บทที่262 ช่วยคุณทำงาน

ได้ยินดังนั้น มู่เฉินหย่วนสายตาสลด ผมให้เหวินซูตรวจ สอบมอนิเตอร์ เห็นรองประธานจ้าวผ่านมาทางข้างๆคุณและ ยังยิ้มคุยกับคุณนึกไม่ถึงว่าเขาจะทำอะไรแบบนี้”

“เขาบอกกับฉันให้ระวังตัว”ถังซินนึกถึงวันนั้นก็กลัว”ถ้าฉัน ไม่ไปคุยกับคุณวี่ ก็อาจจะ…….

“ขอโทษ”มู่เฉินหย่วนลูบใบหน้าหล่อนพูดอย่างสำนึก ผิด เป็นผมที่ละเลยเอง”

ถังซินส่ายหัว“และโทษที่ฉันประมาทเกินไป พูดถึงปาร์ตี้ที่ บริษัท ซื่อจัด คุณในฐานะผู้จัดงาน ถ้ายังตามฉันอยู่จะโดน คนเอาไปพูดได้

“ผมห่วงความปลอดภัยของคุณ เรื่องนี้ถึงให้เหวินซูช่วย คุณ”

“ไม่ได้ พวกคุณมายุ่งไม่ได้”สีหน้าของถังซินจริงจัง คุณก็ รู้จักรองประธานจ้าวดี ถ้าเหวินซูมาช่วยฉันเขาต้องเห็นแล้ว เก็บของออกไป

“คุณอย่าดูถูกน้องชายผม เขาเจ๋งนะ เรื่องนี้พวกผมจัดการ เอง ถ้าคุณอยากช่วยก็อายัดสินทรัพย์เขาอย่างเงียบๆอย่า ให้เขาออกนอกประเทศ”

มู่เฉินหย่วนเลิกคิ้วแล้วยิ้มเบาๆ“ที่ศุลกากรมีคนคอยสังเกตอยู่ เขาออกนอกประเทศไม่ได้”

ถังซิตกใจ“คุณทำหมดแล้ว ? ”

“ประกาศไปนานแล้ว”มู่เฉินหย่วนใช้มือจับแก้มหล่อนพูด อย่างสบายๆว่า “แต่ว่าแฟนสุดยอดขนาดนี้ อยากจัดการด้วย ตัวเอง ผมเลยต้องไว้หน้า

“เห้ย ! “ถังซินจ้องเขา บ่นอย่างไม่พอใจ ใครแฟนคุณ หน้าไม่อายจริง ! ”

“แล้วคุณถึงไม่เอาผมเป็นแฟนเหรอ ? ”

“ไม่ ! ”

มู่เฉินหย่วนพูดต่อ : “งั้นคุณถังพาผมไปสวนสนุกแล้วยัง บังคับให้ผมเปลี่ยนเสื้อ จบผม ดูหนังด้วยกัน แบบนี้เรียกว่า อะไร ? ”

ถังซินพูดไม่ออก“งั้น งั้นเป็น….

“ผมรู้ว่าคุณถังชอบผม มู่เฉินหย่วนดึงปากแล้วหัวเราะ ตี๋า”แค่อายที่จะพูด ไม่เป็นไร ความคิดของคุณผมรู้ดี”

“ไม่ใช่ ! “ถังซินปฏิเสธสายตาสั่นระริก ผู้ชายคนนี้ช่าง หลงตัวเอง”

“จริงเหรอ ? “เขาเอนตัวไปข้างหน้าหล่อน หายใจเหมือนคลื่นเข้าไปล้อมหล่อนไว้”แม้แต่จูบ คุณถังก็ไม่ใจเต้นเห รอ ? ”

“ไม่ ไม่เลย……

“หึม ? ”

ถังซินหมดหนทาง ร้อนไปทั้งตัว หล่อนใช้แรงผลักเขา ออก“ของคุณก็ให้มาแล้ว รีบกลับไปเถอะ ! ”

ผู้ชายยังนิ่ง“คุณถังยังไม่ตอบผมเลย”

“ไม่มีคำตอบ ! ”

ถังซินพูดอย่างเซ็งๆ เห็นเขาไม่ไปก็ช่างเขาแล้ว หยิบ ของออกมาจากถุงอย่างหงุดหงิด

ของเยอะมาก ตอนที่หยิบออกมากล่องเล็กๆไปชนบนโต๊ะ ดัง“เพล้ง”

มู่เฉินหย่วนเหลือบมอง พอเห็นตัวหนังสือชัดๆบนกล่อง นั้นสายตาก็สลดขึ้นมา ก้มลงไปเก็บกล่องนั้นมา จากนั้น สีหน้าก็แย่ตาม

เขาถามถังซินอย่างสลด“คุณถังจะอธิบายหน่อยไหม ? ”

“หะอะไร ? “ถังซินเงยหน้าขึ้น เห็นตัวหนังสือชัดๆบน กล่องนั้นใบหน้าก็แดงขึ้นมา พูดตะกุกตะกักว่า“นี่ ฉัน
“พูด”

ถังซินถูกเขาพูดอย่างเย็นชาแบบนั้นทั้งตัวก็ชาขึ้นมา หล่อนกลัวหน่อยๆพูดเบาๆว่า : “ตอนที่ฉันถือของไม่ทัน ระวังเลยก็เลยคิดว่าเป็นหมากฝรั่ง หยิบผิดน่ะ

“คุณถัง คุณออกไปกี่ชั่วโมง ซื้อของทำไมต้องรีบขนาด นั้น ? ”

ถังซินกัดปาก

เห็นหล่อนไม่พูด ในใจของเขาก็ร้อนรน สีหน้าหม่นหมอง แล้วเอากล่องปาใส่ขาหล่อน“คุณถังไม่ต้องหาข้ออ้างแล้ว”

“มู่เฉินหย่วน ! “ถังซินวิ่งตามไปดึงมือเขา ไม่ให้เขา ไปหยิบผิดจริงๆ ฉันสาบาน ! ที่จริงแล้วฉันเอาของไปให้ คนอื่นหลังจากรับสายคุณก็กลัวคุณคิดมากก็เลยบอกไปว่า ซื้อของอยู่ที่ซุปเปอร์ ตอนที่ซื้อสมองก็สั่งให้หยิบมาซะเยอะ ไม่ทันสังเกตว่านั่นคืออะไร”

“ให้ใคร ? ”

“เพื่อน เพื่อนคนนึง……

มู่เฉินหย่วนเงียบไปแปปนึง “ปล่อย”
“สั่งจิ้งเหอ ฉันเอาของไปให้หล่อน ! “กลัวเขาจะโกรธจน เดินจากไป ถังซินจึงพูดความจริงไปครึ่งนึง”หล่อนต้องดูแล บริษัทตระกูลส้ง ฉันต้องประจบหล่อน ถ้าคุณไม่เชื่อก็โทร ไปถามหล่อนได้ ! ”

ตอนที่พูดก็รีบกดสายโทรหาสังจิ้งเหอ

หลังโทรติดถังซินก็ถาม : “จิ้งเหอ สองชั่วโมงก่อนหน้านี้ ฉันเอาของไปให้เธอใช่ไหม ? ”

สั่งจิ้งเหอขำ”ทำไมเหรอ ประธานมู่เข้มงวดกับเธอขนาดนี้ ไปไหนก็ต้องถามเหรอ ? ”

“เขาไม่อยู่ ! “ถังซินเหลือบมองเขาแล้วพูดอย่างใจเย็น ว่า : “สมองฉันไม่ค่อยดี ลืมว่าเมื่อกี้ไปไหนมา เลยโทรมา ถาม”

“ใช่ เมื่อสองชั่วโมงก่อนเธอมาหาฉัน เอาของมาให้”สังจิ้ง เหอก็ไม่แฉหล่อนแถมยังพูดต่อว่า : “หมวกเธอยังลืมไว้ที่ บ้านฉันอีกเดี่ยวให้ฉันส่งไปที่บริษัทตระกูลส้งหรือว่า ? ”

ถังซินถอนหายใจออกมา ไม่เป็นไร เดี๋ยวครั้งหน้าฉันไป เอาเอง”

“โอเค ฉันยังอยากคุยกับคุณเรื่องหลี่กงจื่อ”สั่งจิ้งเหอขำ เบาๆ“เธอยังวัยรุ่นอยู่ แต่อย่าแขวนคอบนต้นไม้ประธานมู่ มันไม่คุ้ม
สีหน้าของมู่เฉินหย่วนขรึมขึ้นมา

“เธอพูดอะไรฉันไม่ได้ยิน…….สัญญาณไม่ค่อยดี เลย……แค่นี้ก่อนนะ ! “ถังซินรีบวางสาย ในใจแอบว่าสังจิ้ง เหอใจร้ายเกินไปแล้วรู้ดีว่ามู่เฉินหย่วนอยู่ยังจะพูดแบบนี้อีก

ใส่ร้ายหล่อน !

ถังซินรับรู้ถึงความเย็นชาของชายคนนี้ หล่อนท่าทางอื่นๆ ยกนิ้วขึ้นมาสามนิ้ว”หล่อนใส่ร้ายฉัน ฉันไม่รู้จักหลี่กงจื่อ จริงๆ ! ”

มู่เฉินหย่วนมองหล่อนอย่างราบเรียบ เหมือนจะยิ้มก็ไม่ยิ้ม

“คุณมู่ คุณเชื่อฉัน”ถังซินดึงแขนเสื้อของเขาไปมาแล้ว ชม คุณมู่คุณหล่อที่สุด เงินก็เยอะ คือNO1 ในใจฉัน ใครก็ เทียบคุณไม่ได้ ! ”

“มีอีกไหม ? ”

ถังซินคิดแล้วพูดออกไปว่า : “นิสัยดี ใจกว้าง ! “

“ต่อ”

“กล้ามหน้าท้องแปดแพ็ค รูปร่างโคตรดี ? “ถังซินพูดออก

มา“ฉันนึกไม่ออกแล้วจริงๆ…… มู่เฉินหย่วนถอนหายใจออกมา“ใช่ เพราะผมแก่แล้วสิ
“ไม่แก่ ไม่เลย ! สักนิดก็ไม่แก่ ! “ถังซินชมเขา”คณม่ เหมือนกับหนุ่มวัยสามสิบ ใครว่าคนแก่ ฉันจะจัดการเขา ! “

เห็นหน้าของเขาไม่แสดงอาการอะไร ถังซินก็จูบเขาแล้ว กุมมือเขาไว้”ฉันชอบคุณมู่ตอนนี้มากที่สุดแล้ว อย่าทำหน้า เย็นชาแบบนี้ได้ไหม ? ”

สีหน้าของมู่เฉินหย่วนเลยดีขึ้นมาหน่อยแล้วก้มหน้าของ หล่อน“เมื่อกี้คุณพูดว่าไงนะ ผมฟังไม่ถนัด

“บอกว่าคุณมันคนน่ารำราญ ! “ถังซินตอกหน้าเขาไปพูด อย่างเซ็งๆ

มู่เฉินหย่วนหัวเราะต่ำๆ “คืนนี้ผมนอนนี่”

“คณไม่มีบ้านเหรอ ! ”

“ช่วยคุณทํางาน”เขาพูดอย่างแฝงความหมายของที่คุณ ชื้อ ใช้ไม่หมดเสียดายแย่

ถังซินมองเขา มองกล่องที่อยู่บนพื้นแล้วพูดออกมา“ฉัน หยิบมาเฉยๆ มันไซส์เหมาะกับคุณเหรอ ? ”

พูดจบหล่อนถึงคิดได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ ส่วนมู่เฉิน หย่วนก็จ้องหล่อน ในดวงตา มุมปากยิ้มขึ้นมา เวลานั้น หล่อนก็ระเบิดออกมา
ถังซินใช้มือตีเขาอย่างแรง หูแดงขึ้นมาจึงกัดฟันพูดขึ้น ว่า : “มู่เฉินหย่วน คุณเกินไปแล้ว !”

“คุณทำตัวเอง”

“หุบปาก ! ”