน้อยของป้า เหรอ? ”

ฉางผิงรีบส่ายหัวแล้วพูดกับถังซินอย่างหนัก แน่น“หลักการผมไม่เปลี่ยน ไม่ว่าต่อไปป้าจะแต่งกับ ใคร ผมก็เป็นลูกเขยในอนาคตของป้า!

ถังซินพยักหน้าอย่างพอใจ“แบบนี้ก็โอเค”

หล่อนพาถังซินเข้ามาในห้องทำงาน หยิบขนมที่เคย ซื้อทางออนไลน์มาให้เขาเลือก

“ว้าว ขนมเยอะขนาดนี้เลยเหรอ? “ฉางผิงเปิดดูขนม ไปก็พูดอย่างแปลกใจไป“ผมนึกว่าป้าจะเหมือนแม่ กิน อะไรต้องดูแคลอรี่กลัวอ้วน! ไม่คิดว่าน้าจะตะกละ ขนาดนี้ ขนมที่มีมีครึ่งปียังไม่เยอะเท่านี้เลย”
“เพราะว่าน้าไม่กลัวอ้วน อยากกินอะไรก็กิน”ถังซินพูด และก็รู้สึกหิวหน่อยๆหยิบช็อคโกแลตในกล่องมาเปิด

ไม่รู้ว่าของกินในประเทศถูกปากลูกๆหรือเปล่า ถึง ได้กินดีทุกมื้อ กลับมาไม่กี่วัน ท้องก็ค่อยๆป่องออกมา ทำให้หล่อนสบายใจขึ้นเยอะ

พอว่างหล่อนค่อยหาเวลาไปตรวจท้อง

ถังซินยังเหลืองานที่ต้องจัดการอีกหน่อย เลยหยิบ แท็บเล็ตให้ฉางผิงให้เขาเล่นไปก่อน รออีกแปปค่อยไป พร้มอกัน

ฉางผิงก็ไปนั่งลงที่โซฟาอย่างเชื่อฟัง

กินขนมไปก็ดูหนังฝรั่งไป มีความสุขแบบง่ายๆ แหละ!

สักพักนึง โทรศัพท์ของฉางผิงก็สั่น

เขาลูบแล้วก็เห็นว่าเป็นข้อความวีแชทของลุงสอง : (แม่นายไปต่างประเทศเช้านี้นี่ อยากมาบ้านลุงหรืออยู่ บ้านต่อ? อยู่ที่บ้านลุงจะได้ให้แม่บ้านดูแล

ฉางผิงตอบกลับ: ลุงสอง ลุงยังรู้จักห่วงผมเหรอ? ]

มู่เฉินหย่วน: โลุงเป็นลุงสองนายนะ ไม่ห่วงนายแล้ว ใครจะห่วงล่ะ? ]
ฉางผิง: [มีสิ แม่ยายในอนาคตของผมไป

มู่เฉินหย่วน : [เด็กบ้า รู้ไหมว่าแม่ยายคืออะไร?

ฉางผิงดูแคลนเขา: ลุงสอง ผมอายุน้อย แต่ฉลาด เหมือนแม่ รู้อะไรเยอะนะ

เขาส่งรูปที่ถังซินกำลังนั่งทำงานให้มู่เฉินหย่วน: [แม่ยายในอนาคตของผม! ]

มู่เฉินหย่วนส่งจุดไปให้

เงียบไปสิบกว่าวิเขาก็ส่งไปอีกว่า : อือ ถ้านายอยู่กับ

หล่อน ลุงก็วางใจ

ฉางผิงถามเขา: [ลุงสอง ลุงทะเลาะกับป้าเหรอ? ]

สุดท้ายเขาก็ไม่ตอบอะไร ทำเหมือนไม่เห็นข้อความนี้

ฉางผิงมองถังซินที่ทำงานแล้วก็มองข้อความที่คุ ยกับมู่เฉินหย่วน เหมือนว่าเขาทั้งสองจะเลิกกันจริง

แต่ทำไมต้องเลิกกันล่ะ?

ตอนที่อยู่ในลิฟท์เขาก็จำที่ถามได้ว่า’งั้นจะคืนดีกัน ไหม? ‘เห็นสายตาของถังซินหม่นไป เหมือนเจ็บปวดที่ เลิกกับลุงสองจริงๆ

ท่าทางของป้าตอนนั้น เหมือนตอนที่แม่อารมณ์ไม่ดีเลย

เวลาที่แม่อารมณ์ไม่ดี บอกเบื่อพ่อแล้วจะหาพ่อเลี้ยง ที่รวยและเจ๋งให้ ถึงปากจะว่าแต่ว่าสายตาแสดงออกมา ว่ารักพ่อ

ฉางผิงคิดในใจ: หรือว่าลุงสองรักผู้หญิงคนอื่นแล้ว จริงๆเลยเลิกกับป้า?

แต่เขาคิดว่าป้ากับลุงสองเหมาะกันที่สุด

ฉางผิงมองหน้าจอแท็บเลต จับแก้มแล้วคิดไป ใน ที่สุดก็คิดแผนออก

ตอนที่รอถังซินทำงานเสร็จก็ใกล้เลิกงานแล้ว

“เดี๋ยวป้าพาไปกินข้าวก่อน กินเสร็จค่อยไปเอาเสื้อผ้า ที่บ้านหนูนะ”ถังซินสวมเสื้อคลุมนอกก้มลงมองเขาด้วย ใบหน้ายิ้มแย้ม ใจเต้นตึบตับ“กำลังเหม่ออะไร?”

“เปล่านี่”ฉางผิงยักไหล่”เมื่อกี้ดูThe Big Bang Theory ดูเรื่องตลกแล้วอารมณ์ดี”

แต่ถังซินคิดว่าเขายิ้มมีความสุขแบบนี้กำลังคิดทำ อะไรแย่ๆ

เด็กน้อยอยากกินเบอร์เกอร์ ถังซินเลยพาไปซื้อเบอร์เกอร์ สั่งมาค่อนข้างเยอะ และกลัวกินไม่หมด

ไม่คิดว่าเขาจะอยากอาหารมากกว่าฉางผิงซะอีก ครึ่ง นึงนี่เป็นหล่อนจัดการหมด

ฉางผิงก็ตะลึงมองไปที่ถังซินแล้วชูนิ้วโป้งให้ป้าสุด ยอด คนเดียวกินไปตั้งสามชิ้น! ” ถังซินแก้มแดงหน่อยๆกระแฮมพูดว่า“วันนี้ยังไม่กิน

ข้าวก็เลยหิวหน่อย”

กินเสร็จหล่อนก็กลับไปเอาเสื้อผ้ากับฉางผิง

ส้งจิ้งเหอไป แม่บ้านที่บ้านยังอยู่ พอแม่บ้านเห็นถังซิ นพาฉางผิงกลับมาก็ให้หล่อนดูแลแล้วถามหล่อนว่าจะ จัดการพวกหล่อนยังไง

ถังซินคิดว่าส้งจิ้งเหอน่าจะไม่ไปนาน ยังไงก็ยังมี บริษัทที่หล่อนต้องกลับมาดูแลก็เลยให้แม่บ้านพักผ่อน ให้สองอาทิตย์มาทำความสะอาดสองคนจนส้งจิ้งเหอก ลับมา

ตอนที่ฉางผิงเก็บของเสร็จแล้วลงมา ถังซินก็พาเขา

ไป

ระหว่างทางกลับถังซินก็ถามฉางผิง“ที่บ้านไม่มีขนม อยากกินอะไรไหมเดี่ยวป้าพาไปซุปเปอร์ แล้วก็จะได้ ซื้อของใช้อาบน้ำด้วย ”
ฉางผิงมองหล่อนแล้วพูดออกมา“ป่า ผมไปพักที่บ้าน ลุงสองได้ไหม? ”

“อะไร? ”

“ผมคิดแล้ว ป้าทำงานงานยุ่งไม่อยากรบกวนป้า”ฉาง

ผิงพูด“อีกอย่างผมเป็นผู้ชาย อยู่กับลุงสองสะดวกกว่า” ถังซินพูดยิ้มๆว่า”ไม่ชอบที่ป้าเป็นผู้หญิง อยู่กับป้าไม่

ดีเหรอ? ”

ฉางผิงพยักหน้า“ก็นิดนึง ที่จริงคือผมอยากให้ป้า สบายใจ ไม่โดนผมรบกวน ถ้าอยู่กับลุงสองอตนเช้าผม ก็ไปวิ่งได้ด้วย”

นี่ไม่ใช่เอาใจหล่อนแต่ไม่โอเคกับหล่อนสินะ?

สักพักนึงถังซินก็จำใจพูด“โอเค อยากอยู่กับลุงสอง ขนาดนี้ ป้าก็ไม่ห้าม แต่ป้าไม่รู้ว่าลุงสองอยู่ที่ไหน เดี่ยว ป้าโทรถาม”

หล่อนคลำหาโทรศัพท์แล้วจะโทรหาเขา แต่ก็คิดว่า ตัวเองบอกไปแล้วนี่ว่าจะยุติความสัมพันธ์กับเขา แค่ เรื่องของฉางผิงแล้วโทรหาเขาคงไม่ดีมั้ง

อีกอย่าง ถ้าโทรไปไม่ใช่เขาที่รับแต่เป็นจ้าวอี้ซีน ล่ะ?
ในใจหล่อนเซนซิทีฟมาก คิดอะไรวุ่นวายไปหมด สุดท้ายก็ไม่โทรหาเขา เลยส่งวีแชทไปหาว่าอยู่ไหน

รออยู่สองสามนาที ไม่รอเขาส่งข้อความกลับมาก็ส่ง ไปหาผู้ช่วยจางอย่างไม่สบายใจหน่อยๆ

เวลานี้ผู้ช่วยจางยังอยู่ห้องข้อมูลของบริษัทมู่ซื่อ กำลังช่วยจ้าวอี้ซีนหาเอกสารที่ต้องการใช้

เห็นเป็นวีแชทของถังซินเขาก็ให้จ้าวอี้ซีนหา“น่าจะ แถวสองคุณลองหา ผมตอบวีแชทก่อน”

พูดจบก็ไปที่มุม

เปิดวีแชทเห็นถังซินถามว่านายตัวเองอยู่ไหน ผู้ช่วย จางก็อยากจะตะโกนออกมา คิดว่าพวกเขาเลิกกันแล้ว ก็ไม่ได้เป็นศัตรูกันนี่ มีอะไรโทรหา เฉินหยวนไม่ได้เห รอ?

แล้วเขาก็หยุดวิจารณ์แล้วไปเถามเลขาถัง พอแน่ใจ ว่าคืนนี้ฉู่เฉินหย่วนไม่มีเรื่องด่วนก็ตอบถังซินว่ามู่เฉิน หย่วนน่าจะไปที่บ้านมู่หรือกลับที่พักไปนานแล้ว

ผู้ช่วยจางรีบตอบวีแชทไป ส่วนจ้าวอี้ซีนก็หาเอกสาร

จ้าวอี้ซีนเอานิ้วมือจับที่เอกสาร ตอนที่เห็นว่าบน เปลือกเอกสารเขียนตัวย่อว่า’R’ก็หันไปมองผู้ช่วยจาง แปปนึงแล้วก็หยิบเอกสารออกมา


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ