ฉันเป็นสุดที่รักของประธานมู่! ?

บทที่ 75 ถ้ายาช่วยไม่ได้ พี่ก็ช่วยเถอะ



บทที่ 75 ถ้ายาช่วยไม่ได้ พี่ก็ช่วยเถอะ

“ถึงขนาดนี้แล้ว ยังจะมาดูแลเอาใจใส่อีกนะ” กวนชิง เพิ่งด่าด้วยความโกรธ น้ำแร่ที่ถืออยู่บนมือของเฉินทาง ก็ได้เทเข้าไปในปากของจูซือซืออย่างทันทีทันใด

เขาเทน้ำลงอย่างรวดเร็วทำให้จู่ซือซือสําลักไอออก มา นําจํานวนมากก็ไหลย้อยลงมาตามมุมปาก

“ฮือ! พี่ใหญ่ พี่ใจเย็นหน่อย” เฉินทางตกใจแล้วพูด อย่างตัวสั่นๆ นว่า “นี่เป็นแก้วตาดวงใจของประธาน ถ้าเกิดปัญหาอะไรขึ้นพวกเราจะรับผิดชอบไม่ไหว

กวนซิงเฟ้นหาเสียงหัวเราะจางๆ

ถ้าเป็นแก้วตาดวงใจจริงๆ ประธานมู่จะมีผู้หญิงคนอื่น ทําไม?

หลังจากที่แน่ใจแล้ววว่าจู่ซือซือได้กลืนยาลงไปแล้ว กวนชิงเฟิงก็ได้เอาตัวเธอทิ้งลงไปในอ่างอาบน้ำอีกครั้ง ซือซือลื่นไถลลงไปในอ่างอาบน้ำทั้งตัว เฉินคางตกใจ จึงรีบจมเธอขึ้นมาจากน้ำ

“ดอก ดอก ดอกต่อก” จู่ซีซือไออยู่นาน ทั้งตัวเปียก ชุ่มไปด้วยน้ำ เธอลืมตาขึ้นมาครึ่งนึง ในตาไม่มีจุดรวม แสงแม้แต่นิดเดียว

เธอยังคงทำเสียงฮัมเบาๆ เห็นได้ชัดว่าเธอทุกข์ ทรมานมาก

“รอดูอีกสามนาที” กวนซิงเฟิงดึงถอดหมวกสีต่าไหม พรมออก ทำให้เห็นถึงผมสั้นที่ยุ่งเหยิง ภายในเวลาไม่ กี่ชั่วโมง คนที่เหนื่อยที่สุดก็คือเขา ไปที่นั่นแล้วยังต้อง มาที่นี่อีก

“ฉันหวังว่าจะได้ผลนะ” ยาตัวนี้เป็นยาที่กวนชิงเฟิง นํากลับมาจากโรงเรียนเมื่อนานแล้ว แต่ยังไม่เคยได้ใช้ วันนี้นำเอามาใช้จ่ซือซือกินทั้งหมด “ถ้าหากยังช่วยไม่

“แล้วจะทํายังไง?”

กวนชิงเฟิงซาเลืองตาของเขา ทันใดนั้นก็ยกริมฝีปาก ข้างหนึ่งขึ้น แล้วยิ้มอย่างชั่วร้าย “ถ้าอย่างนั้นคงจะมี เพียงนายที่ช่วยได้

“ฉันหรอ? อะไรวะเนี่ย!” เฉินคางสั่นไปทั้งตัว รีบเอา ดัวซือข้อพิงไว้ที่ในอ่างอาบน้ำ หลีกเลี่ยงออกมา มากกว่าปกติ “ผมยังเป็นหนุ่มบริสุทธิ์นะ ผมไม่เข้าใจ เรื่องพวกนี้”

“นายโกหกแล้ว!” กวนชิงเฟิงหัวเราะและพูดอย่าง ดูถูก นว่า “กลับมาตอนเช้า นายยังดูหนังโป๊และช่วยตัว เองอยู่อย่างนั้นหรอ? และนายดูลักษณะแบบนายนี่นะ

กวนชิงเฟิงเพ่งเล็งไปที่กางเกงและส่วนนั้นของเฉิน คาง จากนั้นเอามือตบไปที่บนไหล่ของเขา “แม้แต่เด็กก็ ยังดูรู้ นายคิดว่าฉันตาบอดหรอ?”

เฉินเฟิงรับปกปิดส่วนนั้นทันที แล้วพูดด้วยใบหน้าอัน กลัดกลุ้ม “อย่ามาโทษฉันได้มั้ย แรงจูงใจของผมมีไม่ มากพอ ผมยอมเป็นขอทานดีกว่า ยังไงผมก็ไม่แตะ ต้องตัวคุณจู่”

เธอเป็นคนของประธานมู่นะ ถ้าแตะต้องแล้วอาจจะ ตายได้ พูดก็พูดเถอะนิสัยของคุณจู่พี่ยังไม่รู้สึกหรอ ถ้า หากรู้ว่าตนเองโดนทำอะไรไป คาดว่าคงจะต้องถือมืด มาฟินฉันแน่นอน

“พี่บอกว่าประธาน มีผู้หญิงคนอื่น เธอหน้าตาเป็นยัง ไง?” เฉินทางรับเปลี่ยนเรื่อง เขาสนใจอย่างเห็นได้ชัด “เป็นสาวสวยที่นี่หรือเป็นคุณถังคน น? ” ฉันไม่ได้เข้าไป ฉันจะไปรู้ได้ยังไง” กวนชิงเฟิงมอง เขาด้วยสายตาว่างเปล่า

“น่าเสียดายจริงๆ” เฉินการแสดงความผิดหวังออกมา “ฉันคิดว่าพี่จะพูดอะไรให้ฟังสักหน่อย?”

ในระหว่างที่ทั้งสองคนกำลังคุยกัน ที่อ่างอาบน้ำก็ยัง คงมีการเคลื่อนไหวอยู่ตลอด

จู่ซือซือที่ถูกมัดด้วยมือทั้งสองได้อยู่ในอ่างอาบน้ำ ตลอดเวลา ในปากบ่นเสียงอุบอิบๆมองมาที่กวนชิงเฟิง และเฉินคางอย่างน่าสงสาร

เธอมองมา กวนชิงเฟืนแล้วเอ่ยขึ้นว่า

“อฮือ หมาป่าฉันทรมานเหลือเกิน” เจ้าหญิงน้อย ทอดถอนใจ ดวงตาแดงก่า เหมือนกับอยากที่จะร้องไห้ ออกมาจริงๆ “นายมากอดฉันหน่อย ดีมั้ย?”

เสียงอ่อนหวานออดอ้อน ดั่งกับน้ำผึ้งบนขนม ที่ทั้ง

หวานและร่วม

เฉินคางทนไม่ไหวแล้วจริงๆ ส่วนนั้นของเขาแข่งขัน อย่างน่าอับอาย เขารู้สึกเก้อเขินจนแดงไปทั้งหน้า กวน จิงเฟิงที่อยู่ข้างๆเขานั้นนิ่งสงบ ขมวดหัวคิ้วจนเป็นรอย ยน

“คุณจู่สภาพแบบนี้แต่เธอก็ยังจำพี่ได้” เฉินคางผลักที่ ตัวของกวนซิงเฟิงไปมาด้วยท่าทีที่มีเลสนัย “ฉันคิดว่า คุณ ต้องชอบพี่แน่นอน

“พี่ ไม่เช่นนั้น อย่าทำให้คุณจู่ต้องทุกข์ทรมานแบบ นี้เลย?”

กวนชิงเฟิงขานรับด้วยการแทงเข่าใส่เฉินทางอย่าง

แรง

“โอ๊ย โอ๊ย” เฉินคางเจ็บปวดไปทั้งสองขาจนโค้งตัวลง อย่างบิดปวด “พี่ใหญ่ พี่นี่ไร้มโนธรรม ฉันยังเป็นหนุ่ม บริสุทธิ์อยู่นะ”

“ฉันจะทําให้นายหุบปากซะ!” กวนซิงเฟิงยิ้มอย่าง เยือกเย็น

เมื่อเห็นจู่ซือซือเอาคางเกยไว้ที่อ่างอาบน้ำ ใบหน้า เรียวเล็กที่น่าสงสารมองมาที่ตนเอง คาดหวังที่จะให้ ตนเองทําอะไร กวนซิงเฟิงกระวนกระวายใจอย่างไม่มี ใครเข้าใจ โยนขวดน้ำแร่ทิ้งแล้วเดินเข้าไป จู๋ซือซือเงยหน้ามามองเขาเหมือนกับแมวน้อย แล้ว พูดฮมฮัม อยากกอด

กอดหาอะไรหล่ะ!

กวนชิงเฟิงยิ่งกระวนกระวายใจมากขึ้น กุมจับไปที่ ผมบริเวณท้ายทอย แล้วกดตัวเธอลงไปในอ่างอาบน้ำ อย่างแรง ซือซือที่ไม่สามารถหายใจได้นั้นกำลังต่อสู้ ดิ้นรน แต่แขนของกวนซิงเฟิงก็ยังไม่ขยับเขยื้อนออก ไปแม้แต่นิดเดียว

เมื่อนับเลขในใจเสร็จ เขาก็ดึงตัวเธอเงยขึ้นมาจากน้ำ

จู่ขอซือไออย่างรุนแรง สีหน้าก็ยังคงแดงระเรื่อ กวน ชิงเฟิงรอให้เธอหายใจซักครู่แล้วจึงกดเธอลงไปอีก ครั้ง

“พี่ใหญ่ พี่บ้าไปแล้ว” เฉินคางหวาดกลัวจึงเดินเข้า มาอย่างลุกลี้ลุกลนและพูดด้วยความตื่นตระหนกจนทำ อะไรไม่ถูก “ อยากจะให้เธอจมน้ำตายทั้งเป็นใช่มั้ย รีบปล่อยมือออกเดี่ยวนี้

กวนชิงเฟิงซาเลืองมองมาที่เขา “นายหุบปากจะได้

มั้ย?” กวนชิงเฟิงที่ดูยังวัยรุ่นอยู่ แต่เค้าหน้ากลับเข้มแข็ง อดทนและเย็นชา ขนคิ้วอันดกหนารับกับดวงตาที่แคบ ยาว ทำให้มีหน้าตาท่าทางดุร้ายเป็นอย่างยิ่ง เฉิงคาง เอามือที่ยื่นออกไปดึงกลับเข้ามาและถอยห่างไปข้าง หลังประมาณสองก้าว

หลังจากที่กดลงน้ำและดึงขึ้นมาอยู่อย่างนั้นๆไม่กี่ ครั้ง สุดท้ายกวนชิงเฟิงก็เห็นแล้วว่าใบหน้าของจูซือซือ นั้นเริ่มขาวซีดแล้ว อุณหภูมิในร่างกายก็ไม่ร้อนมากแล้ว คาดว่ายาที่กินเข้าไปคงช่วยได้บ้าง

เขาเอาตัวเธอขึ้นมาจากในน้ำ แก้มัดเสื้อที่อยู่ในมือ แล้วอุ้มออกมา แล้วพูดกับเฉินคางขึ้นว่า “ไปหาผู้ช่วย จางแล้วบอกเขาว่าเอาเสื้อผ้าสองชุดมาที่นี่

“ได้ได้” เฉินคางลูบหัวตนเอง เขากำลังอยู่ในความ

เมื่อสักครู่ที่ผ่านมาเขาคิดว่ากวนซึ่งเพิ่งจะทำให้ ซือซือจมน่าตายทั้งเป็นเสียแล้ว ที่แท้ก็ไม่ใช่เช่นนั้น มองดูที่สีหน้าของคุณ คาดว่าน่าจะไม่เป็นอะไรแล้ว

พี่ใหญ่ก็คือ ใหญ่ ยอดเยี่ยม! เมื่อถึงเวลาห้าโมงครึ่ง ผู้ช่วยจางก็เข้ามาที่ห้องและ เคาะประตูห้องนอน

มู่เฉิบหย่วนออกมาจากประตูห้องนอน เขาได้สวม เสื้อผ้าสําลองสบายๆเรียบร้อยแล้ว ดูแล้วเรียบง่ายเป็น กันเอง

“เข้ามามีอะไร?”

“ยาของคุณชายเย่นได้ส่งมาถึงแล้ว” ผู้ช่วยจาง ถุง ใส่ของยีนให้เขาโดยก้มหัวลงต่าเล็กน้อยตลอดเวลา “และยังมีเสื้อผ้าตามไซส์ของคุณทั้งสองชุด

เฉินหยวนขมวดคิ้วจนดูไม่เป็นธรรมชาติ

มีผู้ป่วยที่ฉลาดมากก็ไม่ค่อยดีนักเท่าไหร่

“คาดว่ามู่หยางซิวจะต้องมาที่นี่ ติดตามดูเที่ยวบิน ภายในไม่กี่วันนี้หน่อย” เฉินหยวนพูดขึ้น “และถือ โอกาสให้หมาป่าคนดูห้องที่ถังซินพักอยู่หน่อย

“หลินเฉิง ได้ให้คนมาเฝ้าติดตามสถานการณ์ที่ โรงแรม แต่ก็คงจะไม่ได้ติดตามถังซีนอย่างชัดแจ้ง เขา คงจะติดตั้งเครื่องดักฟังไว้ที่ห้องเธออย่างแน่นอน” “ผมก็คิดเช่นนั้นเหมือนกัน” ผู้ช่วยจางพยักหน้า “เรื่อง ทั้งหมดผมได้พูดกับคุณชายสี่แล้ว คุณชายสี่บอกว่า ฝ่ายนั้นตั้งระบบความปลอดภัยไว้สูง ดังนั้นจึงต้องใช้ เวลามาก นอีกหน่อย”

” ถ้าได้ข้อมูลอะไรก็บอกฉัน” เฉินหยวนมีสีหน้าที่ดี ขึ้นมาหน่อย

ก่อนหน้านี้เขารู้มาว่าหลินเฉินก็กำลังช่วงชิงความ รวมมือนั้นเหมือนกัน เพราะว่าถังซินอยู่ฝ่ายตนเอง ถึง จะหาข้อมูลของหลินเฉินไม่เจอก็ไม่ได้เป็นไร ในตอน นี้ หลินเฉิน กลับได้แสดงอำนาจให้เขาเห็นแล้วหนึ่ง อย่าง

คุณหนูสมจะเสียชีวิตหรือเป็นอะไรเขาก็ไม่สนใจทั้ง นั่น แต่ว่าคุณหนู มู่นั่นคือป้าของเขา หลินเฉินจี้ตัดนิ้ว ของป้าเขามาหนึ่งนิ้วมาต่อรองกับเขา เขาไม่สามารถที่ จะอดทนได้

เฉินหยวนน่าเอาถุงใส่ของเข้าไปในห้องนอน

ในถุงมีเสื้อผ้า และยังมีกล่องยาสีใส และยังมีกระ ดาษโน้ตที่ข้างบนเขียนได้ว่า “คนที่มีโรคหัวใจ คนแก่ คนท้อง ไม่ควรกินยานี้ เย่นจิ้งเหนียนยังเตรียมยาสำรองไว้ให้เขาอีกหลาย

เม็ด

ก่อนนี้เช่นจิ้งเหนียนบอกว่าตัวยายังอยู่ในระหว่างขั้น ตอนการทดลองใช้ ไม่แน่ว่าจะสามารถลบความทรงจำ ทั้งหมดที่ผ่านมาในสิบสองชั่วโมงของคนได้ แต่ เฉิน หยวนไม่สนใจอะไรมากนัก หากแม้นสามารถลบได้แค่ สิบเปอร์เซ็นต์เขาก็อยากจะลอง

เรื่องในคืนนี้ ให้ถัง นลืมไปจะดีกว่า


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ