บทที่ 555 ไม่เอายา ฉันไม่ได้กินมากเกินไป

ถังซินก็คิดอะไรออก มือสั่น ปลายองุ่นเขียวก็หล่นลง ที่พื้น

หล่อนมองไปที่มู่เฉินหย่วนและพยายามอ้าปาก พูด: “คุณว่า ใช่จี้เจียจื้อหาหล่อนเจอหรือเปล่า? จี้ เจียจื้อรู้ว่าสาวสวยกับฉันเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน ก็เลย…….…..

“ถังซิน คุณคิดมากไปแล้ว”เฉินหย่วนก้มลงเอาองุ่น เก็บขึ้นมาแล้วทิ้งถังขยะ”จี้เจียจื้อรู้ว่าเหวินซูกับผมเป็น เพื่อนกัน ถ้าร่วมมือกับเจียน่าจริงก็สามารถทำลายผม กับเหวินซูได้ทีเดียวเลย

“สองพี่น้องจี้เจียจื้อกับพ่อของพวกเขามีพนันข้อ ตกลงกันไว้ ที่จริงโบแนร์ก็เข้าข้างหลินเฉิงจี้ จี้เจียจื้อก็ เข้าตลาดของเอเชียไม่ได้ด้วย เขาไม่มีทางที่จะลองดี กับผมอีกแน่”

ชายหนุ่มพูดอย่างมีเหตุผล ในใจถังซินกลับค่อยๆ หม่นลง“นอกจากจี้เจียจื้อ ฉันก็คิดไม่ออกว่าใครจะ สามารถทำได้และแอบช่วยเจียน่า”

“คิดไม่ออกก็หยุดคิดก่อน”มู่เฉินหย่วนพูด“ถ้าหาเจียน่ าเจอก็ถามไปเลย”

“เจียน่าอยู่ที่ไหน?

“ผมให้คนไปหาแล้วแต่ไม่ได้ข่าวคราว”
แค่คิดถึงลู่เหวินซูกับหลี่ซูเจ่ถังซินก็หมดอารมณ์กิน องุ่น คนนึงนอนอยู่ที่โรงพยาบาล อีกคนไม่รู้จะเป็นตาย ร้ายดียังไง ในหัวของหล่อนสับสนไปหมด สงบลงไม่ได้

“จนตอนนี้ยังหาสาวสวยไม่เจอ จะให้ฉันไม่ใจร้อนได้ ไง……”ถังซินจับหน้าผากบ่นไป

เห็นหล่อนกังวลอีกครั้ง มู่เฉินหย่วนก็อดสงสารไม่ได้

มู่เฉินหย่วนอยากปลอบหล่อน แล้วโทรศัพท์บนโต๊ะ วางชาก็ดังขึ้น——ผู้ช่วยจางโทรมา

เขารับโทรศัพท์ คุยยังไม่ทันสองประโยคสีหน้าก็หม่น กำชับด้วยเสียงไม่สู้ดี“หาว่าข่าวหลุดออกมาจาก ไหนก่อนแล้วค่อยหาคนไปจัดการ”

ถังซินฟังอยู่สองประโยค เงยหน้ามาเห็นสีหน้ามู่เฉิน หย่วนไม่ดีก็ถาม“เป็นอะไรไป?

พอมู่เฉินหย่วนวางสายลง ก็มองไปที่หล่อนแล้วพูด ไปว่า: “มีคนเอาเรื่องที่เหวินซูถูกแทงลงเวยป๋อและยัง ทำให้พวกตำรวจตื่นตระหนกด้วย”

“เรื่องของเหวินซูมีแค่ไม่กี่คนที่รู้ คนพวกนั้นเอาข่าว มาจากไหน? “ถังซินถามไปก็เปิดเวยป๋อไป

ไม่ต้องหาต่างก็เต็มไปด้วยข่าวที่ลู่เหวินซูถูกฆ่า

อ่านข่าวลงมาก็เห็นเวยป๋อของสถานีตำรวจเมืองหนานเฉิงแปะรูปของหลี่ซูเจ๋ พอเห็นว่าสถานีตำรวจของ เมืองอื่นๆก็ต้องการหล่อนไปทั่วประเทศ มือของถังชินก็ สั่น

มู่เฉินหย่วนเข้าไปนั่งข้างถังซิน จับมือที่สั่นของหล่อน

ถังซินหลับตาแปปนึงก็ใจเย็นลง คนพวกนั้นใจดำ จริงๆ จับตาดูที่คฤหาสน์สี่ตลอด ต่อมาก็ตามพวกเรา ไปโรงพยาบาล พอได้ข่าวก็แอบปล่อยเงียบๆ ทำให้ปั่น ป่วน เห็นพวกเราร้อนรนแบบนี้ต้องพอใจอย่างมากแน่ๆ”

“ไม่ว่าหลี่ซูเจ๋จะตายหรือไม่ ทั้งประเทศก็ต้องการ หล่อนไปหมดแล้ว จะปิดก็ลำบาก”มู่เฉินหย่วนพูด เสริม“ตอนนี้ต้องหาเจียน่าเจอก่อน แล้วก็ให้เหวินซูพื้น ขึ้นมา”

จู่ๆสายตาถังซินก็หม่นและคมลง“ข่าวในเวยป๋อกับเว็บ สื่อต่างๆเปลี่ยนไวมาก ฉันจะติดต่อสำนักข่าวเอกชนซื้อ ข่าวดารามาปิดข่าวพวกนี้แทน”

“พวกตำรวจต้องพึ่งคุณแล้ว”หล่อนมองไปที่มู่เฉิน หย่วน

ใบหน้าไม่มีความวิตกกังวลเหมือนเคย กลับนิ่งลง

ถังซินมั่นใจว่าหล่อนร้องไห้หนักแค่ไหน เสียใจเท่าไร ก็เปลืองเวลาเท่านั้น สู้เอาเวลาพวกนี้ไปจัดการเรื่อง สำคัญดีกว่า
ในเมื่อยังหาร่างของหลี่ซูเจ๋ไม่เจองั้นก็แสดงว่าหล่อน ยังไม่ตาย!

ถังซินเม้มปากพูดอย่างอ้อนวอน: “ฉันไม่รู้จักใครที่ นั่นจะไปต่อรองกับพวกเขาก็ไม่ได้ รบกวนคุณไปพูดให้ พวกเขาไม่สืบเรื่องของสาวสวยนะ”

เห็นหญิงสาวเปลี่ยนไวขนาดนี้ มู่เฉินหย่วนก็พอใจ อย่างมากปากบางๆยิ้มนิดๆ”ถังซิน คุณอาจจะไม่เห็นว่า ตัวคุณเองนับวันก็ยิ่งยืนได้ด้วยตัวเองมากขึ้น วิเคราะห์ ข้อดีข้อเสียของเรื่องหนึ่งได้ รู้ว่าต้องจัดการอะไรก่อน

เหรอ?

ถังซินมองชายหนุ่มอย่างงุนงง

“ต่อไปไม่ว่าคุณอยู่ไหน ผมหวังว่าคุณจะสงบแบบนี้ ได้”มู่เฉินหย่วนเอนตัวลงพิง ฝ่ามือกุมแก้มที่นุ่มๆของ หล่อน“ผมหวังเป็นอย่างยิ่งว่าคุณจะดีขึ้นเรื่อยๆ มีคน ที่อยากปกป้องและเรื่องที่ชอบทำ แต่ว่า…..ผมหวังว่า เวลาที่คุณเหนื่อยจะบอกผมได้ตรงๆว่าเหนื่อยและขอ ให้ผมกอดหน่อย”

ฝ่ามือเขาอบอุ่นมากทำให้ถังซินไม่อยากไปไหน อยากพึ่งพิงแบบนี้

หล่อนขยับอยากพูดอะไรแต่ในใจก็ซาบซ่าไปหมด พูดออกมาไม่ออกได้แต่พยักหน้า
ทันใดนั้นถังซินก็ขมวดคิ้ว สีหน้าแย่มาก มือข้างนึงลูบ ท้อง

“เป็นอะไรไป? “มู่เฉินหย่วนมองคิ้วที่ขมวดแน่นอย่าง ไม่สบาย”กินมากไปใช่ไหม? เดี๋ยวผมไปเอายาย่อย อาหารให้”

เขาลุกขึ้นปลายเสื้อก็ถูกดึงไว้

“ไม่ต้อง ฉันไม่ได้กินมากไป! “ถังซินมองบนใส่เขา พูดอย่างทรมานว่า“พวกเขากำลังถีบฉัน”

ถังซินลูบท้องทรมานจะตายอยู่แล้ว แล้วก็บ่น”ตอนดึก ถีบ ตอนเช้าก็ถีบ เด็กพวกนี้นี่ไม่นอนเลยทั้งวัน น่าจะ เอาออกจริงๆเลย!

“พวกเขาดื้อขนาดนี้เลยเหรอ? “มู่เฉินหย่วนนั่งลง ข้างๆหล่อน เอาหัวแนบท้องที่ป่องๆของหล่อนเหมือน กำลังฟังหัวใจลูกๆเต้น ถังซินที่มองก็ขำ

ถังซินก็ไม่ขยับ ปล่อยให้ชายหนุ่มใกล้ชิดแบบนี้

ฟังอยู่พักนึงมู่เฉินหย่วนก็เอาหัวออก

เอามือลูบหน้าท้องถังซิน น้ำเสียงเตือนอย่างเด็ด ขาด“ถ้าลูกๆยังทำให้แม่ไม่พอใจอีก พอออกมาพ่อจะตี

ถังซินขำ”ยังไม่ถึงหกเดือน คุณบอกลูกๆไปจะมีประโยชน์อะไร? ฉันหวังว่าจะคลอดไวๆ ท้องมันยุ่งยาก จริงๆ เห็นพวกเขาทะเลาะกันทุกวัน”

“ลำบากคุณแล้ว”มู่เฉินหย่วนจูบลงหน้าท้องที่มีเสื้อ คลุมไว้อย่างสงสารหล่อน”ผมก็หวังว่าจะมีวิธีที่แบ่งปัน ความเจ็บปวดไปจากคุณได้ ให้คุณไม่ทรมานขนาดนี้”

ความดีของชายหนุ่ม ถังซินไม่ชินอย่างมาก ในใจ สับสนนิดหน่อย

มือที่ถูกเขาจับไว้เหมือนจะร้อน

มือซ้ายจับโทรศัพท์ที่สั่นขึ้นมา ทำถังซินตกใจจน ได้สติ

หล่อนรีบเอามือออกมาจากฝ่ามือของชายหนุ่ม มอง สายที่โทรมา เอนหัวลงกดฟัง

“เฉิง……..”

“ผมเพิ่งเห็นข่าวถึงรู้ว่าสาวสวยเกิดเรื่อง”น้ำเสียงหลิน เฉิงจี่รีบร้อน“ผมให้คนไปจัดการแล้ว ยินยินคุณอยู่ไหน ไม่เป็นไรใช่ไหม? ”

คอถังซินแห้งหน่อยๆ ใจหม่นลงพูดอย่างนุ่ม นวล: “ฉันไม่เป็นไร กำลังคุยกับประธานมู่ที่บ้านเขา ถ้าว่างก็มารับฉันสิ
“โอเค ผมจะไปตอนนี้”

ในห้องสะอาดมาก มู่เฉินหย่วนก็นั่งอยู่ข้างๆ ได้ยินที่ พวกเขาคุยกันชัดเจน

“ถังซิน คุณจำเป็นต้องพักผ่อน”มู่เฉินหย่วนพูด

ถังซินเอาของเก็บใส่กระเป๋าตอบกลับเรียบๆ ฉันต้อง พักแต่ว่าไม่ใช่ที่นี่ ขอบคุณประธานมู่ที่เมื่อคืนพาฉันมา ฉันจะจำไว้”

หญิงสาวจะไป มู่เฉินหย่วนกลับไม่ปล่อย สีหน้าหม่น ลงนิดๆ“ถังซิน เราต้องคุยกัน”

“ไม่มีอะไรต้องคุย”ถังซินมองเขา สายตาเยือกเย็น อย่างไร้อารมณ์

“ประธานมู่ เรื่องเมื่อก่อนย้อนคืนไม่ได้แล้ว ฉันไม่ใช่ เด็กน้อยที่คุณให้ลูกอมก็จะหายได้ ลูกยังไม่เกิดฉัน ก็อยู่เมืองหนานเฉิงตลอด แต่ว่าไม่เกี่ยวข้องอะไรกับ คุณ”